| dbo:abstract
|
- Sarmatismus je polský a litevský kulturní směr od konce 16. do konce 18. století, polsko-litevské baroko. Byl založen na mýtu, že polská šlechta údajně pocházela od starověkého národa Sarmatů, který původně obýval oblast mezi Dolní Volhou a Donem. Po starověkých Sarmatech měla šlechta (sama se také označovala jako Sarmati) zdědit touhu po svobodě, pohostinnost, dobrodušnost, odvahu a hrdinství. Sarmatismus sehrál významnou roli v polské barokní literatuře a ovlivnil myšlení, zvyky a ideologii polské šlechty. Spojoval v sobě západní, východní a domácí tradice, ovlivnil kulturu některých dalších slovanských zemí, Uher, Valašska a Moldávie. Určitý přežívající vliv na národní vědomí a tradice si sarmatismus uchovává v polské společnosti dosud. Sarmati věřili ve výjimečnou roli Polska, které mělo být 1.
* oázou zlaté svobody obklopenou státy s absolutismem 2.
* hradbou křesťanství (antemurale christianitatis, przedmurze chrześcijaństwa), které bránila především před Turky a Tatary, ale i před nekatolickým křesťanstvím - pravoslavím a protestantismem. (cs)
- Als Sarmatismus bezeichnet man im Allgemeinen die Kultur des polnischen Adels im 17. und 18. Jahrhundert. Ausgangspunkt ist die Selbstbezeichnung des Kleinadels (Szlachta) und der Magnaten, die ihre Herkunft auf das Volk der Sarmaten zurückführten. Damit verbunden war der Kampf um besondere Standesprivilegien und eine klare – auch konfessionelle – Abgrenzung zu den Nachbarvölkern. Mit dieser konstruierten Vergangenheit wollten die führenden Adelsvertreter ihr ausschließliches Recht auf Herrschaft in der Adelsrepublik ebenso absichern, wie ihre im Liberum veto rechtlich festgelegte unbegrenzte persönliche Freiheit, auch und gerade gegenüber dem von ihnen gewählten König. Der Sarmatismus als idealisiertes Wertemodell fand Eingang in die Bildende Kunst, Architektur, Literatur und Alltagskultur. Kritiker dieses Konzepts, die es für den Niedergang des Doppelstaates und die Teilungen des späten 18. Jahrhunderts zumindest mitverantwortlich machten, warfen den Adligen Größenwahn, fehlende Toleranz gegenüber Andersdenkenden und -gläubigen und ständischen Egoismus vor. Das allerdings veränderte sich mit dem Ende des Doppelstaates Polen-Litauen in den Jahren von 1788 bis 1794, etwas zu spät für eine größere politische und kulturelle Veränderung. (de)
- Sarmatism (or Sarmatianism; Polish: Sarmatyzm; Lithuanian: Sarmatizmas) was an ethno-cultural ideology within the Polish–Lithuanian Commonwealth. It was the dominant Baroque culture and ideology of the nobility (szlachta) that existed in times of the Renaissance to the 18th centuries. Together with the concept of "Golden Liberty", it formed a central aspect of the Commonwealth's culture and society. At its core was the unifying belief that the people of the Polish–Lithuanian Commonwealth descended from the ancient Iranian Sarmatians, the legendary invaders of contemporary Polish lands in antiquity. The term and culture were reflected primarily in 17th-century Polish literature, as in Jan Chryzostom Pasek's memoirs and the poems of Wacław Potocki. The Polish gentry wore a long coat, called kontusz, knee-high boots, and carried a small szabla (sabre) called karabela. Moustaches were also popular, as well as decorative feathers in men's headgear. Poland's "Sarmatians" strove to achieve martial skill on horseback, believed in equality among themselves, and in invincibility in the face of the enemy. Sarmatism lauded past victories of the Polish military, and required Polish noblemen to cultivate the tradition. Sarmatia (Polish: Sarmacja) was a semi-legendary, poetic