Gleem

As Gleem betekend man en Egenoort vun Böverflachen, wenn de dat Licht goot torüchstrahlt un glimmert un blenkert. Dat kummt denn dorvun dat de Böverflach düchtig glatt is un de Unevenheiten dorop lüter sünd as de Bülgenläng vun dat sichtbor Licht. Disse Egenschop hebbt sünners Metallen un kristalline Mineralen. Dorüm is de Gleem ok en Egenschop, de sünners in de Mineralogie nauer ünnersocht warrt, bi’t Bestimmen un Künnig warrn vun Mineralen. Ünnerscheed warrt dor twüschen:

• Demantgleem (t. B. Linarit)
• Fettgleem (t. B. Malachit)
• Glasgleem (t. B. Quarz)
• Halfmetallgleem (t. B. Rudashevskyit)
• Kien- oder Wassgleem (t. B. Stolzit)
• Metallgleem (t. B. Hämatit)
• Pickgleem (t. B. Gleembruunkahl)
• Perlmuttgleem (t. B. Prehnit)
• Porzellangleem (t. B. Musselschalen)
• Siedengleem (t. B. Tigeroog)

Dat gifft ok en Reeg Mineralen, bi de dat Deel vun’n Naam is, as t. B. Koppergleem oder Bliegleem. Dor is dat ok en Henwies dorop, dat de Böverflach bi disse Mineralen ok en sünnern Gleem opwiest.