| dbo:abstract
|
- Una falla, en geologia, és una fractura o discontinuïtat d'un pla en un volum de roca a través del qual hi ha hagut un desplaçament important com a resultat dels moviments de massa de roca. Les grans falles a l'escorça de la Terra són resultat de l'acció de la força tectònica de plaques, amb el contacte entre les plaques, ja que entre plaques es generen zones de subducció o falles de transformació. L’alliberament d’energia associat al moviment ràpid en falles actives és la causa de la majoria dels terratrèmols. Les falles també es poden desplaçar a poc a poc sense necessitat de terratrèmols, per fluïment aseísmic. Un pla de falla és el pla que representa la superfície de fractura d’una falla. Una traça de falla o línia de falla és un lloc on la falla es pot veure o mapar a la superfície. Una traça de falla també és la línia que es dibuixa habitualment als mapes geològics per representar una falla. Una zona de falles és un cúmul de falles paral·leles. No obstant això, el terme també s'utilitza per a la zona de roca triturada al llarg d'una única falla. El moviment prolongat al llarg de falles molt espaiades pot difuminar la distinció, ja que la roca entre les falles es converteix en lents de roca lligades a falles i després es tritura progressivament. (ca)
- الفالق أو الصدع هو كسر أو تشقق يقع في صخور القشرة الأرضية مصحوبة بحركة انزلاق نسبية للكتل المتاخمة من طبقات الصخور الموجودة على جانبيه سواء كان في الاتجاه الرأسي أو الأفقي، ويحدث هذا نتيجة للضغط الشديد أو الشد الذي تسببه حركات القشرة الأرضية سواء كان تأثيرها رأسيًا أم أفقيًا. (ar)
- Zlom či dislokace je geologická porucha v litosférické desce, která může dosahovat od několika milimetrů až po tisíce kilometrů. Odborně je definován jako fraktura, podél které dochází k pozorovatelnému přemístění okolních částí. Rychlost na zlomech je řádově několik desítek milimetrů za rok, ale existují různé výjimky na oba póly rychlosti. Na zlomové struktury jsou často vázána zemětřesení. Základní označení pro jednotlivé kry ve zlomu se používá – nadložní kra (hanging wall) a podložní (footwall) kra. Na kontaktu zlomové plochy občas dochází ke vzniku tektonického zrcadla, či . Současně často vzniká hornina zvaná mylonit, jedná se ale jen o genetický název horniny. Rozlišují se dvě základní skupiny zlomů a to aktivní a pasivní. U aktivních zlomů pohyb na zlomové ploše stále probíhá. U pasivních se již pohyb zastavil. V tomto případě odpadá akumulace napětí a nebezpečí vzniku zemětřesení. Dalším základním kritériem pro dělení je směr pohybu desek vůči sobě. To vymezuje tři druhy zlomů, a to posun, pokles a násun. (cs)
- Με τον όρο ρήγμα (αγγλ. fault) ονομάζεται στη γεωλογία η διακοπή της συνέχειας μιας ομάδας στρωμάτων πετρωμάτων του στερεού φλοιού της Γης, η οποία συμβαίνει κατά επίπεδη επιφάνεια και σε μεγάλη έκταση και εκατέρωθεν της οποίας πραγματοποιείται ή πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν σχετική κίνηση των στρωμάτων. Ετυμολογικά, ο όρος παράγεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα ρήγνυμι, που σημαίνει «ραγίζω», «σπάζω», «θραύω», «διασπώ». Τα ρήγματα δημιουργούνται από τις ενεργές τάσεις σε μια περιοχή, από το σύνολο ουσιαστικά των δυνάμεων που επιδρούν στους γεωλογικούς σχηματισμούς της περιοχής αυτής με την ευρύτερη έννοια. Για παράδειγμα, στη Β. Ελλάδα, στην λεκάνη της Μυγδονίας επικρατεί μια εφελκυστική κατάσταση, ένα σύνολο τάσεων δηλαδή που τείνει να επιμηκύνει τον φλοιό κατα την διεύθυνση περίπου Β-Ν. Μια αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί στο Αιγαίο. Σε περαιτέρω ανάλυση, οι τάσεις αυτές οφείλονται σε γεωτεκτονικά αίτια, δηλαδή στις σημαντικές και εκτεταμένες κινήσεις και παραμορφώσεις του φλοιού της Γής, όπως αυτές θεωρούνται και περιγράφονται από την και την Γεωδυναμική. Υπάρχουν ωστόσο ειδικές περιπτώσεις δομών που εμφανίζονται σαν ρήγματα, οι οποίες δεν συνδέονται με εκτεταμένη τεκτονική δραστηριότητα. Τέτοιες είναι τα συνιζηματογενή, τα βαρυτικά και άλλα ατεκτονικά ρήγματα, τα οποία οφείλονται καθαρά σε τοπικά αίτια κατανομής της πυκνότητας, της πλαστιμότητας και του βάρους μέσα σε γεωλογικούς σχηματισμούς. Τα δύο τμήματα εκατέρωθεν του επιπέδου του ρήγματος ονομάζονται τεμάχη ή μπλοκ ή σκέλη του ρήγματος. Η επιφάνεια που προκύπτει από τις σχετικές μετακινήσεις των δύο σκελών ονομάζεται κάτοπτρο του ρήγματος. Το κάτοπτρο του ρήγματος δεν είναι πάντα ορατό: είτε γιατί έχει διαβρωθεί από την τελευταία ολίσθηση των τεμαχών, είτε διότι είναι ενδεχομένως καλυμμένο με κάποιο υπερκείμνεο ίζημα, είτε γιατί το ρήγμα δεν έχει επιφανειακή εμφάνιση.