| dbo:abstract
|
- La narrativa forma part de la producció literària en la qual l'autor vol exposar fets històrics o reals, imaginaris o fantàstics. Es basa en un text que explica una història des d'un punt de vista determinat. La narrativa acostuma a estar escrita en prosa, és a dir, s'oposa a la poesia que usa el vers, tot i que hi ha prosa poètica i poemes en prosa. Per altra banda, els textos narratius s'oposen als descriptius (encara que la ficció acostuma a barrejar-los), els expositius (on hi ha una explicació, com als llibres de text), als instructius i als argumentatius. La narrativa, doncs, pot trobar-se en textos de no ficció. La unitat mínima de la narració és un narrema. S'anomena "narrativisme" la teoria filosòfica i literària que analitza i destaca la importància de la narrativitat (les formes narratives) en totes les obres humanes, culturals i que construeixen sentit. (ca)
- Slovem příběh se v literární teorii označuje to, o čem vypráví diskurz (literární, filmové, divadelní a jiné zpracování příběhu). (cs)
- القصة سرد واقعي أو خيالي لأفعال قد يكون نثرا أو شعرا يقصد به إثارة الاهتمام والإمتاع أو تثقيف السامعين أو القراء. ويقول (روبرت لويس ستيفنسون) - وهو من رواد القصص المرموقين: ليس هناك إلا ثلاثة طرق لكتابة القصة؛ فقد يأخذ الكاتب حبكة ثم يجعل الشخصيات ملائمة لها، أو يأخذ شخصية ويختار الأحداث والمواقف التي تنمي تلك الشخصية، أو قد يأخذ جوًا معينًا ويجعل الفعل والأشخاص تعبر عنه أو تجسده. (ar)
- Eine Erzählung (lateinisch narratio) ist eine Form der Darstellung als Wiedergabe eines Geschehens in mündlicher oder schriftlicher Form. Sowohl der Vorgang des Erzählens als auch dessen Ergebnis – eine Geschichte im Sinne der englischen Bezeichnung story – wird als Narration bezeichnet; mithin ist der Begriff der Narration /, worin sich Erzählung oder Narration mit Interpretation trifft, für die Gleiches gilt. Die Gesamtheit jener merkmalbildenden Eigenschaften, die einen Akt als Erzählen kennzeichnen, wird Narrativität genannt; sie ist quantifizierbar und hilft, zwischen Chronik, Historie und Erzählung zu unterscheiden. Sie besteht einerseits darin, dass Geschehnisse in einen mehr oder weniger bewertenden Bezug zu Zeit und Raum gesetzt werden oder diesen zeiträumlichen Rahmen überhaupt erst erzeugen (Chronotopologisierung), und andererseits darin, dass im Akt des Erzählens die Art und Weise des Erzählens sinnkonstitutiv ist für den Inhalt der Erzählung. Das Attribut narrativ wird auch für die Methode verwendet, Sachverhalte und Lehren in Form von Storys zu vermitteln. Ein Narrativ bezeichnet in anthropologischer Perspektive und in der Erzähltheorie (Narratologie) eine auf Geschichte bezogene Äußerung, die sowohl Inhalt als auch Subtext transportiert und deren Funktion es ist, Erlebtes in bekannte Kategorien zu bringen. (de)
- Rakonto estas populara literatura ĝenro, konsistanta en la parola aŭ skriba prezento de okazaĵo kun ĝiaj cirkonstancoj. En la ĝenro fikcia prozo, rakonto malpli longas ol novelo kaj romano. Apartaj specoj de rakontoj estas epika ĝenro, fabeloj, ferakontoj, bildrakontoj ktp. En ĉiutaga senco "rakonto" estas konigo parole aŭ skribe okazintaĵon kun ĝiaj cirkonstancoj. En recenzo pri antologio de mikronoveloj Paulo S. Viana resumas la gravecon de rakontado por la homa vivo: (eo)
- La narrativa es un género literario fundamental o permanente (en forma oral o escrita, presente en todas las culturas y en todas las épocas) con derivaciones técnicas formales de tipo audiovisual (narración en historietas, cinematografía, radionovela, telenovela, serial televisivo, videojuego, infografía), que, en su forma clásica, recoge una serie de hechos presentados o explicados por un narrador, que suceden a uno o más personajes quienes son los que realizan las acciones. Utiliza la prosa o el verso largo, preferentemente, en sus formas de narración. Dentro de la narrativa se han incluido numerosos subgéneros, entre los que destacan especialmente la epopeya, la novela y el cuento o relato corto. (es)
