| dbo:abstract
|
- Un mocador és una peça de roba que tant serveix per mocar-se o per complementar el vestuari habitual. La primera funció es comparteix amb els mocadors de paper o , mentre que el mocador com a part de la indumentària s'inscriu en la línia de la bufanda, la bandana, el xal o altres peces d'indumentària que cobreixen el coll. Es distingeix d'aquests per la seva forma quadrada i la seva mida petita. Sembla provenir de Roma, si bé no es va popularitzar fins al Renaixement. El mocador es porta a la butxaca, envoltant el coll o bé , on va esdevenir el vel i la mantellina, entre altres peces de roba (especialment per a les dones). Els obrers el portaven al segle xx sobre el cap amb dos nusos per protegir-se del sol. Alguns homes duen un de doblegat a la butxaca de l'americana, de vegades del mateix teixit que la corbata. Una altra manera de portar-lo, tant per homes com per dones, és a l'estil pirata, cobrint la part superior del cap, incloent el front, i lligant-lo al darrere amb un nus; això es pot fer amb un mocador llarg o bé amb una bandana, un de quadrat i petit, doblegat a la diagonal, que al seu origen duien els texans al coll. Els mocadors quadrats, rectangulars o triangulars, de mida gran, es porten sovint per abrigar i decorar, al voltant del coll. El pareo és un tipus de mocador que s'usa com a vestit o faldilla i el sari no deixa de ser un mocador de mida gran. El mocador al cap es va posar molt de moda als anys seixanta, època a la qual les dives del cinema solien portar-lo nuat al voltant del coll i amb grans ulleres de sol fosques, imatge que es considerava molt elegant i sofisticada. Entre d'altres, van seguir aquesta moda Audrey Hepburn, Sofia Loren, Grace Kelly, Jacqueline Kennedy, etc. (ca)
- Kapesník je základní hygienická osobní potřeba. Jedná se obvykle o čtvercový kus textilní látky nebo papíru, používaný k osobní hygieně, nejčasněji ke smrkání a čištění nosu při rýmě nebo k zakrývání úst při kašli apod. Textilní se používají též jako běžný (obvykle vyčnívající z kapsy u saka).Papírové kapesníky jsou jednorázové a na rozdíl od textilních se použitím znehodnotí. V minulosti mívali zejména zámožní lidé kapesníčky krajkované, zpravidla pěkně zdobené různými výšivkami s monogramy atd. apod. Jiný, hovorový název pro kapesník je "šnuptychl". Jako posměšná parodie na barokní a obrozenské novotaření též vzniklo slovo "čistonosoplena". Uvádí se, že jeho tvůrcem byl právník, básník a filolog Václav Jan Rosa, což se však nezakládá na pravdě[zdroj?]. (cs)
- Ein Taschentuch ist ein Stück Stoff oder Papier, das vor allem zur Säuberung der Nase von Nasensekret verwendet wird. Taschentücher gibt es als waschbare Stofftaschentücher oder als Papiertaschentücher, die nach dem Gebrauch entsorgt werden. Nicht in jeder Kultur wird zum Naseputzen ein Taschentuch benutzt und in Europa war das bis in die Neuzeit hinein nicht üblich. Eine Sonderform des Taschentuchs ist das Einstecktuch, das Herren zu festlichen Anlässen oft in der Brusttasche des Sakkos tragen; es dient nur der Dekoration und hat keine praktische Funktion. (de)
