Сьвятлана Марозава

Сьвятлана Марозава
	Сьвятлана Марозава; лац. Śviatłana Marozava
Дата нараджэньня	22 лістапада 1954 (69 гадоў)
Месца нараджэньня	Ільля;
Месца вучобы	гістарычны факультэт Гарадзенскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d] (1977);
Занятак	навукоўца
Месца працы	гістарычны факультэт Гарадзенскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d];
Сябра ў	Міжнародная асацыяцыя гуманітарыяў[d], Міжнародная асацыяцыя беларусістаў, Беларускае гістарычнае таварыства і Беларуская асацыяцыя гісторыкаў[d]
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук[d]
Дзеці	Сяргей Паўлавіч Марозаў[d]

Сьвятла́на Валянты́наўна Маро́зава, у дзявоцтве Палуцкая (нар. 22 лістапада 1954, в. Ільля Маладэчанскай вобласьці, цяпер у Вялейскім раёне Менскай вобласьці) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук (2002).

Біяграфія

Скончыла Гарадзенскі пэдагагічны інстытут (1977 год), з 1979 году ў Гарадзенскім унівэрсытэце (выкладнік, дацэнт, з 2002 году прафэсар катэдры гісторыі Беларусі).

Навуковая дзейнасьць

Дасьледуе гісторыю вуніяцкай царквы на Беларусі, гісторыю Гарадзеншчыны^[1].

Адзін з аўтараў унівэрсытэцкіх навучальных дапаможнікаў «Гісторыя Беларусі: Са старажытных часоў да канца 18 стагоддзя» (ч. 1—2, 2002), «Гісторыя Беларусі ў кантэксце еўрапейскай цывілізацыі» (2003).

Крыніцы

^ Марозава Святлана Валянцінаўна // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 272

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0

[1] Марозава Святлана Валянцінаўна // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 272

[1]