| dbo:abstract
|
- كاريزما هي الجاذبية المقنعة أو السحر الذي يُمكن أن يلهم التفاني في الآخرين. الكاريزما مصطلح يوناني أصلاً مشتق من كلمة نعمة، أي هبة إلهية تجعل المرء مُفضلاً لجاذبيته. اصطلاحاً فإن الكاريزما هي الصفة المنسوبة إلى أشخاص أو مؤسسات أو مناصب بسبب صلتهم المفترضة بالقوى الحيوية المؤثرة والمحددة للنظام. ولقد استخدم المصطلح في فجر المسيحية للإشارة أساسا إلى قدرات الروح القدس.ويرى فريديريك لوبون أن كاريزما في قوة الإغراء والسلطة بمختلف صورها التي يمارسها فرد على جماعة معينة ، وتشكل مصدراً أساسياً للمشروعية. يعتبر ماكس فيبر أول من أعطى المصطلح صبغة سياسية عندما استخدمه للإشارة إلى القدرة التي يتمتع بها شخص معين للتأثير في الآخرين إلى الحد الذي يجعله في مركز قوة بالنسبة لهم وبحيث يمنحه الواقعون تحت تأثيره حقوقا تسلطية عليهم كنتيجه لقدرته التأثيرية. نظرية فيبر في السلطة هي من أشهر ما ارتبط باسمه وفيها بحث عن الأسباب التي تحمل الناس على الرضوخ إلى الأوامر الصادرة عن السلطة العليا. ولقد قسم فيبر السلطة إلى ثلاثة أنواع:
* السلطة التقليدية وهي التي تستمد شرعيتها من الأعراف والعادات والتقاليد المستقرة.
* السلطة القانونية العقلانية وترتكز شرعيتها على إيمان المحكومين بقانونية مجموعة من القواعد والإجراءات وبحق الذي يصلون إلى السلطة وفقا لها في أن يمارسوا سلطاتهم ويصدروا احكامهم التي تكون ملزمة للجميع.
* السلطة الكريزماتية والتي تستمد شرعيتها من إيمان الآخرين بقدراتها. (ar)
- El carisma es considera una qualitat de la personalitat que atreu els altres i els fa més receptius a les pròpies idees, és una barreja de caràcter, influència i habilitats socials. En determinants moviments religiosos es considera un atribut diví que fa possible els grans líders, tot i que en llenguatge comú s'aplica a persones persuasives i simpàtiques amb encant. El terme va ser introduït per Max Weber, en les seves teories del poder, per explicar com un cert magnetisme personal esdevenia la font de legitimitat del lideratge de grups. (ca)
- Charisma (řec. χάρισμα obdarování, projev přízně) je zvláštní dar nebo rys osobní přitažlivosti a kouzla. Původně náboženský pojem se používá i ve společenských vědách, v managementu a podobně. Odtud charismatický, opírající se o takové mimořádné schopnosti, vyzařující charisma. (cs)
- Karismo estas forta persona altirforto kiun iu praktikas je aliaj homoj kaj estas spertata kiel certa disradiado. Karismaj personoj povas ekmovi popolamasojn, je bono aŭ malbono. Ni tiam parolas pri , kiu laŭ la sociologo Max Weber estas unu el la formoj de aŭtoritateco. Oni plurfoje riproĉas al karismaj politikistoj ke ili estas populistaj. (eo)
- Charisma (/kəˈrɪzmə/) is compelling attractiveness or charm that can inspire devotion in others. Scholars in sociology, political science, psychology, and management reserve the term for a type of leadership seen as extraordinary; in these fields, the term "charisma" is used to describe a particular type of leader who uses "values-based, symbolic, and emotion-laden leader signaling". In Christian theology, the term appears as charism, an endowment or extraordinary power given by the Holy Spirit. (en)