- المنديل أو المحرمة هو قطعة من القماش أو الورق (السليلوز) تستخدم أساسا للنظافة ولراحة الشخص ولا سيما لمسح الأنف، والمنديل بصفة عامة عبارة عن نسيج بسيط مربع الشكل، وقد تفاوت هذا النموذج إلى حد كبير في التاريخ من أنواع المناديل الدانتيل شوليه إلى الإسفنجي الياباني، تطور وهو متوفر اليوم بأشكال متعددة نتيجة العوامل الاقتصادية والأزياء. هذا الشيء المنزلي الشائع حتى لا تترك بسهولة التعرف عليه بطبيعة الحال، استخدامه لمسح أنفه هو أول خاصية لتعريف منديل لكن إذا كان هناك صناعة منديل إذن إنتاج القماش المصمم خصيصا لمسح الأنف، غالبا مايصنع منديل من قطعة القماش متوقعة الأصل لكل الاستعمالات أخرى، وعلى العكس فإنه في كثير من الأحيان يتحول منديل إلى بطانية أو خرقة حسب الاحتياجات.يسهل نقله، ودائما في متناول اليد، كما يعوض عدد كبير من الأشياء المستعملة أحدها ضمادة الجرح، ويمكن أن يتحول إلى عصابة في شارة أو في وداع وأيضا إشارة للتوديع.من الضروري أن يكون لهذا الشيء سمة رئيسية المنشأ والاستخدام لكن أحيانا يكون هذا التعريف بعيد كل البعد عن المسح الذي يعتبر ميزته الخاصة للصحة والنظافة.الاهتمام بالمنديل راجع أيضا لدراسة تاريخ الملابس، وعلم الاجتماع المظاهر وأيضا علم الإنسان للحركات. (ar)
- Naztuko aŭ poŝtuko estas peco de ŝtofo aŭ celulozo, kiu precipe uzatas por la purigo de la nazo, pli konkrete por la forigo de elblovata naza muko de la nazo. Ŝtofaj naztukoj estas laveblaj kaj tial kutime post lavado uzataj plurfoje, dum celulozaj naztukoj post la uzo forĵetindas. Ne en ĉiu homa kulturo de la tero por la purigo de la nazo uzatas tia tuko, kaj ankaŭ en Eŭropo tiu ago ĝis la moderna epoko ankoraŭ ne estis kutimo. Speciala formo de la naztuko estas dekora tuko, kiun sinjoroj por festaj okazoj portas en brusta poŝo de eleganta jako: tiu tuko vere nur estas dekora kaj ne havas praktikan funkcion. (eo)
- A handkerchief (/ˈhæŋkərtʃɪf/; also called a hankie or, historically, a handkercher) is a form of a kerchief or bandanna, typically a hemmed square of thin fabric which can be carried in the pocket or handbag, and which is intended for personal hygiene purposes such as wiping one's hands or face, or blowing one's nose. A handkerchief is also sometimes used as a purely decorative accessory in a suit pocket; it is then called a pocket square. It is also an important accessory in many folk-dances in many regions like the Balkans and the Middle East; an example of a folk-dance using handkerchiefs is Kalamatianos. (en)
- Zapi hainbat eginkizunetarako erabiltzen den oihal-zatia da. Erabileraren arabera, euskaraz izen ezberdinak ditu: sudurrarentzat musuzapi, mukizapi, sudur-zapi edo mokanes; buruarentzat buruzapi, buruko, edo buru-estalki; lepoarentzat lepoko, lepo-zapi; eta eskuentzat eskuzapi. Munduko zenbait lekutan, mukizapiaren erabilera higieneren aurkakotzat edo aspaldiko gauzatzat hartu zuten paperezko zapiak agertu zirenean. Kleenex enpresak hasieran makillaje kentzeko egin zuen, baina jendea sudurretan erabiltzen zituztela ikusi zutenean bere marketinga aldatu zuten. (eu)
- Un pañuelo es una pieza de tela cuadrada, que se lleva generalmente dentro del bolsillo, para propósitos personales de higiene tales como limpiarse las manos o sonarse la nariz, cuando es normalmente usado para esto último, suele llamarse mocador o moquero. Con las puntas anudadas, lo utilizaban en el siglo XX los trabajadores de la construcción para protegerse la cabeza del sol. Con el mismo nombre, se conoce a la prenda de forma cuadrada que utilizan mujeres y hombres para cubrirse la cabeza o se anudan estéticamente alrededor del cuello. A diferencia de los anteriores, estos pañuelos pueden adoptar los más vistosos diseños constituyendo un tradicional artículo de regalo. (es)
