"Adem ging zitten en strekte zijn hand uit om sneeuw te pakken - dit keer greep hij er niet doorheen. Hij schepte een handvol, nam er een hap van e"Adem ging zitten en strekte zijn hand uit om sneeuw te pakken - dit keer greep hij er niet doorheen. Hij schepte een handvol, nam er een hap van en wreef de rest in zijn gezicht: koud, maar heerlijk. Alles was heerlijk! Leven was heerlijk!"
Een magisch en ontroerend kinderboek over Adem, het mogelijke kind van Zdenka en Vaclav; mogelijk, want ondanks een zinderende eerste ontmoeting lijkt de kans dat deze politieagente en politiek activist bij elkaar komen heel klein. Maar Adem geeft het niet zomaar op en trekt de wereld in, want "je moet inderdaad oppassen voor de wereld, maar de wereld moet ook oppassen voor mij!"
Veldkamp's haast filmische beschrijvingen van de stad Paznau zijn prachtig: de oude loods vol met spullen, de rivier in de dikke mist, de besneeuwde, kronkelige straatjes. Adem zelf is een slimme jongen: hoewel hij net 'geboren' is en fouten maakt, heeft hij al snel door hoe hij zichzelf moet redden. Vaclav en Zdenka zijn ook beide interessant en hebben een eigen leven en karakter, en ik vond het prettig (en realistisch) dat ze Adem's verhaal niet zomaar geloofden.
Mijn enige opmerking is dat het boek nog zeker 50 pagina's langer mocht zijn, want er zitten verschillende lijntjes of elementen in die niet worden uitgediept. De corruptie in Paznau bijvoorbeeld, het werk van Vaclav (het pistool dat hij zo in elkaar zet), Zdenka's rol als rechercheur - een complexere wereld had Adem's zoektocht niet in de weg gezeten.
Maar De jongen die van de wereld hield is absoluut een prachtig verhaal, versterkt door de mooie illustraties van Mark Janssen, en een terechte winnaar van de Woutertje Pieterse Prijs 2024....more
"Maar als ik tijdens deze reis één ding heb geleerd, is het wel dat het boven alles gevaarlijk is om de toekomst van tévoren te willen verklaren. "Maar als ik tijdens deze reis één ding heb geleerd, is het wel dat het boven alles gevaarlijk is om de toekomst van tévoren te willen verklaren. Terugkijken is al ingewikkeld genoeg. We moeten hoop houden, lieve vriend. Hoop in onszelf en in elkaar, anders zijn we nu al verloren."
Een spannend en sterk vervolg op Het pad van de Roverkoning: de groep van Kobold heeft twee poorten weten te overwinnen, maar de vijf die volgen zijn nog mysterieuzer en gevaarlijker dan gedacht. En of het avontuur nog niet moeilijk genoeg is, zitten (oude) vijanden ze op de hielen...
In dit tweede deel voel je wel dat Tom Rijpert er een paar tandjes bij heeft gezet: nu de introductie van de personages en de Schat zelf goed in ons hoofd zitten, is er tijd voor actie en gevaar! We komen eindelijk meer te weten over het verleden van Kobold, en de proeven bij de vierde en vijfde poort (het gokspel met de heks, brrr) waren erg spannend!
De verdieping van sommige personages bleef helaas uit - Moira's verleden vond ik wat grof uitgewerkt - maar de jonge lezers zullen vooral genieten van het avontuur. Aanrader voor fans van de Grijze Jager, de Hobbit en andere kinderen vanaf 11+...more
"Geen van de vreemdelingen had ooit van de anderen gehoord, en toch zouden ze samen op reis gaan..."
Ik ben heel benieuwd naar het volgende en la "Geen van de vreemdelingen had ooit van de anderen gehoord, en toch zouden ze samen op reis gaan..."
