N-بوتیللیتیم
ظاهر
(تغییرمسیر از N-بوتیل لیتیم)
n-Butyllithium | |
---|---|
n-Butyllithium hexamer
| |
butyllithium tetra-μ3-butyl-tetralithium | |
دیگر نامها NBL BuLi | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | 109-72-8 |
پابکم | 61028 |
کماسپایدر | 10254339 |
ChEBI | CHEBI:51469 |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C4H9Li |
جرم مولی | ۶۴٫۰۶ g mol−1 |
شکل ظاهری | colorless liquid unstable usually obtained as solution |
چگالی | 0.68 g/cm³ solvent defined |
دمای ذوب | -76 °C (<273 K) |
دمای جوش | decomposes |
انحلالپذیری در آب | reacts violently |
انحلالپذیری در دیاتیل اتر | soluble |
اسیدی (pKa) | 50 (need source) |
ساختار | |
شکل مولکولی | tetrameric in solution |
گشتاور دوقطبی | 0 D |
خطرات | |
خطرات اصلی | inflames in air, decomposes to corrosive LiOH |
ترکیبات مرتبط | |
مرتبط با organolithium reagents |
سک-بوتیللیتیوم ترت-بوتیللیتیم hexyllithium متیللیتیم |
ترکیبات مرتبط | lithium hydroxide |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
|
n-بوتیللیتیم (به انگلیسی: n-Butyllithium) یک ترکیب شیمیایی است. شکل ظاهری این ترکیب، مایع بیرنگ است.
این مایع به شدت و با آزاد شدن گرما با آب واکنش داده و لیتیم هیدروکسید و بوتان تولید می گردد :
تولید
[ویرایش]از واکنش نرمال برموبوتان یا کلرو بوتان با فلز لیتیم در حلال مناسب مانند اتر در شرایط عاری از آب همراه با تولید گرمای زیاد (نیاز به ریفلاکس دارد) تولید می شود :
استفاده ها
[ویرایش]- این ماده به عنوان حامل یون لیتیم قادر به واکنش دو گانه دادن با گروه هالوژن ید و برم در ترکیبات آلی را دارد که مثالی از آن را می بینیم :
- از این ماده در صنعت به عنوان کاتالیزور در واکنش های بسپارش استفاده می کنیم.
- می توان با واکنش دادن کربن دی اکسید خشک با این ماده لیتیم پنتانوات تولید کرد(استفاده از خواصیت هسته دوستی).لذا این ماده با کربن دی اکسید موجود در هوا واکنش می دهد :
- از گرما دادن این ماده تا جوشیدن آن (نمیجوشد بلکه تجزیه می شود) لیتیم هیدرید و نرمال بوتن تولید می گردد :
جستارهای وابسته
[ویرایش]ترکیب آلی فلزی ترکیب نوکلئوفیل
منابع
[ویرایش]- «IUPAC GOLD BOOK». دریافتشده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.