- Un mouchoir est une pièce de tissu ou de papier (cellulose), principalement utilisée pour l'hygiène et la commodité corporelle, notamment pour se moucher. Le mouchoir est généralement de forme carrée, en tissu simple. Cette forme a beaucoup varié dans l'histoire, et elle ne va pas de soi. Du mouchoir à carreaux de Cholet au mouchoir-éponge japonais, le mouchoir a évolué. Il se décline aujourd'hui sous des formes résultant de facteurs économiques, de la mode, ou encore des progrès de l'hygiène. Il existe une industrie du mouchoir, produisant des tissus spécifiquement destinés à se moucher. Cependant, il arrive d'utiliser comme mouchoir un morceau de tissu prévu à l'origine pour un tout autre usage, et inversement on transforme souvent le mouchoir en brassard, en doudou ou en chiffon. Facilement transportable et souvent à portée de main, il remplace un nombre considérable d'objets à l'occasion : on bouche un trou, on éponge une plaie, on fait un nœud avec son mouchoir, qu'on peut transformer en bandeau, en brassard, ou encore en signe d'adieu. Cet objet de première nécessité a donc pour caractéristique principale d'avoir une origine et une utilisation parfois très éloignées de l'acte de se moucher. Il quitte alors sa fonction hygiénique ou de commodité. (fr)
- Saputangan atau selampai adalah selembar kain (cita) berbentuk persegi yang digunakan untuk kebersihan pribadi, antara lain mengelap tangan, menutup mulut ketika batuk, dan bersin, membersihkan bagian luar mulut, dan membuang ingus. Saputangan bisa digunakan berkali-kali, bila sudah kotor bisa dicuci, dikeringkan, disetrika, dan dipakai kembali. Biasanya saputangan lebih sering dibawa dan digunakan oleh orang dewasa, anak-anak, dan beberapa orang yang menderita penyakit sinusitis, rinitis, dan beberapa penyakit pernapasan lainnya yang memerlukan saputangan untuk membuang ingusnya. Ingus memang bukan sesuatu yang mudah di kala pilek, karena ingus dapat menyumbat hidung dan bahkan keluar dengan sendirinya. Saputangan mudah dibawa ke mana-mana, dimasukkan saku, dan tas, praktis, dan cocok untuk segala umur. (in)
- Il fazzoletto è un pezzo di tessuto o di carta. (it)
- 손수건(–手巾)은 보통 주머니 등에 넣고 다니면서 사용하는 천조각을 말한다. (ko)
- ハンカチとは、主に身だしなみとして日常的に用いられる、正方形や長方形の布のことで、ハンカチーフ（handkerchief）の省略形である。手巾（しゅきん）とも書く。 元は発音そのままにハンケチーフと呼ばれ、ハンチと略称されていた。 (ja)
- Een zakdoek is een doek van stof of papier (in het laatste geval ook tissue genoemd) om in te niezen, de neus in te snuiten, of om handen en gezicht mee af te vegen. Een papieren zakdoek (of papieren servet, of doekje van een keukenrol) wordt meer algemeen gebruikt om iets schoon en/of droog te maken. (nl)
- Chusteczka do nosa – obszyty kawałek płótna niewielkich rozmiarów lub miękki i przyjemny w dotyku papier do higieny twarzy podobnej wielkości. Chusteczka pojawiła się w II w. p.n.e. w Rzymie, nazywana była sudarium i służyła do ocierania potu z twarzy i prawdopodobnie do zasłaniania ust. W II w. n.e. w Rzymie zaczęto używać nieco większych chusteczek zwanych orarium, często wykonanych z drogich materiałów; potem stosowano je jako sygnał podczas walk gladiatorów, publiczność dawała za ich pomocą znak zabicia bądź ułaskawienia gladiatora. Po tym pierwotnym okresie używania przez Rzymian chusteczki zanikły, aby pojawić się w XV w. we Włoszech, znane były tam ich dwa rodzaje – chusteczki do nosa i chusteczki do twarzy. W następnych wiekach stały się przedmiotami zbytku (luksusowymi) z powodu drogich materiałów, z których były szyte; zdobiono je także koronkami i perfumowano. Noszono je w ręku