| dbo:abstract
|
- L'ibadisme (àrab: الاباضية, al-ibāḍiyya) és un corrent minoritari de l'islam independent del sunnisme i del xiisme que encara es practica a Oman i a certs indrets d'Algèria, Tunísia i Líbia. Fou la branca principal dels kharigites, dels que representaven el sector moderat, i se la considera una de les escoles jurídiques (màdhhab) més antigues del món musulmà, sorgida menys de 50 anys després de la mort del profeta Mahoma. El nom deriva del d', tot i que els seus seguidors consideren que el fundador de l'escola va ser , originari de l'actual Oman i deixeble d'Àïxa bint Abi-Bakr, la tercera esposa del Profeta. (ca)
- الإباضية هي إحدى الفرق التي تنتسب إلى الإسلام وهم من فرق الخوارج بينما ينفي أصحابها هذه النسبة ويقولون أنهم ليسوا من الخوارج، تنسب إلى مؤسسها عبد الله بن إباض التميمي. وتنتشر الإباضية في سلطنة عُمان حيث يمثلون حسب بعض الإحصائيات ما يقارب 70% من العُمانيين وتنتشر أيضاً في جبل نفوسة وفي زوارة في ليبيا ووادي مزاب في الجزائر وجربة في تونس وبعض المناطق في شمال أفريقيا وزنجبار. (ar)
- Ibádíja (arabsky الاباضية, al-Ibáḍíja) je sekta a minoritní větev islámu, odlišná od větve sunnitské a ší'itské. Je převládající formou islámu v Ománu, kde se k ní hlásí více než polovina obyvatel a Zanzibaru, ale ibádíjové (česky též ibádité) se rovněž nacházejí v Alžírsku, Libyi, Tunisku a východní Africe. Ibádíja, jež vznikla několik desetiletí po smrti Mohameda, je považována za poměrně konzervativní. Ibádíjové odmítají řazení k sektě cháridža ze strany většinových sunnitů. (cs)
- La ibadioj estas la ĉefa islama sekto de Omano. En tiu lando ili ampleksas tri kvaronojn de la loĝantaro, kaj la lando estas la sola, en kiu ili konsistigas civitanan plimulton. Malpli grandaj komunumoj krome estas en norda kaj okcidenta Afriko: komunumo de la tunizia insulo Ĝerbao, pluraj, origine berberaj komunumoj en Libio, kaj komunumo de la tanzania insularo Zanzibaro. Kiel aliaj ŝijaoj, la ibadioj kredas ke Mohamedo elektis Ali ibn Abi Talib (la nepo kaj bofilo de la profeto) kiel ĉefestron de islamanoj post lia morto. Tamen kiam la fruaj islamanoj elektis Abu Bakr por ĉi tio rolo, Ali permesis. Do la ibadioj kredas, ke Ali iĝis nekredanto, kaj ili ne honoras lin. Nunatempe la ibadioj estas relative libera sekto de la islama mondo. (eo)
- Die Ibaditen (arabisch الإباضية, DMG al-Ibāḍīya) sind eine religiöse Sondergemeinschaft des Islams, die weder dem Sunnitentum noch der Schia angehört. Von anderen Muslimen werden die Ibaditen den Charidschiten zugerechnet, sie selbst lehnen jedoch diese Zuordnung ab. Allerdings sehen sie sich als Erben der Muhakkima, aus denen auch die Charidschiten hervorgegangen sind. Die Ibaditen folgen einer eigenen Rechtsschule, die sie auf Dschābir ibn Zaid zurückführen. Ihr Name geht auf ʿAbdallāh ibn Ibād zurück, dessen Identität allerdings im Dunkeln liegt. Die meisten Ibaditen leben heute in Oman auf der Arabischen Halbinsel. Das Sultanat Oman ist auch das einzige Land, in dem sie einen größeren Anteil an der Bevölkerung (ca. 45 %) bilden. Außerdem gibt es kleinere ibaditische Gemeinschaften im algerischen M'zab, auf der tunesischen Insel Dscherba, in Libyen im Dschabal Nafusa und in der Stadt Zuwara sowie in den Küstengebieten Ostafrikas. Die Ibaditen in Algerien werden auch Mozabiten genannt. Insgesamt stellen die Ibaditen mit knapp 2 Millionen Anhängern nur eine kleine Minderheit unter den Muslimen dar. (de)