Στην περίπτωση που είναι ορατό και δεν έχει υποστεί έντονη διάβρωση παρατηρούνται σχεδόν πάντα οι γραμμές ολίσθησης, οι οποίες αποτυπώνουν την κίνηση των τεμαχών.. Σχηματίζονται από την τριβή σκληρών υλικών (κόκκων χαλαζία, κροκαλών κ.ά), τα οποία λόγω της αντίθετης κίνησης των δυο σκελών εκατέρωθεν του ρήγματος, σύρθηκαν πάνω στη ρηξιγενή επιφάνεια. . Όπως είναι φυσικό, στο επίπεδο του ρήγματος τα πετρώματα θρυμματίζονται δημιουργώντας μια ζώνη από θραύσματα. Τα πιο αδρόκοκκα θραύσματα που σχηματίζονται σε ζώνες ρηγμάτων κοντά στην επιφάνεια σε συνθήκες χαμηλής πίεσης και θερμοκρασίας ονομάζονται , ενώ πιο λεπτόκοκκα, καλά κατεργασμένα υλικά με χαρακτηριστική μικροσκοπική εμφάνιση (στο πολωτικό μικροσκόπιο) που δημιουργούνται σε μεγαλύτερα βάθη καλούνται . Η κίνηση του ρήγματος προκαλεί μετάπτωση, δηλαδή άνοδο ή κάθοδο του ενός τεμάχους ως προς το άλλο. Η σχετική υψομετρική διαφορά μεταξύ των δύο σκελών ονομάζεται άλμα του ρήγματος. Εύκολα το άλμα συνδέεται με την πραγματική μετάθεση στην διεύθυνση της επιφάνειας (δηλαδή με την ολίσθηση στην επιφάνεια): ολίσθηση = άλμα/ ημ(φ) , όπου φ η γωνία κλίσης της επιφάνειας του ρήγματος. Από το άλμα μπορεί να υπολογισθεί και η επιμήκυνση/βράχυνση στην οριζόντια διεύθυνση ως: επιμήκυνση = άλμα/ εφ(φ) Χαρακτηριστικό γνώρισμα του ρήγματος είναι, επίσης, η έκτασή του. Ορισμένες φορές το ρήγμα μπορεί να καταλαμβάνει τεράστια έκταση, όπως το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα (San Andreas fault), στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, το οποίο εκτείνεται σε μήκος περίπου 1.300 χιλιομέτρων φθάνοντας μέχρι την επιφάνεια. Δεν είναι, όμως, απαραίτητο ένα ρήγμα να φθάνει μέχρι την επιφάνεια της Γης. Όπως είναι φυσικό, η ρήξη των πετρωμάτων καθώς και η κάθε παροξυσμική κίνηση των τεμαχών του ρήγματος και η συνακόλουθη μετάπτωση απελευθερώνουν συσσωρευμένη ενέργεια ενέργεια ελαστικής παραμόρφωσης, η οποία εκδηλώνεται ως σεισμός. Στην περίπτωση αυτή γίνεται λόγος για ένα σεισμογόνο ρήγμα ή ενεργό ρήγμα. Η μελέτη της ενεργού αυτής τεκτονικής δράσης είναι το αντικείμενο μελέτης της . (el)
- En geologio faŭlto estas plata roka rompiĝo kie evidentiĝas relativa moviĝo. (eo)
- Eine Verwerfung (auch Sprung, Verschiebung oder Störung im engeren Sinne) ist eine tektonische Zerreiß- oder Bruchstelle im Gestein, an der über Distanzen vom Zentimeterbereich bis zu einigen Dutzend bis hundert Kilometern zwei Gesteinsbereiche oder Krustenteile gegeneinander versetzt sind. Diese Gesteinsbereiche werden Bruchflügel, Blöcke oder Schollen genannt. Den Versatz bezeichnet man als Sprunghöhe bzw. Sprungweite. Während der Überbegriff Störung im weiteren Sinn auch verschiedene Arten plastischer Verformung mit einschließen kann, wird als Verwerfung nur das Resultat einer bruchhaften Verformung bezeichnet. Die entsprechende Tektonik wird als Bruchtektonik bezeichnet. Verwerfungen sind daher stets im obersten Teil der Erdkruste entstanden. Die Schnittlinie einer Verwerfung mit der Geländeoberfläche bzw. der Oberfläche des anstehenden Gesteins wird als Störungslinie, Bruchlinie oder Verwerfungslinie bezeichnet. (de)
- In geology, a fault is a planar fracture or discontinuity in a volume of rock across which there has been significant displacement as a result of rock-mass movements. Large faults within Earth's crust result from the action of plate tectonic forces, with the largest forming the boundaries between the plates, such as the megathrust faults of subduction zones or transform faults. Energy release associated with rapid movement on active faults is the cause of most earthquakes. Faults may also displace slowly, by aseismic creep. A fault plane is the plane that represents the fracture surface of a fault. A fault trace or fault line is a place where the fault can be seen or mapped on the surface. A fault trace is also the line commonly plotted on geologic maps to represent a fault. A fault zone is a cluster of parallel faults. However, the term is also used for the zone of crushed rock along a single fault. Prolonged motion along closely spaced faults can blur the distinction, as the rock between the faults is converted to fault-bound lenses of rock and then progressively crushed. (en)
