Przejdź do zawartości

Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Medal za Chwalebną Służbę
Meritorious Service Medal
Awers
Awers odznaczenia
Baretka
Baretka
Ustanowiono

16 stycznia 1969

Powyżej

Brązowa Gwiazda
Purpurowe Serce

Równorzędne

Medal Departamentu Obrony za Chwalebną Służbę

Poniżej

Medal Pochwalny

Medal za Chwalebną Służbę (ang. Meritorious Service Medal) – amerykańskie odznaczenie wojskowe, ustanowione 16 stycznia 1969 roku rozporządzeniem prezydenta Lyndona Johnsona, nadawane przez poszczególne rodzaje sił zbrojnych, za czyny lub służbę porównywalne do tych wymaganych do odznaczenia Legią Zasługi, lecz na niższym szczeblu dowodzenia (for acts or service comparable to that required for the Legion of Merit but in a duty of lesser responsibility)[1]. Medal nie może być nadany za zasługi w strefie działań wojennych (combat zone). W hierarchii odznaczeń wojskowych USA zajmuje miejsce po Brązowej Gwieździe oraz Purpurowym Sercu i jest równoważny Medalowi Departamentu Obrony za Chwalebną Służbę, ale w przypadku posiadania obu medali jest noszony po nim.

Liść dębu
Liść dębu

Medal może być przyznany wielokrotnie. Kolejne nadanie jest oznaczane poprzez nałożenie na wstążkę (oraz baretkę) brązowej odznaki w formie pęku liści dębowych (oak leaf cluster). Pięć odznak brązowych jest zastępowanych odznaką srebrną.

Medal może być nadany cudzoziemcom.

Odznaczeni

[edytuj | edytuj kod]

Wśród odznaczonych znajdują się Polacy, m.in. gen. dyw. Włodzimierz Potasiński i wadm. Ryszard Demczuk, płk Krzysztof Polkowski[2] (odznaczony 19 listopada 1999 r.), ppłk Andrzej Pawelski (odznaczony 4 marca 2018 r.) a ostatnio także ppłk. Jarosław Staszczak.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Meritorious Service Medal (Stany Zjednoczone).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. John E. Strandberg, Roger James Bender, The Call of Duty: Military Awards and Decorations of the United States of America, San Jose 1994.
  2. Odznaczenia USA, „Polska Zbrojna”, nr 1, styczeń 2000, s. 11.