- Narratiba literaturaz edo ikus-entzunezko komunikazioa erabiliz gertaerak kontatzen dituen testu mota edo da. Narratiba lan bati narrazio deritzo. Gertaerak errealak (kronika, esaterako) zein fikziozkoak (eleberria, esaterako) dira eta lanaren argumentua osatzen dute, gehienetan pertsonaia batzuk tartean. Narratzaileak gertaerak kontatzen ditu eta hirugarren pertsonaz (maiz narratzaile orojakile baten ikuspuntutik, gertaera guztien berri zehatza duena: Bere etxera sartu zen. Bertan bizi zen neska ez zen konturatu eta lo segitu zuen.), lehenengo pertsonaz (narratzailea bera protagonista edo pertsonaia denean: Bere etxera sartu nintzen.) nahiz —gutxitan— bigarren pertsonaz (bigarren pertsona bati zuzenean kontatzen zaionean: Lo zinen bitartean, ez zinen konturatu zure etxera sartu zela). Narrazioan estilo zuzena eta zeharkakoa ere bereizten dira: estilo zuzenean narratzaileak pertsonaien esanak hitzez hitz aipatzen ditu: "Alde hemendik!" - ihardetsi zion.. Zeharkako estiloan, berriz, pertsonaien esanak kontatu egiten dira (Alde egiteko esan zion). Beste estilo mota bat monologoa da. Narratiban zenbait azpigenero bereizten dira: literaturan, eleberria kontakizun luzeak dira eta ipuinak laburrak; kronikak eta gutunak ere narrazioaren azpigenerotzat har daitezke. (eu)
- A narrative, story, or tale is any account of a series of related events or experiences, whether nonfictional (memoir, biography, news report, documentary, travelogue, etc.) or fictional (fairy tale, fable, legend, thriller, novel, etc.). Narratives can be presented through a sequence of written or spoken words, through still or moving images, or through any combination of these. The word derives from the Latin verb narrare (to tell), which is derived from the adjective gnarus (knowing or skilled). Narration (i.e., the process of presenting a narrative) is a rhetorical mode of discourse, broadly defined (and paralleling argumentation, description, and exposition), is one of four rhetorical modes of discourse. More narrowly defined, it is the fiction-writing mode in which a narrator communicates directly to an audience. The school of literary criticism known as Russian formalism has applied methods that are more often used to analyse narrative fiction, to non-fictional texts such as political speeches. Oral storytelling is the earliest method for sharing narratives. During most people's childhoods, narratives are used to guide them on proper behavior, cultural history, formation of a communal identity, and values, as especially studied in anthropology today among traditional indigenous peoples. Narrative is found in all forms of human creativity, art, and entertainment, including speech, literature, theatre, music and song, comics, journalism, film, television and video, video games, radio, game-play, unstructured recreation, and performance in general, as well as some painting, sculpture, drawing, photography, and other visual arts, as long as a sequence of events is presented. Several art movements, such as modern art, refuse the narrative in favor of the abstract and conceptual. Narrative can be organized into a number of thematic or formal categories: nonfiction (such as creative nonfiction, biography, journalism, transcript poetry, and historiography); fictionalization of historical events (such as anecdote, myth, legend, and historical fiction) and fiction proper (such as literature in the form of prose and sometimes poetry, short stories, novels, narrative poems and songs, and imaginary narratives as portrayed in other textual forms, games, or live or recorded performances). Narratives may also be nested within other narratives, such as narratives told by an unreliable narrator (a character) typically found in the genre of noir fiction. An important part of many narratives is its narrative mode, the set of methods used to communicate the narrative through a written or spoken commentary (see also "" below). (en)
