| dbo:abstract
|
- Konzul (zkráceně cos.; latinsky consul, pl. consules, což bylo odvozeno z consulere; česky radit se, rozvažovat) byl nejvyšší civilní a vojenský úředník (magistratus) ve starověkém Římě. Konzulát, jejž lze z hlediska důležitosti do určité míry přirovnat k současné funkci předsedy vlády, zastávali dva politici každoročně volení římským lidem. Po nastolení císařství však pozbyl své kompetence a autority, pročež se z něho stala pouze reprezentativní funkce navozující klamný dojem pokračující existence někdejšího republikánského zřízení. (cs)
- القنصل (بالإنجليزية: Roman Consul) أعلى المناصب في الجمهورية الرومانية ويمثل رئيس حكومة أو السلطة التنفيذية للدولة. ويوجد اثنين من القناصل كل سنة لحكم الجمهورية، لكل واحد منهما حق النقض. (ar)
- Els cònsols (llatí: consules) eren magistrats romans que, amb noms i atribucions diferents segons el període, desenvoluparen les seves funcions des dels primers anys de la República Romana, cap al principi del segle v aC, fins que l'emperador romà d'Orient Lleó VI el Filòsof abolí el càrrec a la darreria del segle ix. Eren els magistrats suprems de la República de Roma. El càrrec era anual i col·legiat, amb dos cònsols cada any. Els estava encomanada la direcció de l'estat i, especialment, de l'exèrcit en campanya. Eren magistrats amb imperium (poder executiu) i magistrats epònims, és a dir, donaven nom a l'any. (ca)
- Das (fachsprachlich oft der) Consulat (oder Konsulat, lateinisch consulatus, deswegen fachsprachlich Maskulinum), das Amt oder die Amtszeit eines Konsuls (lateinisch consul), war das höchste zivile und militärische Amt der Ämterlaufbahn (cursus honorum) in der Römischen Republik. Es bestand bis in die Spätantike, verlor aber mit dem Beginn der Kaiserzeit einen Großteil seiner politischen Bedeutung und Macht. Es wurden jährlich jeweils zwei Konsuln von einer der römischen Volksversammlungen, den comitia centuriata, gewählt, die zunächst im März ihr Amt antraten. Erst 153 v. Chr. wurde der Zeitpunkt auf den 1. Januar vorverlegt, der seither als Jahresanfang galt, denn die Konsuln waren die eponymen (griechisch: „namensgebenden“) Beamten Roms, nach denen also die Jahre benannt wurden (siehe Liste der römischen Konsuln). Bis 153 war daher der Dezember der zehnte Monat des Jahres gewesen. Als Jahresnennung wurden die Namen der beiden Konsuln hintereinander im Ablativ angegeben, z. B. bedeutet die Angabe Cn. Domitio C. Sosio consulibus zu einem Ereignis, dass es sich im Jahr 32 v. Chr. ereignete, als Gnaeus Domitius und Gaius Sosius Konsuln waren. Ein ehemaliger Konsul (consularis bzw. Konsular) war stets besonders angesehen und gehörte zur senatorischen Elite. (de)
- Ο ύπατος (λατινικά: consul) ήταν αξίωμα της Αρχαίας Ρώμης. Κάθε χρόνο εκλέγονταν δύο ύπατοι, οι οποίοι αναλάμβαναν από κοινού - με δικαίωμα αρνησικυρίας του ενός στις αποφάσεις του άλλου - τη διακυβέρνηση της πόλης και της ιταλικής χερσονήσου. Αλλά και οι εκτός Ιταλίας περιοχές, οι αποκαλούμενες επαρχίες, πολύ συχνά διοικούνταν από πρώην υπάτους. Κατά τη ρεπουμπλικανική περίοδο οι ύπατοι ήταν οι ανώτατοι άρχοντες του κράτους για το έτος της θητείας τους, το οποίο έπαιρνε τα ονόματά τους. Σε καιρό ειρήνης είχαν διευρυμένες αρμοδιότητες στους τομείς της διοίκησης, της νομοθεσίας και της δικαιοσύνης. Ασκούσαν επίσης συγκεκριμένα θρησκευτικά καθήκοντα που απαιτούσαν υψηλόβαθμο κρατικό στέλεχος. Στον πόλεμο ήταν οι αρχηγοί του στρατού και αυτοί που ερμήνευαν τους θεϊκούς οιωνούς πριν ξεκινήσει η μάχη. Κατά την αυτοκρατορική και βυζαντινή εποχή οι περισσότερες εξουσίες του θεσμού αφαιρέθηκαν (ιδιαίτερα όσες είχαν να κάνουν με το στρατό) και πέρασαν στην αρμοδιότητα του αυτοκράτορα. Το αξίωμα εξακολούθησε να υφίσταται με υψηλό ηθικό κύρος αλλά μειωμένη πολιτική - στρατιωτική ισχύ. (el)