- Ibadhi mugimendua edo ibadhismoa, ibadhiak (arabieraz: الإباضية, al-Ibāḍiyyah) Omanen nagusia den islamaren adarra da. Egungo adituen ustetan, Khawarij mugimenduaren eboluzioa da.. 650. urte inguruan sortutako mugimendu honek Aljerian, Tunisian, Libian eta ekialdeko Afrikan ere jarraitzaileak ditu. Ibadhiek, hasieran, Basoratik, egungo Iraken, omeiatar kalifen aurkako gerrak egin zituzten, eta zenbait errepublika teokratiko sortu zituzten euren imanen zuzendaritzapean. XIII. mendearen erdialdean burujabetza gauzatu zuten Libiako, Tunisiako eta Aljeriako hainbat eremutan. Jarraian Aljeriako Saharara emigratu ziren. Iman ibadhiek 751. urtetik XVIII. mendearen amaiera arte gobernatu zuten Maskat eta Omanen, baita ordutik Bahrainen eta Zanzibar uhartean, gaur egungo Tanzanian, ere. (eu)
- The Ibadi movement or Ibadism (Arabic: الإباضية, romanized: al-Ibāḍiyyah) is a school of Islam. The followers of Ibadism are known as the Ibadis. Ibadism emerged around 60 years after the Islamic prophet Muhammad's death in 632 AD as a moderate school of the Khawarij movement,although contemporary Ibāḍīs strongly object to being classified as Kharijites. Ibadism is currently the largest Muslim denomination in Oman, but is also practised to a lesser extent in Algeria, Tunisia, and Libya. Throughout Islamic history, particularly under the Umayyads and the Almoravids, and continuing to the modern era, Ibadis have faced religious persecution in the Muslim world. (en)
- El movimiento ibadí o ibadiyya (en árabe: الاباضية al-Ibāḍiyyah) es una rama de la primera disociación del islam (distinta de la chií y la suní), la jariyí ("los salientes"), que cuenta con Estado propio (Omán). Al principio los ibadíes guerrearon desde Basora, en el actual Irak, contra los califas omeyas y fundaron varias repúblicas teocráticas bajo la dirección de imanes propios. A mediados del siglo XIII ejercieron la soberanía en distintas zonas de Libia, Túnez y Argelia. A continuación emigraron al Sahara argelino. Los imanes ibadíes gobernaron desde el año 751 hasta finales del siglo XVIII en Mascate y Omán, así como desde entonces en Baréin y en la isla de Zanzíbar, en la actual Tanzania. Sólo es la manera dominante del islam en un país musulmán, Omán, donde se acercan al 75 % de la población. Además de Omán, en la actualidad se pueden encontrar comunidades ibadíes en el Magreb y en África Oriental:
* Mzab, Argelia (en la Baja Edad Media la dinastía Rustamida era ibadí, y tras ser derrocados por los fatimíes chiíes, huyeron desde su capital, Tahert, a refugiarse en su actual asentamiento del valle y oasis del M'zab).
* Yerba, Túnez.
* Montañas Nafusa, Libia.