- Narasi berasal dari kata Latin narre, yang artinya memberi tahu. Narasi berhubungan dengan usaha untuk memberitahu sesuatu atau peristiwa. Narasi adalah suatu bentuk wacana yang sasaran utamanya adalah tindak-tanduk yang dijalin dan dirangkaikan menjadi sebuah peristiwa yang terjadi dalam suatu kesatuan waktu. Maka dari itu, narasi berusaha menggambarkan dengan sejelas-jelasnya kepada pembaca suatu peristiwa yang telah terjadi sehingga pembaca bisa larut dan merasakan berada pada keadaan tersebut. Akan tetapi, dalam cerita, narasi berkaitan dengan struktur atau anatomi cerita dan tokoh yang ada di dalam cerita. Dalam suatu kesatuan bahwa narasi mengandung unsur cerita (story) dan wacana (discourse).Istilah narasi juga disebut sebagai kisahan dalam ragam umum. (in)
- Un récit (ou intrigue) est forme littéraire consistant en la mise dans un ordre arbitraire et spécifique des faits d’une histoire. Pour une même histoire, différents récits sont donc possibles. Un célèbre exemple est le mythe, dont la pièce d'Œdipe roi constitue l’un des multiples récits possibles. Le récit s'oppose à l'histoire, qui est parfois définie comme la succession chronologique de faits se rapportant à un sujet donné. Walter Benjamin propose d'opposer le récit au roman en disant que le premier est une œuvre créée et lue de façon coopérative, alors que le second l'est de façon individuelle. Le récit se délivre sans explications, son interprétation est laissé à la liberté de chaque auditeur, qui peut le reprendre comme il le souhaite. Le récit a un « pouvoir germinatif » et il est à ce titre capable de transmettre une expérience. Mais pour Walter Benjamin la crainte est le développement de l'information, chargée d'explications, qui se ferme sur elle-même. La mise en récit de thèses saugrenues ou de théories complotistes contribue à les rendre plus crédibles. Une affirmation est en effet évaluée beaucoup plus positivement lorsqu'elle est scénarisée, et encore plus lorsqu'elle se base sur un « effet de dévoilement », c'est-à-dire lorsque le récit met en cohérence des éléments intrigants qui paraissaient disparates jusque-là. Cette manipulabilité des croyances fondée sur le récit est appelée « effet Othello » par le linguiste (it). En « théorie du récit » (théorie de la littérature) intervient la notion de « narrateur non fiable ». (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 이야기 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 스토리는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 스토리 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)
이야기(narrative) 또는 '내러티브'란 어떤 사물이나 사실, 현상에 대하여 일정한 줄거리를 가지고 하는 말이나 글을 말한다. 문학에서 이야기는 배경, 인물, 구성(플롯), 이야기를 이루는 분위기인 톤으로 이루어진다. 20세기 문학평론가 허먼 노스럽 프라이(Herman Northrop Frye)는 이야기가 희극, 로맨스, 비극, 풍자의 네 가지 원형에서 나온다고 보았고 로렌스 엘스브리는 이야기가 어떤 가정이나 집안의 이야기, 다툼과 경쟁 속에서 벌어지는 이야기, 어떤 여행에 관한 이야기, 고난을 참고 이겨내는 이야기, 어떤 개인적인 꿈과 희망을 성취하는 이야기와 같이 5가지로 분류될 수 있다고 보았다. 이야기(narrative)가 아닌 '말하다' 쪽의 구두를 통한 이야기는 대인관계의 의사소통과 인간의 사회화에 있어 가장 주된 수단이며 동시에 언어의 표현양식으로 우리가 생각하고 느끼는 방식에 영향을 준다.이야기는 개인적인 차원에서 자기 자신이 누구인지, 무엇을 하는지를 설명하는 정체성 표현의 수단이고 문화적인 차원에서 어떤 신념이나 가치를 공유하거나 전달하는 역할을 한다. (ko)
- 物語（ものがたり）とは、主に人や事件などの一部始終について散文あるいは韻文で語られたものや書かれたもののことを指す。 また現在「物語」という語は英語の「en:narrative ナラティブ」の訳語として用いられることもある。また「en:story ストーリー」という語の訳語として用いられることもある。訳語として用いられることによってそれらの概念の混交も起きている。 人間の脳は物語に対応するように生物学的に配線されているため、物語を無視することは困難である。 (ja)