name for Poland that was fashionable into the 18th century, and which designated qualities associated with the literate citizenry of the vast Polish–Lithuanian Commonwealth. Sarmatism greatly affected the culture, lifestyle and ideology of the Polish nobility. It was unique for its cultural mix of Oriental, Western and native traditions. Criticized during the Polish Enlightenment, Sarmatism was rehabilitated by the generations that embraced Polish Romanticism. Having survived the literary realism of Poland's "Positivist" period, Sarmatism made a comeback with The Trilogy of Henryk Sienkiewicz, Poland's first Nobel laureate in literature. (en)
- Le sarmatisme est le nom donné à l'idée protochroniste de la période baroque, dominant dans la Rzeczpospolita à partir de la fin du XVIe jusqu’à la deuxième moitié du XVIIIe siècle. Fondée sur la croyance que la petite noblesse polonaise (szlachta) descendait en droite ligne du peuple antique des Sarmates établi entre le Don et l'Oural, cette idée affirmait que la szlachta en avait hérité la vaillance, le courage et le goût de la liberté. Cette culture est considérée comme un ensemble de règles familiales, sociales et nationales homogènes, mais étonnamment élastiques. Le sarmatisme a joué un rôle important dans la littérature baroque polonaise et a beaucoup influencé l'état d'esprit, les mœurs et l'idéologie de la noblesse polonaise. Il influença donc l'identité de la nation polonaise après l'Union de Lublin et eut une importance semblable aux mythes concernant les anciens Germains pour les Allemands, ou les Gaulois pour les Français. (fr)
- サルマティズムまたはサルマタイ主義（ポーランド語: Sarmatyzm / ウクライナ語: Сарматизм / リトアニア語: Sarmatisms / 英語: Sarmatism）は、16世紀から19世紀にかけて、ポーランド・リトアニア共和国の貴族階級およびウクライナ・コサックの生活様式や思想などにおいて支配的だった文化現象。いわゆる共和国の「黄金の自由」時代と共に興隆した。 貴族階級が自らを東欧から中央アジアにかけて活動し多文化主義の社会（チェルニャコフ文化）を構成していた古代スラブの地に定住した遊牧民「サルマタイ人」の出自との確信から、東方地域に影響された特異な文化を形成した。サルマタイはトルコが起源ともされている。 現代のポーランドでは、このサルマティズムは皮肉の自我（自己意識）またはポーランド人の性格の同義語として使用されている。 (ja)
- Sarmatismo (detto anche Sarmatianismo) è un termine che designa lo stile di vita, la cultura e l'ideologia dominanti della szlachta (nobiltà) della Confederazione polacco-lituana dal XV al XVIII secolo. Insieme alla "libertà dorata", esso formava un aspetto centrale della cultura della Confederazione. Al suo nucleo vi era la credenza che i nobili polacchi fossero discesi dagli antichi Sarmati. Tale movimento è stato oggetto di grandi celebrazioni da parte dei suoi aderenti, come pure di aspre critiche. Il termine e la cultura si rifletterono principalmente nella letteratura polacca del XVII secolo, come nelle memorie di Jan Chryzostom Pasek, e le poesie di Wacław Potocki. L'aristocrazia polacca (szlachta) indossava una lunga giacca guarnita di pelliccia, chiamata zupan, stivali alti fino alla coscia e portava una sciabola (szabla). Anche i baffi erano popolari, nonché varietà di piumaggio nei copricapi maschili. I "Sarmatisti" di Polonia si battevano per lo status di una nobiltà a cavallo, per l'uguaglianza tra di loro ("libertà dorata"), e per l'invincibilità di fronte agli altri popoli. Il Sarmatismo lodava le vittorie passate dell'esercito polacco e chiedeva che i nobili polacchi coltivassero la tradizione. Un elemento inseparabile del loro costume della festa era una sciabola chiamata . Sarmazia (in polacco, Sarmacja) era un nome semileggendario, poetico, per la Polonia che era di moda nel XVIII secolo e che designava le qualità associate ai cittadini istruiti della vasta Confederazione polacco-lituana. Il Sarmatismo influenzò grandemente la cultura, lo stile di vita e l'lideologia della nobiltà