- Konsulo estas ĉiu el la du unujaraj regnestroj de la antikva Romia Respubliko. En la Romia Imperio la titolo "konsulo" daŭris, sed nur kiel honora rango. (eo)
- Erromako kontsula Erromatar Errepublikako magistratu nagusia zen. Urtero bi kontsul hautatzen ziren, urte batez batera jarduteko. Estatuaren eta, batez ere, gerra garaiko armadaren zuzendariak ziren, botere betearazlea baitzeukaten (imperium). Urtea izendatzeko, kontsulen izenak aipatzen ziren. Inperioa ezarri zenean, ordea, kontsulek botere eta autoritate franko galdu zuten, eta agintari sinbolikoak bilakatu ziren, Erromako historia islatzen zutenak. (eu)
- El cónsul (en latín, consul) era el magistrado de más alto rango de la República romana. El cargo era anual y colegiado, y se elegía a dos cónsules cada año entre ciudadanos mayores de cuarenta y dos años. Su cometido era la dirección del Estado y, especialmente, del ejército en campaña. Tras la transición de la república al imperio, los cónsules se convirtieron en una figura meramente representativa de la herencia de la Roma republicana, ostentando muy poco poder y autoridad, ya que el emperador actuaba como líder supremo. (es)
- Les consuls sont des magistrats romains dont la fonction serait apparue lors de la fondation de la République, et qui sera abolie par Justinien en 541. Ils formaient un collège de deux magistrats qui, jusqu'au principat d'Auguste, étaient élus pour un an par le peuple romain réuni en comices centuriates. Ils exercaient l'imperium, pouvoir suprême civil et militaire, et commandaient les armées. Leur pouvoir n'était toutefois pas absolu car ils l'exercaient sous le contrôle du Sénat et font face à l'éventuelle action d'obstruction d'un tribun de la plèbe. L'élection exige de nombreux appuis et cette magistrature non rémunérée nécessite, au fil du temps, de plus en plus de moyens pour être exercée ; aussi le consulat n'est-il réellement accessible qu'à une aristocratie riche et influente. Les anciennes familles patriciennes tentent de se réserver cette charge durant le Ve siècle av. J.-C. mais, en 367 av. J.-C., les lois licinio-sextiennes en ouvrent l'accès régulier aux plébéiens. L'exercice du pouvoir consulaire à la tête de l'armée permet d'acquérir gloire et popularité pour soi-même et sa famille, ainsi qu'influence et richesses, tandis que les succès militaires étendent peu à peu la domination romaine sur le monde méditerranéen. Aux IIe et Ier siècle av. J.-C., la compétition pour obtenir le consulat s'exacerbe et des généraux ambitieux l'utilisent pour asseoir leur domination sur la République, jusqu'à ce que Jules César puis Octave-Auguste accaparent le pouvoir de façon définitive. Sous l'Empire, aux élections se substitue une ratification formelle par le Sénat des candidats recommandés par l'empereur, et le consulat devient un titre honorifique, pour un mandat réduit à quelques mois en raison de la multiplication des consuls remplaçants (les suffects). Seuls les consuls en titre au premier janvier conservent l'éponymie, honneur permettant de donner leur nom à l'année. La qualité d'ancien consul ouvre néanmoins l'accès aux postes élevés de l'administration impériale. Malgré les bouleversements institutionnels de l'empire au IVe siècle, le consulat se maintient sous la forme d'une dignité prestigieuse et coûteuse, répartie entre Rome et Constantinople, la nouvelle capitale. Le dernier consul est désigné en 541 par Justinien, puis le titre n'est plus ensuite qu'une dignité mineure parmi la liste de titres byzantins. (fr)