* Zanzíbar, Tanzania. Se dice que el movimiento se fundó alrededor del año 650, veinte años después de la muerte del profeta Mahoma, antecediendo a las denominaciones Suníes y Chiíes. Los historiadores modernos trazan los orígenes de la denominación a una corrente moderada del movimiento Jariyista, si bien los ibadíes contemporáneos se oponen fuertemente a que se les clasifique como Jariyíes, aún reconociendo que su movimiento se originó con la secesión Jariyita del año 657. (es)
- L’ibadisme (arabe : الاباضية al-ibāḍiyya) est une tendance de l'islam fondée moins de cinquante ans après la mort du prophète Mahomet. L’ibadisme a été chassé par d'autres courants musulmans pour ses pensées politiques : selon les ibadites, le commandeur des croyants ne doit pas être nécessairement de la lignée de Mahomet, ni d'une certaine ethnie ou couleur. Le nom de ce courant dérive du nom : Abdullah ibn Ibad al-Tamimi. Cependant, les disciples de ce courant revendiquent que , originaire d'Oman, était leur vrai fondateur. Il fut parmi les meilleurs élèves d'Aïcha (la femme du prophète) et d'Abdullah ibn Abbas, le cousin du prophète (et l'un des grands connaisseurs des principes islamiques après lui). L’école ibadite représente la vue islamique de la vie : principes, travail, égalité, etc. Les ibadites, pendant toute leur histoire, ont développé les études islamiques et celles de la langue arabe. L'ibadisme est le courant dominant du sultanat d'Oman. Il est aussi présent dans certaines régions du Maghreb, notamment dans la région du Mzab et à Ouargla en Algérie avec le Kharidjisme (dont est issu l'ibadisme), dans le Djebel Nefoussa en Libye, à Djerba en Tunisie, mais aussi en Afrique de l'Est, en Tanzanie (à Zanzibar) et au Kenya. Les ibadites ont leur propre école juridique. Ils se considèrent de nos jours comme la cinquième école du sunnisme. L'ijtihad est réservé aux savants et les ibadites ont leurs propres recueils de hadiths. (fr)
- Ibadi (bahasa Arab: الإباضية), juga disebut Bada'iyah dan Ibadiyah adalah salah satu dari mazhab-mazhab teologi Islam. Para pengikut Islam Ibadi dikenal sebagai para Ibadi. Mazhab Ibadi muncul sekitar 60 tahun setelah kematian nabi Islam Muhammad pada tahun 632 M yang dikenal sebagai golongan Khawarij, meskipun Ibadisme kontemporer sangat keberatan dengan pengklasifikasian sebagai Khawarij. Ibadi Islam saat ini merupakan denominasi Muslim terbesar di Oman, tetapi juga dipraktikkan pada tingkat yang lebih rendah di Aljazair, Tunisia, dan Libya. (in)
- イバード派（アラビア語: الإباضية）はオマーンに多く存在するイスラームの宗派。 アルジェリア、チュニジア、リビア、東アフリカの一部にも存在する。預言者ムハンマドが死亡してから約20年後の650年頃、またはスンナ派とシーア派の両方に先んじて興った。ハワーリジュ派の流れを汲み、それを認識している一方、それに分類されることに強い抵抗を示している。 (ja)
- 이바드파(아랍어: الاباضية 이바디야[*])는 오만과 잔지바르에서 지배적인 이슬람의 분파이다. 알제리나 튀니지, 리비아, 동아프리카 등지에서도 일부 존재한다. 수니파, 시아파와 마찬가지로 이슬람의 예언자인 무함마드의 사망 이후에 갈라져 나온 분파로 알려져 있다. (ko)
