| dbo:abstract
|
- Teòfanes (en llatí Theophanes, en grec Θεόφανης fou un historiador romà d'Orient que va florir probablement a la darrera part del segle vi. Va escriure en deu llibres la història de l'Imperi Oriental (ἱστορικῶν λόγοι δέκα) durant les guerres amb Pèrsia en temps de Justí II entre el 567 i el 581. L'obra no s'ha conservat però Foci I de Constantinoble en fa un resum i diu que l'autor assenyala que va afegir un onzè llibre als deu primers, i l'afegit era una història de Justinià I. A Teòfanes es deu el coneixement de què un persa va portar a Constantinoble "la llavor" (τὸ σπέρμα, els ous) dels cucs de seda i aviat es va poder produir aquest teixit. El seu extracte (Excerpta) fou publicat en grec i llatí a París el 1648. (ca)
- Ο Θεοφάνης ο Βυζάντιος (fl. 6ος αιώνας) ήταν Βυζαντινός ιστορικός. Έγραψε σε δέκα βιβλία την ιστορία της Ανατολικής Αυτοκρατορίας κατά την περίοδο του πολέμου με την Περσία, 572-591 υπό τον Ιουστίνο Β', αρχίζοντας από το δεύτερο χρόνο της βασιλείας του (567), όταν και έσπασε η ανακωχή που είχε γίνει μεταξύ των Ιουστινιανού Α΄ και του Χοσρόη Α΄, και συνεχίζοντας μέχρι το τέλος του πολέμου. Το έργο του δεν διασώθηκε, αλλά ο Πατριάρχης Φώτιος Α΄ δίνει μια αναφορά στο έργο του Θεοφάνη και επαναλαμβάνει τη θέση του συγγραφέα ότι, εκτός που είχε προσθέσει και άλλα βιβλία στα αρχικά δέκα, είχε γράψει και ένα άλλο έργο για την ιστορία του Ιουστινιανού. Ανάμεσα σε αυτά που ο Φώτιος διαφύλαξε από το έργο του Θεοφάνη, είναι η ανακάλυψη κατά τη βασιλεία του Ιουστινιανού ότι το μετάξι ήταν προϊόν ενός σκώληκα, κάτι που δεν ήταν πριν γνωστό στον κόσμο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ένας κάποιος Πέρσης, μας αναφέρει, ερχόμενος από Σιρική έφερε μαζί του στην Κωνσταντινούπολη "το σπόρο" (δηλαδή τα αβγά) του μεταξοσκώληκα και αυτοί οι "σπόροι", έχοντας εκκολαφτεί την άνοιξη και τα σκουλήκια έχοντας τραφεί με φύλλα μουριάς, έδωσαν το μετάξι τους και μεταμορφώθηκαν. (el)
- Teófanes de Bizancio (en griego, Θεόφανης ὁ Βυζάντιος; fl. siglo VI) fue un historiador bizantino. Escribió, en diez libros, la historia del Imperio de Oriente durante la Guerra de Persia bajo el mandato de Justino II, empezando por el segundo año de Justino (567), en el que se rompió la tregua hecha por Justiniano I con Khosrau I, y llegando hasta el último año de la guerra. La obra no ha sobrevivido, pero el Patriarca Focio da cuenta de la obra de Teófanes, y repite la afirmación del autor de que, además de añadir otros libros a los diez que formaban la obra original, había escrito otra obra sobre la historia de Justiniano. Entre las afirmaciones históricas conservadas por Focio de Teófanes se encuentra el descubrimiento, en el reinado de Justiniano, del hecho de que la seda era el producto de un gusano, que no había sido conocido antes por los pueblos del Imperio Romano. Un cierto Persa, nos dice, que venía de la tierra de los Seres, trajo a Constantinopla "la semilla" (es decir, los huevos) del gusano de seda, y estas "semillas" siendo incubadas en la primavera, y los gusanos alimentados con hojas de morera, hilaron su seda, y pasaron por sus transformaciones. (es)