bądź wsuwano między palec a obrączkę. Były tak ważnym elementem stroju, że we Francji król Ludwik XIV wydał dekret w sprawie ujednolicenia ich kształtu: od 1685 r. na mocy tego nakazu chusteczka miała być kwadratowa. Od momentu upowszechnienia się tabaki chusteczka stała się niezbędna do ochrony twarzy i ubrania przed skutkami kichnięcia. Wśród mężczyzn stały się modne kolorowe chusteczki z obrazkami przedstawiającymi wodzów, bitwy, mapy i inne tematy historyczno-polityczne, których popularność utrzymywała się wraz z modą na zażywanie tabaki, czyli do schyłku XIX w. Potem nastał czas na eleganckie, cienkie, białe chusteczki z dobrego gatunkowo płótna lub bawełny. Uważane były za element bielizny osobistej. Kobiety używały chusteczek batystowych lub jedwabnych, najczęściej haftowanych lub obszywanych koronkami; na co dzień jednak używały zwykłych perkalowych, mężczyźni zaś posługiwali się chusteczkami w ciemnych kolorach. Rok 1924 był przełomowy w historii chusteczek z powodu pojawienia się w sprzedaży pierwszych chustek papierowych, służących początkowo do zmywania makijażu. Szybko doceniono ich zalety i przydatność, zwłaszcza w czasie kataru. Pionierem była firma amerykańska Celulose Products Co, w Polsce zaczęto je produkować w latach 70. XX wieku. Przez dłuższy czas jednak papierowe chusteczki nie mogły całkowicie wyprzeć z rynku chusteczek bawełnianych z powodu niedoboru tych pierwszych. Obecnie chusteczki papierowe, zwane też higienicznymi lub jednorazowymi, są w powszechnym użyciu – natomiast eleganckie, czyste, wykonane z dobrego materiału chusteczki tradycyjne nadal są obowiązkowym elementem stroju uroczystego (np. do ślubu czy w dyplomacji). (pl)
- Um lenço de bolso, de mão ou de papel é uma forma de lenço ou bandana, tipicamente um quadrado com bainha de tecido fino que pode ser carregado no bolso ou bolsa de mão, e que se destina a fins de higiene pessoal, como limpar as mãos ou o rosto, ou assoar o nariz. Um lenço também é usado às vezes como um acessório puramente decorativo no bolso do terno. É também um acessório importante em muitas danças folclóricas em muitas regiões como os Bálcãs e o Médio Oriente; um exemplo de dança folclórica usando lenços é . (pt)
- Näsduk är ett stycke tyg, vanligen bomull eller papper avsett att snyta sig i. Under proceduren håller användaren näsduken tryckt mot näsborrarnas utlopp, för att fånga upp det snor näsan har utsöndrat och som pressas ur näsan av luftvågen. Att avlägsna snor på detta sätt kallas att snyta sig. Näsduken är vanligen kvadratisk, med cirka 30 centimeters sidor för herrar, damers är ofta något mindre, 20-25 centimeter. En näsduk kan infärgas i färgskalans alla kulörer. Näsdukar kan användas som dekorativ utsmyckning av bröstfickan på en kostym, frack, smoking eller på en mer dressad rock. Den kan då vara i flera olika material, till exempel siden, bomull eller linne och kan också variera i färg och mönster, ofta matchat med resten av klädseln. Vit anses ofta vara mest traditionell och proper. Även vikningen av näsduken kan variera. Magiker använder ibland silkesnäsdukar vid trolleritrick. Näsdukar kunde förvaras i en liten väska, så kallad näsduksväska. Näsdukar ska inte spolas ned i toaletten eftersom det kan orsaka stopp i rören. (sv)
- 手绢，亦称手帕、手捏子、手巾、面帕等，是一种生活用品。 (zh)