Ik ben heel benieuwd naar het volgende en laatste deel, want dit eerste avontuurlijke boek vol kleurrijke personages is erg spannend. Perfect voor 10-jarige lezers....more
"...want met zo'n achternaam Pteropus vampyrus denk je inderdaad aan iets bloederigs. Vampyrus is door mensen bedacht en wat weten die nu van dieren a"...want met zo'n achternaam Pteropus vampyrus denk je inderdaad aan iets bloederigs. Vampyrus is door mensen bedacht en wat weten die nu van dieren af? Minder dan niks. Dat weten we nu zo langzamerhand wel."
Het is dus heel slim om de spreekbeurten door dieren over dieren te laten doen, want zij weten het veel beter. Het maakt niet uit of de dieren heel zenuwachtig zijn (de heremietkreeft), vol van zichzelf (de sneeuwpanter en de vos), of worstelen met verkeerde denkbeelden (arm gilamonster): ze vertellen het echte brute, grappige en interessante verhaal aan elkaar en het menselijke publiek. 4 sterren voor dit retegoede boek, en een aanrader voor lezers van alle leeftijden!...more
"Toch, en dat wist ze zeker, zou ze nooit iets anders doen dan haar nieuwsgierigheid volgen. En eens zou het haar ergens brengen, die nieuwsgierig "Toch, en dat wist ze zeker, zou ze nooit iets anders doen dan haar nieuwsgierigheid volgen. En eens zou het haar ergens brengen, die nieuwsgierigheid."
Het mooie en fantasierijke verhaal over de stoere Cato, een twaalfjarig meisje met een nutteloze vader, een bemoeizuchtige buurvrouw en haar sullige konijn Beggar So. Als Cato op een dag een baantje krijgt in de geheimzinnige bioscoop van mevrouw Kano, komt ze erachter dat 'de films die nergens draaien' gebaseerd zijn op objecten en persoonlijke herinneringen. Haar eigen moeder overleed bij Cato's geboorte, maar ze heeft wel haar moeder's jurk...durft Cato te gaan kijken?
In dit spannende kinderboek word je niet alleen betoverd door de bijzondere films, maar ben je ook met Cato aan het puzzelen. Waar komt de geheimzinnige mevrouw Kano vandaan? Hoe werken de films precies? En wie is toch die aardige Dikkie, met wie Cato zo snel bevriend raakt? Het tijdreis-element vond ik niet helemaal goed uitgewerkt (drie tijdlijnen is teveel) en Cato was af en toe extreem geweldadig (ze sloeg een verliefde jongen knock-out, why?!), maar het einde was erg ontroerend. 3 sterren....more
'We weten allebei niet wat er gebeurt of wat er gaat gebeuren, Acht', zeg je. 'Niet eens hoe alles over een uur zal zijn. Maar we gaan niet zitten af 'We weten allebei niet wat er gebeurt of wat er gaat gebeuren, Acht', zeg je. 'Niet eens hoe alles over een uur zal zijn. Maar we gaan niet zitten afwachten, oké? We gaan hier gewoon zitten luisteren naar het windorgel. En verder niets.' 'Het nu', zeg ik. Je glimlacht. 'Precies. Jij, ik, hier en nu. Echter wordt het niet.'
Het vreemde en spannende verhaal van Acht in de uitgestrekte, spierwitte wereld van Surdus is er eentje die de lezer gelijk aan het denken zet. Waarom beantwoorden de meisjes elke dag in de Terminal betekenisloze vragen? Wat is het doel van de Principes? Waarom verschijnt en verdwijnt Duizend zonder waarschuwing?
Goldewijk's beeldende schrijfstijl nam mij helemaal mee - de scene met de vouwbare muren en ramen bezorgde mij kippenvel - en zet je steeds op het verkeerde been. Wat is de werkelijkheid? Bepaalt de schrijver dat of de lezer? Sla Duizend & ik open en ervaar zelf......more
"Magic is not some tame creature that you can put into harness—magic is wild."