- Theophanes von Byzanz (Theophanes Byzantios) war ein spätantiker Geschichtsschreiber, der im späten 6. Jahrhundert lebte. Über seine Person ist kaum etwas bekannt. Nach dem Eintrag in der Bibliotheke des Photios (cod. 64) verfasste Theophanes ein klassizistisches Geschichtswerk, das hauptsächlich den 572 unter Kaiser Justin II. ausgebrochenen Perserkrieg behandelte. Es war in altgriechischer Sprache abgefasst und schilderte in zehn Büchern die Ereignisse von 566 bis ins zehnte Kriegsjahr (581/82), ist uns aber bis auf das Fragment bei Photios nicht erhalten. Vermutlich verfasste Theophanes auch eine Fortsetzung, die Photios aber nicht eingesehen zu haben scheint. Dem Exzerpt des Photios zufolge berichtete Theophanes unter anderem von einer Delegation der Türken (die hier erstmals in einer römischen Quelle erwähnt werden) an Justin II., die den Kaiser aufforderte, die Awaren nicht zu empfangen. Ebenso hat Theophanes von der Einführung von Seidenraupen im Oströmischen Reich berichtet, die allerdings Jahre zuvor schon Prokop geschildert hatte. Theophanes scheint daher, neben anderen nicht erhaltenen Schriften, auch ein Werk über die Regierungszeit Justinians geschrieben zu haben, das sich aber nicht gegen die konkurrierenden Darstellungen von Prokop und Agathias durchsetzen konnte. Möglich ist, dass Menander Protektor das Werk des Theophanes benutzt hat. (de)
- Théophane de Byzance est un historien de langue grecque de la fin du VIe siècle. Il était l'auteur d'une Histoire en dix livres couvrant les règnes des empereurs Justin II (565-578) et Tibère Constantin (578-582). Cet ouvrage est perdu, mais fait l'objet du codex 64 de la Bibliothèque de Photius. Ce dernier signale qu'en introduction, Théophane mentionnait un autre livre qu'il avait consacré au règne de Justinien, mais qui, apparemment, était déjà perdu au IXe siècle. Le résumé donné dans le codex 64 contient deux éléments importants : d'une part l'histoire de l'introduction de l'élevage du ver à soie à Byzance, sous le règne de Justinien, par un Perse qui avait visité la Chine et en avait fait sortir des œufs cachés dans une canne creuse ; d'autre part l'une des premières mentions historiques de Turcs (Tourkoi), installés à l'est du Don, et qui envoyèrent une ambassade à Justin II au début de son règne. (fr)
- Theophanes of Byzantium (Greek: Θεόφανης ὁ Βυζάντιος; fl. 6th century) was a Byzantine historian. He wrote, in ten books, the history of the Eastern Empire during the Persian war under Justin II, beginning from the second year of Justin (567), in which the truce made by Justinian I with Khosrau I was broken, and going down to last year of the war. The work has not survived, but Patriarch Photius gives an account of the work of Theophanes, and he repeats the author's statement that, besides adding other books to the ten which formed the original work, he had written another work on the history of Justinian. Among the historical statements preserved by Photius from Theophanes is the discovery, in the reign of Justinian, of the fact that silk was the product of a worm, which had not been before known to the people of the Roman Empire. A certain Persian, he tells us, coming from the land of the Seres, brought to Constantinople "the seed" (i.e. the eggs) of the silk-worm, and these "seeds" being hatched in the spring, and the worms fed with mulberry leaves, they spun their silk, and went through their transformations. (en)
- Teófanes de Bizâncio (em grego: Θεόφανης ὁ Βυζάντιος; fl. século VI) foi um historiador bizantino. Ele escreveu, em 10 livros, a história do Império Bizantino durante a Guerra Persa sob Justino II (r. 565–578). Ela começa no segundo ano de Justino (567), no qual a paz feita por Justiniano (r. 527–565) e Cosroes I (r. 531–579) foi quebrada, e continua até o último ano da guerra. A obra não sobreviveu, mas o patriarca Fócio forneceu um relato da obra e repete a afirmação do autor que, além de adicionar outros livros aos 10 que formavam a obra original, ele também havia escrito outra obra sobre a história de Justiniano. Entre as afirmações históricas preservadas por Fócio sobre Teófanes está a descoberta, no reinado de Justiniano, do fato que seda foi produzida de um verme, que não era antes conhecido pelos habitantes do Império Romano. Um certo persa, ele conta, veio da terra dos Seres, trouxe para Constantinopla "a semente" (ou seja, os ovos) do verme, que foram chocadas na primavera, e os vermes foram alimentados com folhas de amoreiras, giraram sua seda e passaram por suas transformações. (pt)
