| dbo:abstract
|
- Předehra (ouvertura) je úvodní instrumentální část opery, činohry, hudebního cyklu apod. (cs)
- Una obertura en la música és una peça per a orquestra que precedeix o prepara una òpera, oratori, ballet, o alguna altra obra de caràcter teatral. A part, però, durant bona part de la segona meitat del segle xviii, en el classicisme, aquesta denominació va ser —en molts països— sinònim de simfonia. En una representació operística, l'obertura és un fragment orquestral amb la que s'inicia. Antigament prenia el nom de tocata o simfonia. Hi ha dos models fonamentals que la defineixen segons la seva estructura:
* Obertura francesa (amb tres seccions: lenta, ràpida i lenta)
* Obertura italiana (ràpida, lenta, ràpida). Al llarg de la història la relació entre obertura i representació s'ha anat fent cada vegada més estreta, fins a aconseguir que la música anticipi l'acció i el clima que es durà a terme en l'òpera. També pot estar destinada a la seva execució en concerts de manera independent sigui perquè només s'ha escollit aquest moviment de la resta de l'obra o perquè tingui entitat pròpia com seria el cas de l'obertura de Beethoven Leonora. (ca)
- الافتتاحية في المسرح هي مقدمة آلية تؤدى قبل رفع الستارة، وتتضمن الألحان الأساسية، وهي تهدف إلى تهييء المتفرج للدخول في أجواء المسرحية. (ar)
- Η ουβερτούρα είναι αυτόνομη μουσική σύνθεση που ακούγεται συνήθως πριν σηκωθεί η αυλαία, σε μία όπερα ή σε ένα ορατόριο. Σκοπός της είναι, να μας προετοιμάσει για την τραγική ή τη χαρούμενη διάθεση του έργου που θα ακολουθήσει. Είναι το εισαγωγικό τμήμα που προηγείται της σκηνικής δράσης. (el)
- Uverturo (de la franca vorto «ouverture», „malfermo“) laŭ PIV estas "komponaĵo, ludata antaŭ [fakte pli precize komence de] opero, oratorio aŭ simila muzika verko". Per la termino karakteriziĝas la sekvaj specoj de muzikaĵoj:
* La malferma parto de suito, la tiel nomata "franca uverturo" kun sia tipa triparta formo:
* gravece malrapida komenca parto kun akcentitaj ritmoj,
* rapida meza parto simila al fugo,
* fina parto simila al la unua.Johann Sebastian Bach nomis kvar el la suitoj komponitaj de li simple per la titolo de la unua parto, "uverturo", sen titolo por la tuta komponaĵo. Tial liaj orkestraj suitoj (kaj aliaj suitoj de la epoko de malfrua baroko) hodiaŭ plunomiĝas "overturoj".
* La itala uverturo kun same triparta formo:
* rapida, ofte koncerteca komenca parto
* malrapida meza parto simila al ario,
* danco, kiu laŭ stilo ofte similas al la unua partio.El la "itala uverturo" evoluis la muzikaj genroj granda konĉerto kaj simfonio. La unua verko de Johann Sebastian Bach el tiu genro estas la unua "Brandenburgia Koncerto" en sia origina formo, do sen la poste aldonita tria parto.
* La opera uverturo, instrumenta komenca muzikaĵo de opero, kiu kutime ludiĝas, kiam la sceneja kurteno ankoraŭ estas fermita kaj kiu jam resume prezentas iujn el la plej gravaj melodioj kaj muzikaj karakterizaĵoj de la verko. Pluraj komponistoj de klasika muziko (ekzemple Jean-Philippe Rameau aŭ Christoph Willibald von Gluck) aparte atentis muzike prepari la vojon al la unua opera sceno kaj komponi kvazaŭ iom-post-ioman transiron de la komenca parto en tiun unuan scenon. Speciala formo estas la "melodiomiksa uverturo", kiu aparte oftas en operetoj kaj tutklare prezentas ĉiujn gravajn melodiojn de la posta verko. Tipa ekzemplo estas la uverturo por la opereto "La Vesperto" (germane "Die Fledermaus") de Johann Strauß (filo).