- Charisma ([ˈçarɪsma, çaˈrɪsma, ˈkarɪsma oder kaˈrɪsma], von griechisch χάρισμα chárisma ‚Gnadengabe‘, ‚aus Wohlwollen gespendete Gabe‘) bezeichnet in der jüdisch-christlichen Tradition (Philo, Septuaginta, Neues Testament) etwas von Gott dem Menschen Geschenktes, wobei durch das Wort das Wohlwollen als Motivation der Gabe betont wird. Der Ausdruck wird dann vor allem bei Paulus für geistliche Fähigkeiten verwendet. In der Religionswissenschaft wird der Begriff einerseits für die Begabung oder Befähigung zum Empfang von Offenbarungen, Inspirationen oder Erleuchtungen verwendet, andererseits – verbunden mit religiöser Devianz und Innovation – für die Schaffung einer eigenen von einer bestimmten Gruppe anerkannten numinosen Autorität. Im Management gilt das Konzept der transformationalen Führung als eine Möglichkeit, diesen Begriff in der Praxis zu operationalisieren und bei der Entwicklung von Führungskompetenzen im Rahmen der Führungskräfteentwicklung anzuwenden. In der Soziologie bezeichnet es eine der drei Formen von Herrschaft. An diese Bedeutung schließt sich auch die alltagssprachliche Verwendung des Begriffs an, die unter dem „Charisma“ eines Menschen dessen gewinnende „Ausstrahlung“ bezeichnet. (de)
- Gizarte psikologian, karisma pertsona batek besteengan duen eragin-ahalmena da, bereziki pertsona horren erakargarritasunari buruz. Karisma duen pertsona karismatikoa edo karismaduna dela esaten da. Terminoa du jatorri: etimologiaz karisma hitzak grezierazko χαρίσμα (karisma) hitzetik dator eta Jainkoak pertsona bakoitzari emandako dohainen multzoa (fedea, mirariak egiteko ahalmena, irakasle eta gidari izateko dohaia) izendatzeko erabiltzen da. (eu)
- El término carisma (del griego χάρισμα khárisma, y este de χαρίζεσθαι kharízesthai, ‘agradar, hacer favores’) indica en el campo de la sociología una capacidad personal para atraer o fascinar, y en el campo religioso un don gratuito concedido por Dios a algunas personas para el bien del conjunto. (es)
- Le charisme est la qualité d'une personne ou d'un groupe qui séduit, influence, voire fascine, les autres par ses discours, ses attitudes, son tempérament, ses actions. Un charisme puissant trouble et neutralise le jugement d'autrui ; le charisme aide à diriger, voire à manipuler, les autres. Philosophiquement, le charisme peut être décrit comme une forme spécifique d'autorité qui dériverait du talent. Cependant la personnalité charismatique résulte moins du talent lui-même que de la capacité à fasciner par son talent. Briller devant les autres implique d'avoir le talent de mettre en scène son talent (réel ou usurpé). Une autorité « charismatique » est une façon de diriger les gens en prenant l'ascendant sur eux au moyen de son charisme. Concernant la capacité de certains à mener des groupes en jouant sur les aspects émotionnels, on parle de « héros charismatique » ou « chef charismatique ». (fr)
- Il termine carisma (pronuncia moderna: /kaˈrizma/, pronuncia aulica: /ˈkarizma/) denota, in psicologia, una forte appariscenza e capacità di farsi ascoltare, prestare attenzione e possibilmente di farsi seguire e farsi percepire come intrigante dalle altre persone. (it)
- Karisma adalah sifat seseorang yang seakan mempunyai kemampuan dan kekuasaan yang luar biasa. Istilah karisma pertama kali diperkenalkan oleh Ernst Troeltsch. Max Weber sering memakai istilah karisma dalam menjelaskan tentang kepemimpinan. Karisma dijadikan sebagai penyebab adanya pemimpin yang mampu memimpin tanpa adanya dukungan kekayaan maupun pemaksaan. Karisma terbentuk dan dimiliki oleh pribadi-pribadi tertentu secara alami. Secara umum, karisma dimiliki oleh tokoh agama dan tokoh politik. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 카리스마 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 카리스마(Charisma)는 다른 사람을 매료시키고 영향을 끼치는 능력을 가리킨다. 카리스마를 뜻하는 영어인 Charisma는 "재능", "신의 축복"을 뜻하는 그리스어의 Kharisma로부터 유래하였다. 카리스마란 말은 사람들의 관심 및 존경, 혹은 반대로 작용할 경우는 혐오감을 쉽게 끌어내는 특성을 가리키며, 이는 인격이나 외모 혹은 둘 다의 작용으로 인한 것이다. 가톨릭 등의 기독교에서 카리스마는 성령이 내리는 특별한 은혜, 예를 들면 예언, 영(靈)의 식별, 기적 등을 이르는 말로 사용된다. (ko)
