| dbo:abstract
|
- Τα αλβανικά γένη (αλβανικά: fiset shqiptare) αποτελούν έναν ιστορικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης (farefisní) στην Αλβανία και τα νοτιοδυτικά Βαλκάνια, που χαρακτηρίζεται από μία κοινή κουλτούρα, από πατρογονικούς συγγενικούς δεσμούς που ανατρέχουν σε έναν κοινό πρόγονο και από μεταξύ των μελών τους. Η fis (οριστική μορφή: fisi) βρίσκεται στο κέντρο της αλβανικής οργάνωσης που βασίζεται σε σχέσεις συγγένειας, έννοια που μπορεί να εντοπιστεί επίσης μεταξύ των νοτίων Αλβανών με τον όρο farë (οριστική μορφή: fara). Κληρονομιά των αρχαίων ιλλυρικών κοινωνικών δομών, η αλβανική κοινωνία των φύλων αναδύθηκε στον πρώιμο Μεσαίωνα ως η κυρίαρχη μορφή κοινωνικής οργάνωσης μεταξύ των Αλβανών. Η ανάπτυξη της φεουδαρχίας αρχικά την απείλησε, αλλά σταδιακά ενσωμάτωσε όψεις της στην αλβανική φεουδαρχική κοινωνία, καθώς οι περισσότερες ευγενικές οικογένειες προέρχονταν από αυτά τα φύλα και εξαρτιόνταν από την υποστήριξή τους. Αυτή η διαδικασία σταμάτησε μετά την οθωμανική κατάκτηση της Αλβανίας και των Βαλκανίων τον ύστερο 15ο αιώνα και ακολουθήθηκε από μία διαδικασία ενίσχυσης της φυλής (fis) ως μέσου οργάνωσης εναντίον του οθωμανικού συγκεντρωτισμού, ιδίως στα και στις παρακείμενες περιοχές του Μαυροβουνίου. Το σύστημα παρέμεινε λιγότερο ανεπτυγμένο στη νότια Αλβανία όπου μεγάλες φεουδαρχικές εκτάσεις και αργότερα εμπορικά και αστικά κέντρα ξεκίνησαν να αναπτύσσονται εις βάρος της φυλετικής οργάνωσης. Ένα από τα πλέον ιδιαίτερα στοιχεία της αλβανικής φυλετικής οργάνωσης είναι το ότι βασίζεται στο Κανούν, έναν κώδικα αλβανικού προφορικού εθιμικού δικαίου. Τα περισσότερα φύλα ενεπλάκησαν σε πόλεμο με εξωτερικές δυνάμεις, όπως η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κάποια επίσης ενεπλάκησαν σε περιορισμένες συγκρούσεις μεταξύ φύλων για τον έλεγχο πόρων. Μέχρι τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, η αλβανική κοινωνία των γενών παρέμεινε εν πολλοίς άθικτη, μέχρι την εγκαθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1944, και θεωρείται ως το μόνο παράδειγμα φυλετικού κοινωνικού συστήματος που δομείται με αρχηγούς και συμβούλια γενών και προφορικό εθιμικό δίκαιο, που επιζεί στην Ευρώπη μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα. (el)
- The Albanian tribes (Albanian: fiset shqiptare) form a historical mode of social organization (farefisní) in Albania and the southwestern Balkans characterized by a common culture, often common patrilineal kinship ties tracing back to one progenitor and shared social ties. The fis (definite Albanian form: fisi; commonly translated as "tribe", also as "clan" or "kin" community) stands at the center of Albanian organization based on kinship relations, a concept which can be found among southern Albanians also with the term farë (definite Albanian form: fara). Inherited from ancient Illyrian social structures, Albanian tribal society emerged in the early Middle Ages as the dominant form of social organization among Albanians. The development of feudalism came to both antagonize it, but also slowly integrate aspects of it in Albanian feudal society as most noble families themselves came from these tribes and depended on their support. This process stopped after the Ottoman conquest of Albania and the Balkans in the late 15th century and was followed by a process of strengthening of the tribe (fis) as a means of organization against Ottoman centralization particularly in the mountains of northern Albania and adjacent areas of Montenegro. It also remained in a less developed system in southern Albania where large feudal estates and later trade and urban centres began to develop at the expense of tribal organization. One of the most particular elements of the Albanian tribal structure is its dependence on the Kanun, a code of Albanian oral customary laws. Most tribes engaged in warfare against external forces like the Ottoman Empire. Some also engaged in limited inter-tribal struggle for the control of resources. Until the early years of the 20th century, the Albanian tribal society remained largely intact until the rise to power of communist regime in 1944, and is considered as the only example of a tribal social system structured with tribal chiefs and councils, blood feuds and oral customary laws, surviving in Europe until the middle of the 20th century. (en)