* La koncerta uverturo, orkestra muzikaĵo relative mallonga, komponita speciale por la malfermo de orkestraj koncertoj (sen rilato al opero). Tiaj uverturoj ofte havas la formon de rapida parto de sonato kun komenca malrapida enkonduko. Ofte tiaj uverturoj ankaŭ havas teman fonon (ekzemple Mendelssohn: "La Hebridoj", aŭ Beethoven: "La kreaĵoj de Prometeo") respektive komponiĝis okaze de festo (Beethoven: "Okaze de solena inaŭguro de la domo", Brahms: „Akademia festa uverturo“).
* Ofte por teatraĵoj komponiĝis muziko kaj ankaŭ tiam ekzistis uverturoj malfermantaj la prezenton. Aparte konataj estas la uverturoj de Ludwig van Beethoven por la teatraj vertoj „Egmont“ kaj „Coriolan" aŭ la uverturo de Franz Schubert "la sorĉa harfo" (germane „Die Zauberharfe“) por la teatraĵo „Rosamunde“. (eo)
- Eine Ouvertüre (von französisch ouverture ‚Eröffnung‘) ist ein Werk der Instrumentalmusik, das zur Eröffnung von Bühnenwerken (Oper, Ballett oder Tanz-Suite, Schauspiel), größeren Vokalwerken (Kantate, Oratorium) oder generell als Auftakt eines Konzertprogramms dient. (de)
- Obertura orkestra osoarentzat idatziriko musikalan bat da. Hitzak, "irekiera" esan nahi du. Bi motatako oberturak daude:
* Musikalan luzeago bateko oberturak, edo antzerki oberturak: Operakoak, balletekoak, oratoriokoak... Musikalan hortan gertatuko denaren giroa sortzen du. XVI. mendean dute euren sorrera.
* Kontzertu obertura edo obertura sinfonikoak: Hauek, geroago agertu ziren, XVIII. mendearen bigarren erdialde inguruan. Sonata forma dute eta sinfonia baten lehenengo mugimenduan agertzen da. Geroago, sinfonietatik atera, eta musikalan independete gisa agertzen hasi ziren. (eu)
- Una obertura es la introducción instrumental de una ópera u otra obra dramática, musical o no, introducido en el siglo XVII. Algunas composiciones instrumentales independientes de los siglos XIX y XX también fueron llamadas oberturas por sus compositores, como es el caso de Obertura Las Hébridas de Felix Mendelssohn. Estas estaban «al principio, sin duda, destinados a ser interpretados a la cabeza de un programa». (es)
- Overture (from French ouverture, lit. "opening") in music was originally the instrumental introduction to a ballet, opera, or oratorio in the 17th century. During the early Romantic era, composers such as Beethoven and Mendelssohn composed overtures which were independent, self-existing instrumental, programmatic works that foreshadowed genres such as the symphonic poem. These were "at first undoubtedly intended to be played at the head of a programme". (en)
- En musique classique, l’ouverture est une composition instrumentale, jouée le plus souvent au début d'un concert, d'un opéra, d'une cantate ou d'un oratorio. Elle est parfois désignée sous d'autres termes comme la Toccata sous forme de fanfare de L'Orfeo de Monteverdi, les Sinfonias des cantates de Bach, la Fanfare pour précéder la Péri de Dukas, l’ouverture-fantaisie chez Tchaïkovski, l’Intrada du Concerto pour orchestre de Lutosławski… Simple prélude de quelques mesures, mouvement à part entière d'une suite ou d'un ballet, prologue représentatif d'une œuvre lyrique, l'ouverture est aussi une pièce de concert imposante et indépendante, proche du poème symphonique. Au cours des XVIIe et XVIIIe siècles, deux structures vont dominer ce genre musical : l’ouverture à la française (Lent-Vif-Lent) développée par Lully et son opposée l’ouverture à l'italienne (Vif-Lent-Vif) comme celles des opéras d'Alessandro Scarlatti. Jean-Sébastien Bach a composé quatre suites, de forme irrégulière et intitulées Ouvertures pour orchestre. (fr)
