Przejdź do zawartości

Fabienne Ficher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabienne Ficher
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1966
Paryż

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Ateny 1991 sztafeta 4 × 100 m
złoto Ateny 1991 sztafeta 4 × 400 m
srebro Ateny 1991 bieg na 200 m
Igrzyska frankofońskie
złoto Bondoufle 1994 sztafeta 4 × 100 m
srebro Antananarywa 1997 bieg na 400 m
srebro Antananarywa 1997 sztafeta 4 × 400 m
brąz Bondoufle 1994 bieg na 200 m

Fabienne Ficher (ur. 25 kwietnia 1966 w Paryżu[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni igrzysk śródziemnomorskich i frankofońskich, olimpijka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 7. miejsce w biegu na 100 metrów, 6. miejsce w biegu na 200 metrów, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem została zdyskwalifikowana w finale na mistrzostwach Europy juniorów w 1983 w Schwechat[3]. Zajęła 4. miejsce w biegu na 200 metrów na światowych igrzyskach halowych w 1985 w Paryżu[4]. Odpadła w półfinale tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie[5]. Zajęła 7. miejsce w finale biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[6]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin odpadła w eliminacjach tej konkurencji[7].

Zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[8]. Odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1988 w Budapeszcie[9]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów[1]. Zajęła 6. miejsce w finale biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze[10]. Na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w półfinale biegu na 200 metrów[11]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1991 w Sewilli[12].

Zdobyła trzy medale na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach: złote w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Magalie Simioneck, Maguy Nestoret, Ficher i Valérie Jean-Charles) i w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Elsa Devassoigne, Véronique Poulain, Francine Landre i Ficher) oraz srebrny w biegu na 200 metrów[13][14]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu[15]. Na igrzyskach frankofońskich w 1994 w Bondoufle zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Patricia Girard, Odiah Sidibé, Ficher i Delphine Combe) i zdobyła brązowy medal w biegu na 200 metrów[16][17]. Odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie i halowych mistrzostwach świata w 1997 w Paryżu[18].

Zdobyła srebrne medale w biegu na 400 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Marie-Louise Bévis, Sylvie Birba, Ficher i Anita Mormand) na igrzyskach frankofońskich w 1997 w Antananarywie[19]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1998 w Walencji[20]. Na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie odpadła w półfinale biegu na 400 metrów[21] i wystąpiła w eliminacjach sztafety sztafecie 4 × 400 metrów (w finale zastąpiła ją Viviane Dorsile)[22]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1999 w Maebashi[23].

Była mistrzynią Francji w biegu na 200 metrów w 1990 oraz w biegu na 400 metrów w 1985 i 1987, wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1996 oraz w biegu na 400 metrów w 1989 i 1998, a także brązową medalistką w biegu na 400 metrów w 1984, 1988, 1991 i 1999. W hali była mistrzynią w biegu na 200 metrów w 1986, 1991, 1994, 1997 i 1998 oraz w biegu na 400 metrów w latach 1987–1989, wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1982, 1990, 1995 i 1999 oraz brązową medalistką w biegu na 60 metrów w 1997 i w biegu na 200 metrów w 1983[24][25][26].

Była rekordzistką Francji w sztafecie 4 × 400 metrów z czasem 3:25,15, uzyskanym 1 września 1990 w Splicie[27], a także halową rekordzistka Francji w biegu na 400 metrów z wynikiem 53,17 s (21 lutego 1988 w Liévin)[2]. Jest aktualną (listopad 2022) halową rekordzistką swego kraju w sztafecie 4 × 200 metrów z czasem 1:34,47 (10 lutego 1990 w Paryżu, sztafetę tworzyły: Patricia Girard, Ficher, Marie-Christine Cazier i Odiah Sidibé)[28].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Ficher[2][29]:

  • bieg na 60 metrów (hala) – 7,27 s (20 stycznia 1999, Eaubonne)
  • bieg na 100 metrów – 11,58 s (6 czerwca 1982, Villeneuve-d’Ascq)
  • bieg na 200 metrów – 23,19 s (29 lipca 1990, Blois)
  • bieg na 200 metrów (hala) – 23,20 s (14 lutego 1999, Liévin)
  • bieg na 400 metrów – 51,81 s (14 sierpnia 1988, Tours)
  • bieg na 400 metrów (hala) – 53,17 s (21 lutego 1988, Liévin)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Fabienne Ficher [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  2. ↑ a b c FABIENNE FICHER [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-05] (fr.).
  3. ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 163–164, 167 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  4. ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 129 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  5. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 431 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 608 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  7. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 436 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  8. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 280, 399–400 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  9. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 440 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  10. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 444–445 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  11. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 617–618, 621 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  12. ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 130 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  13. ↑ Gérard Dupuy, Jeux méditerranéens [online], cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 [dostęp 2022-11-05] (fr.).
  14. ↑ 1991 – Athènes (GRE), (11 juin – 12 juillet) [online], cijm.org.gr, s. 6, 8 [dostęp 2022-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-28] (fr.).
  15. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 460 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  16. ↑ Jacques Chanéac. Jeux de la Francophonie: le dernier mot aux Français. „L’Athlétisme”, s. 22, 1994-08-01. Fédération Française d’Athlétisme. (fr.). 
  17. ↑ Şevket F. Erbay, 1994 Francophone Games [online], athleticspodium.com [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  18. ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 130–131 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  19. ↑ Şevket F. Erbay, 1997 Francophone Games [online], athleticspodium.com [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  20. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 472 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  21. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 641 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  22. ↑ Gérard Dupuy, Championnats d’Europe par année [online], cdm.athle.com, 23 sierpnia 2022, s. 15–16 [dostęp 2022-11-05] (fr.).
  23. ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 131 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  24. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 24, 47, 74, 113, 117, 143, 162, 168, 190, 196, 222, 230, 255 [dostęp 2022-11-05] (fr.).
  25. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 3, 28, 108, 132, 147, 226, 265, 278 [dostęp 2022-11-05] (fr.).
  26. ↑ Championnats de France de 1999 à 2003 [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-05] (fr.).
  27. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 371. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  28. ↑ Records (Actuel) National [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-05] (fr.).
  29. ↑ Fabienne Ficher w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzynie igrzysk śródziemnomorskich w sztafecie 4 × 100 metrów
Mistrzynie igrzysk śródziemnomorskich w sztafecie 4 × 400 metrów
Mistrzynie igrzysk frankofońskich w sztafecie 4 × 100 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fabienne_Ficher&oldid=69819606”