- Geologian, faila arroketan sortzen den jarraitutasun eza da. Lurraren azaleko lehen 200 kilometroetan sortzen dira, eta harrien plastikotasunaren muga gainditzean gertatzen diren deformazio etenak dira. Hau da, arroka batek jasaten duen indar tektonikoa bere erresistentzia baino handiagoa denean agertzen diren apurdurak dira failak. Apurdura gainazal baten gainean egiten da (faila planoa esaten zaio) eta bere mugimendua plano honekiko paraleloa da beti. Hiztegi geologikoan, failak mota berezi bat dira. Haustura bat eten gainazal bat da, gorputz batek barneko kohesioa galtzean sortzen dena. Hiru mota daude: arraildurak, diaklasak eta failak. Failek lurrikarak era ditzakete. (eu)
- En el campo de la geología, se denomina falla a una fractura, generalmente plana, en el terreno a lo largo de la cual se han deslizado los dos bloques el uno respecto al otro. Las fallas se producen por esfuerzos tectónicos, incluida la gravedad y empujes horizontales, actuantes en la corteza. La zona de ruptura tiene una superficie ampliamente bien definida denominada plano de falla, aunque puede hablarse de banda de falla cuando la fractura y la deformación asociada tienen una cierta anchura. Cuando las fallas alcanzan una profundidad en la que se sobrepasa el dominio de deformación frágil se transforman en bandas de cizalla, su equivalente en el dominio dúctil. El fallamiento (o formación de fallas) es uno de los procesos geológicos importantes durante la formación de montañas. Asimismo, los bordes de las placas tectónicas están formados por fallas de hasta miles de kilómetros de longitud. (es)
- Sa gheolaíocht, scoilt nó gág i gcarraig, ar tharla díláithriú ar feadh an éisc de bharr struis taobh istigh den Domhan. Nuair is díláithriú ingearach a tharla, is éasc normálta é sin agus strus comhbhrúiteach ba chúis leis. I gcásanna thar mean, sáitear taobh amháin den charraig suas os cionn an taoibh eile. I gcúléisc, mar mhalairt, forleathnú screamh an Dómhain is bun leis. Is samplaí drámata den éasc seo an Cainneoin Mór sna Stáit Aontaithe agus an Scoiltghleann in iarthar na hAfraice. Maidir le héisc sractha, scaoiltear strus comhbhrúiteach trí dhíláithriú i leataobh, agus is sampla suntasach de seo Éasc San Andreas i gCalifornia. (ga)
- Dalam geologi, Sesar atau patahan adalah fraktur planar atau dalam volume batuan, di mana telah ada perpindahan signifikan sebagai akibat dari gerakan massa batuan. Sesar-Sesar berukuran besar di kerak bumi merupakan hasil dari aksi gaya lempeng tektonik, dengan yang terbesar membentuk batas-batas antara lempeng, seperti zona subduksi atau sesar transform. Energi yang dilepaskan menyebabkan gerakan yang cepat pada sesar aktif yang merupakan penyebab utama gempa bumi. Menurut ilmu geofisika, sesar terjadi ketika batuan mengalami tekanan dan suhu yang rendah sehingga sifatnya menjadi rapuh. Bidang Sesar adalah bidang yang mewakili permukaan fraktur pada patahan. Sebuah jejak sesar atau garis sesar adalah perpotongan dari bidang sesar dengan permukaan tanah. Sebuah jejak sesar biasa diplot pada peta geologi untuk mewakili suatu patahan. Karena Sesar biasanya tidak berdiri tunggal atau sendiri, ahli geologi menggunakan istilah zona sesar ketika mengacu pada zona deformasi yang kompleks terkait dengan bidang sesar. Dua buah sesar bersandingan nonvertikal biasa disebut dan . Berdasarkan definisi, Hanging wall terjadi di atas bidang sesar dan footwall terjadi di bawah bidang sesar. Terminologi ini datang dari dunia pertambangan: ketika mereka sedang bekerja di tubuh mineral berbentuk tabular, penambang berdiri di atas footwall di bawah kakinya dan dengan hanging wall berada di atas mereka. (in)
- En géologie, une faille est une structure tectonique consistant en un plan ou une zone de rupture le long duquel deux blocs rocheux se déplacent l'un par rapport à l'autre. Ce plan divise un volume rocheux en deux compartiments qui ont glissé l'un par rapport à l'autre dans un contexte de déformation fragile. Ce déplacement et la déformation cisaillante sont dus aux forces exercées par les contraintes tectoniques, qui résultent de la tectonique des plaques ou à la force gravitaire (instabilité gravitaire). La valeur du déplacement est le rejet de faille. Le langage touristique emploie souvent à tort le mot faille pour désigner des diaclases, fissures sans décalage des compartiments. La fracture est un terme plus général désignant toute cassure avec ou sans rejet, de terrains, de roches, voire de minéraux. Les failles existent depuis l'échelle microscopique (millimétrique) jusqu'à celle des plaques tectoniques (plusieurs centaines de kilomètres). Les grandes failles se trouvent aux limites de plaques et aussi au sein des zones déformées intraplaques. Les failles plus modestes sont souvent masquées par le couvert végétal ou les formations superficielles. De façon simplifiée et de manière pratique, les sismologues distinguent : les failles inactives (aucun mouvement depuis plusieurs milliers d'années et qui a priori n'en engendreront pas de nouveau), les (en) asismiques (ayant subi un mouvement récent, elles ne génèrent aucun séisme ou ont une sismicité diffuse de très faible magnitude, leur vitesse de glissement annuel étant de l'ordre millimétrique ou inframillimétrique) et les failles actives sismogènes qui sont responsables de la majorité des tremblements de terre. Ceux-ci sont dus au glissement rapide (quelques secondes à quelques dizaines de secondes) sur le plan de faille lors du brusque relâchement des contraintes accumulées de façon élastique pendant une longue période intersismique. En réalité, la complexité d'une faille qui montre des relais et des portions diverses (actives, asismiques et inactives), interdit d'appliquer des modèles simples explicatifs. Les failles conjuguées résultent d’une même contrainte. Elles peuvent être synthétiques ayant le même sens qu’une autre faille plus importante servant de référence, ou antithétiques ayant un sens opposé à une autre faille plus importante servant de référence. (fr)
- 断層（だんそう、英語: fault）とは、地下の地層もしくは岩盤に力が加わって割れ、割れた面に沿ってずれ動いて食い違いが生じた状態を言う。 断層がずれ動く現象を断層運動（faulting）と言う。食い違いが生じた面そのものを断層面（fault surface）と称する。鉛直線に対して水平な角を断層角（fault dip）0度と定義したため、鉛直な断層面は90度である。また、水平面に置き換えた断層運動の方向を走向（fault strike）と言う。 なお、侵食や堆積環境の変化、火山岩の噴出・堆積などによってできた地層の境界は、一見食い違っているように見える場合もあるが、ずれ動いたわけではないため断層ではなく、不整合、非整合などと呼ばれ、区別される。 (ja)
- 단층(斷層, 문화어: 땅끊임, 영어: fault)은 지진 등의 지질 활동으로 인해 지층이 어긋나 있는 것을 말한다. 단층의 움직임을 단층운동이라고 부르며, 어긋난 면을 단층면라고 부른다. 또한, 다수의 단층면이 밀집하는 띠 모양의 지역을 단층대(帶)라고 부른다. (ko)
- Een breuk is in de geologie een aanduiding voor een discontinue zone in gesteente waarlangs verzet heeft plaatsgevonden. Dit verzet vindt plaats door middel van brosse deformatie. Breuken komen vaak in sets voor, die allemaal dezelfde oriëntatie hebben. In de structurele geologie worden oriëntaties en bewegingsrichtingen van en langs breukvlakken bepaald om iets te kunnen zeggen over de spanning die de breuken veroorzaakte. Als sprake is van ductiele deformatie wordt meestal niet meer over een breuk gesproken maar over een schuifzone. (nl)
- La faglia è una frattura (planare o non planare) avvenuta entro un volume di roccia della crosta terrestre che mostra evidenze di movimento relativo tra le due masse rocciose da essa divise. La superficie lungo cui si è verificata la frattura si chiama "superficie di faglia" oppure "piano di faglia", o anche "specchio di faglia". Le rocce in prossimità di una faglia risultano spesso intensamente frantumate e si parla in questo caso di "rocce di faglia" quali le cataclasiti o le miloniti. L'energia rilasciata dopo il movimento lungo il piano di faglia è la causa della maggior parte dei terremoti. (it)
