| dbo:abstract
|
- The history of the National Hockey League begins with the end of its predecessor league, the National Hockey Association (NHA), in 1917. After unsuccessfully attempting to resolve disputes with Eddie Livingstone, owner of the Toronto Blueshirts, executives of the three other NHA franchises suspended the NHA, and formed the National Hockey League (NHL), replacing the Livingstone team with a temporary team in Toronto, the Arenas. The NHL's first quarter-century saw the league compete against two rival major leagues—the Pacific Coast Hockey Association and Western Canada Hockey League—for players and the Stanley Cup. The NHL first expanded into the United States in 1924 with the founding of the Boston Bruins, and by 1926 consisted of ten teams in Ontario, Quebec, the Great Lakes region, and the Northeastern United States. At the same time, the NHL emerged as the only major league and the sole competitor for the Stanley Cup; in 1947, the NHL completed a deal with the Stanley Cup trustees to gain full control of the Cup. The NHL's footprint spread across Canada as Foster Hewitt's radio broadcasts were heard coast-to-coast starting in 1933. The Great Depression and World War II reduced the league to six teams, later known as the "Original Six", by 1942. Maurice Richard became the first player to score 50 goals in a season in 1944–45, and ten years later, Richard was suspended for assaulting a linesman, leading to the Richard Riot. Gordie Howe made his debut in 1946, and retired 35 seasons later as the NHL's all-time leader in goals and points. "China Clipper" Larry Kwong becomes the first non-white player in the league, breaking the NHL colour barrier in 1948, when he played for the New York Rangers. Willie O'Ree broke the NHL's black colour barrier when he suited up for the Bruins in 1958. In 1959, Jacques Plante became the first goaltender to regularly use a mask for protection. The Original Six era ended in 1967 when the NHL doubled in size by adding six new expansion teams. The six existing teams were formed into the newly created East Division, while the expansion teams were formed into the West Division. The NHL continued to expand, adding another six teams, to total 18 by 1974. This continued expansion was partially brought about by the NHL's attempts to compete with the World Hockey Association, which operated from 1972 until 1979 and sought to compete with the NHL for markets and players. Bobby Hull was the most famous player to defect to the rival league, signing a $2.75 million contract with the Winnipeg Jets. The NHL became involved in international play in the mid-1970s, starting with the Summit Series in 1972 which pitted the top Canadian players of the NHL against the top players in the Soviet Union, which was won by Canada with four wins, three losses, and a tie. Eventually, Soviet-Bloc players streamed into the NHL with the fall of the Iron Curtain in 1989. When the WHA ceased operations in 1979, the NHL absorbed four of the league's teams, which brought the NHL to 21 teams, a figure that remained constant until the San Jose Sharks were added as an expansion franchise in 1991. Since then, the league has grown from 22 teams in 1992 to 32 today as the NHL spread its footprint across the United States. The league has withstood major labour conflicts in 1994–95 and 2004–05, the latter of which saw the entire 2004–05 NHL season canceled, the first time in North American history that a league has canceled an entire season in a labour dispute. Wayne Gretzky passed Gordie Howe as the NHL's all-time leading scorer in 1994 when he scored his 802nd career goal. Mario Lemieux overcame non-Hodgkin lymphoma to finish his NHL career with over 1,700 points and two Stanley Cup championships. Increased use of defence-focused systems helped cause scoring to fall in the late 1990s, leading some to argue that the NHL's talent pool had been diluted by 1990s expansion. In 1998, the NHL began awarding teams a single point for losing in overtime, hoping to reduce the number of tie games; after the 2004–05 lockout, it eliminated the tie altogether, introducing the shootout to ensure that each game has a winner. (en)
- Historia NHL rozpoczyna się z wraz z końcem swojego poprzednika, a więc NHA (National Hockey Association) w 1917 roku. Po bezskutecznej próbie rozwiązania sporów pomiędzy , właścicielem Toronto Blueshirts, dyrektorzy trzech innych franczyz NHA zawiesili NHA i powołali do życia NHL, zastępując zespół Livingstone’a tymczasowym zespołem Toronto Arenas. NHL przez pierwsze 25 lat konkurowało o prymat najlepszej ligi w Ameryce z PCHA ( i WCHL. Zwycięzcy tych lig rywalizowali o Puchar Stanleya. NHL jako pierwsza północnoamerykańska liga poszerzyła się na Stany Zjednoczone, wraz z założeniem w 1924 roku Boston Bruins. Od 1926 roku NHL składała się z dziesięciu zespołów z Ontario, Quebec, regionu Wielkich Jezior i północno-wschodniej USA. W tym też czasie NHL stało się najważniejszą z lig i jedyną ligą w której rywalizacja