- Charisma is een sterke persoonlijke aantrekkingskracht die iemand uitoefent op andere mensen, die wordt ervaren als een bepaalde uitstraling. Charismatische persoonlijkheden kunnen volksmassa's in beweging brengen, ten goede of ten kwade. Men spreekt dan van charismatisch gezag, dat volgens de socioloog Max Weber een van de drie vormen van gezag is. (nl)
- カリスマ（ギリシア語: Χάρισμα、ドイツ語: Charisma）とは、超自然的・超人間的・非日常的な資質や能力。神の賜物または天賦の力で、教祖・預言者・呪術師・英雄などに見られるとされる。『オックスフォード現代英英辞典』（Oxford Advanced Learner's Dictionary）では、カリスマ（charisma）は「一部の人々が持つ、他の人々を引きつけ感銘を与える強力な個人の性質」 （"the powerful personal quality that some people have to attract and impress other people"）とされている。カリスマを持つ者による支配を、ドイツの社会学者マックス・ヴェーバーは「カリスマ的支配」と呼び、支配の三類型の一つとした。 (ja)
- Charyzma (gr. chárisma „dar”) – termin zaczerpnięty z teologii, gdzie określał jednostki obdarowane łaską boską, „darem bożym”, obecnie rozumiany jest jako:
* Atrybut, osobista cecha jednostki, wyjątkowa jakość jej przypisywana, coś, co ktoś posiada lub jest w to wyposażony. Charyzmę utożsamia się z wszelkiego rodzaju osobistymi cechami jednostki, które czynią ją wyjątkową na tle reszty społeczności.
* Relacja między liderem a jego zwolennikami, czyli wpływ, jaki ma ten pierwszy na drugich. Jest to zdolność lidera do wywierania bardzo wyraźnego wpływu na normatywną orientację innych członków wspólnoty. W efekcie ukształtowania się tej relacji powinny ulec transformacji wartości czy też przekonania akceptowane przez zwolenników, a nie tylko ich zachowania. Lider zostaje uznany za charyzmatycznego, gdyż po pierwsze, ma określoną misję do wypełnienia, a po drugie, w sposób spontaniczny zostają uznane przez zwolenników jego wyjątkowe cechy, zdolności czy właściwości. Uznanie to opiera się na irracjonalnych odczuciach i emocjach, dla których punktem odniesienia są cechy czy zdolności lidera postrzegane na podobieństwo boskiego stygmatu. Termin „charyzma” jest używany w odniesieniu do lidera i cech, w jakie został on wyposażony czy które posiada, nie nawiązując do celów, do jakich on zmierza, czy motywów, jakimi się kieruje.Władza lidera nie jest ograniczona normami prawnymi, opiera się na jego autorytecie, a wsparta jest wąską grupą ludzi osobiście przez lidera wybranych. Konkretne znaczenie terminowi „charyzma”, a właściwie panowaniu charyzmatycznemu nadał socjolog niemiecki Max Weber. Stwierdził on, iż istnieją trzy typy panowania: tradycyjne, legalne, charyzmatyczne. To ostatnie cechuje się niestabilnością. Ma ono charakter przejściowy i niejednokrotnie pozostaje wytworem zmian społecznych o charakterze rewolucyjnym. Z czasem może nastąpić zjawisko „spowszednienia” charyzmy i przekształcenia się panowania charyzmatycznego w jeden z dwóch pozostałych typów panowania. „Stan kolektywnego zagrożenia” sprzyja pojawieniu się przywództwa charyzmatycznego. Psychologiczny stan społeczeństwa jako całości staje się kluczem do zrozumienia mechanizmu tego procesu, którego widocznym efektem jest pojawienie się nowego katalogu wartości czy nowych form kolektywnej identyfikacji. Władza oparta na charyzmie ma tendencję stawania się niedemokratyczną, gdyż liderzy żądają uznania swych właściwości i wcale nie muszą reprezentować interesów czy swych zwolenników. Ten typ władzy ma charakter przejściowy i personalny. Z reguły trudno znaleźć następcę dla charyzmatycznego lidera i w efekcie następuje powrót do zwykłego, zinstytucjonalizowanego stylu kierowania społecznością. W nauce o polityce często używane jest pojęcie charyzmy sytuacyjnej. Nie ma ona nic wspólnego z mesjanistycznymi właściwościami liderów charyzmatycznych, choć może wywołać charyzmatyczną reakcję. W tym przypadku na plan pierwszy przy ocenie lidera wysuwają się cele oraz motywy, jakimi się kieruje, a nie jego cechy osobowościowe. Społeczeństwa, które znalazły się w sytuacji kryzysowej, są szczególnie skłonne do postrzegania lidera politycznego jako osoby o niespotykanych kwalifikacjach. Lojalność wynika z faktu oferowania przez niego programu ocalenia społecznego czy nowej wizji społeczeństwa. Tego typu charyzma była bardzo istotnym elementem stylu kierowania państwem w przypadku Konrada Adenauera w Niemczech, de Gaulle’a we Francji czy A. de Gasperiego we Włoszech. (pl)
- Хари́зма (от др.-греч. χάρισμα — дар (от Бога) — «пома́зание») — способность личности в интеллектуальном, духовном или каком-нибудь другом отношении, взывать к «сердцам» других людей. Обычно под харизмой понимают — совокупность эмоционально-психических способностей человека, благодаря которым его оценивают как одарённого особыми качествами, при этом зачастую он не имеет каких-либо особенных внешних данных. В словаре Н. Г. Комлева также упоминается: высокая одарённость, личная притягательность. Харизматичный — характеризующийся харизмой. (ru)
- Karisma är ett försvenskat grekiskt ord, vars ursprungliga betydelse är en tydlig manifestation av nåd (charis), ett konkret resultat av nåden. Denna ursprungligen kristna term har dock anammats inom andra områden och numera används ordet oftast i betydelsen "personlig utstrålning" (charm). En person som är karismatisk har lätt att få med sig människor, han eller hon får god kontakt med sina åhörare och är övertygande. Karisma som ett sätt att utöva makt har studerats utförligt av den tyske sociologen Max Weber. (sv)
- Хари́зма (грец. χάρισμα, «милість, божественний дар, благодать») — наділення особистості властивостями, що викликають високу повагу до неї та безумовну віру в її можливості; висока обдарованість, особлива привабливість. Подібний феномен характерний переважно для великих груп, схильних персоніфікувати свої ідеали в процесі згуртування, та частіше виникає в екстремальних історичних обставинах, коли харизматичному лідеру приписують всі успіхи його прихильників і навіть явні невдачі обертаються на його користь. Харизма знайома з давніх часів, вона притаманна безумовним суспільним лідерам, історичним особам, які виявили безперечну здатність вести людей за собою людські маси: вожді, пророки, царі, полководці, революційні лідери, голови держав, керівники великих компаній. (uk)
- Carisma (do grego kharisma favor, dom divino) é um termo amplamente utilizado para definir a influência e admiração por alguma pessoa, notadamente marcada pela tentativa de criar simpatia para agradar a maioria. Na área de Comunicação, o carismático é predominantemente voltado para a aprovação do público ou mesmo de apenas um interlocutor e utiliza palavras e gestos natos e ensaiados que a maioria supostamente deseja ouvir e ver, mesmo que não tenha caráter prático. Os pregadores religiosos e oradores políticos possuem carisma nato ou adquirido. O carisma está ligado a forma da