- Uskok – struktura tektoniczna powstała w wyniku rozerwania mas skalnych i przemieszczenia ich wzdłuż powstałej powierzchni (lub wąskiej strefy zniszczenia), zwanej powierzchnią uskoku (lub strefą uskokową). Uskokom mogą towarzyszyć inne struktury tektoniczne (przyuskokowe podgięcia warstw, fałdy, fleksury). Z uskokami związane jest powstawanie zrębów i zapadlisk (np. rowów tektonicznych). (pl)
- Inom geologi är en förkastning en brottyta eller brottzon i ett berg av stratum där det skett en tydlig förskjutning av bergsmassa till följd av rörelse. Den totala rörelsen i en förkastning kan handla om några cm till flera hundra meter eller tiotals mil. Stora förkastningar i jordskorpan beror på plattektoniska krafter, där de största bildar gränserna mellan plattorna, som subduktionszoner eller transformförkastningar. Den energi som frigörs i samband med snabba rörelser på aktiva förkastningar är orsak till flertalet jordbävningar.[källa behövs] Ett förkastningsplan är det plan som representerar den spruckna ytan av en förkastning. En förkastningslinje eller förkastningsspricka är skärningspunkten mellan ett förkastningsplan och markytan. Den linje som förkastningssprickan utgör är den vanligaste representationen av en förkastning på en geologisk karta. Eftersom en förkastning oftast inte består av en enskild, ren spricka använder geologer ofta begreppet förkastningszon när de refererar till ett område av komplexa deformeringar som förknippas med förkastningsplan. De två sidorna i förkastningar kallas för hängvägg och liggvägg. Hängväggen är väggen ovanför förkastningsplanet och liggväggen uppstår under förkastningen. Om hängväggen rör sig nedåt i förhållande till liggväggen så är det en normalförkastning. Om hängväggen rör sig uppåt i relation till liggväggen så är det en revers förkastning. Lågvinkliga reversa förkastningar, mindre än 45°, kallas överskjutningar. Det är denna typ av förkastningar som bland annat givit upphov till den skandinaviska fjällkedjan. En horisontell förkastning, det vill säga två plan som rör sig horisontellt relativt varandra, kallas för en strike-slip-förkastning. San Andreasförkastningen är exempel på en sådan förkastning.[källa behövs] En förkastning kan få ett landskap att helt byta utseende. I naturen kan man se förkastningar som förkastningsbranter, horstar och gravsänkor. (sv)
- Falha Geológica ou Falha Tectônica é uma superfície de fratura de rochas em que ocorre ou ocorreu deslocamento relativo entre os dois blocos de um lado e de outro desta superfície que tende a ser plana, mas pode ser curvilínea. . Falhamento é o processo geológico em que se produz uma falha e é causado por forças de compressão, extensão e cisalhamento nas rochas e nas camadas geológicas. Ou seja, com o movimento de massas rochosas vai se acumulando energia no interior da Terra, e, quando essa energia supera a resistência das rochas, ela é liberada na forma de um movimento súbito dessas rochas, que geralmente é concentrado ao longo de um plano específico na crosta terrestre, as falhas. . Vale destacar que a resposta de cada rocha à ação de forças pode ser uma dobra ou uma falha. O que irá determinar qual das duas é a profundidade que a área está. Se estiver em zona rúptil, mais rasa, vai formar uma falha. Porém, se estiver em zona dúctil, em uma região mais profunda, tende a formar uma dobra. As falhas geológicas apresentam tamanhos que variam de centímetros a dezenas de quilômetros ou mais. O termo zona de falha tradicionalmente significa uma série de falhas subparalelas ou superfícies de deslizamento próximas o suficiente umas das outras para definir uma zona. Em uma falha inclinada, os blocos separados são denominados capa ou teto e lapa ou muro. A existência de um nível de referência em ambos os blocos permite classificar a falha com base no seu movimento relativo. (pt)