While this is promoted as a magical retelling of Anne of Green Gabl "Magic is not some tame creature that you can put into harness—magic is wild."
While this is promoted as a magical retelling of Anne of Green Gables, to me this middle-grade felt more like Uprooted's little sister: an imaginative and fantastical story about a young girl having one year to complete 100 ½ spells, so to prove herself talented enough for the old witch.
Grace is a fun main character, a chatterbox with lots of imagination, which are a great boon in helping her find creative solutions for the spells, like a can of moonlight. Her growth from a girl excited to use magic for fun into understanding its many uses - for good or evil - is well written.
"Maybe you are a wicked witch, but I don't see any reason why you can't also be a kind one. Who says you can only be one thing?"
From the moment we enter the woods alongside Grace, Fawcett has the reader under her charm. Her vivid descriptions of the woods, the house of the witch, and the rowdy classroom make you feel as if you're there. There are hints that the world is bigger than the island we are on, like Rum's fairy world or the Halifax Council of Magic, so those might be explored in the future.
The story has a simple plot, but underneath Grace's quest to complete the spells the author addresses heavier topics like friendship, magic, forgiveness, and grief. There are some dark elements (the oven filled with bones, the nightmare monsters), but I believe children ages 11 and older will love this magical middle-grade. And they might walk away with a new love for poetry too! 3,75 stars. ...more
"Mijn lieve witte sneeuwpluiswonder had geprobeerd om zichzelf te wassen, maar het was niet helemaal gelukt. Het gaf niet, want als je zo'n reis m "Mijn lieve witte sneeuwpluiswonder had geprobeerd om zichzelf te wassen, maar het was niet helemaal gelukt. Het gaf niet, want als je zo'n reis maakt blijft er altijd wel wat achter."
Wat een prachtig en ontroerend kinderboek: hoe de komst van een huisdier allemaal verhalen in Roya's gezin losmaakt over de vlucht van Afghanistan naar Nederland. Voor wie Van de Vendel's andere boek De gelukvinder kent is dit boek extra aangrijpend, maar het verhaal is al erg sterk van zichzelf. Rest mij nog de mooie tekeningen van Annet Schaap te prijzen: deze zijn net zo teder en zacht op papier gezet als de personages zelf. Voor kinderen vanaf 9 jaar. ...more
"Answelica was a goat with teeth that were the mirror of her soul—large, sharp, and uncompromising."
3,5 stars, but I take it up for Answelica th "Answelica was a goat with teeth that were the mirror of her soul—large, sharp, and uncompromising."
3,5 stars, but I take it up for Answelica the goat. What a beautiful and moving children's story this is. It feels and reads like an old legend or fable, with character-types that you’re familiar with: a forgotten king, a boy claiming a sword, and a determined young girl. Still, those fairy-tale elements don't sweep away the pain and sorrow that these people (often children) have to bear.
"The bees buzzed and Granny Bibspeak made him repeat his name until he understood deep within himself what she wanted him to say - that his parents were gone, were dead, but he himself was alive. "I am Jack Dory", he said. "Exactly", said Granny Bibspeak. "That is right."
And in between the charming words, our characters Beatryce, Jack Dory, and Brother Edik jump off the pages, brimming with courage, friendship, and (inner) strength. From Jack whistling to Beatryce when she's locked in a dark room, to Brother Edik setting off into the woods. When you know you have friends by your side, no evil is too dark to face.