- Ouverture (in italiano "apertura", raramente italianizzato in "overtura") è un brano orchestrale che si esegue a sipario chiuso prima dell'inizio di un'opera lirica. È frequentemente inserita all'inizio di una grande composizione musicale di genere drammatico, anche se in origine era usata come pezzo introduttivo delle suite. Fra le composizioni che vengono premesse alle opere, si possono ricordare, oltre alla ouverture, il breve preludio e la sinfonia all'italiana, che pur avendo la stessa funzione di fare da introduzione ad un'opera, hanno forme diverse. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 서곡 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 서곡(序曲)은 발레, 오페라 또는 오라토리오에서 활용된 기악 도입부 음악을 가리킨다. 본래 프랑스어로 시작을 의미하는 "ouverture"의 번역어이다. (ko)
- 序曲（じょきょく）は、本来フランス語で開始を意味する ouverture の訳語。オペラや劇付随音楽、古典組曲などの最初に演奏される音楽である。オペラや劇付随音楽などの劇音楽の序曲と、組曲などの序曲では多少性格を異にするが、前座の音楽という位置づけではなく、全体の開始にふさわしい規模と内容を持つのが一般的である。 (ja)
- Een ouverture is een instrumentaal muziekstuk dat gespeeld wordt voor het begin van een opera, oratorium, ballet of toneelstuk of, als concertouverture, als zelfstandig orkestwerk aan het begin van een concert. Het oorspronkelijk Franse woord betekent dan ook opening. De ouverture moet het publiek alvast warm maken voor wat gaat volgen: muzikaal wordt dan ook sinds de tijd van Mozart meestal vooruitverwezen naar de rest van het werk, de ouverture is een potpourri van de melodieën die tijdens de voorstelling gehoord worden. Bij uitzending van een opera, oratorium of ballet op TV of bij het kijken een dergelijk werk op DVD verschijnen als de ouverture gespeeld wordt vaak de namen van alle uitvoerenden en de titel van het werk in beeld, zodat de kijkers weten wat voor opera, oratorium of ballet zij zullen gaan zien en door wie deze zal worden uitgevoerd. Ouvertures worden overigens vaak ook uitgevoerd of opgenomen zonder de bijbehorende opera (oratorium, ballet) en sommige opera's hebben hun bekendheid uitsluitend aan hun ouverture te danken. (nl)
- Uwertura (fr. ouverture – otwarcie, rozpoczęcie; także intrada, entrée, w XVII wieku: symfonia, sinfonia) – niecykliczna instrumentalna forma muzyczna, najczęściej w formie sonatowej stanowiąca wstęp do opery, oratorium, baletu, kantaty lub innego większego dzieła muzycznego, lecz również dramatów teatralnych wykonywana przez orkiestrę. Pomimo jej nietanecznego charakteru, jest to również jedna z możliwych nazw (wymiennie z sinfonią) części wstępnej suity barokowej, która najczęściej przyjmuje wtedy formę uwertury francuskiej, przy czym ostatnia część może ograniczać się do roli cody. Uwertura może być również osobnym dziełem koncertowym. Ferenc Liszt nazywał uwerturami niektóre ze swoich poematów symfonicznych, zapewne z powodu ścisłego w owym czasie związku uwertury z formą sonatową, Claude Debussy zaś nazwał jedną ze swoich uwertur koncertowych preludium (Prélude à l'après-midi d'un faune). Georges Bizet oraz Nikołaj Rimski-Korsakow określali niektóre swoje uwertury mianem . Za jedną z najwybitniejszych uwertur uznaje się do Snu nocy letniej Williama Szekspira skomponowaną w 1826 przez 17-letniego Felixa Mendelssohna-Bartholdyego. Z całą pewnością uwertura włoska z jej dominacją żywego tempa ilustrujewitalność neapolitańczyków, gdy uwertura francuska może być potraktowana jakoidealna ilustracja arystokratycznej godności i dworskiego przepychu. Bogusław Schaeffer, Dzieje muzyki (pl)
- En ouvertyr (av franska ouverture, öppning, ibland stavat uvertyr) är ett kort instrumentalt stycke, vanligen för orkester, som spelas som öppning till musikteatraliska verk. En ouvertyr kan också vara ett kort fristående stycke för orkester. (sv)
- Abertura, também conhecida pelos termos estrangeiros ouverture ou overture (do francês e inglês, respetivamente), é uma introdução instrumental a uma peça coral ou dramática, que durante o século XIX, após ser desenvolvida, passou a ser ela própria uma forma de composição. (pt)