- 斷層是一種分開兩種進行相對運動的岩體的岩石破裂面。斷層通常出現在地殼活動頻繁的區域，並與地震、海嘯等天災有關聯性。斷層通常集體出現；他們大小不等，大的斷層可縱貫整个岩石圈，水平則可绵延幾千公里，但大部分均形成於地殼淺部深約5到10公里的脆性剪切帶。明顯的斷層均需求兩側岩層發生明顯的相對位移。 大型的斷層通常是板塊運動造成地殼活動的結果，無論是兩個板塊分離、擠壓、隱沒、相對旋轉或是平移都有可能產生斷層。斷層也有可能不在板塊邊緣上，例如歐亞板塊就是板塊內斷層發達的地區。斷層的產生有可能是因為山體不穩定、岩石因為重力下滑，拉出破裂面，例如破火山口的環狀斷層。斷層偶然是一個單一、清楚的破裂面，但是大多數的情況下都是一组断面的集合，稱為斷層帶。斷層帶具有相當的長度及寬度，规模巨大的断层带则通常叫做断裂带。並不是所有具備斷層構造的露出都是有活躍活動的斷層。如同火山，斷層也有分為活動斷層及不活動斷層。也因為並不是每一個斷層都有近期活動的可能，活動斷層附近並不一定代表那個地方一定或有比較高機率會發生地震。 断层有断层面、断层线和断层盘三要素。断层面是指岩层受力后发生相对位移的破裂面，通常成呈面状或弧形展布，具有一定的走向、倾向、倾角；断层面有的光滑，有的是擦痕，有的呈波状起伏较粗糙。断层线是指断层面与地面的交线。可直可弯，甚至形成一条宽窄不等、成带状分布的破碎地带。断层磐是指断层面两侧的断块称为断层盘。位于断层面上方的称为上磐，下方的称为下磐；相对上升的一盘称为上升磐，相对下降的一盘称为下降磐。斷層錯動摩擦可以將岩層磨碎，造成斷層角礫岩和糜稜岩等岩石，這些斷層岩具備高壓、低溫的變質特性。作用強者甚至將岩石磨成泥狀，稱為「斷層泥」。斷層角礫岩或斷層泥是斷層面所在位置的常見指引。 一般來說，一個地區的斷層都具備類似的方向、性質；但如果幾個相近的斷層活動方式不相同的話，就有機會產生地塹（或裂谷）或地壘。地塹是一系列約略平行的斷層造成中間狹長斷塊下陷、兩側相對升高的溝狀段層構造，著名的例子包括東非裂谷和中國甘肅。如果中間岩盤突出、兩側相對下降，則稱為地壘，如中國的泰山。一個地區也有可能同時出現很多地塹和地壘，例如美國中部的山脈盆地區（Basin and Range Province）。 和斷層相對的概念稱為節理。節理是指岩石受到外力而產生破裂面，但是破裂面兩側卻未發生相對位移的地質構造。節理一旦發生移動，即可產生斷層。 (zh)
- Розломи, розлами (англ. fractures, faults; нім. Brüche m pl, Störungen f pl) — багатозначне поняття. (uk)
- Геологический разлом, или разрыв — нарушение сплошности горных пород, без смещения (трещина) или со смещением пород по поверхности разрыва. Разломы доказывают относительное движение земных масс. Крупные разломы земной коры являются результатом сдвига тектонических плит на их стыках. В зонах активных разломов часто происходят землетрясения как результат выброса энергии во время быстрого скольжения вдоль линии разлома. Так как чаще всего разломы состоят не из единственной трещины или разрыва, а из структурной зоны однотипных тектонических деформаций, которые ассоциируются с плоскостью разлома, то такие зоны называют зонами разлома. Две стороны невертикального разлома называют висячий бок и подошва (или лежачий бок) — по определению, первое происходит выше, а второе ниже линии разлома. Эта терминология пришла из горной промышленности. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الفالق أو الصدع هو كسر أو تشقق يقع في صخور القشرة الأرضية مصحوبة بحركة انزلاق نسبية للكتل المتاخمة من طبقات الصخور الموجودة على جانبيه سواء كان في الاتجاه الرأسي أو الأفقي، ويحدث هذا نتيجة للضغط الشديد أو الشد الذي تسببه حركات القشرة الأرضية سواء كان تأثيرها رأسيًا أم أفقيًا. (ar)
- En geologio faŭlto estas plata roka rompiĝo kie evidentiĝas relativa moviĝo. (eo)
- Sa gheolaíocht, scoilt nó gág i gcarraig, ar tharla díláithriú ar feadh an éisc de bharr struis taobh istigh den Domhan. Nuair is díláithriú ingearach a tharla, is éasc normálta é sin agus strus comhbhrúiteach ba chúis leis. I gcásanna thar mean, sáitear taobh amháin den charraig suas os cionn an taoibh eile. I gcúléisc, mar mhalairt, forleathnú screamh an Dómhain is bun leis. Is samplaí drámata den éasc seo an Cainneoin Mór sna Stáit Aontaithe agus an Scoiltghleann in iarthar na hAfraice. Maidir le héisc sractha, scaoiltear strus comhbhrúiteach trí dhíláithriú i leataobh, agus is sampla suntasach de seo Éasc San Andreas i gCalifornia. (ga)
- 断層（だんそう、英語: fault）とは、地下の地層もしくは岩盤に力が加わって割れ、割れた面に沿ってずれ動いて食い違いが生じた状態を言う。 断層がずれ動く現象を断層運動（faulting）と言う。食い違いが生じた面そのものを断層面（fault surface）と称する。鉛直線に対して水平な角を断層角（fault dip）0度と定義したため、鉛直な断層面は90度である。また、水平面に置き換えた断層運動の方向を走向（fault strike）と言う。 なお、侵食や堆積環境の変化、火山岩の噴出・堆積などによってできた地層の境界は、一見食い違っているように見える場合もあるが、ずれ動いたわけではないため断層ではなく、不整合、非整合などと呼ばれ、区別される。 (ja)
- 단층(斷層, 문화어: 땅끊임, 영어: fault)은 지진 등의 지질 활동으로 인해 지층이 어긋나 있는 것을 말한다. 단층의 움직임을 단층운동이라고 부르며, 어긋난 면을 단층면라고 부른다. 또한, 다수의 단층면이 밀집하는 띠 모양의 지역을 단층대(帶)라고 부른다. (ko)
- Een breuk is in de geologie een aanduiding voor een discontinue zone in gesteente waarlangs verzet heeft plaatsgevonden. Dit verzet vindt plaats door middel van brosse deformatie. Breuken komen vaak in sets voor, die allemaal dezelfde oriëntatie hebben. In de structurele geologie worden oriëntaties en bewegingsrichtingen van en langs breukvlakken bepaald om iets te kunnen zeggen over de spanning die de breuken veroorzaakte. Als sprake is van ductiele deformatie wordt meestal niet meer over een breuk gesproken maar over een schuifzone. (nl)