- Носова хустка (носова хусточка, носовичок) як модний аксесуар з'явилась в Італії в період Ренесансу з подальшим розповсюдженням у Франції, Німеччині, Іспанії. Протягом XVI—XVII століть ці хустки слугували декоративним елементом одягу. Власне гігієнічну функцію носових хустинок стали застосовувати у XVIII столітті, а в XIX столітті носовикстає популярним, якщо не обов'язковим елементом серед широких верств населення у Європі та Америці. Основні тканини:
* бавовна, тонка бавовна (батист);
* шовк. Основні техніки:
* гаптована;
* вишивана;
* мальована. Основні мотиви оформлення:
* рослинний, квітковий;
* геометричний, орнаментальний. Слід зазначити, що в сучасній українській мові маємо вживати слово «носовичок», а не сліпо кальковане з російської «носова хустина».З появою у ХХ сторіччі паперових носовичків інтерес до класичних носових хусток впав, тим не менш вони лишились обов'язковим елементом вечірнього, парадного вбрання, а також є виявленням хороших манер та смаку у звичайному повсякденному користуванні. (uk)
- Носовой платок — кусок ткани или бумаги, предназначенный в первую очередь для чистки носа. Другие функции — чистка иных частей тела и предметов, ношение как модный аксессуар, демонстрация принадлежности носителя к определённой группировке. Также платок используется для выделения движений в некоторых народных танцах (моррис, ). Традиционно носовые платки изготавливались из хлопка или льна. К началу XXI века многоразовые тканевые платки были вытеснены одноразовыми бумажными. Вопреки названию, бумажные носовые платки на 100 процентов состоят из целлюлозы (сырьё для изготовления бумаги). Иногда к целлюлозе прибавляют ментол и иные эфирные масла. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Ein Taschentuch ist ein Stück Stoff oder Papier, das vor allem zur Säuberung der Nase von Nasensekret verwendet wird. Taschentücher gibt es als waschbare Stofftaschentücher oder als Papiertaschentücher, die nach dem Gebrauch entsorgt werden. Nicht in jeder Kultur wird zum Naseputzen ein Taschentuch benutzt und in Europa war das bis in die Neuzeit hinein nicht üblich. Eine Sonderform des Taschentuchs ist das Einstecktuch, das Herren zu festlichen Anlässen oft in der Brusttasche des Sakkos tragen; es dient nur der Dekoration und hat keine praktische Funktion. (de)
- A handkerchief (/ˈhæŋkərtʃɪf/; also called a hankie or, historically, a handkercher) is a form of a kerchief or bandanna, typically a hemmed square of thin fabric which can be carried in the pocket or handbag, and which is intended for personal hygiene purposes such as wiping one's hands or face, or blowing one's nose. A handkerchief is also sometimes used as a purely decorative accessory in a suit pocket; it is then called a pocket square. It is also an important accessory in many folk-dances in many regions like the Balkans and the Middle East; an example of a folk-dance using handkerchiefs is Kalamatianos. (en)
- Zapi hainbat eginkizunetarako erabiltzen den oihal-zatia da. Erabileraren arabera, euskaraz izen ezberdinak ditu: sudurrarentzat musuzapi, mukizapi, sudur-zapi edo mokanes; buruarentzat buruzapi, buruko, edo buru-estalki; lepoarentzat lepoko, lepo-zapi; eta eskuentzat eskuzapi. Munduko zenbait lekutan, mukizapiaren erabilera higieneren aurkakotzat edo aspaldiko gauzatzat hartu zuten paperezko zapiak agertu zirenean. Kleenex enpresak hasieran makillaje kentzeko egin zuen, baina jendea sudurretan erabiltzen zituztela ikusi zutenean bere marketinga aldatu zuten. (eu)
- Il fazzoletto è un pezzo di tessuto o di carta. (it)