- A consul held the highest elected political office of the Roman Republic (c. 509 BC to 27 BC), and ancient Romans considered the consulship the second-highest level of the cursus honorum (an ascending sequence of public offices to which politicians aspired) after that of the censor. Each year, the Centuriate Assembly elected two consuls to serve jointly for a one-year term. The consuls alternated in holding fasces – taking turns leading – each month when both were in Rome and a consul's imperium extended over Rome and all its provinces. There were two consuls in order to create a check on the power of any individual citizen in accordance with the republican belief that the powers of the former kings of Rome should be spread out into multiple offices. To that end, each consul could veto the actions of the other consul. After the establishment of the Empire (27 BC), the consuls became mere symbolic representatives of Rome's republican heritage and held very little power and authority, with the Emperor acting as the supreme authority. (en)
- Konsul (bahasa Latin: Consul) adalah jabatan politik elektif tertinggi di negara Republik Romawi (509-27 SM), bahkan bangsa Romawi kuno menganggap jabatan konsul sebagai tataran tertinggi dalam cursus honorum (jenjang jabatan publik yang tersedia bagi para politikus). Setiap tahun, dua orang konsul dipilih untuk masa jabatan selama satu tahun. Tiap konsul memiliki hak veto atas keputusan konsul lainnya. Akan tetapi, setelah pendirian Kekaisaran Romawi, jabatan konsul hanya bersifat simbolis dan menjadi perlambang sisa-sisa republik, karena para konsul hanya memiliki sedikit kekuasaan, dan kaisarlah yang bertindak sebagai pemimpin tertinggi. (in)
- ( 고대 그리스의 관직으로서 집정관에 대해서는 아르콘 문서를 참고하십시오.) 집정관(라틴어: Consul, 이탈리아어: Console, 그리스어: Ύπατος)은 정무관 중 최고 지위이며, 행정 및 군사의 대권을 장악하고 원로원과 합하여 민회를 소집하는 권한을 가진다. 임기는 1년이며 한 달씩 교대로 집무하며, 상호간의 합의 하에 업무를 본다.(상호견제와 균형을 유지, 권력의 집중방지). 비상시 한 사람의 독재관(dictator)에게 전권을 위임(6개월을 넘지 못함) 집정관이 임기를 마치면 전직 집정관(Proconsul)이 된다. 전직 집정관이나 전직 법무관만이 속주 총독이 될 수 있었다. 제정 설립 (기원전 27년) 이후엔, 집정관들은 로마의 공화정적 유산을 나타내는 단순한 상징이 되었고 황제가 전지적 권력을 행사함에 따라 권력과 권위를 거의 갖지 못했다. (ko)
- Een consul was de hoogste magistraat in het Romeinse Rijk. Ieder jaar werden twee vooraanstaande senatoren door het Romeinse volk gekozen in deze functie, die geacht werden elkaar te controleren. Het Romeinse consulaat bestond ruim duizend (1050) jaar van 509 v.Chr. tot 541 na Chr. toen het door keizer Justinianus werd afgeschaft. Volgens de Romeinse traditie werd, toen de Etruskische koningen waren verdreven, een nieuwe grondwet gemaakt waarin werd vastgelegd dat een tweetal jaarlijks gekozen magistraten aan het hoofd van de Senaat zouden staan. Deze magistraten kregen de titel consul toegekend. De Latijnse stam con betekent 'samen'. In het begin van de republiek waren er nog geen consules en daarom gaf men het imperium van de verdreven rex (koning) aan de praetor maximus, een reeds bestaande functie. Deze werd echter in 367 v.Chr. vervangen door twee consules waarvan een van plebejische afkomst moest zijn. Ze werden bijgestaan door een praetor met iurisdictio (d.i. de bevoegdheid om recht te spreken), die hun collega minor werd. Nog later zouden de bevoegdheden van de consules afbrokkelen ten voordele van nieuwe ambten of afsplitsingen van oude. Tijdens de Republikeinse periode zorgde deze regeling ervoor dat een enkele persoon nooit alle macht aan zich kon trekken. De consulverkiezingen vonden halverwege het voorafgaande jaar plaats. De gekozen consuls werden consules designati (afgekort Cos. des.) genoemd, tot