- Gli Ibaditi (in arabo: الاباﺿﻴﻮﻥ, al-Ibāḍiyyūn) costituiscono l'unico ramo oggi esistente dei kharigiti, quella corrente religiosa islamica che costituisce una "terza via" tra sunniti e sciiti, le cui origini risalgono ai primi tempi dell'Islam. Mentre in passato il Kharigismo ibadita ha conosciuto momenti di grande espansione (all'epoca del regno rustumide di Tahert, che tra il 761 e il 909 giunse a comprendere gran parte del Nordafrica), attualmente esso è la confessione maggioritaria in un unico paese: il sultanato dell'Oman, mentre altrove sussiste solo in piccole comunità, a Zanzibar e in alcune regioni dell'Algeria (Mzab), della Tunisia (isola di Gerba) e della Libia (Gebel Nefusa e Zuara). Come gli altri kharigiti (da cui si distinguono per una particolare moderazione e per il ripudio della violenza), anche gli Ibaditi ritengono che il comando della comunità non spetti necessariamente ad un discendente del Profeta, ma solo al più degno dal punto di vista religioso, indipendentemente dalla sua parentela, dalla sua appartenenza etnica e dal colore della sua pelle. (it)
- Ibadytyzm (arab. إباضية Ibāḍiyya) – ruch w łonie charydżyzmu; najbardziej umiarkowany i na początku XXI w. jedyny istniejący. Jego założycielem był (stąd nazwa ruchu), chociaż wyznawcy uważają, że był nim pochodzący z Omanu , najlepszy uczeń A’iszy, żony Mahometa, oraz , kuzyna Mahometa. Nie są tak surowi w traktowaniu innowierców i pozostałych muzułmanów jak pozostali charydżyci. Średniowieczna algierska dynastia Rustamidów wyznawała ibadytyzm. Obecnie wyznawcy tego nurtu rządzą w Omanie (75% populacji kraju). Występują też w Tanzanii (gł. Zanzibar), Algierii (gł. w Mzab), Libii (gł. Dżabal Nafusa) oraz Tunezji (gł. wyspa Dżerba). Obecnie jest ich około 4–5 mln. Znaczna część dowództwa antyfrancuskiej partyzantki w Algierii w połowie XX wieku była ibadytami z Kabylii. (pl)
- Het ibadisme (Arabisch: الإباضية, al-ibāḍīya) of abadisme is een stroming binnen de islam. Het is de overheersende vorm van islam in Oman (waar ibadieten 75% van de bevolking uitmaken) en op het Tanzaniaanse eiland Zanzibar. Ook in Libië, Bahrein, zuidelijk Algerije en op het Tunesische eiland Djerba is een omvangrijke ibaditische gemeenschap. (nl)
- O ibadismo ou movimento ibadita (ou, alternativamente, abadismo ou movimento abadita) é uma variante do Islão distinta do sunismo e do xiismo. Esta vertente é a forma predominante do islamismo no Omã e no território de Zanzibar, existindo comunidades de fiéis também na Argélia, na Tunísia, na Líbia e na África Oriental como um todo. Acredita-se que a corrente ibadita seja uma das mais antigas escolas islâmicas, tendo sido fundada supostamente menos de 50 anos após a morte de Maomé. Alguns historiadores defendem que esta denominação se desenvolveu a partir da seita dos carijitas, surgida no século VII da Era Cristã, entretanto os ibaditas negam quaisquer relações com os carijitas. (pt)
- Ибади́ты (абадиты, араб. الاباضية) — исламское течение, отличающееся как от суннизма, так и от шиизма. Ибадизм часто характеризуют как умеренную фракцию в движении хариджитов, хотя сами ибадиты отказываются признавать себя хариджитами. Ибадиты возникли в VII веке в Ираке; получили название по имени Абдуллаха ибн Ибада. Однако информация, содержащаяся в ибадитских источниках, показывает, что ибн Ибад играл второстепенную роль в создании и руководстве движения ибадитов по сравнению с его первым имамом и основателем, которым был Джабир ибн Зейд. (ru)
- Ібадити (араб. الاباضية, латиніз. al-Ibāḍiyyah) — найбільш «поміркована» з трьох основних спільнот в хариджитському ісламі, послідовники . 684 року серед хариджитів відбувся розкол: азракіти виступили проти Омеядів, а Абдаллах залишився у Басрі, відмовившись від збройної боротьби, очолив «помірковане» крило хариджитів. Ібадити — єдине з хариджитських відгалужень, що існує досі. Сьогодні ібадити становлять більшість населення Оману та острова Занзібар, їхні спільноти також існують в Алжирі, Тунісі та Лівії (uk)
