Ryszard Demczuk
 wadm. Ryszard Demczuk (2012) | |
 wiceadmirał w st. spocz.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1959 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1985–2015 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Sztab Marynarki Wojennej |
| Stanowiska |
dowódca Centrum Operacji Morskich, szef Szkolenia MW; Zastępca D-cy Grupy Zadaniowej CJIATF w Strategicznym Dowództwie ISAF w Kabulu; Szef Sztabu – z-ca d-cy MW; szef Zespołu ds. Inspektoratu MW w Grupie Org. D-dztwa Gen. Rodzajów SZ; Inspektor Marynarki Wojennej |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
             
| |
Ryszard Szczepan Demczuk (ur. 3 sierpnia 1959 w Białej Podlaskiej) – oficer dyplomowany polskiej Marynarki Wojennej w stopniu wiceadmirała rezerwy, magister inżynier nawigator, w latach 1989–1997 dowódca ORP „Oksywie” i ORP „Grom”, w późniejszym czasie dowódca 32 dywizjonu Okrętów Rakietowych oraz dywizjonu Okrętów Rakietowych, od 2007 do 2008 dowódca Centrum Operacji Morskich, następnie szef Szkolenia Marynarki Wojennej. W latach 2012–2013 szef Sztabu Marynarki Wojennej – Zastępca Dowódcy Marynarki Wojennej[1][2]. Od 19 sierpnia 2013 był szefem Zespołu do spraw Inspektoratu Marynarki Wojennej w Grupie Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[3]. Od 1 stycznia do 30 października 2014 piastował stanowisko Inspektora Marynarki Wojennej w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[4][5]. 28 stycznia 2015 pożegnał się z mundurem[6][7].
Wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Ryszard Szczepan Demczuk urodził się 3 sierpnia 1959 w Białej Podlaskiej. W 1980 został przyjęty do Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. Po ukończeniu studiów w 1985 uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera nawigatora i otrzymał promocję oficerską na stopień wojskowy podporucznika marynarki. Odbył kurs operacyjno-taktyczny (1994), międzynarodowy kurs sztabowy (1996) oraz kurs integracyjny NATO (1998). W 1998 uczestniczył w kursie „Liderzy XXI wieku” w Europejskim Centrum Studiów Bezpieczeństwa im. Georga C. Marshalla w Garmisch-Partenkirchen (ang. George C. Marshall European Center for Security Studies). Jest również absolwentem studiów podyplomowych w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (2000). W 2001 ukończył podyplomowe studia dowódczo-sztabowe w Akademii Dowodzenia Marynarki Wojennej w Newport (ang. Naval Command College), a w 2009 studia polityki obronnej na Uniwersytecie Obrony Narodowej (ang. National Defence University) w Waszyngtonie.
Służba wojskowa
[edytuj | edytuj kod]Na pierwsze stanowisko skierowano go do 1 dywizjonu kutrów rakietowo-torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni, gdzie był dowódcą działu okrętowego, a następnie zastępcą dowódcy okrętu rakietowego. W 1989 został dowódcą kutra rakietowego ORP „Oksywie” projektu 205, natomiast od 1995 do 1997 dowodził małym okrętem rakietowo-artyleryjskim ORP „Grom” projektu 660. W tym okresie 1 dywizjon kutrów rakietowo-torpedowych przekształcono w 1 dywizjon okrętów rakietowych. Następnie pełnił kolejno obowiązki starszego oficera specjalisty w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni oraz starszego oficera operacyjnego w Wydziale Operacyjnym Sztabu 3 Flotylli Okrętów im. kmdr. Bolesława Romanowskiego. W 2001 kmdr. por. Ryszarda Demczuka wyznaczono zastępcą dowódcy 31 dywizjonu okrętów rakietowych 3 Flotylli Okrętów. Od 2002 dowodził 32 dywizjonem okrętów rakietowych, który w 2004 został przeformowany w dywizjon okrętów rakietowych. 29 marca 2007 zdał obowiązki dowódcy dywizjonu i objął stanowisko głównego specjalisty Dowództwa Marynarki Wojennej. Z dniem 15 sierpnia 2007 otrzymał akt mianowania na pierwszy stopień admiralski – kontradmirała[8] i został dowódcą Centrum Operacji Morskich w Gdyni z etatem wiceadmirała. 1 grudnia 2009 został szefem Szkolenia Marynarki Wojennej. W grudniu 2010 objął stanowisko Zastępcy Dowódcy Grupy Zadaniowej (CJIATF – Combined Joint Interagency Anti-corruption Task Force) w Strategicznym Dowództwie ISAF w Kabulu[9]. Służbę w Afganistanie pełnił do sierpnia 2011. Z dniem 15 sierpnia 2012 otrzymał akt mianowania na drugi stopień admiralski – wiceadmirała[10][11][12]. Od 1 października 2012 – szef Sztabu Marynarki Wojennej – Zastępca Dowódcy Marynarki Wojennej[1][2]. 29 sierpnia 2013 zdał ww. obowiązki by objąć stanowisko szefa Zespołu do spraw Inspektoratu Marynarki Wojennej w Grupie Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[3]. 31 października 2014 przestał pełnić obowiązki Inspektora MW[5]. 28 stycznia 2015 zakończył służbę wojskową[6][7].