- 손수건(–手巾)은 보통 주머니 등에 넣고 다니면서 사용하는 천조각을 말한다. (ko)
- ハンカチとは、主に身だしなみとして日常的に用いられる、正方形や長方形の布のことで、ハンカチーフ（handkerchief）の省略形である。手巾（しゅきん）とも書く。 元は発音そのままにハンケチーフと呼ばれ、ハンチと略称されていた。 (ja)
- Een zakdoek is een doek van stof of papier (in het laatste geval ook tissue genoemd) om in te niezen, de neus in te snuiten, of om handen en gezicht mee af te vegen. Een papieren zakdoek (of papieren servet, of doekje van een keukenrol) wordt meer algemeen gebruikt om iets schoon en/of droog te maken. (nl)
- Um lenço de bolso, de mão ou de papel é uma forma de lenço ou bandana, tipicamente um quadrado com bainha de tecido fino que pode ser carregado no bolso ou bolsa de mão, e que se destina a fins de higiene pessoal, como limpar as mãos ou o rosto, ou assoar o nariz. Um lenço também é usado às vezes como um acessório puramente decorativo no bolso do terno. É também um acessório importante em muitas danças folclóricas em muitas regiões como os Bálcãs e o Médio Oriente; um exemplo de dança folclórica usando lenços é . (pt)
- 手绢，亦称手帕、手捏子、手巾、面帕等，是一种生活用品。 (zh)
- المنديل أو المحرمة هو قطعة من القماش أو الورق (السليلوز) تستخدم أساسا للنظافة ولراحة الشخص ولا سيما لمسح الأنف، والمنديل بصفة عامة عبارة عن نسيج بسيط مربع الشكل، وقد تفاوت هذا النموذج إلى حد كبير في التاريخ من أنواع المناديل الدانتيل شوليه إلى الإسفنجي الياباني، تطور وهو متوفر اليوم بأشكال متعددة نتيجة العوامل الاقتصادية والأزياء. (ar)
- Un mocador és una peça de roba que tant serveix per mocar-se o per complementar el vestuari habitual. La primera funció es comparteix amb els mocadors de paper o , mentre que el mocador com a part de la indumentària s'inscriu en la línia de la bufanda, la bandana, el xal o altres peces d'indumentària que cobreixen el coll. Es distingeix d'aquests per la seva forma quadrada i la seva mida petita. Sembla provenir de Roma, si bé no es va popularitzar fins al Renaixement. (ca)
- Kapesník je základní hygienická osobní potřeba. Jedná se obvykle o čtvercový kus textilní látky nebo papíru, používaný k osobní hygieně, nejčasněji ke smrkání a čištění nosu při rýmě nebo k zakrývání úst při kašli apod. Textilní se používají též jako běžný (obvykle vyčnívající z kapsy u saka).Papírové kapesníky jsou jednorázové a na rozdíl od textilních se použitím znehodnotí. V minulosti mívali zejména zámožní lidé kapesníčky krajkované, zpravidla pěkně zdobené různými výšivkami s monogramy atd. apod. (cs)
- Naztuko aŭ poŝtuko estas peco de ŝtofo aŭ celulozo, kiu precipe uzatas por la purigo de la nazo, pli konkrete por la forigo de elblovata naza muko de la nazo. Ŝtofaj naztukoj estas laveblaj kaj tial kutime post lavado uzataj plurfoje, dum celulozaj naztukoj post la uzo forĵetindas. Ne en ĉiu homa kulturo de la tero por la purigo de la nazo uzatas tia tuko, kaj ankaŭ en Eŭropo tiu ago ĝis la moderna epoko ankoraŭ ne estis kutimo. (eo)
- Un pañuelo es una pieza de tela cuadrada, que se lleva generalmente dentro del bolsillo, para propósitos personales de higiene tales como limpiarse las manos o sonarse la nariz, cuando es normalmente usado para esto último, suele llamarse mocador o moquero. Con las puntas anudadas, lo utilizaban en el siglo XX los trabajadores de la construcción para protegerse la cabeza del sol. (es)
