Muzeum Vincenta van Gogha
Gmach Muzeum van Gogha | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
P.O. Box 75366 |
Data założenia |
1973 |
Dyrektor |
Axel Rüger |
Położenie na mapie Amsterdamu | |
Położenie na mapie Holandii | |
Położenie na mapie Holandii Północnej | |
52°21′30,3″N 4°52′51,9″E/52,358417 4,881083 | |
Strona internetowa |
Van Gogh Museum – muzeum w Amsterdamie (Holandia) poświęcone sztuce Vincenta van Gogha i czasom, w których żył. Aktualnie znajduje się tam ponad 200 obrazów mistrza, 500 jego rysunków i 700 listów; jest to największa taka kolekcja na świecie. Oprócz tego zgromadzono tam wiele innych związanych z nim pamiątek, m.in. fotografii i rzeczy osobistych. W muzeum podziwiać można także inne dzieła sztuki – prace przyjaciół malarza: m.in. Paula Gauguina, Toulouse-Lautreca oraz artystów, których van Gogh podziwiał, jak Léon Lhermitte i Jean-François Millet, organizowane są wystawy sztuki dziewiętnastowiecznej. Najstarsze eksponaty pochodzą z 1840, najmłodsze z roku 1920.
W bibliotece muzeum znajduje się ponad 24 000 książek i 4500 innych publikacji, takich jak katalogi wystawowe i artykuły prasowe. Do zbiorów włączono dziewiętnastowieczną kolekcję piśmiennictwa należącą do Arti et Amicitiae – amsterdamskiego stowarzyszenia artystów. Zasoby biblioteki wzbogacane są każdego roku o około 1000 publikacji[1].
Gmach Muzeum van Gogha został oddany do użytku w 1973, w 1999 został wyremontowany i częściowo przebudowany. Po dziesięciomiesięcznej renowacji otwarcia dokonała Beatrycze – królowa Holandii.
Historia kolekcji
[edytuj | edytuj kod]Trzon kolekcji stanowią dzieła sztuki należące pierwotnie do Theo van Gogha, młodszego brata Vincenta. Po jego śmierci odziedziczyła je wdowa po Theo – Johanna van Gogh-Bonger (1862-1925), a po jej śmierci Vincent Willem van Gogh (1890-1978), syn tej ostatniej. W 1962, dzięki staraniom władz holenderskich, kolekcję przekazano Fundacji Vincenta van Gogha. Fundacja oddała kolekcję do Muzeum van Gogha jako stały depozyt. Muzeum otwarte zostało w 1973, z czasem ekspozycję wzbogacano o kolejne, pozyskiwane na własność lub wypożyczane dzieła sztuki dziewiętnastowiecznej i eksponaty. W ostatnich latach zakupiono dzieła takich artystów jak: Claude Monet, Edouard Manet i Camille Pissarro.
Najcenniejsze dzieła
[edytuj | edytuj kod]Do najcenniejszych eksponatów znajdujących się w Muzeum van Gogha należą jego płótna: Jedzący kartofle, Pokój van Gogha w Arles[2], jeden obraz z cyklu Słoneczników oraz Pole pszenicy z krukami[3] – obraz namalowany na krótko przed śmiercią Vincenta i przez wielu uważany za jego ostatni.
Oprócz prac Vincenta van Gogha wystawianych jest wiele obrazów innych sławnych malarzy[4].
Organizacja
[edytuj | edytuj kod]Muzeum van Gogha zlokalizowane jest w dwóch budynkach – budynku głównym (zaprojektowanym przez Gerrita Rietvelda, ukończonym przez partnerów) oraz dobudowanym „skrzydle wystawowym”, które jest dziełem Kisho Kurokawy. Budynek główny jest starszy (ukończony w 1973), pierwotnie mieściło się tam całe muzeum. Skrzydło wystawowe oddano do użytku dopiero w 1999 i od tego czasu w starym budynku znajduje się jedynie stała ekspozycja. W kompleksie znajdują się ponadto restauracja i sklep, przeznaczone dla odwiedzających. Kolejną atrakcją jest możliwość pogłębienia wiedzy o van Goghu i innych artystach – w sali przeznaczonej do prezentacji dostępne są książki i komputery z dostępem do internetu; instytucja prowadzi działalność naukowo-badawczą i edukacyjną. W bezpośrednim sąsiedztwie muzeum, w willi gdzie mieszkał niegdyś architekt Jan de Bie Leuveling Tjeenk (1885-1940), zlokalizowana jest biblioteka Muzeum van Gogha.
Z kompleksem wystawowym sąsiaduje biurowiec oddany na potrzeby administracji muzeum.