- Il testo narrativo è un tipo di testo in cui un narratore racconta una storia. I testi narrativi caratterizzano generi diversi, alcuni di carattere spiccatamente letterario, altri meno: tra i primi, romanzi, racconti, fiabe, novelle, poemi epici; tra i secondi, la cronaca giornalistica, la corrispondenza degli inviati speciali, le cronache storiche, le biografie e le autobiografie, le relazioni di viaggio, le memorie giudiziarie, gli aneddoti. La narrazione non è comunque occupazione esclusiva degli scrittori professionisti (romanzieri, giornalisti, storici ecc.): si tratta, al contrario, di un'attività umana tra le più antiche, comune anche alla moderna comunicazione quotidiana. (it)
- Een verhaal is een weergave van al dan niet fictieve gebeurtenissen. Het vertellen ervan is naar alle waarschijnlijkheid de oudste vorm van amusement die de mensheid kent. Maar ook tegenwoordig worden nog steeds sagen, sterke verhalen, sprookjes, moppen en andere verhaalsoorten verteld. Een verhaal vanuit de mondelinge traditie wordt ook wel volksverhaal of vertelling genoemd. (nl)
- Istnieją dwa ściśle powiązane rozumienia tego pojęcia, rozróżniane jednak w językach obcych: (pl)
- Uma narrativa ou história é qualquer relato de uma série de eventos ou experiências relacionadas, seja não-ficcional (memórias, biografia, notícia, documentário, literatura odepórica, etc.) or ficcional (conto de fadas, fábula, lenda, suspense, romance, etc.). As narrativas podem ser apresentadas através de uma sequência de palavras escritas ou faladas, imagens fixas ou em movimento, ou qualquer combinação destas. A palavra deriva do verbo latino narrare (contar), que é derivado do adjetivo gnarus (saber ou hábil). Juntamente com a argumentação, descrição e exposição, a narração, amplamente definida, é um dos modos discursivos. Mais estreitamente definido, é o modo de escrita de ficção em que o narrador se comunica diretamente com o leitor. A escola de crítica literária conhecida como formalismo russo aplicou métodos usados para analisar a desde ficção narrativa a textos não ficcionais, como discursos políticos. A narração oral é o método mais antigo para compartilhar narrativas. Durante a infância da maioria das pessoas, as narrativas são usadas para orientá-las no comportamento adequado, na história cultural, na formação de uma identidade e nos valores comunitários, como especialmente estudado na antropologia hoje entre povos indígenas tradicionais. A narrativa é encontrada em todas as formas de criatividade humana, arte e entretenimento, incluindo fala, literatura, teatro, música e canção, quadrinhos, jornalismo, cinema, televisão e vídeo, jogos eletrônicos, rádio, brincadeiras e performances em geral, bem como algumas pinturas, esculturas, desenhos, fotografias e outras artes visuais, desde que seja apresentada uma sequência de eventos. Vários movimentos artísticos, como a arte moderna, recusam a narrativa em favor do abstrato e do conceitual. A narrativa pode ser organizada em várias categorias temáticas ou formais: não-ficção (como não-ficção criativa, biografia, jornalismo e historiografia); ficcionalização de eventos históricos (como anedota, mito, lenda e ficção histórica) e ficção propriamente dita (como literatura em forma de prosa e, às vezes, poesia, contos, romances, poesia narrativa, e narrativas imaginárias retratadas em outros tipos textuais, jogos ou performances ao vivo ou gravadas). As narrativas também podem existir dentro de outras narrativas, como narrativas contadas por um narrador não confiável (um personagem) tipicamente encontrado no gênero de ficção noir. Uma parte importante da narração é o modo narrativo, o conjunto de métodos usados para comunicar a narrativa por meio de um processo de narração. (pt)