pessoa ser em público e não espelha caráter e valores (é inquestionável o carisma do ditador alemão Adolf Hitler, do ativista indiano Mahatma Gandhi, do presidente americano John F. Kennedy e do operador do Societé Generale Jérôme Kerviel). Na Psicologia analítica junguiana, o carisma é considerado como uma qualidade das chamadas personalidades maná. O carismático não deve ser confundido com o pragmático, que se importa menos com a opinião alheia sobre si e mais com a realização, a concretização do processo para o atingimento de um ou mais objetivos. O pragmatismo se aproxima do sentido popular, segundo o qual um sujeito "pragmático" é aquele que tem o hábito mental de reduzir o sentido dos fenômenos à avaliação de seus aspectos práticos, úteis e necessários, limitando a especulação aos efeitos práticos da concretização eficaz do que é necessário. O físico Albert Einstein, o fundador da Microsoft, Bill Gates, o fundador do Virgin Group, Richard Branson e Steve Jobs, criador da Apple, são exemplos de pessoas pragmáticas e não carismáticas. (pt)
- 魅力（英語：Charisma）是引人注目的吸引力或魅力，可以激发他人的奉献精神。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El carisma es considera una qualitat de la personalitat que atreu els altres i els fa més receptius a les pròpies idees, és una barreja de caràcter, influència i habilitats socials. En determinants moviments religiosos es considera un atribut diví que fa possible els grans líders, tot i que en llenguatge comú s'aplica a persones persuasives i simpàtiques amb encant. El terme va ser introduït per Max Weber, en les seves teories del poder, per explicar com un cert magnetisme personal esdevenia la font de legitimitat del lideratge de grups. (ca)
- Charisma (řec. χάρισμα obdarování, projev přízně) je zvláštní dar nebo rys osobní přitažlivosti a kouzla. Původně náboženský pojem se používá i ve společenských vědách, v managementu a podobně. Odtud charismatický, opírající se o takové mimořádné schopnosti, vyzařující charisma. (cs)
- Karismo estas forta persona altirforto kiun iu praktikas je aliaj homoj kaj estas spertata kiel certa disradiado. Karismaj personoj povas ekmovi popolamasojn, je bono aŭ malbono. Ni tiam parolas pri , kiu laŭ la sociologo Max Weber estas unu el la formoj de aŭtoritateco. Oni plurfoje riproĉas al karismaj politikistoj ke ili estas populistaj. (eo)
- Charisma (/kəˈrɪzmə/) is compelling attractiveness or charm that can inspire devotion in others. Scholars in sociology, political science, psychology, and management reserve the term for a type of leadership seen as extraordinary; in these fields, the term "charisma" is used to describe a particular type of leader who uses "values-based, symbolic, and emotion-laden leader signaling". In Christian theology, the term appears as charism, an endowment or extraordinary power given by the Holy Spirit. (en)
- Gizarte psikologian, karisma pertsona batek besteengan duen eragin-ahalmena da, bereziki pertsona horren erakargarritasunari buruz. Karisma duen pertsona karismatikoa edo karismaduna dela esaten da. Terminoa du jatorri: etimologiaz karisma hitzak grezierazko χαρίσμα (karisma) hitzetik dator eta Jainkoak pertsona bakoitzari emandako dohainen multzoa (fedea, mirariak egiteko ahalmena, irakasle eta gidari izateko dohaia) izendatzeko erabiltzen da. (eu)