zij daadwerkelijk de functie bekleedden. Het consulaatsysteem bleef tijdens het Romeinse Keizerrijk gehandhaafd, maar sinds Gaius Julius Caesar Octavianus (Augustus) werden consuls benoemd. Tijdens de keizertijd was het consulaat voornamelijk een traditionele erefunctie zonder politieke macht en de consulaire taken waren meestal ceremonieel. Als Romeinse keizers tot consul benoemd werden, lieten zij dit vaak op hun munten vermelden (bijvoorbeeld Cos. III betekent 'voor de derde keer consul') De traditionele attributen van een Romeinse consul stammen deels uit de traditie van de Etruskische koningen en waren onder andere: een consulaire scepter (scipio) met een adelaar op de top; een speciale stoel sella curulis; een speciaal gewaad toga picta; soms een gouden kroon en een quadriga (tweewielige wagen met vier paarden) waarin een consul stond tijdens een triomftocht. De kleding van een consul bestond uit een toga met een cape. Een consul had het recht op zijn toga een purperen rand te dragen. Verder werd een consul begeleid door twaalf lictoren en gaf zijn naam aan het Romeinse jaar. (nl)
- Nell'antica Roma i consoli (latino: consules, "coloro che decidono insieme") erano i due magistrati che, eletti ogni anno, esercitavano collegialmente il massimo potere civile e militare ed erano quindi dotati di potestas e imperium. La magistratura del consolato era la più importante tra le magistrature della Repubblica romana (immediatamente al di sotto della dittatura, che era però magistratura solo straordinaria). Questa la definizione che ne dà Polibio: Il termine derivava, secondo lo stesso Livio, dal dio Conso, una divinità che "dispensava consigli", come dovevano fare i due massimi magistrati della Repubblica romana. L'importanza di tale carica era tale che i nomi dei consoli eletti in un certo anno venivano utilizzati, tramite eponimia, per individuare quell'anno nel calendario romano. I nomi venivano riportati in un apposito elenco, i fasti consulares, da parte dei pontefici. Tale magistratura parrebbe non essere solo romana; infatti Tucidide, parlando dei Caoni ne La guerra del Peloponneso, libro II, par. 80, riferisce che si tratta di un « [...] popolo non sottoposto a potestà regia, su cui governavano, con carica annuale, Fozio e Nicaone, membri della famiglia dominante». In età imperiale, la carica consolare sopravvisse, ma divenne di nomina imperiale e, dopo la fondazione di Costantinopoli, un console venne regolarmente eletto per l'Occidente e uno per l'Impero bizantino, perpetuandosi tale pratica a Roma anche dopo la caduta dell'Occidente, sino al 534, e a Costantinopoli sino al 541. (it)
- 執政官（しっせいかん、ラテン語: consul、コンスル）は、古代ローマでの政務官のひとつ。都市ローマの長であり、共和政ローマの形式上の元首に当たる。訳語として執政官のほかに統領を用いることもある。古代ローマでは、以下に例示するように、正規執政官の名を書くことで、その年を表した。
* 「Imperator Caesar Augustus と Marcus Vipsanius Agrippa が執政官の年」（西暦では紀元前27年に相当） (ja)
- Konsul (łac. consul – l.mn. consules od consulere 'radzić (się)') – w starożytnym Rzymie, w okresie republiki był jednym z dwóch najwyższych rangą urzędników wybieranych przez komicje centurialne na roczną kadencję. Był odpowiedzialny za politykę zagraniczną. (pl)