- En berättelse är en skriftlig eller muntlig skildring av ett händelseförlopp, som kan skildra verkliga eller fiktiva händelser, eller en blandning av båda. Berättelsen är en av hörnstenarna i all skönlitteratur och dramatik, men även i vanliga samtal, och till viss del även i mer vetenskapliga sammanhang, såsom referat av experiment. Den byggs upp av en rad sekvenser som ofta hänger ihop på ett logiskt sätt till en klimaktisk avslutning, enligt olika narratologiska regler. De första beskrivningarna för hur man ska skriva en berättelse nertecknades av Aristoteles i hans poetik Om diktkonsten. Skickliga berättare varierar berättelsen med hänsyn till vilken publik som är den tänkta mottagaren. (sv)
- 故事是指過往發生的事，包含真實發生過歷史，如史書，也包含了從未發生過的虛擬故事，例如電影或小說。有很多種媒介可以乘載故事，例如:文字、聲音、及影像等。電影、電視劇、小說、遊戲、漫畫、ACG中的故事通常稱為劇情。 故事透過叙述的方式闡述幾個情節，对于研究历史上文化的传播与分布具有很大作用。一些研究認為，所有的人類文化都有故事，說故事是普遍存在於所有人類文化的現象，也就是說，說故事是普世文化通則之一。美國作家娥蘇拉·勒瑰恩聲稱「有些偉大的社會不使用輪子；但沒有一個社會是不講故事的」。 (zh)
- Наррати́в (англ. и фр. narrative ← лат. narrare «рассказывать, повествовать») — самостоятельно созданное повествование о некотором множестве взаимосвязанных событий, представленное читателю или слушателю в виде последовательности слов или образов. Часть значений термина «нарратив» совпадает c общеупотребительными словами «повествование», «рассказ». Учение о нарративе — нарратология. С начала XXI века под влиянием англоязычной политологии термин приобрёл также в русском языке дополнительное значение — «высказывание, которое содержит мировоззренческую установку/предписание» — синонимичное идеологеме. (ru)
- Нарати́в, або о́повідь (англ. і фр. narrative — «оповідь», від лат. narrare — «розповідати», «пояснювати») — сукупність пов'язаних між собою реальних чи вигаданих подій, фактів або вражень, які складають оповідний текст. А також — процес повідомлення такого тексту (нарація) і метод впорядкування дискурсу. Особа, котра здійснює наратив, називається оповідачем (наратором). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Slovem příběh se v literární teorii označuje to, o čem vypráví diskurz (literární, filmové, divadelní a jiné zpracování příběhu). (cs)
- القصة سرد واقعي أو خيالي لأفعال قد يكون نثرا أو شعرا يقصد به إثارة الاهتمام والإمتاع أو تثقيف السامعين أو القراء. ويقول (روبرت لويس ستيفنسون) - وهو من رواد القصص المرموقين: ليس هناك إلا ثلاثة طرق لكتابة القصة؛ فقد يأخذ الكاتب حبكة ثم يجعل الشخصيات ملائمة لها، أو يأخذ شخصية ويختار الأحداث والمواقف التي تنمي تلك الشخصية، أو قد يأخذ جوًا معينًا ويجعل الفعل والأشخاص تعبر عنه أو تجسده. (ar)
- Rakonto estas populara literatura ĝenro, konsistanta en la parola aŭ skriba prezento de okazaĵo kun ĝiaj cirkonstancoj. En la ĝenro fikcia prozo, rakonto malpli longas ol novelo kaj romano. Apartaj specoj de rakontoj estas epika ĝenro, fabeloj, ferakontoj, bildrakontoj ktp. En ĉiutaga senco "rakonto" estas konigo parole aŭ skribe okazintaĵon kun ĝiaj cirkonstancoj. En recenzo pri antologio de mikronoveloj Paulo S. Viana resumas la gravecon de rakontado por la homa vivo: (eo)
- La narrativa es un género literario fundamental o permanente (en forma oral o escrita, presente en todas las culturas y en todas las épocas) con derivaciones técnicas formales de tipo audiovisual (narración en historietas, cinematografía, radionovela, telenovela, serial televisivo, videojuego, infografía), que, en su forma clásica, recoge una serie de hechos presentados o explicados por un narrador, que suceden a uno o más personajes quienes son los que realizan las acciones. Utiliza la prosa o el verso largo, preferentemente, en sus formas de narración. Dentro de la narrativa se han incluido numerosos subgéneros, entre los que destacan especialmente la epopeya, la novela y el cuento o relato corto. (es)