odbywała się o Puchar Stanleya. Od 1947 roku prawo do Pucharu Stanleya ma tylko NHL. Popularność NHL w całej Kanadzie poszerzały audycje radiowe prowadzone przez , nadawane w radio od wybrzeża wschodniego do zachodniego. W 1942 roku, w czasie wielkiego kryzysu i II wojny światowej liga zmniejszyła się do sześciu zespołów, zwanych później jako Original Six (dalej Pierwotna Szóstka). Maurice Richard był pierwszym zawodnikiem który strzelił 50 goli w sezonie 1944-45. Dziesięć lat później Richard został zawieszony za napaść na liniowego co doprowadziło do rozruchów w Montrealu, zwanych jako „”. W 1946 roku zadebiutował Gordie Howe, który przeszedł na emeryturę 35 lat później jako lider wszech czasów NHL w ilości zdobytych bramek i punktów. Pierwszym nie-białym zawodnikiem w NHL był „China Clipper” grając w 1948 roku w New York Rangers. Pierwszym czarnym zawodnikiem w NHL był Willie O’Ree grając w Boston Bruins w 1958 roku. W 1959 roku pierwszym bramkarzem używającym maski w NHL został z Montreal Canadiens. Okres „Pierwotnej Szóstki” zakończył się w 1967 roku wraz z rozszerzeniem ligi o sześć nowych zespołów. Nowo utworzone zespoły utworzyły Dywizję Zachodnią, podczas gdy istniejące utworzyły Dywizję Wschodnią. NHL, chcąc dalej się rozwijać, poszerzyło ligę o kolejne sześć zespołów od 1974 roku. Ta kontynuacja ekspansji miała związek z konkurencją z WHA (World Hockey Association), ligą funkcjonującą od 1972 do 1979 roku walczącą z NHL o graczy i rynki marketingowe. był najsłynniejszym graczem który przeszedł do konkurencyjnej ligi, podpisując kontrakt wart 2,75 mln dolarów z Winnipeg Jets. NHL zaangażował się w gry międzynarodowe w połowie lat 70. począwszy od serii spotkań SUMMIT (pol. szczyt) w 1972 roku, w których to spotkaniach najlepsi kanadyjscy gracze NHL spotykali się z graczami z ZSRR. Wyniki tej rywalizacji to cztery zwycięstwa Kanadyjczyków, trzy Sowietów i jeden remis. Gracze z bloku sowieckiego rozpoczęli grę w NHL po upadku żelaznej kurtyny w 1989 roku. Kiedy liga WHA zakończyła swoje istnienie w 1979 roku, NHL wchłania cztery zespoły z tejże ligi, co doprowadza iż NHL składa się z 21 zespołów i ta liczba zespołów pozostanie niezmienna aż do 1991 roku, kiedy to do ligi został dołączony zespół San Jose Sharks. Od tego czasu liga wzrosła od 22 zespołów w 1992 roku aż do 31 dziś, rozprzestrzeniając się na całym terytorium USA. Liga przeżyła poważne kryzysy w sezonach 1994/1995 i 2004/2005, kiedy to z powodu lokautu sezony zostały skrócone, a sezon 2004/2005 po raz pierwszy w historii nie został w ogóle rozegrany. Wayne Gretzky w 1994 roku pobił rekord Gordiego Howe’a dotyczący strzelonych bramek w sezonie notując 802. gola w karierze. Mario Lemieux pokonał chłoniaka nieziarniczego, kończąc karierę w NHL i zdobywając ponad 1700 punktów i dwa Puchary Stanleya. Zwiększenie nacisku na uważną grę obronną sprawił spadek liczby goli strzelanych w lidze w latach 90. co sprawiło, że niektórzy twierdzą iż poszerzenie ligi o kolejne zespoły sprawiło zmniejszenie liczby dobrych zawodników występujących w lidze. Od 1998 roku zespół przegrywający w dogrywce otrzymuje 1 punkt w celu zmniejszenia liczby gier kończących się remisami w regulaminowym czasie gry. Po sezonie 2004/2005 całkowicie wyeliminowano remisy wprowadzając karne po nierozstrzygniętym spotkaniu tak, aby każdy mecz miał zwycięzcę. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- The history of the National Hockey League begins with the end of its predecessor league, the National Hockey Association (NHA), in 1917. After unsuccessfully attempting to resolve disputes with Eddie Livingstone, owner of the Toronto Blueshirts, executives of the three other NHA franchises suspended the NHA, and formed the National Hockey League (NHL), replacing the Livingstone team with a temporary team in Toronto, the Arenas. The NHL's first quarter-century saw the league compete against two rival major leagues—the Pacific Coast Hockey Association and Western Canada Hockey League—for players and the Stanley Cup. The NHL first expanded into the United States in 1924 with the founding of the Boston Bruins, and by 1926 consisted of ten teams in Ontario, Quebec, the Great Lakes region, and t (en)
- Historia NHL rozpoczyna się z wraz z końcem swojego poprzednika, a więc NHA (National Hockey Association) w 1917 roku. Po bezskutecznej próbie rozwiązania sporów pomiędzy , właścicielem Toronto Blueshirts, dyrektorzy trzech innych franczyz NHA zawiesili NHA i powołali do życia NHL, zastępując zespół Livingstone’a tymczasowym zespołem Toronto Arenas. NHL przez pierwsze 25 lat konkurowało o prymat najlepszej ligi w Ameryce z PCHA ( i WCHL. Zwycięzcy tych lig rywalizowali o Puchar Stanleya. NHL jako pierwsza północnoamerykańska liga poszerzyła się na Stany Zjednoczone, wraz z założeniem w 1924 roku Boston Bruins. Od 1926 roku NHL składała się z dziesięciu zespołów z Ontario, Quebec, regionu Wielkich Jezior i północno-wschodniej USA. W tym też czasie NHL stało się najważniejszą z lig i jedy (pl)
|