- Феофа́н Византи́йский (греч. Θεόφανης) — византийский историк, живший во второй половине VI века. Составленная Феофаном хроника в десяти книгах описывает историю Восточной империи в период с 562 по 581 год, рассказывая, в основном, о войне с персами при Юстине II. Известная только по Библиотеке патриарха Фотия, хроника Феофана даёт нам ценные сведения о восточных соседях Византии — Персии, Армении и других народах Кавказа. Из неё мы узнаём об отношениях персов с турками, о Тбилиси, а также версию о появлении шелковичных червей в Византии, отличающуюся от той, которая известна нам по рассказу Прокопия. Некий перс, рассказывает он, пришёл из земли серов, принеся с собой зёрна, то есть яйца червей. Из этих зёрен весной вылупились черви, которые питались листьями тутового дерева, дали шёлк и затем прошли трансформацию. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Teòfanes (en llatí Theophanes, en grec Θεόφανης fou un historiador romà d'Orient que va florir probablement a la darrera part del segle vi. Va escriure en deu llibres la història de l'Imperi Oriental (ἱστορικῶν λόγοι δέκα) durant les guerres amb Pèrsia en temps de Justí II entre el 567 i el 581. L'obra no s'ha conservat però Foci I de Constantinoble en fa un resum i diu que l'autor assenyala que va afegir un onzè llibre als deu primers, i l'afegit era una història de Justinià I. A Teòfanes es deu el coneixement de què un persa va portar a Constantinoble "la llavor" (τὸ σπέρμα, els ous) dels cucs de seda i aviat es va poder produir aquest teixit. El seu extracte (Excerpta) fou publicat en grec i llatí a París el 1648. (ca)
- Ο Θεοφάνης ο Βυζάντιος (fl. 6ος αιώνας) ήταν Βυζαντινός ιστορικός. Έγραψε σε δέκα βιβλία την ιστορία της Ανατολικής Αυτοκρατορίας κατά την περίοδο του πολέμου με την Περσία, 572-591 υπό τον Ιουστίνο Β', αρχίζοντας από το δεύτερο χρόνο της βασιλείας του (567), όταν και έσπασε η ανακωχή που είχε γίνει μεταξύ των Ιουστινιανού Α΄ και του Χοσρόη Α΄, και συνεχίζοντας μέχρι το τέλος του πολέμου. Το έργο του δεν διασώθηκε, αλλά ο Πατριάρχης Φώτιος Α΄ δίνει μια αναφορά στο έργο του Θεοφάνη και επαναλαμβάνει τη θέση του συγγραφέα ότι, εκτός που είχε προσθέσει και άλλα βιβλία στα αρχικά δέκα, είχε γράψει και ένα άλλο έργο για την ιστορία του Ιουστινιανού. Ανάμεσα σε αυτά που ο Φώτιος διαφύλαξε από το έργο του Θεοφάνη, είναι η ανακάλυψη κατά τη βασιλεία του Ιουστινιανού ότι το μετάξι ήταν προϊόν ενός (el)
- Theophanes von Byzanz (Theophanes Byzantios) war ein spätantiker Geschichtsschreiber, der im späten 6. Jahrhundert lebte. Über seine Person ist kaum etwas bekannt. Nach dem Eintrag in der Bibliotheke des Photios (cod. 64) verfasste Theophanes ein klassizistisches Geschichtswerk, das hauptsächlich den 572 unter Kaiser Justin II. ausgebrochenen Perserkrieg behandelte. Es war in altgriechischer Sprache abgefasst und schilderte in zehn Büchern die Ereignisse von 566 bis ins zehnte Kriegsjahr (581/82), ist uns aber bis auf das Fragment bei Photios nicht erhalten. Vermutlich verfasste Theophanes auch eine Fortsetzung, die Photios aber nicht eingesehen zu haben scheint. (de)