- Um cônsul era o mais alto cargo político da República Romana e o consulado era o mais alto posto do cursus honorum, a ordem sequencial dos cargos públicos pelos quais os políticos deveriam passar durante a sua carreira. A cada ano, dois cônsules eram eleitos simultaneamente para servirem em mandatos de um ano. Eles alternavam entre si mensalmente no exercício do imperium e o imperium consular estendia-se sobre Roma, Itália e províncias romanas. Porém, depois do estabelecimento do Império Romano, os cônsules passaram a ser figuras meramente representativas do passado republicano e detinham pouco poder ou autoridade real, com o imperador atuando como autoridade suprema de fato. Se um cônsul morresse durante seu mandato (o que não era incomum quando os cônsules estavam na frente de batalha) ou eram removidos de seu cargo, outro deveria ser eleito pela Assembleia das centúrias para servir pelo resto do mandato como cônsul sufecto (em latim: consul suffectus). Um cônsul eleito para iniciar o ano — chamado de cônsul ordinário (em latim: consul ordinarius) — tinha prestígio maior que o cônsul sufecto, parcialmente porque o ano seria chamado para sempre pelo nome dos cônsules ordinários (veja ). (pt)
- Konsul (latin consul) var titeln på den romerska republikens två likställda högsta ämbetsmän. De hade den högsta verkställande makten i riket. Konsulerna avlöste, enligt traditionen, kungen Tarquinius Superbus vid monarkins fall år 509 f.Kr. (sv)
- Ко́нсул (лат. consul) — высшая выборная магистратура в Древнем Риме эпохи республики. Консулы Древнего Рима имели знаки различия — жезлы изготовленные из слоновой кости. (ru)
- 執政官（拉丁語：consul，縮寫为cos.）是羅馬共和國透過選舉產生的最高的職務，而在羅馬帝國是委任的職務。在拉丁语中，consules的意思是「那些走在一起的人」。 (zh)
- Ко́нсул (лат. consul) — вищий виборний магістрат в Стародавньому Римі. Посада консула була колегіальною, тобто консулів було відразу двоє, обиралися вони на один рік в центуріатних коміціях. Кожний консул мав право вето на рішення свого колеги. Згідно з римською традиційною історією, консули спочатку вибиралися тільки з патриціїв, але в результаті боротьби плебеїв з патриціями з 367 р. до н. е. один з консулів став обиратися з плебеїв (першим з плебейських консулів став Луцій Секстій). Консули володіли вищою цивільною і військовою владою, набирали легіони і очолювали їх, скликали сенат і коміції, головували в них, призначали диктаторів, проводили ауспіції і т. д. У надзвичайних обставинах сенат наділяв консулів необмеженими повноваженнями. Помічниками консулів були квестори. У римській системі літочислення роки позначалися іменами консулів даного року (вони іменувалися лат. consules ordinarii). По законах республіки, мінімальний вік консула становив 41 (для патриція) і 42 роки (для плебея). Після закінчення терміну посади консули отримували в управління яку-небудь провінцію і звання проконсула. У епоху імперії консули втратили реальну владу, ця посада перетворилася на почесний титул, а з виборної посада перетворилася на ту, що призначається. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Konzul (zkráceně cos.; latinsky consul, pl. consules, což bylo odvozeno z consulere; česky radit se, rozvažovat) byl nejvyšší civilní a vojenský úředník (magistratus) ve starověkém Římě. Konzulát, jejž lze z hlediska důležitosti do určité míry přirovnat k současné funkci předsedy vlády, zastávali dva politici každoročně volení římským lidem. Po nastolení císařství však pozbyl své kompetence a autority, pročež se z něho stala pouze reprezentativní funkce navozující klamný dojem pokračující existence někdejšího republikánského zřízení. (cs)
- القنصل (بالإنجليزية: Roman Consul) أعلى المناصب في الجمهورية الرومانية ويمثل رئيس حكومة أو السلطة التنفيذية للدولة. ويوجد اثنين من القناصل كل سنة لحكم الجمهورية، لكل واحد منهما حق النقض. (ar)
- Els cònsols (llatí: consules) eren magistrats romans que, amb noms i atribucions diferents segons el període, desenvoluparen les seves funcions des dels primers anys de la República Romana, cap al principi del segle v aC, fins que l'emperador romà d'Orient Lleó VI el Filòsof abolí el càrrec a la darreria del segle ix. Eren els magistrats suprems de la República de Roma. El càrrec era anual i col·legiat, amb dos cònsols cada any. Els estava encomanada la direcció de l'estat i, especialment, de l'exèrcit en campanya. Eren magistrats amb imperium (poder executiu) i magistrats epònims, és a dir, donaven nom a l'any. (ca)