- Ibadi, al-Ibāḍiyyah (arabiska: الاباضية), är en variant av islam skild från den shiitiska och sunnitiska varianten. Ibadi är även en rättsskola (madhhab) och är en av de åtta vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Ibadisekten är en underavdelning till kharijiterna som var en sekt som stod i opposition till både shia och sunni efter striderna 657 mellan kalifen Ali ibn Abi Talib och ståthållaren Muawiya i Syrien som efter Alis död 661 övertog kalifatet. Sekten har fått sitt namn efter som lär ha levt i slutet av 600-talet. Ibaditiska missionärer fick anhängare bland berberna Nordafrika, och på 700- och 800-talet dominerade ibaditerna där stora landområden. Ibaditerna är toleranta mot andra islamiska inriktningar och icke-muslimer, men gifter sig i princip inte med muslimer utanför ibadismen och håller fast vid egna traditioner och lagtolkningar. I Oman är cirka 45 procent av befolkningen anhängare av denna variant av islam. Utövare finns också på Zanzibar och i Algeriet och Tunisien. (sv)
- 伊巴德派（阿拉伯语：إباضية）是伊斯兰教仅次于逊尼派和什叶派的第三大教派，接近於遜尼派，现主要分布于以阿曼为代表的多个国家。 伊巴德派源於7世紀中期中分裂出的哈瓦利吉派，他們與遜尼派主要差異為是否重視四大正统哈里发。相較於逊尼派看重先知穆罕默德的血统，伊巴德派注重领袖品格，特別尊崇頭两任哈里发巴克爾、歐瑪爾，並表示他們的在位時期是伊斯兰最理想的时代。伊巴德派認為後繼的哈里发在虔誠程度和个人私德上，皆不具备穆斯林领袖的资格。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الإباضية هي إحدى الفرق التي تنتسب إلى الإسلام وهم من فرق الخوارج بينما ينفي أصحابها هذه النسبة ويقولون أنهم ليسوا من الخوارج، تنسب إلى مؤسسها عبد الله بن إباض التميمي. وتنتشر الإباضية في سلطنة عُمان حيث يمثلون حسب بعض الإحصائيات ما يقارب 70% من العُمانيين وتنتشر أيضاً في جبل نفوسة وفي زوارة في ليبيا ووادي مزاب في الجزائر وجربة في تونس وبعض المناطق في شمال أفريقيا وزنجبار. (ar)
- Ibádíja (arabsky الاباضية, al-Ibáḍíja) je sekta a minoritní větev islámu, odlišná od větve sunnitské a ší'itské. Je převládající formou islámu v Ománu, kde se k ní hlásí více než polovina obyvatel a Zanzibaru, ale ibádíjové (česky též ibádité) se rovněž nacházejí v Alžírsku, Libyi, Tunisku a východní Africe. Ibádíja, jež vznikla několik desetiletí po smrti Mohameda, je považována za poměrně konzervativní. Ibádíjové odmítají řazení k sektě cháridža ze strany většinových sunnitů. (cs)
- Ibadi (bahasa Arab: الإباضية), juga disebut Bada'iyah dan Ibadiyah adalah salah satu dari mazhab-mazhab teologi Islam. Para pengikut Islam Ibadi dikenal sebagai para Ibadi. Mazhab Ibadi muncul sekitar 60 tahun setelah kematian nabi Islam Muhammad pada tahun 632 M yang dikenal sebagai golongan Khawarij, meskipun Ibadisme kontemporer sangat keberatan dengan pengklasifikasian sebagai Khawarij. Ibadi Islam saat ini merupakan denominasi Muslim terbesar di Oman, tetapi juga dipraktikkan pada tingkat yang lebih rendah di Aljazair, Tunisia, dan Libya. (in)
- イバード派（アラビア語: الإباضية）はオマーンに多く存在するイスラームの宗派。 アルジェリア、チュニジア、リビア、東アフリカの一部にも存在する。預言者ムハンマドが死亡してから約20年後の650年頃、またはスンナ派とシーア派の両方に先んじて興った。ハワーリジュ派の流れを汲み、それを認識している一方、それに分類されることに強い抵抗を示している。 (ja)
- 이바드파(아랍어: الاباضية 이바디야[*])는 오만과 잔지바르에서 지배적인 이슬람의 분파이다. 알제리나 튀니지, 리비아, 동아프리카 등지에서도 일부 존재한다. 수니파, 시아파와 마찬가지로 이슬람의 예언자인 무함마드의 사망 이후에 갈라져 나온 분파로 알려져 있다. (ko)
