Ενκίντου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ενκίντου | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στη σουμεριακή μυθολογία, ο Ενκίντου κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με τον Γκιλγκαμές στο ομώνυμο έπος. Είναι ένας μυθικός αγριάνθρωπος που ανατράφηκε μέσα στα δάση από τα ζώα. «Όλο του το σώμα ήταν μαλλιαρό κι είχε μακριά μαλλιά [...] και φορούσε δέρματα ζώων αντί για ρούχα». Ημέρεψε όμως από τη γοητεία μιας ιερόδουλης, με την οποία κοιμήθηκε για έξι ημέρες. Σταδιακά άρχισε να εξανθρωπίζεται: τα ζώα τον απέφευγαν και ο δεσμός που είχε μαζί τους έσπασε.
Ενκίντου και Γκιλγκαμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ενκίντου σταδιακά συνηθίζει σε έναν αγροτικό τρόπο ζωής, αλλά αναζητά συνέχεια κάποια μεγαλύτερη πρόκληση. Όταν μαθαίνει για τον Γκιλγκαμές, τον μεγάλο βασιλιά της Ουρούκ, τον προκαλεί σε μονομαχία. Και οι δυο αντίπαλοι είναι το ίδιο ισχυροί και έτσι κάποια στιγμή που έχει το προβάδισμα ο Γκιλγκαμές, σταματά η μάχη: οι δύο αντίπαλοι επαινούν αλλήλους και ορκίζονται αιώνια φιλία.
Ο Θάνατος του Ενκίντου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ενκίντου ακολουθεί τον Γκιλγκαμές σε πολλές περιπέτειες. Μαζί σκότωσαν τον Ταύρο του Ουρανού, πράξη που εξόργισε τη θεά Ιστάρ, η οποία και απαίτησε την τιμωρία τους. Οι θεοί αποφασίζουν να σώσουν τον Γκιλγκαμές και καταδικάζουν τον Ενκίντου. Αρρωσταίνει βαριά και μέσα στις παραισθήσεις του βλέπει οράματα για τον άλλο κόσμο και τη ζοφερή μεταθανάτια ζωή του. Καταριέται τη Σαμχάτ, την ιερόδουλη που τον εξανθρώπισε, αλλά αναιρεί την κατάρα του, όταν εκείνη του θυμίζει το μεγαλείο του ανθρώπινου πολιτισμού.
Στη λεγόμενη δωδέκατη πινακίδα του Έπους του Γκιλγκαμές, ο Ενκίντου συνεχίζει τις περιπέτειές του στον Κάτω Κόσμο, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν την πινακίδα μεταγενέστερη των υπολοίπων του έπους, η οποία απλά προστέθηκε σαν εναλλακτική συνέχεια στο αρχικό έπος.
Σε παλαιότερες πηγές, ο Ενκίντου αναφέρεται ως Ενκίμντου, Εαμπάνι, ή Ενκίτα.