- Un mouchoir est une pièce de tissu ou de papier (cellulose), principalement utilisée pour l'hygiène et la commodité corporelle, notamment pour se moucher. Le mouchoir est généralement de forme carrée, en tissu simple. Cette forme a beaucoup varié dans l'histoire, et elle ne va pas de soi. Du mouchoir à carreaux de Cholet au mouchoir-éponge japonais, le mouchoir a évolué. Il se décline aujourd'hui sous des formes résultant de facteurs économiques, de la mode, ou encore des progrès de l'hygiène. (fr)
- Saputangan atau selampai adalah selembar kain (cita) berbentuk persegi yang digunakan untuk kebersihan pribadi, antara lain mengelap tangan, menutup mulut ketika batuk, dan bersin, membersihkan bagian luar mulut, dan membuang ingus. Saputangan bisa digunakan berkali-kali, bila sudah kotor bisa dicuci, dikeringkan, disetrika, dan dipakai kembali. Biasanya saputangan lebih sering dibawa dan digunakan oleh orang dewasa, anak-anak, dan beberapa orang yang menderita penyakit sinusitis, rinitis, dan beberapa penyakit pernapasan lainnya yang memerlukan saputangan untuk membuang ingusnya. Ingus memang bukan sesuatu yang mudah di kala pilek, karena ingus dapat menyumbat hidung dan bahkan keluar dengan sendirinya. Saputangan mudah dibawa ke mana-mana, dimasukkan saku, dan tas, praktis, dan cocok unt (in)
- Chusteczka do nosa – obszyty kawałek płótna niewielkich rozmiarów lub miękki i przyjemny w dotyku papier do higieny twarzy podobnej wielkości. Chusteczka pojawiła się w II w. p.n.e. w Rzymie, nazywana była sudarium i służyła do ocierania potu z twarzy i prawdopodobnie do zasłaniania ust. W II w. n.e. w Rzymie zaczęto używać nieco większych chusteczek zwanych orarium, często wykonanych z drogich materiałów; potem stosowano je jako sygnał podczas walk gladiatorów, publiczność dawała za ich pomocą znak zabicia bądź ułaskawienia gladiatora. Po tym pierwotnym okresie używania przez Rzymian chusteczki zanikły, aby pojawić się w XV w. we Włoszech, znane były tam ich dwa rodzaje – chusteczki do nosa i chusteczki do twarzy. W następnych wiekach stały się przedmiotami zbytku (luksusowymi) z powodu d (pl)
- Носовой платок — кусок ткани или бумаги, предназначенный в первую очередь для чистки носа. Другие функции — чистка иных частей тела и предметов, ношение как модный аксессуар, демонстрация принадлежности носителя к определённой группировке. Также платок используется для выделения движений в некоторых народных танцах (моррис, ). (ru)
- Näsduk är ett stycke tyg, vanligen bomull eller papper avsett att snyta sig i. Under proceduren håller användaren näsduken tryckt mot näsborrarnas utlopp, för att fånga upp det snor näsan har utsöndrat och som pressas ur näsan av luftvågen. Att avlägsna snor på detta sätt kallas att snyta sig. Näsduken är vanligen kvadratisk, med cirka 30 centimeters sidor för herrar, damers är ofta något mindre, 20-25 centimeter. En näsduk kan infärgas i färgskalans alla kulörer. (sv)
- Носова хустка (носова хусточка, носовичок) як модний аксесуар з'явилась в Італії в період Ренесансу з подальшим розповсюдженням у Франції, Німеччині, Іспанії. Протягом XVI—XVII століть ці хустки слугували декоративним елементом одягу. Власне гігієнічну функцію носових хустинок стали застосовувати у XVIII столітті, а в XIX столітті носовикстає популярним, якщо не обов'язковим елементом серед широких верств населення у Європі та Америці. Основні тканини:
* бавовна, тонка бавовна (батист);
* шовк. Основні техніки:
* гаптована;
* вишивана;
* мальована. Основні мотиви оформлення: (uk)
|
_(14777904994).jpg){kind=link}
_(14777904994).jpg){kind=link}
