Przejdź do zawartości

Francine Landre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francine Landre
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1970
Les Abymes

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa Europy
złoto Helsinki 1994 sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Ateny 1991 sztafeta 4 × 400 m
złoto Radis 2001 sztafeta 4 × 400 m
srebro Narbona 1993 bieg na 400 m
srebro Radis 2001 bieg na 400 m
brąz Ateny 1991 bieg na 400 m

Francine Landre (ur. 26 lipca 1970 w Les Abymes[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni Europy i igrzysk śródziemnomorskich, olimpijka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Odpadła w półfinale tej konkurencji na mistrzostwach Europy juniorów w 1989 w Varaždinie[3].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Elsa Devassoigne, Véronique Poulain, Landre i Fabienne Ficher) i zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[4][5]. Na kolejnych igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów (na tych igrzyskach nie rozgrywano biegu sztafetowego 4 × 400 metrów kobiet)[6]. Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[7]. Zajęła 3. miejsce w biegu na 400 metrów w zawodach superligi pucharu Europy w 1994 w Birmingham[8].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Landre, Viviane Dorsile, Évelyne Élien i Marie-José Pérec) i zajęła 8. miejsce w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[9]. Czas uzyskany w begu sztafetowym (3:22,34) jest aktualnym (listopad 2022) rekordem Francji[10]. Landre zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1994 w Londynie (sztafeta francuska reprezentowała Europę)[11]. Nie ukończyła biegu eliminacyjnego na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[12].

Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1] i 6. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[13]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli, a na kolejnych mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów[14].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Anita Mormand, Dorsile, Marie-Louise Bévis i Landre) i zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 2001 w Radisie[15].

Była mistrzynią Francji w biegu na 400 metrów w 1993 i 1994 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1992, 1995, 1996, 1999, 2001 i 2002, a w hali mistrzynią w biegu na 400 metrów w 1992 i brązową medalistką na tym dystansie w 1991[16][17].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Landre[2][18]:

  • bieg na 200 metrów – 22,32 s (2 września 2001, Nancy)
  • bieg na 400 metrów – 51,21 s (23 czerwca 2001, Brema)
  • bieg na 400 metrów (hala) – 53,99 s (17 lutego 1999, Liévin)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Francine Landre [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  2. ↑ a b FRANCINE LANDRE [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  3. ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 193 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  4. ↑ Gérard Dupuy, Jeux méditerranéens [online], cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  5. ↑ 1991 – Athènes (GRE), (11 juin – 12 juillet) [online], cijm.org.gr, s. 6, 8 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-28] (fr.).
  6. ↑ 1993 – AGDE LANGUEDOC-ROUSSILLON (FRA), (16/27 Juin) [online], cijm.org.gr, s. 5 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-24] (fr.).
  7. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 281, 400–401 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  8. ↑ European Cup A Final and Super League (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2022-11-04] (ang.).
  9. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 629, 633 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  10. ↑ Records (Actuel) National [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  11. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 87 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  12. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 281 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  13. ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 645 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  14. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 282–283, 402–403 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  15. ↑ 1991 – Tunis (TUN), (12/15 septembre) [online], cijm.org.gr, s. 6, 8 [dostęp 2022-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-28] (fr.).
  16. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 3, 37, 43, 96, 133, 170, 196 [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  17. ↑ Championnats de France de 1999 à 2003 [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  18. ↑ Francine Landre w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzynie Europy w sztafecie 4 × 400 metrów
Mistrzynie igrzysk śródziemnomorskich w sztafecie 4 × 400 metrów
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Francine_Landre&oldid=73004461”