Jezioro wytopiskowe
Jezioro wytopiskowe – rodzaj jeziora polodowcowego, powstałego w zagłębieniu utworzonym po wytopieniu się brył martwego lodu, klinów lodowych lub soczewek lodu gruntowego (wytopisko). Jeziora wytopiskowe są charakterystyczne dla obszarów młodoglacjalnych.
Rodzajami jezior wytopiskowych są oczka polodowcowe i jeziora ałasowe.
Przykładami jezior wytopiskowych są np. jeziora: Wigry[1], Nidzkie w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Posiadają nieregularne kształty i głębokość do 30 metrów. Mają łagodne brzegi.
Najczęściej występują w skupiskach po kilkanaście na niewielkim obszarze. Zazwyczaj pozostają nienazwane żadną nazwą własną, jednak większe obiekty posiadają nazwy np. Sasek Mały lub Kotlinowy Stawek w Tatrach. Licznie występują w okolicach Suwałk.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Ber, Geneza jeziora Wigry w nawiązaniu do struktur głębokiego podłoża, „Prace i Studia Geograficzne”, 41, 2009, s. 38.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.