- Konsulo estas ĉiu el la du unujaraj regnestroj de la antikva Romia Respubliko. En la Romia Imperio la titolo "konsulo" daŭris, sed nur kiel honora rango. (eo)
- Erromako kontsula Erromatar Errepublikako magistratu nagusia zen. Urtero bi kontsul hautatzen ziren, urte batez batera jarduteko. Estatuaren eta, batez ere, gerra garaiko armadaren zuzendariak ziren, botere betearazlea baitzeukaten (imperium). Urtea izendatzeko, kontsulen izenak aipatzen ziren. Inperioa ezarri zenean, ordea, kontsulek botere eta autoritate franko galdu zuten, eta agintari sinbolikoak bilakatu ziren, Erromako historia islatzen zutenak. (eu)
- El cónsul (en latín, consul) era el magistrado de más alto rango de la República romana. El cargo era anual y colegiado, y se elegía a dos cónsules cada año entre ciudadanos mayores de cuarenta y dos años. Su cometido era la dirección del Estado y, especialmente, del ejército en campaña. Tras la transición de la república al imperio, los cónsules se convirtieron en una figura meramente representativa de la herencia de la Roma republicana, ostentando muy poco poder y autoridad, ya que el emperador actuaba como líder supremo. (es)
- Konsul (bahasa Latin: Consul) adalah jabatan politik elektif tertinggi di negara Republik Romawi (509-27 SM), bahkan bangsa Romawi kuno menganggap jabatan konsul sebagai tataran tertinggi dalam cursus honorum (jenjang jabatan publik yang tersedia bagi para politikus). Setiap tahun, dua orang konsul dipilih untuk masa jabatan selama satu tahun. Tiap konsul memiliki hak veto atas keputusan konsul lainnya. Akan tetapi, setelah pendirian Kekaisaran Romawi, jabatan konsul hanya bersifat simbolis dan menjadi perlambang sisa-sisa republik, karena para konsul hanya memiliki sedikit kekuasaan, dan kaisarlah yang bertindak sebagai pemimpin tertinggi. (in)
- ( 고대 그리스의 관직으로서 집정관에 대해서는 아르콘 문서를 참고하십시오.) 집정관(라틴어: Consul, 이탈리아어: Console, 그리스어: Ύπατος)은 정무관 중 최고 지위이며, 행정 및 군사의 대권을 장악하고 원로원과 합하여 민회를 소집하는 권한을 가진다. 임기는 1년이며 한 달씩 교대로 집무하며, 상호간의 합의 하에 업무를 본다.(상호견제와 균형을 유지, 권력의 집중방지). 비상시 한 사람의 독재관(dictator)에게 전권을 위임(6개월을 넘지 못함) 집정관이 임기를 마치면 전직 집정관(Proconsul)이 된다. 전직 집정관이나 전직 법무관만이 속주 총독이 될 수 있었다. 제정 설립 (기원전 27년) 이후엔, 집정관들은 로마의 공화정적 유산을 나타내는 단순한 상징이 되었고 황제가 전지적 권력을 행사함에 따라 권력과 권위를 거의 갖지 못했다. (ko)
- 執政官（しっせいかん、ラテン語: consul、コンスル）は、古代ローマでの政務官のひとつ。都市ローマの長であり、共和政ローマの形式上の元首に当たる。訳語として執政官のほかに統領を用いることもある。古代ローマでは、以下に例示するように、正規執政官の名を書くことで、その年を表した。
* 「Imperator Caesar Augustus と Marcus Vipsanius Agrippa が執政官の年」（西暦では紀元前27年に相当） (ja)
- Konsul (łac. consul – l.mn. consules od consulere 'radzić (się)') – w starożytnym Rzymie, w okresie republiki był jednym z dwóch najwyższych rangą urzędników wybieranych przez komicje centurialne na roczną kadencję. Był odpowiedzialny za politykę zagraniczną. (pl)
- Konsul (latin consul) var titeln på den romerska republikens två likställda högsta ämbetsmän. De hade den högsta verkställande makten i riket. Konsulerna avlöste, enligt traditionen, kungen Tarquinius Superbus vid monarkins fall år 509 f.Kr. (sv)
- Ко́нсул (лат. consul) — высшая выборная магистратура в Древнем Риме эпохи республики. Консулы Древнего Рима имели знаки различия — жезлы изготовленные из слоновой кости. (ru)
- 執政官（拉丁語：consul，縮寫为cos.）是羅馬共和國透過選舉產生的最高的職務，而在羅馬帝國是委任的職務。在拉丁语中，consules的意思是「那些走在一起的人」。 (zh)