Praca zawodowa, c.d.
[edytuj | edytuj kod]Pełnił funkcję dyrektora Biura Morskiego Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. w Gdyni (2015)[13].
Jest żonaty i ma dwie córki. Interesuje się literaturą, historią cywilizacji i wojskowości.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi – 2005[14]
- Brązowy Krzyż Zasługi – 2002[15]
- Morski Krzyż Zasługi z Mieczami – 2013[16]
- Złoty Medal za Długoletnią Służbę – 2015[6]
- Gwiazda Afganistanu – dwukrotnie
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – dwukrotnie[a] (po raz drugi w 2015)[7]
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
- Odznaka honorowa „Dowódcy Okrętu Marynarki Wojennej”
- Odznaka okolicznościowa Marynarza Jednostek Pływających I Klasy (Złota)
- Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych RP (Marynarka Wojenna) – 2013[3]
- Medal „Pro Patria” – 2012[17][18]
- Medal „Pro Memoria”
- Kombatancki Krzyż Pamiątkowy „Zwycięzcom” (ZKRPiBWP)
- Komandoria Missio Reconciliationis
- Medal NATO za misję ISAF
- Meritorious Service Medal – Stany Zjednoczone, nadany 2011[19], wręczony 2012[20][21]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Fakt ten stoi w sprzeczności z przepisami – medal tego samego stopnia może być nadany tej samej osobie tylko jeden raz – art. 2 ust 2. ustawy o ustanowieniu medalu "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" (Dz.U. z 1996 r. nr 32, poz. 140)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zmiana na stanowisku zastępcy Dowódcy Marynarki Wojennej – Szefa Sztabu MW. mw.mil.pl, 29 września 2012. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- ↑ a b Nowy szef Sztabu Marynarki Wojennej. polska-zbrojna.pl, 1 października 2012. [dostęp 2012-10-01].
- ↑ a b c Zdanie obowiązków zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej – szefa Sztabu MW. mw.mil.pl, 29 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- ↑ Wiceadmirał Ryszard Demczuk Inspektorem Marynarki Wojennej [online], m188.webd.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ a b Admirał Ambroziak obejmuje obowiązki. polska-zbrojna.pl, 30 października 2014. [dostęp 2014-11-02].
- ↑ a b c Pożegnanie z mundurem. mon.gov.pl, 28 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-29].
- ↑ a b c Pożegnanie ze służbą. dgrsz.mon.gov.pl, 28 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-29].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 667
- ↑ Nowy Zastępca CJIATF. wp.mil.pl, 8 grudnia 2010. [dostęp 2010-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-02)].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 708
- ↑ Nominacje i odznaczenia na dziedzińcu Pałacu. prezydent.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-15].
- ↑ Prezydent wręczył nominacje generalskie i odznaczenia państwowe. wp.mil.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-02)].
- ↑ Fabryki oficerów czyli desant Macierewicza na Wojsko Polskie. Raport OKO.press o czystkach w armii. oko.press.pl, 7 marca 2017. [dostęp 2017-07-26].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 8 – pkt 88.
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 82 – pkt 149.
- ↑ Nominacje generalskie i admiralskie. wp.mil.pl, 15 sierpnia 2013. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-03)].
- ↑ Medal „Pro Patria” dla Dowódcy Marynarki Wojennej. mw.mil.pl, 21 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)].
- ↑ Minister Jan Ciechanowski odznaczył medalem „Pro Patria” zastępcę Dowódcy Marynarki Wojennej – Szefa Sztabu MW wiceadmirała Ryszarda Demczuka. mw.mil.pl, 21 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 marca 2013)].
- ↑ General Orders No. 2013-43. armypubs.army.mil. [dostęp 2015-01-29]. (ang.).
- ↑ Kontradmirał Ryszard Demczuk uhonorowany "Meritorious Service Medal". mw.mil.pl, 23 marca 2012. [dostęp 2012-03-26].
- ↑ Medal dla kontradmirała. polska-zbrojna.pl, 26 marca 2012. [dostęp 2012-03-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biuro Prasowe. Kontradmirał Ryszard Szczepan Demczuk Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej, 2007-08-16 [dostęp: 2007-11-10]
- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 172. ISSN 1734-2317.
|
- Absolwenci Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej
- Wiceadmirałowie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Gwiazdą Afganistanu
- Polacy odznaczeni medalem NATO
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Medalem Pro Patria
- Odznaczeni Medalem Pro Memoria
- Odznaczeni Missio Reconciliationis
- Polacy odznaczeni Meritorious Service Medal (Stany Zjednoczone)
- Oficerowie Marynarki Wojennej PRL
- Żołnierze Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie
- Inspektorzy Marynarki Wojennej
- Odznaczeni Morskim Krzyżem Zasługi
- Dowódcy floty polskiej
- Dowódcy polskich kutrów rakietowych
- Urodzeni w 1959
- Ludzie urodzeni w Białej Podlaskiej