polacca. Esso era unico per il suo miscuglio culturale di tradizioni orientali, occidentali e native. Il movimento influenzò considerevolmente anche le culture nobiliari di altri stati contemporanei — Ucraina, Moldavia, Transilvania, Despotato di Serbia, Ungheria e Croazia asburgiche, Vallachia e Moscovia. Criticato durante l'Illuminismo polacco, il Sarmatismo fu riabilitato dalle generazioni che abbracciarono il Romanticismo polacco. Essendo sopravvissuto al realismo letterario del periodo "positivista" in Polonia, il Sarmatismo godette di un trionfale ritorno con la Trilogia di Henryk Sienkiewicz, il primo Premio Nobel per la letteratura della Polonia (1905). (it)
- Sarmatisme is het idee dat de Polen de opvolgers en afstammelingen zijn van de Sarmaten. Dit kwam mede doordat het historische grondgebied in het zuidoosten van het Pools-Litouwse Gemenebest overeenkwam met dat van deze historische stam. Het was vanaf de Renaissance onderdeel van de cultuur van de Poolse landadel, maar werd pas echt mode in de 17e en 18e eeuw. Het idee komt enigszins overeen met de Nederlanders die zich tijdens de Nederlandse opstand zagen als Bataven. De toenmalige klederdracht van de Poolse landadel en de Magnaten was op de Sarmaten gebaseerd. Beide groepen maakten deel uit van de szlachta. Met het sarmatisme was de strijd om speciale statusprivileges verbonden, met een duidelijke afbakening van de naburige volken. Met dit geconstrueerde verleden wilden de leidende aristocraten hun exclusieve recht van overheersing in de aristocratische republiek veiligstellen. Daarmee hing de onbeperkte persoonlijke vrijheid, die wettelijk was vastgelegd in het , ook en vooral met betrekking tot hun gekozen koning. Hier komt ook het spreekwoord een Poolse Landdag vandaan. Het sarmatisme was een geïdealiseerd waardemodel dat terugkwam in het dagelijks leven, maar ook in de beeldende kunst, architectuur en literatuur. Critici van dit concept zijn op z'n minst gedeeltelijk verantwoordelijk voor de achteruitgang van het Pools-Litouwse gemenebest. De adel had grootheidswaanzin en voelde zich te verheven boven het volk en andersdenkenden. Daarnaast werd het liberale veto misbruikt en werd het grotere plaatje uit het oog verloren. Verder kregen door de kiesmonarchie, het te laat anticiperen van de adel en het te veel aan het verleden vasthouden de machtige buurlanden invloed op het beleid van Polen-Litouwen. Dit leidde tot de Poolse delingen en het uiteindelijk verdwijnen van deze landen van de landkaart in 1795. De adel van Polen-Litouwen begon pas echt te anticiperen tussen 1788 en 1794. Dit was te laat om het politieke en culturele tij te keren. (nl)
- Sarmatyzm – utrwalone przez działaczy polskiego oświecenia określenie ideologii przyjętej i propagowanej przez szlachtę polską od końca XVI do drugiej połowy XVIII wieku. Opierała się ona na przekonaniu, że szlachta polska pochodzi od Sarmatów – starożytnego ludu zamieszkującego początkowo tereny między dolną Wołgą a Donem. Już Jan Długosz twierdził, że protoplastami Polaków byli starożytni Sarmaci, a wiek XVI legendę tę umocnił. Legenda głosiła, że w zamierzchłych czasach rycerskie plemię Sarmatów opuściło stepy czarnomorskie, opanowując tereny, na których z czasem powstać miała Rzeczpospolita Obojga Narodów. Zagarnąwszy te ziemie, rycerze sarmaccy ludność autochtoniczną obrócili w niewolników, zwanych teraz plebejami, a sami przekształcili się w szlachtę. Tylko szlachta jest wyłącznym potomkiem Sarmatów, ona jest „narodem”, do którego należeć powinno wyłączne kierownictwo w państwie. Sarmatyzm już w samym założeniu zawierał tendencje separatystyczne, odśrodkowe