- Ibadytyzm (arab. إباضية Ibāḍiyya) – ruch w łonie charydżyzmu; najbardziej umiarkowany i na początku XXI w. jedyny istniejący. Jego założycielem był (stąd nazwa ruchu), chociaż wyznawcy uważają, że był nim pochodzący z Omanu , najlepszy uczeń A’iszy, żony Mahometa, oraz , kuzyna Mahometa. Nie są tak surowi w traktowaniu innowierców i pozostałych muzułmanów jak pozostali charydżyci. Średniowieczna algierska dynastia Rustamidów wyznawała ibadytyzm. Obecnie wyznawcy tego nurtu rządzą w Omanie (75% populacji kraju). Występują też w Tanzanii (gł. Zanzibar), Algierii (gł. w Mzab), Libii (gł. Dżabal Nafusa) oraz Tunezji (gł. wyspa Dżerba). Obecnie jest ich około 4–5 mln. Znaczna część dowództwa antyfrancuskiej partyzantki w Algierii w połowie XX wieku była ibadytami z Kabylii. (pl)
- Het ibadisme (Arabisch: الإباضية, al-ibāḍīya) of abadisme is een stroming binnen de islam. Het is de overheersende vorm van islam in Oman (waar ibadieten 75% van de bevolking uitmaken) en op het Tanzaniaanse eiland Zanzibar. Ook in Libië, Bahrein, zuidelijk Algerije en op het Tunesische eiland Djerba is een omvangrijke ibaditische gemeenschap. (nl)
- Ибади́ты (абадиты, араб. الاباضية) — исламское течение, отличающееся как от суннизма, так и от шиизма. Ибадизм часто характеризуют как умеренную фракцию в движении хариджитов, хотя сами ибадиты отказываются признавать себя хариджитами. Ибадиты возникли в VII веке в Ираке; получили название по имени Абдуллаха ибн Ибада. Однако информация, содержащаяся в ибадитских источниках, показывает, что ибн Ибад играл второстепенную роль в создании и руководстве движения ибадитов по сравнению с его первым имамом и основателем, которым был Джабир ибн Зейд. (ru)
- Ібадити (араб. الاباضية, латиніз. al-Ibāḍiyyah) — найбільш «поміркована» з трьох основних спільнот в хариджитському ісламі, послідовники . 684 року серед хариджитів відбувся розкол: азракіти виступили проти Омеядів, а Абдаллах залишився у Басрі, відмовившись від збройної боротьби, очолив «помірковане» крило хариджитів. Ібадити — єдине з хариджитських відгалужень, що існує досі. Сьогодні ібадити становлять більшість населення Оману та острова Занзібар, їхні спільноти також існують в Алжирі, Тунісі та Лівії (uk)
- 伊巴德派（阿拉伯语：إباضية）是伊斯兰教仅次于逊尼派和什叶派的第三大教派，接近於遜尼派，现主要分布于以阿曼为代表的多个国家。 伊巴德派源於7世紀中期中分裂出的哈瓦利吉派，他們與遜尼派主要差異為是否重視四大正统哈里发。相較於逊尼派看重先知穆罕默德的血统，伊巴德派注重领袖品格，特別尊崇頭两任哈里发巴克爾、歐瑪爾，並表示他們的在位時期是伊斯兰最理想的时代。伊巴德派認為後繼的哈里发在虔誠程度和个人私德上，皆不具备穆斯林领袖的资格。 (zh)
- L'ibadisme (àrab: الاباضية, al-ibāḍiyya) és un corrent minoritari de l'islam independent del sunnisme i del xiisme que encara es practica a Oman i a certs indrets d'Algèria, Tunísia i Líbia. Fou la branca principal dels kharigites, dels que representaven el sector moderat, i se la considera una de les escoles jurídiques (màdhhab) més antigues del món musulmà, sorgida menys de 50 anys després de la mort del profeta Mahoma. (ca)
- Die Ibaditen (arabisch الإباضية, DMG al-Ibāḍīya) sind eine religiöse Sondergemeinschaft des Islams, die weder dem Sunnitentum noch der Schia angehört. Von anderen Muslimen werden die Ibaditen den Charidschiten zugerechnet, sie selbst lehnen jedoch diese Zuordnung ab. Allerdings sehen sie sich als Erben der Muhakkima, aus denen auch die Charidschiten hervorgegangen sind. Die Ibaditen folgen einer eigenen Rechtsschule, die sie auf Dschābir ibn Zaid zurückführen. Ihr Name geht auf ʿAbdallāh ibn Ibād zurück, dessen Identität allerdings im Dunkeln liegt. (de)