- La faglia è una frattura (planare o non planare) avvenuta entro un volume di roccia della crosta terrestre che mostra evidenze di movimento relativo tra le due masse rocciose da essa divise. La superficie lungo cui si è verificata la frattura si chiama "superficie di faglia" oppure "piano di faglia", o anche "specchio di faglia". Le rocce in prossimità di una faglia risultano spesso intensamente frantumate e si parla in questo caso di "rocce di faglia" quali le cataclasiti o le miloniti. L'energia rilasciata dopo il movimento lungo il piano di faglia è la causa della maggior parte dei terremoti. (it)
- Uskok – struktura tektoniczna powstała w wyniku rozerwania mas skalnych i przemieszczenia ich wzdłuż powstałej powierzchni (lub wąskiej strefy zniszczenia), zwanej powierzchnią uskoku (lub strefą uskokową). Uskokom mogą towarzyszyć inne struktury tektoniczne (przyuskokowe podgięcia warstw, fałdy, fleksury). Z uskokami związane jest powstawanie zrębów i zapadlisk (np. rowów tektonicznych). (pl)
- Розломи, розлами (англ. fractures, faults; нім. Brüche m pl, Störungen f pl) — багатозначне поняття. (uk)
- Una falla, en geologia, és una fractura o discontinuïtat d'un pla en un volum de roca a través del qual hi ha hagut un desplaçament important com a resultat dels moviments de massa de roca. Les grans falles a l'escorça de la Terra són resultat de l'acció de la força tectònica de plaques, amb el contacte entre les plaques, ja que entre plaques es generen zones de subducció o falles de transformació. L’alliberament d’energia associat al moviment ràpid en falles actives és la causa de la majoria dels terratrèmols. Les falles també es poden desplaçar a poc a poc sense necessitat de terratrèmols, per fluïment aseísmic. (ca)
- Zlom či dislokace je geologická porucha v litosférické desce, která může dosahovat od několika milimetrů až po tisíce kilometrů. Odborně je definován jako fraktura, podél které dochází k pozorovatelnému přemístění okolních částí. Rychlost na zlomech je řádově několik desítek milimetrů za rok, ale existují různé výjimky na oba póly rychlosti. Na zlomové struktury jsou často vázána zemětřesení. (cs)
- Με τον όρο ρήγμα (αγγλ. fault) ονομάζεται στη γεωλογία η διακοπή της συνέχειας μιας ομάδας στρωμάτων πετρωμάτων του στερεού φλοιού της Γης, η οποία συμβαίνει κατά επίπεδη επιφάνεια και σε μεγάλη έκταση και εκατέρωθεν της οποίας πραγματοποιείται ή πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν σχετική κίνηση των στρωμάτων. Ετυμολογικά, ο όρος παράγεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα ρήγνυμι, που σημαίνει «ραγίζω», «σπάζω», «θραύω», «διασπώ». (el)
- Eine Verwerfung (auch Sprung, Verschiebung oder Störung im engeren Sinne) ist eine tektonische Zerreiß- oder Bruchstelle im Gestein, an der über Distanzen vom Zentimeterbereich bis zu einigen Dutzend bis hundert Kilometern zwei Gesteinsbereiche oder Krustenteile gegeneinander versetzt sind. Diese Gesteinsbereiche werden Bruchflügel, Blöcke oder Schollen genannt. Den Versatz bezeichnet man als Sprunghöhe bzw. Sprungweite. Während der Überbegriff Störung im weiteren Sinn auch verschiedene Arten plastischer Verformung mit einschließen kann, wird als Verwerfung nur das Resultat einer bruchhaften Verformung bezeichnet. Die entsprechende Tektonik wird als Bruchtektonik bezeichnet. Verwerfungen sind daher stets im obersten Teil der Erdkruste entstanden. Die Schnittlinie einer Verwerfung mit der G (de)
- In geology, a fault is a planar fracture or discontinuity in a volume of rock across which there has been significant displacement as a result of rock-mass movements. Large faults within Earth's crust result from the action of plate tectonic forces, with the largest forming the boundaries between the plates, such as the megathrust faults of subduction zones or transform faults. Energy release associated with rapid movement on active faults is the cause of most earthquakes. Faults may also displace slowly, by aseismic creep. (en)
- Geologian, faila arroketan sortzen den jarraitutasun eza da. Lurraren azaleko lehen 200 kilometroetan sortzen dira, eta harrien plastikotasunaren muga gainditzean gertatzen diren deformazio etenak dira. Hau da, arroka batek jasaten duen indar tektonikoa bere erresistentzia baino handiagoa denean agertzen diren apurdurak dira failak. Apurdura gainazal baten gainean egiten da (faila planoa esaten zaio) eta bere mugimendua plano honekiko paraleloa da beti. Failek lurrikarak era ditzakete. (eu)