- Narasi berasal dari kata Latin narre, yang artinya memberi tahu. Narasi berhubungan dengan usaha untuk memberitahu sesuatu atau peristiwa. Narasi adalah suatu bentuk wacana yang sasaran utamanya adalah tindak-tanduk yang dijalin dan dirangkaikan menjadi sebuah peristiwa yang terjadi dalam suatu kesatuan waktu. Maka dari itu, narasi berusaha menggambarkan dengan sejelas-jelasnya kepada pembaca suatu peristiwa yang telah terjadi sehingga pembaca bisa larut dan merasakan berada pada keadaan tersebut. Akan tetapi, dalam cerita, narasi berkaitan dengan struktur atau anatomi cerita dan tokoh yang ada di dalam cerita. Dalam suatu kesatuan bahwa narasi mengandung unsur cerita (story) dan wacana (discourse).Istilah narasi juga disebut sebagai kisahan dalam ragam umum. (in)
- 物語（ものがたり）とは、主に人や事件などの一部始終について散文あるいは韻文で語られたものや書かれたもののことを指す。 また現在「物語」という語は英語の「en:narrative ナラティブ」の訳語として用いられることもある。また「en:story ストーリー」という語の訳語として用いられることもある。訳語として用いられることによってそれらの概念の混交も起きている。 人間の脳は物語に対応するように生物学的に配線されているため、物語を無視することは困難である。 (ja)
- Een verhaal is een weergave van al dan niet fictieve gebeurtenissen. Het vertellen ervan is naar alle waarschijnlijkheid de oudste vorm van amusement die de mensheid kent. Maar ook tegenwoordig worden nog steeds sagen, sterke verhalen, sprookjes, moppen en andere verhaalsoorten verteld. Een verhaal vanuit de mondelinge traditie wordt ook wel volksverhaal of vertelling genoemd. (nl)
- Istnieją dwa ściśle powiązane rozumienia tego pojęcia, rozróżniane jednak w językach obcych: (pl)
- 故事是指過往發生的事，包含真實發生過歷史，如史書，也包含了從未發生過的虛擬故事，例如電影或小說。有很多種媒介可以乘載故事，例如:文字、聲音、及影像等。電影、電視劇、小說、遊戲、漫畫、ACG中的故事通常稱為劇情。 故事透過叙述的方式闡述幾個情節，对于研究历史上文化的传播与分布具有很大作用。一些研究認為，所有的人類文化都有故事，說故事是普遍存在於所有人類文化的現象，也就是說，說故事是普世文化通則之一。美國作家娥蘇拉·勒瑰恩聲稱「有些偉大的社會不使用輪子；但沒有一個社會是不講故事的」。 (zh)
- Нарати́в, або о́повідь (англ. і фр. narrative — «оповідь», від лат. narrare — «розповідати», «пояснювати») — сукупність пов'язаних між собою реальних чи вигаданих подій, фактів або вражень, які складають оповідний текст. А також — процес повідомлення такого тексту (нарація) і метод впорядкування дискурсу. Особа, котра здійснює наратив, називається оповідачем (наратором). (uk)
- La narrativa forma part de la producció literària en la qual l'autor vol exposar fets històrics o reals, imaginaris o fantàstics. Es basa en un text que explica una història des d'un punt de vista determinat. La narrativa acostuma a estar escrita en prosa, és a dir, s'oposa a la poesia que usa el vers, tot i que hi ha prosa poètica i poemes en prosa. S'anomena "narrativisme" la teoria filosòfica i literària que analitza i destaca la importància de la narrativitat (les formes narratives) en totes les obres humanes, culturals i que construeixen sentit. (ca)
- Eine Erzählung (lateinisch narratio) ist eine Form der Darstellung als Wiedergabe eines Geschehens in mündlicher oder schriftlicher Form. Sowohl der Vorgang des Erzählens als auch dessen Ergebnis – eine Geschichte im Sinne der englischen Bezeichnung story – wird als Narration bezeichnet; mithin ist der Begriff der Narration /, worin sich Erzählung oder Narration mit Interpretation trifft, für die Gleiches gilt. (de)
- Narratiba literaturaz edo ikus-entzunezko komunikazioa erabiliz gertaerak kontatzen dituen testu mota edo da. Narratiba lan bati narrazio deritzo. Gertaerak errealak (kronika, esaterako) zein fikziozkoak (eleberria, esaterako) dira eta lanaren argumentua osatzen dute, gehienetan pertsonaia batzuk tartean. Narratzaileak gertaerak kontatzen ditu eta hirugarren pertsonaz (maiz narratzaile orojakile baten ikuspuntutik, gertaera guztien berri zehatza duena: Bere etxera sartu zen. Bertan bizi zen neska ez zen konturatu eta lo segitu zuen.), lehenengo pertsonaz (narratzailea bera protagonista edo pertsonaia denean: Bere etxera sartu nintzen.) nahiz —gutxitan— bigarren pertsonaz (bigarren pertsona bati zuzenean kontatzen zaionean: Lo zinen bitartean, ez zinen konturatu zure etxera sartu zela). (eu)