- La ibadioj estas la ĉefa islama sekto de Omano. En tiu lando ili ampleksas tri kvaronojn de la loĝantaro, kaj la lando estas la sola, en kiu ili konsistigas civitanan plimulton. Malpli grandaj komunumoj krome estas en norda kaj okcidenta Afriko: komunumo de la tunizia insulo Ĝerbao, pluraj, origine berberaj komunumoj en Libio, kaj komunumo de la tanzania insularo Zanzibaro. Nunatempe la ibadioj estas relative libera sekto de la islama mondo. (eo)
- El movimiento ibadí o ibadiyya (en árabe: الاباضية al-Ibāḍiyyah) es una rama de la primera disociación del islam (distinta de la chií y la suní), la jariyí ("los salientes"), que cuenta con Estado propio (Omán). Sólo es la manera dominante del islam en un país musulmán, Omán, donde se acercan al 75 % de la población. Además de Omán, en la actualidad se pueden encontrar comunidades ibadíes en el Magreb y en África Oriental: (es)
- The Ibadi movement or Ibadism (Arabic: الإباضية, romanized: al-Ibāḍiyyah) is a school of Islam. The followers of Ibadism are known as the Ibadis. Ibadism emerged around 60 years after the Islamic prophet Muhammad's death in 632 AD as a moderate school of the Khawarij movement,although contemporary Ibāḍīs strongly object to being classified as Kharijites. (en)
- Ibadhi mugimendua edo ibadhismoa, ibadhiak (arabieraz: الإباضية, al-Ibāḍiyyah) Omanen nagusia den islamaren adarra da. Egungo adituen ustetan, Khawarij mugimenduaren eboluzioa da.. 650. urte inguruan sortutako mugimendu honek Aljerian, Tunisian, Libian eta ekialdeko Afrikan ere jarraitzaileak ditu. (eu)
- L’ibadisme (arabe : الاباضية al-ibāḍiyya) est une tendance de l'islam fondée moins de cinquante ans après la mort du prophète Mahomet. L’ibadisme a été chassé par d'autres courants musulmans pour ses pensées politiques : selon les ibadites, le commandeur des croyants ne doit pas être nécessairement de la lignée de Mahomet, ni d'une certaine ethnie ou couleur. Les ibadites ont leur propre école juridique. Ils se considèrent de nos jours comme la cinquième école du sunnisme. L'ijtihad est réservé aux savants et les ibadites ont leurs propres recueils de hadiths. (fr)
- Gli Ibaditi (in arabo: الاباﺿﻴﻮﻥ, al-Ibāḍiyyūn) costituiscono l'unico ramo oggi esistente dei kharigiti, quella corrente religiosa islamica che costituisce una "terza via" tra sunniti e sciiti, le cui origini risalgono ai primi tempi dell'Islam. (it)
- O ibadismo ou movimento ibadita (ou, alternativamente, abadismo ou movimento abadita) é uma variante do Islão distinta do sunismo e do xiismo. Esta vertente é a forma predominante do islamismo no Omã e no território de Zanzibar, existindo comunidades de fiéis também na Argélia, na Tunísia, na Líbia e na África Oriental como um todo. (pt)
- Ibadi, al-Ibāḍiyyah (arabiska: الاباضية), är en variant av islam skild från den shiitiska och sunnitiska varianten. Ibadi är även en rättsskola (madhhab) och är en av de åtta vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Ibadisekten är en underavdelning till kharijiterna som var en sekt som stod i opposition till både shia och sunni efter striderna 657 mellan kalifen Ali ibn Abi Talib och ståthållaren Muawiya i Syrien som efter Alis död 661 övertog kalifatet. Sekten har fått sitt namn efter som lär ha levt i slutet av 600-talet. (sv)
|