- Увертю́ра (фр. ouverture от лат. apertura «открытие; начало») — развёрнутая пьеса, инструментальное вступление к театральному спектаклю, чаще музыкальному (опере, балету, оперетте), но иногда и к драматическому, а также к вокально-инструментальным произведениям — кантатам и ораториям или к инструментальным пьесам сюитного типа. Начиная с XX века такого рода музыкальные вступления нередко предваряют и кинофильмы. Особой разновидностью увертюры является жанр симфонической музыки, появившийся в XIX веке, — концертная пьеса, исторически также связанная с музыкальным театром. (ru)
- 序曲源于法语ouverture，指歌剧、舞剧等开幕前演奏的短曲，亦称“开场音乐”，由管弦乐團演奏。其使命在于综合地叙述全剧发展的重要关键场面，奏出剧中代表主角发旋律，音樂內容預示了戲劇作品的故事情節（雷奧諾拉為歌劇費德里奧中序曲之一）。 音樂會序曲，具戲劇性的，生動有趣的，以及發人深省的管弦樂章，獨立於任何歌劇或戲劇作品之外來單獨創作。例如：孟德爾頌的《》，或柏辽兹的《》。這也自貝多芬的序曲形式，如艾格蒙特序曲、科里奧蘭序曲及萊奧諾拉第三號序曲轉變而來；甚至早期具情境性質的管弦樂作品，如「暴風雨」（曾出現於第六號交響曲田園。貝多芬亦曾寫作以暴風雨為題的鋼琴奏鳴曲），可回溯至韋瓦第的小提琴協奏曲《四季》中夏季的暴風雨片段，以及巴洛克時期法國歌劇場景間一些具情境性質的間奏曲（entr'actes）。 (zh)
- Увертюра (фр. ouverture, від лат. apertura — відкриття, початок) — інструментальний вступ до театрального спектаклю, частіше музичного (опери, балету, оперети), але іноді і до драматичного, а також до вокально-інструментальних творів — кантат і ораторій або до інструментальних п'єс сюїтного типу. Починаючи з XX століття такого роду музичні вступи нерідко передують у кінофільмах. Особливим різновидом увертюри є жанр симфонічної музики — концертна п'єса, історично також пов'язана з музичним театром. (uk)
|
| dbp:reference
|
- 0001-03-29 (xsd:gMonthDay)
- . (en)
- Burrows, Donald. 2012. Handel, second edition. Master Musicians Series. Oxford and New York: Oxford University Press. (en)
- Maycock, Robert. 2009. "What's On/Programme Notes, Malcolm Arnold (1921–2006), A Grand, Grand Overture, Op. 57 (1956)" BBC Proms programme, Prom 76: Last Night of the Proms . (en)
- Anon. 1957. "Music: Op. I for Vacuum Cleaners" Time . (en)
- Temperley, Nicholas. 2001. "Overture". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers. (en)
- Larue, Jan. 2001. "Sinfonia 2: After 1700". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers. (en)
- Blom, Eric. 1954. "Overture". Grove's Dictionary of Music and Musicians, fifth edition, edited by Eric Blom. London: Macmillan Publishers; Toronto, Canada: Macmillan Publishers. (en)
- Burton-Page, Piers. n.d. "Malcolm Arnold: A Grand, Grand Overture, Programme Note". Chester-Novello publisher's website . (en)
- Fisher, Stephen C. 1998. "Sinfonia". The New Grove Dictionary of Opera, four volumes, edited by Stanley Sadie. London: Macmillan Publishers, Inc. . (en)
- Fisher, Stephen C. 2001. "Italian Overture." The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers. (en)
- Waterman, George Gow, and James R. Anthony. 2001. "French Overture". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers. (en)
|
| rdfs:comment
|
- Předehra (ouvertura) je úvodní instrumentální část opery, činohry, hudebního cyklu apod. (cs)
- الافتتاحية في المسرح هي مقدمة آلية تؤدى قبل رفع الستارة، وتتضمن الألحان الأساسية، وهي تهدف إلى تهييء المتفرج للدخول في أجواء المسرحية. (ar)
- Η ουβερτούρα είναι αυτόνομη μουσική σύνθεση που ακούγεται συνήθως πριν σηκωθεί η αυλαία, σε μία όπερα ή σε ένα ορατόριο. Σκοπός της είναι, να μας προετοιμάσει για την τραγική ή τη χαρούμενη διάθεση του έργου που θα ακολουθήσει. Είναι το εισαγωγικό τμήμα που προηγείται της σκηνικής δράσης. (el)
- Eine Ouvertüre (von französisch ouverture ‚Eröffnung‘) ist ein Werk der Instrumentalmusik, das zur Eröffnung von Bühnenwerken (Oper, Ballett oder Tanz-Suite, Schauspiel), größeren Vokalwerken (Kantate, Oratorium) oder generell als Auftakt eines Konzertprogramms dient. (de)
- Obertura orkestra osoarentzat idatziriko musikalan bat da. Hitzak, "irekiera" esan nahi du. Bi motatako oberturak daude:
* Musikalan luzeago bateko oberturak, edo antzerki oberturak: Operakoak, balletekoak, oratoriokoak... Musikalan hortan gertatuko denaren giroa sortzen du. XVI. mendean dute euren sorrera.