- En el campo de la geología, se denomina falla a una fractura, generalmente plana, en el terreno a lo largo de la cual se han deslizado los dos bloques el uno respecto al otro. Las fallas se producen por esfuerzos tectónicos, incluida la gravedad y empujes horizontales, actuantes en la corteza. La zona de ruptura tiene una superficie ampliamente bien definida denominada plano de falla, aunque puede hablarse de banda de falla cuando la fractura y la deformación asociada tienen una cierta anchura. (es)
- Dalam geologi, Sesar atau patahan adalah fraktur planar atau dalam volume batuan, di mana telah ada perpindahan signifikan sebagai akibat dari gerakan massa batuan. Sesar-Sesar berukuran besar di kerak bumi merupakan hasil dari aksi gaya lempeng tektonik, dengan yang terbesar membentuk batas-batas antara lempeng, seperti zona subduksi atau sesar transform. Energi yang dilepaskan menyebabkan gerakan yang cepat pada sesar aktif yang merupakan penyebab utama gempa bumi. Menurut ilmu geofisika, sesar terjadi ketika batuan mengalami tekanan dan suhu yang rendah sehingga sifatnya menjadi rapuh. (in)
- En géologie, une faille est une structure tectonique consistant en un plan ou une zone de rupture le long duquel deux blocs rocheux se déplacent l'un par rapport à l'autre. Ce plan divise un volume rocheux en deux compartiments qui ont glissé l'un par rapport à l'autre dans un contexte de déformation fragile. Ce déplacement et la déformation cisaillante sont dus aux forces exercées par les contraintes tectoniques, qui résultent de la tectonique des plaques ou à la force gravitaire (instabilité gravitaire). La valeur du déplacement est le rejet de faille. (fr)
- Falha Geológica ou Falha Tectônica é uma superfície de fratura de rochas em que ocorre ou ocorreu deslocamento relativo entre os dois blocos de um lado e de outro desta superfície que tende a ser plana, mas pode ser curvilínea. . Vale destacar que a resposta de cada rocha à ação de forças pode ser uma dobra ou uma falha. O que irá determinar qual das duas é a profundidade que a área está. Se estiver em zona rúptil, mais rasa, vai formar uma falha. Porém, se estiver em zona dúctil, em uma região mais profunda, tende a formar uma dobra. (pt)
- Inom geologi är en förkastning en brottyta eller brottzon i ett berg av stratum där det skett en tydlig förskjutning av bergsmassa till följd av rörelse. Den totala rörelsen i en förkastning kan handla om några cm till flera hundra meter eller tiotals mil. Stora förkastningar i jordskorpan beror på plattektoniska krafter, där de största bildar gränserna mellan plattorna, som subduktionszoner eller transformförkastningar. Den energi som frigörs i samband med snabba rörelser på aktiva förkastningar är orsak till flertalet jordbävningar.[källa behövs] (sv)
- 斷層是一種分開兩種進行相對運動的岩體的岩石破裂面。斷層通常出現在地殼活動頻繁的區域，並與地震、海嘯等天災有關聯性。斷層通常集體出現；他們大小不等，大的斷層可縱貫整个岩石圈，水平則可绵延幾千公里，但大部分均形成於地殼淺部深約5到10公里的脆性剪切帶。明顯的斷層均需求兩側岩層發生明顯的相對位移。 大型的斷層通常是板塊運動造成地殼活動的結果，無論是兩個板塊分離、擠壓、隱沒、相對旋轉或是平移都有可能產生斷層。斷層也有可能不在板塊邊緣上，例如歐亞板塊就是板塊內斷層發達的地區。斷層的產生有可能是因為山體不穩定、岩石因為重力下滑，拉出破裂面，例如破火山口的環狀斷層。斷層偶然是一個單一、清楚的破裂面，但是大多數的情況下都是一组断面的集合，稱為斷層帶。斷層帶具有相當的長度及寬度，规模巨大的断层带则通常叫做断裂带。並不是所有具備斷層構造的露出都是有活躍活動的斷層。如同火山，斷層也有分為活動斷層及不活動斷層。也因為並不是每一個斷層都有近期活動的可能，活動斷層附近並不一定代表那個地方一定或有比較高機率會發生地震。 和斷層相對的概念稱為節理。節理是指岩石受到外力而產生破裂面，但是破裂面兩側卻未發生相對位移的地質構造。節理一旦發生移動，即可產生斷層。 (zh)
- Геологический разлом, или разрыв — нарушение сплошности горных пород, без смещения (трещина) или со смещением пород по поверхности разрыва. Разломы доказывают относительное движение земных масс. Крупные разломы земной коры являются результатом сдвига тектонических плит на их стыках. В зонах активных разломов часто происходят землетрясения как результат выброса энергии во время быстрого скольжения вдоль линии разлома. Так как чаще всего разломы состоят не из единственной трещины или разрыва, а из структурной зоны однотипных тектонических деформаций, которые ассоциируются с плоскостью разлома, то такие зоны называют зонами разлома. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