- Teófanes de Bizancio (en griego, Θεόφανης ὁ Βυζάντιος; fl. siglo VI) fue un historiador bizantino. Escribió, en diez libros, la historia del Imperio de Oriente durante la Guerra de Persia bajo el mandato de Justino II, empezando por el segundo año de Justino (567), en el que se rompió la tregua hecha por Justiniano I con Khosrau I, y llegando hasta el último año de la guerra. La obra no ha sobrevivido, pero el Patriarca Focio da cuenta de la obra de Teófanes, y repite la afirmación del autor de que, además de añadir otros libros a los diez que formaban la obra original, había escrito otra obra sobre la historia de Justiniano. Entre las afirmaciones históricas conservadas por Focio de Teófanes se encuentra el descubrimiento, en el reinado de Justiniano, del hecho de que la seda era el prod (es)
- Théophane de Byzance est un historien de langue grecque de la fin du VIe siècle. Il était l'auteur d'une Histoire en dix livres couvrant les règnes des empereurs Justin II (565-578) et Tibère Constantin (578-582). Cet ouvrage est perdu, mais fait l'objet du codex 64 de la Bibliothèque de Photius. Ce dernier signale qu'en introduction, Théophane mentionnait un autre livre qu'il avait consacré au règne de Justinien, mais qui, apparemment, était déjà perdu au IXe siècle. Le résumé donné dans le codex 64 contient deux éléments importants : d'une part l'histoire de l'introduction de l'élevage du ver à soie à Byzance, sous le règne de Justinien, par un Perse qui avait visité la Chine et en avait fait sortir des œufs cachés dans une canne creuse ; d'autre part l'une des premières mentions histori (fr)
- Theophanes of Byzantium (Greek: Θεόφανης ὁ Βυζάντιος; fl. 6th century) was a Byzantine historian. He wrote, in ten books, the history of the Eastern Empire during the Persian war under Justin II, beginning from the second year of Justin (567), in which the truce made by Justinian I with Khosrau I was broken, and going down to last year of the war. The work has not survived, but Patriarch Photius gives an account of the work of Theophanes, and he repeats the author's statement that, besides adding other books to the ten which formed the original work, he had written another work on the history of Justinian. Among the historical statements preserved by Photius from Theophanes is the discovery, in the reign of Justinian, of the fact that silk was the product of a worm, which had not been befo (en)
- Teófanes de Bizâncio (em grego: Θεόφανης ὁ Βυζάντιος; fl. século VI) foi um historiador bizantino. Ele escreveu, em 10 livros, a história do Império Bizantino durante a Guerra Persa sob Justino II (r. 565–578). Ela começa no segundo ano de Justino (567), no qual a paz feita por Justiniano (r. 527–565) e Cosroes I (r. 531–579) foi quebrada, e continua até o último ano da guerra. A obra não sobreviveu, mas o patriarca Fócio forneceu um relato da obra e repete a afirmação do autor que, além de adicionar outros livros aos 10 que formavam a obra original, ele também havia escrito outra obra sobre a história de Justiniano. (pt)
- Феофа́н Византи́йский (греч. Θεόφανης) — византийский историк, живший во второй половине VI века. Составленная Феофаном хроника в десяти книгах описывает историю Восточной империи в период с 562 по 581 год, рассказывая, в основном, о войне с персами при Юстине II. Известная только по Библиотеке патриарха Фотия, хроника Феофана даёт нам ценные сведения о восточных соседях Византии — Персии, Армении и других народах Кавказа. Из неё мы узнаём об отношениях персов с турками, о Тбилиси, а также версию о появлении шелковичных червей в Византии, отличающуюся от той, которая известна нам по рассказу Прокопия. Некий перс, рассказывает он, пришёл из земли серов, принеся с собой зёрна, то есть яйца червей. Из этих зёрен весной вылупились черви, которые питались листьями тутового дерева, дали шёлк и з (ru)
|