* Kontzertu obertura edo obertura sinfonikoak: Hauek, geroago agertu ziren, XVIII. mendearen bigarren erdialde inguruan. Sonata forma dute eta sinfonia baten lehenengo mugimenduan agertzen da. Geroago, sinfonietatik atera, eta musikalan independete gisa agertzen hasi ziren. (eu)
- Una obertura es la introducción instrumental de una ópera u otra obra dramática, musical o no, introducido en el siglo XVII. Algunas composiciones instrumentales independientes de los siglos XIX y XX también fueron llamadas oberturas por sus compositores, como es el caso de Obertura Las Hébridas de Felix Mendelssohn. Estas estaban «al principio, sin duda, destinados a ser interpretados a la cabeza de un programa». (es)
- Overture (from French ouverture, lit. "opening") in music was originally the instrumental introduction to a ballet, opera, or oratorio in the 17th century. During the early Romantic era, composers such as Beethoven and Mendelssohn composed overtures which were independent, self-existing instrumental, programmatic works that foreshadowed genres such as the symphonic poem. These were "at first undoubtedly intended to be played at the head of a programme". (en)
- Ouverture (in italiano "apertura", raramente italianizzato in "overtura") è un brano orchestrale che si esegue a sipario chiuso prima dell'inizio di un'opera lirica. È frequentemente inserita all'inizio di una grande composizione musicale di genere drammatico, anche se in origine era usata come pezzo introduttivo delle suite. Fra le composizioni che vengono premesse alle opere, si possono ricordare, oltre alla ouverture, il breve preludio e la sinfonia all'italiana, che pur avendo la stessa funzione di fare da introduzione ad un'opera, hanno forme diverse. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 서곡 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 서곡(序曲)은 발레, 오페라 또는 오라토리오에서 활용된 기악 도입부 음악을 가리킨다. 본래 프랑스어로 시작을 의미하는 "ouverture"의 번역어이다. (ko)
- 序曲（じょきょく）は、本来フランス語で開始を意味する ouverture の訳語。オペラや劇付随音楽、古典組曲などの最初に演奏される音楽である。オペラや劇付随音楽などの劇音楽の序曲と、組曲などの序曲では多少性格を異にするが、前座の音楽という位置づけではなく、全体の開始にふさわしい規模と内容を持つのが一般的である。 (ja)
- En ouvertyr (av franska ouverture, öppning, ibland stavat uvertyr) är ett kort instrumentalt stycke, vanligen för orkester, som spelas som öppning till musikteatraliska verk. En ouvertyr kan också vara ett kort fristående stycke för orkester. (sv)
- Abertura, também conhecida pelos termos estrangeiros ouverture ou overture (do francês e inglês, respetivamente), é uma introdução instrumental a uma peça coral ou dramática, que durante o século XIX, após ser desenvolvida, passou a ser ela própria uma forma de composição. (pt)
- Увертю́ра (фр. ouverture от лат. apertura «открытие; начало») — развёрнутая пьеса, инструментальное вступление к театральному спектаклю, чаще музыкальному (опере, балету, оперетте), но иногда и к драматическому, а также к вокально-инструментальным произведениям — кантатам и ораториям или к инструментальным пьесам сюитного типа. Начиная с XX века такого рода музыкальные вступления нередко предваряют и кинофильмы. Особой разновидностью увертюры является жанр симфонической музыки, появившийся в XIX веке, — концертная пьеса, исторически также связанная с музыкальным театром. (ru)