w stosunku do kultury ogólnoeuropejskiej, której wspólnym mianownikiem był humanizm. Idealizowanie przeszłości sarmackiej przez szlachtę skutkowało konserwatyzmem, który przejawiał się we wszystkich dziedzinach życia. Jak zauważył Tadeusz Chrzanowski mit o początku był udziałem też innych narodów europejskich: podobnym zjawiskiem był francuski gallikanizm, skandynawski gotyzm lub nordyzm, węgierski . Sarmatyzm jako ideologia sankcjonował hegemonię szlachty nad innymi stanami społeczeństwa polskiego. Jak zauważał Jan Sowa, szlachta uznawała siebie za „grupę etnicznie i narodowo odmienną od chłopów i mieszczaństwa”, przyznając sobie jedyne prawo do kształtowania narodowości polskiej. Przedstawiciele szlachty nie dostrzegali nękających Rzeczpospolitą Obojga Narodów w XVII i XVIII wieku problemów gospodarczych. Stanisław Orzechowski w XVI wieku pisał na przykład: „Polska zewsząd doskonała jest tak, iż jej nic przydać ani ująć nic nie może”, a Wacław Rzewuski w 1756 roku deklarował: „nie masz pod słońcem narodu, który by z nami w szczęściu się zrównał”. Sarmatyzm głosił anarchiczną wolność szlachty od obowiązków pełnionych wobec państwa, przywiązanie do wartości życia wiejskiego (motywowane dążeniem do osłabienia mieszczaństwa) oraz światopoglądowy partykularyzm. Zrazu odegrał ważną rolę w barokowej literaturze polskiej i miał ogromny wpływ na kształtowanie umysłowości, obyczajowości i ideologii polskiej szlachty. Według opinii Tadeusza Mańkowskiego: „teoria sarmackiej genezy narodu i państwa polskiego w tym świetle to nie mit, ani też bajanie niekrytycznych umysłów kronikarzy, lecz wyraz poszukiwania swojego «ja» przez bardziej oświecone warstwy narodu, poszukiwanie tradycji historycznych przez naród, który poczuł się na siłach i chce coś znaczyć, szukanie swego miejsca wśród innych narodów o odległej przeszłości”. Jednak w epoce saskiej, jak zauważa Marta Krajewska, „nurt zrodzony z historycznej legendy a będący afirmacją kultury narodowej stał się z biegiem czasu synonimem zacofania i ciemnoty”. Wpływ sarmatyzmu można dostrzec we współczesnym społeczeństwie polskim. Do tradycji sarmackich nawiązuje myśl konserwatywna (Krzysztof Koehler, Jarosław Marek Rymkiewicz, pismo „Fronda”), a etos szlachecki jest wciąż obecny w kulturze popularnej (Trylogia Henryka Sienkiewicza oraz jej filmowe adaptacje). (pl)
- Сармати́зм (польск. Sarmatyzm) — шляхетская идеология, доминировавшая в Речи Посполитой в XVI-XIX веках. Сарматизм возводил польскую шляхту к древним сарматам, которые по воззрениям того времени считались кочевым германским народом; тем самым шляхтичи отделяли себя от массы простолюдинов (славян и литовцев). Он предопределил многие особенности культуры знати Речи Посполитой и её отличие от западноевропейской аристократии: условно «восточный» стиль парадной одежды (жупан, контуш, слуцкий пояс, сабля), чуб, особые манеры и так далее. Более поздним проявлением сарматизма в одежде стала конфедератка, заимствованная от улан. (ru)
- Sarmatismo era o estilo de vida dominante, a cultura e a ideologia da szlachta (classe social de nobres) na República das Duas Nações do século XVI ao século XIX. Juntamente com a Liberdade dourada formou o aspecto único da cultura da República. (pt)
- Sarmatismen var en ideologi om att den polska adeln stammade från sarmaterna och hade en legitimerande funktion. (sv)
- Сармати́зм — у XVI — XIX століттях концепція расової винятковості шляхетської корпорації Речі Посполитої, відповідно до якої шляхтичі розглядались як нащадки народу сарматів, котрий походив від біблійного Яфета, а місцеві слов'яни та литовці, як нащадки біблійного Хама. Також культура та ідеологія, вибудовані на підґрунті цієї концепції. Сарматизм був поширеним у середовищі шляхти Польщі, Литви, Русі, Семигорода. Сарматський світогляд був ідеологічним фундаментом дегуманізації та дискримінації нижчих суспільних верств Речі Посполитої. (uk)