Liczba odwiedzających
[edytuj | edytuj kod]- 2004 – 1 338 105
- 2003 – 1 341 586
- 2002 – 1 592 771
- 2001 – 1 276 309
- 2000 – 1 312 204
Źródło: Amsterdam Institute for Business and Economic Research (ESI-VU).
Kradzież dzieł z Muzeum van Gogha
[edytuj | edytuj kod]W nocy z 7 na 8 grudnia 2002 skradziono z muzeum dwa obrazy van Gogha: Widok morza w Scheveningen (Zeegezicht bij Scheveningen)[5] i Wyjście kongregacji z kościoła w Nuenen (Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen)[6].
Sprawcy kradzieży dostali się do budynku Muzeum przez dach. Na miejscu znaleziono wybite okno i linę długości 4,5 m. przywiązaną z tyłu budynku. Ochrona budynku i policja była zdumiona, że złodziejom udało się wtargnąć niezauważonym do budynku stale patrolowanego przez strażników, zaopatrzonego w kamery i czujniki wykorzystujące podczerwień.
Pierwszego ze złodziei schwytano 12 grudnia 2003 w Puerto Banus, luksusowej dzielnicy na przedmieściach Marbelli w Hiszpanii. Był to Octave Durham (31 lat), znany policji jako „Małpa” (The Monkey). Drugi ze sprawców kradzieży – Henk Bieslijn (31 lat) ujęty został w tym samym roku w Amsterdamie. 8 kwietnia 2005 złodzieje zostali skazani na odpowiednio 4,5 roku pozbawienia wolności i 4 lata pozbawienia wolności. Nakazano im również zapłacenie 350 000 euro odszkodowania. Orzeczenie oparto na dowodach w postaci śladów DNA pozostawionych na porzuconych przez włamywaczy czapce i kapeluszu. Sąd wziął również pod uwagę zeznania świadków.
Płótna zostały odzyskane podczas śledztwa prowadzonego przez włoską policję podatkowa i graniczną[7]. Autentyczność dzieł została jednoznacznie potwierdzona i mają one być zwrócone muzeum. Kradzież obrazów Vincenta van Gogha uważana jest za jeden z największych współczesnych rabunków dzieł sztuki[8].
Kradzież dzieł z Muzeum van Gogha w Amsterdamie zbiegła się w czasie z drugą zuchwałą kradzieżą w Holandii – w tym samym tygodniu z wystawy z haskiego muzeum skradziono klejnoty warte 5 milionów dolarów. Rozbudziło to dyskusję na temat systemów zabezpieczeń stosowanych w muzeach.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Van Gogh Museum - The Van Gogh Museum Library [online], vangoghmuseum.nl [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2008-11-16] .
- ↑ The Bedroom, 1888 Vincent van Gogh (1853-1890) [online], www3.vangoghmuseum.nl [zarchiwizowane z adresu 2007-09-27] .
- ↑ Van Gogh Museum - Wheatfield with Crows [online], vangoghmuseum.nl [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-27] .
- ↑ Van Gogh Museum - Other artists in the collection [online], vangoghmuseum.nl [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-27] .
- ↑ [1].
- ↑ Congregation Leaving the Reformed Church in Nuenen, 1884 Vincent van Gogh (1853-1890) [online], www3.vangoghmuseum.nl [zarchiwizowane z adresu 2007-09-27] ..
- ↑ Odnaleziono skradzione obrazy Van Gogha, „pb.pl” [dostęp 2017-03-16] (pol.).
- ↑ Włochy zwrócą skradzione obrazy van Gogha » Niezła sztuka, „Niezła sztuka”, 22 stycznia 2017 [dostęp 2017-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-17] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona o van Goghu powstała przy współpracy Muzeum van Gogha – galeria, teksty źródłowe (pol.)
- Muzeum van Gogha w serwisie fullinfo.pl [online], fullinfo.pl [zarchiwizowane z adresu 2012-10-24] (pol.).
- ISNI: 000000040369348X
- VIAF: 157780694
- ULAN: 500275558
- LCCN: nr96012202
- GND: 1035547-9
- NDL: 00628516
- BnF: 118664892
- SUDOC: 02641337X
- NLA: 35453019
- NKC: kn20030409001, ko2003171894
- BNE: XX94678
- BIBSYS: 97013487
- CiNii: DA0319065X
- PLWABN: 9810803194005606
- NUKAT: n2007041320
- J9U: 987007270747005171
- CANTIC: a10336448
- LNB: 000149213
- BLBNB: 001515122
- LIH: LNB:V*110973;=BH