- Ο ύπατος (λατινικά: consul) ήταν αξίωμα της Αρχαίας Ρώμης. Κάθε χρόνο εκλέγονταν δύο ύπατοι, οι οποίοι αναλάμβαναν από κοινού - με δικαίωμα αρνησικυρίας του ενός στις αποφάσεις του άλλου - τη διακυβέρνηση της πόλης και της ιταλικής χερσονήσου. Αλλά και οι εκτός Ιταλίας περιοχές, οι αποκαλούμενες επαρχίες, πολύ συχνά διοικούνταν από πρώην υπάτους. (el)
- Das (fachsprachlich oft der) Consulat (oder Konsulat, lateinisch consulatus, deswegen fachsprachlich Maskulinum), das Amt oder die Amtszeit eines Konsuls (lateinisch consul), war das höchste zivile und militärische Amt der Ämterlaufbahn (cursus honorum) in der Römischen Republik. Es bestand bis in die Spätantike, verlor aber mit dem Beginn der Kaiserzeit einen Großteil seiner politischen Bedeutung und Macht. (de)
- Les consuls sont des magistrats romains dont la fonction serait apparue lors de la fondation de la République, et qui sera abolie par Justinien en 541. Ils formaient un collège de deux magistrats qui, jusqu'au principat d'Auguste, étaient élus pour un an par le peuple romain réuni en comices centuriates. Ils exercaient l'imperium, pouvoir suprême civil et militaire, et commandaient les armées. Leur pouvoir n'était toutefois pas absolu car ils l'exercaient sous le contrôle du Sénat et font face à l'éventuelle action d'obstruction d'un tribun de la plèbe. (fr)
- A consul held the highest elected political office of the Roman Republic (c. 509 BC to 27 BC), and ancient Romans considered the consulship the second-highest level of the cursus honorum (an ascending sequence of public offices to which politicians aspired) after that of the censor. Each year, the Centuriate Assembly elected two consuls to serve jointly for a one-year term. The consuls alternated in holding fasces – taking turns leading – each month when both were in Rome and a consul's imperium extended over Rome and all its provinces. (en)
- Nell'antica Roma i consoli (latino: consules, "coloro che decidono insieme") erano i due magistrati che, eletti ogni anno, esercitavano collegialmente il massimo potere civile e militare ed erano quindi dotati di potestas e imperium. La magistratura del consolato era la più importante tra le magistrature della Repubblica romana (immediatamente al di sotto della dittatura, che era però magistratura solo straordinaria). Questa la definizione che ne dà Polibio: (it)
- Een consul was de hoogste magistraat in het Romeinse Rijk. Ieder jaar werden twee vooraanstaande senatoren door het Romeinse volk gekozen in deze functie, die geacht werden elkaar te controleren. Het Romeinse consulaat bestond ruim duizend (1050) jaar van 509 v.Chr. tot 541 na Chr. toen het door keizer Justinianus werd afgeschaft. De kleding van een consul bestond uit een toga met een cape. Een consul had het recht op zijn toga een purperen rand te dragen. Verder werd een consul begeleid door twaalf lictoren en gaf zijn naam aan het Romeinse jaar. (nl)
- Um cônsul era o mais alto cargo político da República Romana e o consulado era o mais alto posto do cursus honorum, a ordem sequencial dos cargos públicos pelos quais os políticos deveriam passar durante a sua carreira. (pt)
- Ко́нсул (лат. consul) — вищий виборний магістрат в Стародавньому Римі. Посада консула була колегіальною, тобто консулів було відразу двоє, обиралися вони на один рік в центуріатних коміціях. Кожний консул мав право вето на рішення свого колеги. Згідно з римською традиційною історією, консули спочатку вибиралися тільки з патриціїв, але в результаті боротьби плебеїв з патриціями з 367 р. до н. е. один з консулів став обиратися з плебеїв (першим з плебейських консулів став Луцій Секстій). (uk)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
