Հաննա Կրալ
Հաննա Կրալ լեհ.՝ Hanna Krall-Szperkowicz | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 20, 1935[1][2][3] (89 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Վարշավա, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն[4] |
| Մասնագիտություն | գրող և լրագրող |
| Քաղաքացիություն |  Լեհաստան |
| Կրթություն | Միջազգային գրական ծրագիր և Վարշավայի համալսարան |
| Անդամակցություն | Stowarzyszenie Pisarzy Polskich? և Լեհաստանի գրողների միություն |
| Պարգևներ | |
| Ամուսին | Jerzy Szperkowicz? |
 Hanna Krall Վիքիպահեստում | |
Հաննա Կրալ (լեհ.՝ Hanna Krall, մայիսի 20, 1935[1][2][3], Վարշավա, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն[4]), լեհ գրող և լրագրողուհի։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հաննա Կրալը ծնվել է Վարշավայում, հրեական ընտանիքում։ Մեծացել է Լյուբլինում։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին թաքնվել է, հայրն ու շատ ազգականներ զոհվել են։ Պատերազմից հետո դաստիարակվել է մանկատանը։ Ավարտել է Վարշավայի համալսարանը։ 1955 թվականից աշխատել է Վարշավայի «Ժիցիե Վարշավի» (լեհ.՝ Życie Warszawy) թերթում։ 1966-1969 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ-ում լեհական «Պոլիտիկա» (լեհ.՝ Polityka) շաբաթաթերթի թղթակիցը։ 1969-1981 թվականներին աշխատել է «Պոլիտիկա» թեթում և հեռացել է Լեհաստանում ռազմական իրադրություն հայտարարվելուց հետո։ Աշխատել է կինոյում, լրագրություն է դասավանդել։ 1990-ական թվականներին համագործակցել է «Գազետա Վիբորցա» (լեհ.՝ Gazeta Wyborcza)։ Հաննա Կրալի սցենարներով նկարել են ռեժիսոր Յան Յակուբ Կոլսկին, Կշիշտոֆ Կեսլյովսկին՝ ում հետ Հաննան մտերիմ է եղել։ Նա գրել է հիշողություններ Կոնստանտին Պաուստովսկու մասին[7]։
Գնահատական
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1999 թվականին ստացել է Մշակույթի հիմնադրամի Մեծ մրցանակը[8]։ 2003 թվականին ստացել է Կաթոլիկ եկեղեցու Ecce Homo շքանշանը[9]։ Եվրոպական փոխըմբռնման գործում ունեցած ներդրման համար 2000 թվականին ստացել է Լայպցիգի գրքի մրցանակը։ Եվրոպական մշակույթում ներդրման համար 2005 թվականին ստացել է Գերդերի մրցանակ։ Ռիկարդ Խուխի մրցանակը ստացել է 2008 թվականին։ Ստացել է Լեհաստանի և արտերկրի բազմաթիվ գրական մրցանակներ[10][11][12]։ Հաննա Կրալի գրքերը թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով։
Ստեղծագործություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Na wschód od Arbatu, Warszawa: Iskry, 1972 (репортажи из СССР)
- Zdążyć przed Panem Bogiem, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1977 (վեպ Վարշավայի գետտոյի մասին, համահեղինակ Մարեկ Էդելման)
- Sześć odcieni bieli, Warszawa: Czytelnik, 1978
- Sublokatorka, Paryż: Libella, 1985; Kraków 1985
- Okna, Londyn: Aneks, 1987; Warszawa 1987
- Trudności ze wstawaniem, Warszawa 1988 (պաշտոնական հրատարակություն - Warszawa: Alfa, 1990)
- Hipnoza, Warszawa: Alfa, 1989
- Taniec na cudzym weselu, Warszawa: BGW, 1993
- Co się stało z naszą bajką, Warszawa: Twój Styl, 1994 (պատմվածք երեխաների համար)
- Dowody na istnienie, Poznań: Wydawnictwo a5, 1995
- Tam już nie ma żadnej rzeki, Kraków: Wydawnictwo a5, 1998
- To ty jesteś Daniel, Kraków: Wydawnictwo a5, 2001
- Wyjątkowo długa linia, Kraków: Wydawnictwo a5, 2004 (գրական մրցանակ Նիկե, 2005)
- Spokojne niedzielne popołudnie, Kraków: Wydawnictwo a5, 2004
- Król kier znów na wylocie, Warszawa: Świat Książki, 2006 (ներկայացվել է Angelus մրցանակի)
- Żal, Warszawa: Świat Książki, 2007
- Różowe strusie pióra, Warszawa: Świat Książki, 2009
- Biała Maria, Warszawa: Świat Książki, 2011
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Mrugalla G. Die polnische Schriftstellerin Hanna Krall. München: Edition Text + Kritik, 1997
- Kot W. Hanna Krall. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2000
- Hanna Krall/ Red. Elżbieta Kalinowska-Styczeń. Kraków: Villa Decius, 2000
- Mąka-Malatyńska K. Krall i filmowcy. Poznan: Wydawnictwo Poznańskie, 2006
- Antczak J. Reporterka: rozmowy z Hanną Krall. Warszawa: Rosner i Wspólnicy, 2007
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Discogs — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
- ↑ 3,0 3,1 Munzinger Personen (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #115484108 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ http://plasterlodzki.pl/literatura/wydarzenia/11662-hanna-krall-z-nagrod-literack-im-juliana-tuwima-foto
- ↑ կայք — 1990.
- ↑ «Московский литературный музей-центр К. Г. Паустовского». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 22-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 18-ին.
- ↑ Nagroda Nike 1999
- ↑ Damy i Kawalerowie Orderu „Ecce Homo” w 2001 [dostęp 2010-04-05].
- ↑ Elżbieta Ciborska Leksykon polskiego dziennikarstwa, wyd. Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2000, s. 271.
- ↑ Ignacy Rutkiewicz O Nagrodach SDP w III RP Արխիվացված 2019-04-05 Wayback Machine.
- ↑ Znamy laureatów Nagrody Literackiej m.st. Warszawy / Wydarzenia / Instytut Książki|
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հաննա Կրալ» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||||||