- 萨尔马提亚主义（波蘭語：Sarmatyzm）是从16世纪到19世纪，波兰贵族占统治地位的生活方式、文化和思想。并与贵族民主制一起构成了联邦文化独一无二的一面。 这一主义的名称和文化可以在的回忆录，或的诗之类的波兰现代文学作品中体现出来。贵族穿着由毛皮修剪成的长袍（）和及臀的长筒靴，并配着马刀（szabla）；蓄胡也很流行。他们力求达到的“萨尔马提亚式”形象是骑在马背上、享有均等的权利（“贵族民主制”）、让外国人感到不可战胜的理想。萨尔马提亚主义赞颂波兰军队过去的胜利，需要波兰贵族维持这种传统。他们不可分元的一件节日饰品是被称为“”的马刀（karabela）。 萨尔马提亚（波兰语：Sarmacja）是波兰富有诗意，带有传奇色彩的名字，这个名字在整个18世纪都很流行，其特点与波兰立陶宛联邦的广大疆域上的文化人息息相关。波兰贵族的文化、生活方式和思想很大程度上都受到了萨尔马提亚主义的影响。它是东西方与本土文化融合所构成的独一无二的产物。这个流行趋势对其他国家，譬如匈牙利、摩尔多瓦和斯拉夫地区的贵族文化产生了相当大的影响。后来，波兰文化继续深受萨尔马提亚传统的影响。在受到的强烈批判的同时，萨尔马提亚主义也得到了同时代的者平反昭雪。在经历了常识上的实证主义，和文学上的现实主义后，它通过波兰首位诺贝尔奖得主（1905年）显克微支所著的《三部曲》而得以成功回归。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- サルマティズムまたはサルマタイ主義（ポーランド語: Sarmatyzm / ウクライナ語: Сарматизм / リトアニア語: Sarmatisms / 英語: Sarmatism）は、16世紀から19世紀にかけて、ポーランド・リトアニア共和国の貴族階級およびウクライナ・コサックの生活様式や思想などにおいて支配的だった文化現象。いわゆる共和国の「黄金の自由」時代と共に興隆した。 貴族階級が自らを東欧から中央アジアにかけて活動し多文化主義の社会（チェルニャコフ文化）を構成していた古代スラブの地に定住した遊牧民「サルマタイ人」の出自との確信から、東方地域に影響された特異な文化を形成した。サルマタイはトルコが起源ともされている。 現代のポーランドでは、このサルマティズムは皮肉の自我（自己意識）またはポーランド人の性格の同義語として使用されている。 (ja)
- Сармати́зм (польск. Sarmatyzm) — шляхетская идеология, доминировавшая в Речи Посполитой в XVI-XIX веках. Сарматизм возводил польскую шляхту к древним сарматам, которые по воззрениям того времени считались кочевым германским народом; тем самым шляхтичи отделяли себя от массы простолюдинов (славян и литовцев). Он предопределил многие особенности культуры знати Речи Посполитой и её отличие от западноевропейской аристократии: условно «восточный» стиль парадной одежды (жупан, контуш, слуцкий пояс, сабля), чуб, особые манеры и так далее. Более поздним проявлением сарматизма в одежде стала конфедератка, заимствованная от улан. (ru)
- Sarmatismo era o estilo de vida dominante, a cultura e a ideologia da szlachta (classe social de nobres) na República das Duas Nações do século XVI ao século XIX. Juntamente com a Liberdade dourada formou o aspecto único da cultura da República. (pt)
- Sarmatismen var en ideologi om att den polska adeln stammade från sarmaterna och hade en legitimerande funktion. (sv)
- Сармати́зм — у XVI — XIX століттях концепція расової винятковості шляхетської корпорації Речі Посполитої, відповідно до якої шляхтичі розглядались як нащадки народу сарматів, котрий походив від біблійного Яфета, а місцеві слов'яни та литовці, як нащадки біблійного Хама. Також культура та ідеологія, вибудовані на підґрунті цієї концепції. Сарматизм був поширеним у середовищі шляхти Польщі, Литви, Русі, Семигорода. Сарматський світогляд був ідеологічним фундаментом дегуманізації та дискримінації нижчих суспільних верств Речі Посполитої. (uk)
- 萨尔马提亚主义（波蘭語：Sarmatyzm）是从16世纪到19世纪，波兰贵族占统治地位的生活方式、文化和思想。并与贵族民主制一起构成了联邦文化独一无二的一面。 这一主义的名称和文化可以在的回忆录，或的诗之类的波兰现代文学作品中体现出来。贵族穿着由毛皮修剪成的长袍（）和及臀的长筒靴，并配着马刀（szabla）；蓄胡也很流行。他们力求达到的“萨尔马提亚式”形象是骑在马背上、享有均等的权利（“贵族民主制”）、让外国人感到不可战胜的理想。萨尔马提亚主义赞颂波兰军队过去的胜利，需要波兰贵族维持这种传统。他们不可分元的一件节日饰品是被称为“”的马刀（karabela）。 萨尔马提亚（波兰语：Sarmacja）是波兰富有诗意，带有传奇色彩的名字，这个名字在整个18世纪都很流行，其特点与波兰立陶宛联邦的广大疆域上的文化人息息相关。波兰贵族的文化、生活方式和思想很大程度上都受到了萨尔马提亚主义的影响。它是东西方与本土文化融合所构成的独一无二的产物。这个流行趋势对其他国家，譬如匈牙利、摩尔多瓦和斯拉夫地区的贵族文化产生了相当大的影响。后来，波兰文化继续深受萨尔马提亚传统的影响。在受到的强烈批判的同时，萨尔马提亚主义也得到了同时代的者平反昭雪。在经历了常识上的实证主义，和文学上的现实主义后，它通过波兰首位诺贝尔奖得主（1905年）显克微支所著的《三部曲》而得以成功回归。 (zh)