- A narrative, story, or tale is any account of a series of related events or experiences, whether nonfictional (memoir, biography, news report, documentary, travelogue, etc.) or fictional (fairy tale, fable, legend, thriller, novel, etc.). Narratives can be presented through a sequence of written or spoken words, through still or moving images, or through any combination of these. The word derives from the Latin verb narrare (to tell), which is derived from the adjective gnarus (knowing or skilled). Narration (i.e., the process of presenting a narrative) is a rhetorical mode of discourse, broadly defined (and paralleling argumentation, description, and exposition), is one of four rhetorical modes of discourse. More narrowly defined, it is the fiction-writing mode in which a narrator communi (en)
- Un récit (ou intrigue) est forme littéraire consistant en la mise dans un ordre arbitraire et spécifique des faits d’une histoire. Pour une même histoire, différents récits sont donc possibles. Un célèbre exemple est le mythe, dont la pièce d'Œdipe roi constitue l’un des multiples récits possibles. En « théorie du récit » (théorie de la littérature) intervient la notion de « narrateur non fiable ». (fr)
- Il testo narrativo è un tipo di testo in cui un narratore racconta una storia. I testi narrativi caratterizzano generi diversi, alcuni di carattere spiccatamente letterario, altri meno: tra i primi, romanzi, racconti, fiabe, novelle, poemi epici; tra i secondi, la cronaca giornalistica, la corrispondenza degli inviati speciali, le cronache storiche, le biografie e le autobiografie, le relazioni di viaggio, le memorie giudiziarie, gli aneddoti. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 이야기 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 스토리는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 스토리 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)
이야기(narrative) 또는 '내러티브'란 어떤 사물이나 사실, 현상에 대하여 일정한 줄거리를 가지고 하는 말이나 글을 말한다. 문학에서 이야기는 배경, 인물, 구성(플롯), 이야기를 이루는 분위기인 톤으로 이루어진다. 20세기 문학평론가 허먼 노스럽 프라이(Herman Northrop Frye)는 이야기가 희극, 로맨스, 비극, 풍자의 네 가지 원형에서 나온다고 보았고 로렌스 엘스브리는 이야기가 어떤 가정이나 집안의 이야기, 다툼과 경쟁 속에서 벌어지는 이야기, 어떤 여행에 관한 이야기, 고난을 참고 이겨내는 이야기, 어떤 개인적인 꿈과 희망을 성취하는 이야기와 같이 5가지로 분류될 수 있다고 보았다. (ko)
- Uma narrativa ou história é qualquer relato de uma série de eventos ou experiências relacionadas, seja não-ficcional (memórias, biografia, notícia, documentário, literatura odepórica, etc.) or ficcional (conto de fadas, fábula, lenda, suspense, romance, etc.). As narrativas podem ser apresentadas através de uma sequência de palavras escritas ou faladas, imagens fixas ou em movimento, ou qualquer combinação destas. A palavra deriva do verbo latino narrare (contar), que é derivado do adjetivo gnarus (saber ou hábil). Juntamente com a argumentação, descrição e exposição, a narração, amplamente definida, é um dos modos discursivos. Mais estreitamente definido, é o modo de escrita de ficção em que o narrador se comunica diretamente com o leitor. A escola de crítica literária conhecida como form (pt)
- Наррати́в (англ. и фр. narrative ← лат. narrare «рассказывать, повествовать») — самостоятельно созданное повествование о некотором множестве взаимосвязанных событий, представленное читателю или слушателю в виде последовательности слов или образов. (ru)
- En berättelse är en skriftlig eller muntlig skildring av ett händelseförlopp, som kan skildra verkliga eller fiktiva händelser, eller en blandning av båda. Berättelsen är en av hörnstenarna i all skönlitteratur och dramatik, men även i vanliga samtal, och till viss del även i mer vetenskapliga sammanhang, såsom referat av experiment. Den byggs upp av en rad sekvenser som ofta hänger ihop på ett logiskt sätt till en klimaktisk avslutning, enligt olika narratologiska regler. De första beskrivningarna för hur man ska skriva en berättelse nertecknades av Aristoteles i hans poetik Om diktkonsten. (sv)
|