- El término carisma (del griego χάρισμα khárisma, y este de χαρίζεσθαι kharízesthai, ‘agradar, hacer favores’) indica en el campo de la sociología una capacidad personal para atraer o fascinar, y en el campo religioso un don gratuito concedido por Dios a algunas personas para el bien del conjunto. (es)
- Il termine carisma (pronuncia moderna: /kaˈrizma/, pronuncia aulica: /ˈkarizma/) denota, in psicologia, una forte appariscenza e capacità di farsi ascoltare, prestare attenzione e possibilmente di farsi seguire e farsi percepire come intrigante dalle altre persone. (it)
- Karisma adalah sifat seseorang yang seakan mempunyai kemampuan dan kekuasaan yang luar biasa. Istilah karisma pertama kali diperkenalkan oleh Ernst Troeltsch. Max Weber sering memakai istilah karisma dalam menjelaskan tentang kepemimpinan. Karisma dijadikan sebagai penyebab adanya pemimpin yang mampu memimpin tanpa adanya dukungan kekayaan maupun pemaksaan. Karisma terbentuk dan dimiliki oleh pribadi-pribadi tertentu secara alami. Secara umum, karisma dimiliki oleh tokoh agama dan tokoh politik. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 카리스마 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 카리스마(Charisma)는 다른 사람을 매료시키고 영향을 끼치는 능력을 가리킨다. 카리스마를 뜻하는 영어인 Charisma는 "재능", "신의 축복"을 뜻하는 그리스어의 Kharisma로부터 유래하였다. 카리스마란 말은 사람들의 관심 및 존경, 혹은 반대로 작용할 경우는 혐오감을 쉽게 끌어내는 특성을 가리키며, 이는 인격이나 외모 혹은 둘 다의 작용으로 인한 것이다. 가톨릭 등의 기독교에서 카리스마는 성령이 내리는 특별한 은혜, 예를 들면 예언, 영(靈)의 식별, 기적 등을 이르는 말로 사용된다. (ko)
- Charisma is een sterke persoonlijke aantrekkingskracht die iemand uitoefent op andere mensen, die wordt ervaren als een bepaalde uitstraling. Charismatische persoonlijkheden kunnen volksmassa's in beweging brengen, ten goede of ten kwade. Men spreekt dan van charismatisch gezag, dat volgens de socioloog Max Weber een van de drie vormen van gezag is. (nl)
- カリスマ（ギリシア語: Χάρισμα、ドイツ語: Charisma）とは、超自然的・超人間的・非日常的な資質や能力。神の賜物または天賦の力で、教祖・預言者・呪術師・英雄などに見られるとされる。『オックスフォード現代英英辞典』（Oxford Advanced Learner's Dictionary）では、カリスマ（charisma）は「一部の人々が持つ、他の人々を引きつけ感銘を与える強力な個人の性質」 （"the powerful personal quality that some people have to attract and impress other people"）とされている。カリスマを持つ者による支配を、ドイツの社会学者マックス・ヴェーバーは「カリスマ的支配」と呼び、支配の三類型の一つとした。 (ja)
- Хари́зма (от др.-греч. χάρισμα — дар (от Бога) — «пома́зание») — способность личности в интеллектуальном, духовном или каком-нибудь другом отношении, взывать к «сердцам» других людей. Обычно под харизмой понимают — совокупность эмоционально-психических способностей человека, благодаря которым его оценивают как одарённого особыми качествами, при этом зачастую он не имеет каких-либо особенных внешних данных. В словаре Н. Г. Комлева также упоминается: высокая одарённость, личная притягательность. Харизматичный — характеризующийся харизмой. (ru)
- Karisma är ett försvenskat grekiskt ord, vars ursprungliga betydelse är en tydlig manifestation av nåd (charis), ett konkret resultat av nåden. Denna ursprungligen kristna term har dock anammats inom andra områden och numera används ordet oftast i betydelsen "personlig utstrålning" (charm). En person som är karismatisk har lätt att få med sig människor, han eller hon får god kontakt med sina åhörare och är övertygande. Karisma som ett sätt att utöva makt har studerats utförligt av den tyske sociologen Max Weber. (sv)
- 魅力（英語：Charisma）是引人注目的吸引力或魅力，可以激发他人的奉献精神。 (zh)