- Sarmatismus je polský a litevský kulturní směr od konce 16. do konce 18. století, polsko-litevské baroko. Byl založen na mýtu, že polská šlechta údajně pocházela od starověkého národa Sarmatů, který původně obýval oblast mezi Dolní Volhou a Donem. Po starověkých Sarmatech měla šlechta (sama se také označovala jako Sarmati) zdědit touhu po svobodě, pohostinnost, dobrodušnost, odvahu a hrdinství. Sarmatismus sehrál významnou roli v polské barokní literatuře a ovlivnil myšlení, zvyky a ideologii polské šlechty. Spojoval v sobě západní, východní a domácí tradice, ovlivnil kulturu některých dalších slovanských zemí, Uher, Valašska a Moldávie. (cs)
- Als Sarmatismus bezeichnet man im Allgemeinen die Kultur des polnischen Adels im 17. und 18. Jahrhundert. Ausgangspunkt ist die Selbstbezeichnung des Kleinadels (Szlachta) und der Magnaten, die ihre Herkunft auf das Volk der Sarmaten zurückführten. (de)
- Sarmatism (or Sarmatianism; Polish: Sarmatyzm; Lithuanian: Sarmatizmas) was an ethno-cultural ideology within the Polish–Lithuanian Commonwealth. It was the dominant Baroque culture and ideology of the nobility (szlachta) that existed in times of the Renaissance to the 18th centuries. Together with the concept of "Golden Liberty", it formed a central aspect of the Commonwealth's culture and society. At its core was the unifying belief that the people of the Polish–Lithuanian Commonwealth descended from the ancient Iranian Sarmatians, the legendary invaders of contemporary Polish lands in antiquity. (en)
- Le sarmatisme est le nom donné à l'idée protochroniste de la période baroque, dominant dans la Rzeczpospolita à partir de la fin du XVIe jusqu’à la deuxième moitié du XVIIIe siècle. Fondée sur la croyance que la petite noblesse polonaise (szlachta) descendait en droite ligne du peuple antique des Sarmates établi entre le Don et l'Oural, cette idée affirmait que la szlachta en avait hérité la vaillance, le courage et le goût de la liberté. Cette culture est considérée comme un ensemble de règles familiales, sociales et nationales homogènes, mais étonnamment élastiques. (fr)
- Sarmatismo (detto anche Sarmatianismo) è un termine che designa lo stile di vita, la cultura e l'ideologia dominanti della szlachta (nobiltà) della Confederazione polacco-lituana dal XV al XVIII secolo. Insieme alla "libertà dorata", esso formava un aspetto centrale della cultura della Confederazione. Al suo nucleo vi era la credenza che i nobili polacchi fossero discesi dagli antichi Sarmati. Tale movimento è stato oggetto di grandi celebrazioni da parte dei suoi aderenti, come pure di aspre critiche. (it)
- Sarmatyzm – utrwalone przez działaczy polskiego oświecenia określenie ideologii przyjętej i propagowanej przez szlachtę polską od końca XVI do drugiej połowy XVIII wieku. Opierała się ona na przekonaniu, że szlachta polska pochodzi od Sarmatów – starożytnego ludu zamieszkującego początkowo tereny między dolną Wołgą a Donem. Jak zauważył Tadeusz Chrzanowski mit o początku był udziałem też innych narodów europejskich: podobnym zjawiskiem był francuski gallikanizm, skandynawski gotyzm lub nordyzm, węgierski . (pl)
- Sarmatisme is het idee dat de Polen de opvolgers en afstammelingen zijn van de Sarmaten. Dit kwam mede doordat het historische grondgebied in het zuidoosten van het Pools-Litouwse Gemenebest overeenkwam met dat van deze historische stam. Het was vanaf de Renaissance onderdeel van de cultuur van de Poolse landadel, maar werd pas echt mode in de 17e en 18e eeuw. Het idee komt enigszins overeen met de Nederlanders die zich tijdens de Nederlandse opstand zagen als Bataven. De toenmalige klederdracht van de Poolse landadel en de Magnaten was op de Sarmaten gebaseerd. Beide groepen maakten deel uit van de szlachta. (nl)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