- 序曲源于法语ouverture，指歌剧、舞剧等开幕前演奏的短曲，亦称“开场音乐”，由管弦乐團演奏。其使命在于综合地叙述全剧发展的重要关键场面，奏出剧中代表主角发旋律，音樂內容預示了戲劇作品的故事情節（雷奧諾拉為歌劇費德里奧中序曲之一）。 音樂會序曲，具戲劇性的，生動有趣的，以及發人深省的管弦樂章，獨立於任何歌劇或戲劇作品之外來單獨創作。例如：孟德爾頌的《》，或柏辽兹的《》。這也自貝多芬的序曲形式，如艾格蒙特序曲、科里奧蘭序曲及萊奧諾拉第三號序曲轉變而來；甚至早期具情境性質的管弦樂作品，如「暴風雨」（曾出現於第六號交響曲田園。貝多芬亦曾寫作以暴風雨為題的鋼琴奏鳴曲），可回溯至韋瓦第的小提琴協奏曲《四季》中夏季的暴風雨片段，以及巴洛克時期法國歌劇場景間一些具情境性質的間奏曲（entr'actes）。 (zh)
- Увертюра (фр. ouverture, від лат. apertura — відкриття, початок) — інструментальний вступ до театрального спектаклю, частіше музичного (опери, балету, оперети), але іноді і до драматичного, а також до вокально-інструментальних творів — кантат і ораторій або до інструментальних п'єс сюїтного типу. Починаючи з XX століття такого роду музичні вступи нерідко передують у кінофільмах. Особливим різновидом увертюри є жанр симфонічної музики — концертна п'єса, історично також пов'язана з музичним театром. (uk)
- Una obertura en la música és una peça per a orquestra que precedeix o prepara una òpera, oratori, ballet, o alguna altra obra de caràcter teatral. A part, però, durant bona part de la segona meitat del segle xviii, en el classicisme, aquesta denominació va ser —en molts països— sinònim de simfonia. En una representació operística, l'obertura és un fragment orquestral amb la que s'inicia. Antigament prenia el nom de tocata o simfonia. Hi ha dos models fonamentals que la defineixen segons la seva estructura: (ca)
- Uverturo (de la franca vorto «ouverture», „malfermo“) laŭ PIV estas "komponaĵo, ludata antaŭ [fakte pli precize komence de] opero, oratorio aŭ simila muzika verko". Per la termino karakteriziĝas la sekvaj specoj de muzikaĵoj: (eo)
- En musique classique, l’ouverture est une composition instrumentale, jouée le plus souvent au début d'un concert, d'un opéra, d'une cantate ou d'un oratorio. Elle est parfois désignée sous d'autres termes comme la Toccata sous forme de fanfare de L'Orfeo de Monteverdi, les Sinfonias des cantates de Bach, la Fanfare pour précéder la Péri de Dukas, l’ouverture-fantaisie chez Tchaïkovski, l’Intrada du Concerto pour orchestre de Lutosławski… (fr)
- Een ouverture is een instrumentaal muziekstuk dat gespeeld wordt voor het begin van een opera, oratorium, ballet of toneelstuk of, als concertouverture, als zelfstandig orkestwerk aan het begin van een concert. Het oorspronkelijk Franse woord betekent dan ook opening. (nl)
- Uwertura (fr. ouverture – otwarcie, rozpoczęcie; także intrada, entrée, w XVII wieku: symfonia, sinfonia) – niecykliczna instrumentalna forma muzyczna, najczęściej w formie sonatowej stanowiąca wstęp do opery, oratorium, baletu, kantaty lub innego większego dzieła muzycznego, lecz również dramatów teatralnych wykonywana przez orkiestrę. Za jedną z najwybitniejszych uwertur uznaje się do Snu nocy letniej Williama Szekspira skomponowaną w 1826 przez 17-letniego Felixa Mendelssohna-Bartholdyego. Bogusław Schaeffer, Dzieje muzyki (pl)
|