- Les tribus albanaises (en albanais : fiset shqiptare) sont des tribus historiques en Albanie et dans le sud-ouest des Balkans caractérisées par une culture commune, souvent des liens de parenté patrilinéaires communs remontant à un ancêtre et des liens sociaux partagés. La plupart d'entre eux ont défendu leur territoire et leurs intérêts contre d'autres tribus et forces extérieures. Héritée de l'ancienne structure sociale illyrienne, la société tribale albanaise a émergé au début du Moyen Âge comme la forme dominante d'organisation sociale chez les Albanais. Le développement du féodalisme est venu à la fois pour le contrarier, mais aussi pour en intégrer lentement certains aspects dans la société féodale albanaise, car la plupart des familles nobles elles-mêmes sont venues de ces tribus et ont dépendu de leur soutien. Ce processus s'est arrêté après la conquête ottomane de l'Albanie et des Balkans à la fin du XVe siècle et a été suivi d'un processus de renforcement de la tribu (fis) comme moyen d'organisation contre la centralisation ottomane, en particulier dans les montagnes du nord de l'Albanie et des zones adjacentes du Monténégro. Les systèmes féodalement des tribus albanaises est moins développé au sud de l'Albanie. L'un des éléments les plus particuliers de la structure tribale albanaise est sa dépendance à l'égard du Kanun de Lekë Dukagjini, un code de lois orales albanaises compilé au XVe siècle par Lekë Dukagjini. Jusqu'au début du XXe siècle, la société tribale albanaise est restée largement intacte jusqu'à l'arrivée au pouvoir du régime communiste en 1944, et est considérée comme le seul exemple de système social tribal survivant en Europe jusqu'au XXe siècle. (fr)
|
| rdfs:comment
|
- Τα αλβανικά γένη (αλβανικά: fiset shqiptare) αποτελούν έναν ιστορικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης (farefisní) στην Αλβανία και τα νοτιοδυτικά Βαλκάνια, που χαρακτηρίζεται από μία κοινή κουλτούρα, από πατρογονικούς συγγενικούς δεσμούς που ανατρέχουν σε έναν κοινό πρόγονο και από μεταξύ των μελών τους. Η fis (οριστική μορφή: fisi) βρίσκεται στο κέντρο της αλβανικής οργάνωσης που βασίζεται σε σχέσεις συγγένειας, έννοια που μπορεί να εντοπιστεί επίσης μεταξύ των νοτίων Αλβανών με τον όρο farë (οριστική μορφή: fara). (el)
- The Albanian tribes (Albanian: fiset shqiptare) form a historical mode of social organization (farefisní) in Albania and the southwestern Balkans characterized by a common culture, often common patrilineal kinship ties tracing back to one progenitor and shared social ties. The fis (definite Albanian form: fisi; commonly translated as "tribe", also as "clan" or "kin" community) stands at the center of Albanian organization based on kinship relations, a concept which can be found among southern Albanians also with the term farë (definite Albanian form: fara). (en)
- Les tribus albanaises (en albanais : fiset shqiptare) sont des tribus historiques en Albanie et dans le sud-ouest des Balkans caractérisées par une culture commune, souvent des liens de parenté patrilinéaires communs remontant à un ancêtre et des liens sociaux partagés. La plupart d'entre eux ont défendu leur territoire et leurs intérêts contre d'autres tribus et forces extérieures. Héritée de l'ancienne structure sociale illyrienne, la société tribale albanaise a émergé au début du Moyen Âge comme la forme dominante d'organisation sociale chez les Albanais. Le développement du féodalisme est venu à la fois pour le contrarier, mais aussi pour en intégrer lentement certains aspects dans la société féodale albanaise, car la plupart des familles nobles elles-mêmes sont venues de ces tribus et (fr)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
