ข้ามไปเนื้อหา

จกหยง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จกหยง (จู้หรงฟูเหริน)
祝融夫人
ภาพวาดจกหยงสมัยราชวงศ์ชิง
ภรรยาของเบ้งเฮ็ก
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม祝融
อักษรจีนตัวย่อ祝融

จกหยง หรือ จกหยงฮูหยิน มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า จู้หรงฟูเหริน (จีน: 祝融夫人; พินอิน: Zhùróng Fūrén) เป็นตัวละครในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์จีนเรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 เป็นภรรยาของเบ้งเฮ็กผู้เป็นกษัตริย์ของชนเผ่าลำมันปกครองดินแดนในภูมิภาคหนานจงทางใต้ของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน จกหยงเป็นตัวละครหญิงคนเดียวในนวนิยายสามก๊กที่เข้าร่วมในการรบ และต่อสู้ในยุทธการที่รบกับทัพจ๊กก๊กเคียงคู่เบ้งเฮ็กผู้เป็นสามี

จกหยงเป็นตัวละครสมมติในนวนิยายสามก๊ก ไม่ปรากฏชื่อในบันทึกทางประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ

ในนิยายสามก๊ก

[แก้]

จกหยงปรากฏเป็นตัวละครในนวนิยายสามก๊กตอนที่ 90[a] จกหยงเป็นภรรยาของเบ้งเฮ็กผู้เป็นมันอ๋อง (蠻王 หมานหวาง) หรือกษัตริย์ของชนเผ่าลำมัน (南蠻 หนานหมาน) และเป็นพี่สาวของตั้วไหล (帶來洞主 ต้ายหลายต้งจู่) กล่าวกันว่าจกหยงสืบเชื้อสายจากเทพแห่งไฟจู้หรง (จกหยง) จกหยงจึงนำชื่อของเทพจู้หรงมาเป็นชื่อของตน

หลังเบ้งเฮ็กถูกจูกัดเหลียงจับและปล่อยตัวเป็นครั้งที่ 5 เบ้งเฮ็กไปตั้งมั่นอยู่ที่ถ้ำงินแข (銀坑洞 อิ๋นเคิงต้ง) ทัพจ๊กก๊กยกตามมาตั้งค่ายอยู่ใกล้ถ้ำงินแข จกหยงจึงอาสาเบ้งเฮ็กผู้สามีออกไปรบ นำกองกำลังเข้าโจมตีหน่วนทหารฝ่ายจ๊กก๊ก จกหยงใช้มีดบินโจมตีและจับตัวเตียวหงีและม้าตงขุนพลฝ่ายจ๊กก๊กได้

วันถัดมาจกหยงเข้ารบกับเตียวจูล่งและอุยเอี๋ยน แต่ทั้งคู่หนีจากสนามรบอย่างรวดเร็ว จกหยงสงสัยว่าเป็นกลลวงจึงไม่ไล่ตาม เหตุการณ์ลักษณะเดียวกันเกิดขึ้นอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น จกหยงก็ยังคงไม่ไล่ตาม แต่หลังจากอุยเอี๋ยนย้อนกลับมาเยาะเย้ย จกหยงโกรธจึงไล่ตามอุยเอี๋ยนไปในหุบเขาแคบ ๆ ในที่สุดก็ติดกับดักและถูกทัพจ๊กก๊กจับตัวไป

จกหยงถูกพาตัวไปยังค่ายของจ๊กก๊ก จูกัดเหลียงให้ปฏิบัติต่อจกหยงอย่างให้เกียรติ ให้นำสุราอาหารมาเลี้ยงและปล่อยจกหยงจากพันธนาการ จากนั้นจึงส่งคนไปพบเบ้งเฮ็ก เสนอให้แลกตัวจกหยงกับเตียวหงีและม้าตง เบ้งเฮ็กตกลง จกหยงจึงได้รับการปล่อยตัวกลับมาหาเบ้งเฮ็ก

จกหยงถูกจับตัวอีก 2 ครั้งโดยทัพจ๊กก๊กพร้อมกับเบ้งเฮ็ก ในครั้งสุดท้ายที่ถูกจับ จกหยงอยู่ร่วมกับเบ้งเฮ็กและเหล่าทหารลำมันหวังจะพิชิตทัพจ๊กก๊ก แล้วได้รับข่าวลวงว่าลุดตัดกุดที่เป็นพันธมิตรใกล้จะกวาดล้างทัพจ๊กก๊กได้แล้ว แต่แท้จริงแล้วทัพของลุดตัดกุดได้ถูกทัพจ๊กก๊กล้อมเผาในหุบเขาจัวปัวสก (盤蛇谷 ผานเฉอกู่) แล้ว ฝ่ายจกหยงก็ถูกทัพจ๊กก๊กจับตัวพร้อมกับเบ้งเฮ็ก

ในที่สุดเบ้งเฮ็กและจกหยงก็ยอมสวามิภักดิ์และสาบานว่าจะภักดีต่อจ๊กก๊ก จูกัดเหลียงจึงปล่อยตัวเบ้งเฮ็กและจกหยงให้กลับไปปกครองภูมิภาคหนานจงต่อ เบ้งเฮ็กและจกหยงก็ไม่ก่อกบฏต่อจ๊กก๊กอีกต่อไป[2][1]

ในวัฒนธรรมประชานิยม

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "สามก๊ก ตอนที่ ๖๙". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 27, 2023.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  2. สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 90.

บรรณานุกรม

[แก้]