- كاريزما هي الجاذبية المقنعة أو السحر الذي يُمكن أن يلهم التفاني في الآخرين. الكاريزما مصطلح يوناني أصلاً مشتق من كلمة نعمة، أي هبة إلهية تجعل المرء مُفضلاً لجاذبيته. اصطلاحاً فإن الكاريزما هي الصفة المنسوبة إلى أشخاص أو مؤسسات أو مناصب بسبب صلتهم المفترضة بالقوى الحيوية المؤثرة والمحددة للنظام. ولقد استخدم المصطلح في فجر المسيحية للإشارة أساسا إلى قدرات الروح القدس.ويرى فريديريك لوبون أن كاريزما في قوة الإغراء والسلطة بمختلف صورها التي يمارسها فرد على جماعة معينة ، وتشكل مصدراً أساسياً للمشروعية. (ar)
- Charisma ([ˈçarɪsma, çaˈrɪsma, ˈkarɪsma oder kaˈrɪsma], von griechisch χάρισμα chárisma ‚Gnadengabe‘, ‚aus Wohlwollen gespendete Gabe‘) bezeichnet in der jüdisch-christlichen Tradition (Philo, Septuaginta, Neues Testament) etwas von Gott dem Menschen Geschenktes, wobei durch das Wort das Wohlwollen als Motivation der Gabe betont wird. Der Ausdruck wird dann vor allem bei Paulus für geistliche Fähigkeiten verwendet. (de)
- Le charisme est la qualité d'une personne ou d'un groupe qui séduit, influence, voire fascine, les autres par ses discours, ses attitudes, son tempérament, ses actions. Un charisme puissant trouble et neutralise le jugement d'autrui ; le charisme aide à diriger, voire à manipuler, les autres. Une autorité « charismatique » est une façon de diriger les gens en prenant l'ascendant sur eux au moyen de son charisme. Concernant la capacité de certains à mener des groupes en jouant sur les aspects émotionnels, on parle de « héros charismatique » ou « chef charismatique ». (fr)
- Charyzma (gr. chárisma „dar”) – termin zaczerpnięty z teologii, gdzie określał jednostki obdarowane łaską boską, „darem bożym”, obecnie rozumiany jest jako:
* Atrybut, osobista cecha jednostki, wyjątkowa jakość jej przypisywana, coś, co ktoś posiada lub jest w to wyposażony. Charyzmę utożsamia się z wszelkiego rodzaju osobistymi cechami jednostki, które czynią ją wyjątkową na tle reszty społeczności.
* Relacja między liderem a jego zwolennikami, czyli wpływ, jaki ma ten pierwszy na drugich. Jest to zdolność lidera do wywierania bardzo wyraźnego wpływu na normatywną orientację innych członków wspólnoty. W efekcie ukształtowania się tej relacji powinny ulec transformacji wartości czy też przekonania akceptowane przez zwolenników, a nie tylko ich zachowania. Lider zostaje uznany za charyzma (pl)
- Carisma (do grego kharisma favor, dom divino) é um termo amplamente utilizado para definir a influência e admiração por alguma pessoa, notadamente marcada pela tentativa de criar simpatia para agradar a maioria. Na área de Comunicação, o carismático é predominantemente voltado para a aprovação do público ou mesmo de apenas um interlocutor e utiliza palavras e gestos natos e ensaiados que a maioria supostamente deseja ouvir e ver, mesmo que não tenha caráter prático. Os pregadores religiosos e oradores políticos possuem carisma nato ou adquirido. O carisma está ligado a forma da pessoa ser em público e não espelha caráter e valores (é inquestionável o carisma do ditador alemão Adolf Hitler, do ativista indiano Mahatma Gandhi, do presidente americano John F. Kennedy e do operador do Societé (pt)
- Хари́зма (грец. χάρισμα, «милість, божественний дар, благодать») — наділення особистості властивостями, що викликають високу повагу до неї та безумовну віру в її можливості; висока обдарованість, особлива привабливість. Подібний феномен характерний переважно для великих груп, схильних персоніфікувати свої ідеали в процесі згуртування, та частіше виникає в екстремальних історичних обставинах, коли харизматичному лідеру приписують всі успіхи його прихильників і навіть явні невдачі обертаються на його користь. (uk)
|