"We shall all, in the end, be led to where we belong. We shall all, in the end, find our way home." ...more
What was that ending?! The whole book was so good and tense, with the build-up of the clowns threatening the children being truly terrifying. But the What was that ending?! The whole book was so good and tense, with the build-up of the clowns threatening the children being truly terrifying. But the ending was so abruptly wrapped up well, without any consequences for the kids nor the parents (which is the one continuous storyline I really appreciated). Really a letdown of a great quartet. 3 stars, but honestly: stick to book 1 and 2....more
That's not fair Taylor, you brought the Iron Giant into this story - that already wins me over. But wow, the plot really takes off in this book: not oThat's not fair Taylor, you brought the Iron Giant into this story - that already wins me over. But wow, the plot really takes off in this book: not only by building on parts from book 2 and 3 - The Netherways, the elevator, Herbie's past - but the whole mystery around Ludovico Festergrimm is so fascinating! The decision to end with a cliffhanger is a great choice, but even before that I couldn't wait to uncover the biggest secret of Eerie-on-Sea with Herbie and Violet. Bring me Mermedusa!
"Zingen helpt om moed te vinden, zegt Fredo. En dan win je de oorlog." "En wat als je toch verliest? Heb je dan geen moed? Of te weinig?"
Een pracht "Zingen helpt om moed te vinden, zegt Fredo. En dan win je de oorlog." "En wat als je toch verliest? Heb je dan geen moed? Of te weinig?"
Een prachtig boek van Els Beerten over de wens van mensen om te overleven, en hoe dat kan bestaan uit vertrekken of blijven; en hoe beide keuzes een leven vormgeven.
In 'Allemaal willen we de hemel' toonde Beerten hoe geweldig ze de complexiteit van de oorlog op een simpel niveau terug kan brengen: keuzes aan welke kant je staan worden besloten door vrienden die alleen wensen een held te worden. In 'De rest van ons leven' is het zo ontroerend om te zien hoe de liefde van Fredo's vader voor zijn golden boy, Fredo overeind houdt als hij verlaten raakt in Engeland tijdens de oorlog. Als 'Freddy Santy' blijft hij veilig, maar is dat genoeg?
"Er is een verschil tussen het luisteren naar een verhaal en er middenin zitten. Het is op momenten dat niemand weet wat de volgende stap zal zijn, als het einde niet in zicht is, dat de banden worden gesmeed, levens verweven kunnen worden."
Ik vond het verhaal het sterkst als de focus was op Fredo en zijn vader, en later op de band tussen Fredo en Vito, maar er zaten een aantal verhaallijnen bij die (voor mij) weinig betekenis hadden. Het begraven mes van Luigi, Roberto's banden met de maffia: ze voegden een element van spanning toe die uiteindelijk nergens heen ging. En ik had gehoopt dat de volwassen uiteindelijk toch eerlijker (of opener) zouden zijn tegen Vito over bepaalde zaken.
Een indrukwekkend en ontroerend verhaal, maar waar de 1e helft in Engeland voor mij krachtiger en evenwichtiger was dan het gedeelte in Italië. 3,5 sterren.
"...en we hopen dat het wonder gebeurt, dat een mens opnieuw kan beginnen. Terwijl het niet kan. Alles wat ooit was, is er nog altijd. Een mens gaat verder met altijd meer. Hij laat helemaal niets achter. En misschien is dat zijn grootste geluk." ...more
"Iedere reis is een vlucht die geen vervulling zal brengen, want je neemt jezelf altijd mee, zouden wijsgeren zeggen, maar je neemt, Sinbad, altijd j "Iedere reis is een vlucht die geen vervulling zal brengen, want je neemt jezelf altijd mee, zouden wijsgeren zeggen, maar je neemt, Sinbad, altijd jezelf mee terug ook! Besef dat!"
Een mooie verzameling van de 1000-en-1 nacht verhalen: niet alle fabels (en hun moraal) begreep ik helemaal, maar de reizen van Sinbad de Zeeman waren spannend en avontuurlijk. De Zilveren Penseel voor Annemarie van Haringen is zeker verdiend, want de grote, kleurrijke illustraties waren prachtig....more
"De wolf staat nog steeds waar hij stond. Een beetje verder weg dan daarnet, lijkt het wel. "Hallo?" Het meisje rammelt met het prikkeldraad. "Komt "De wolf staat nog steeds waar hij stond. Een beetje verder weg dan daarnet, lijkt het wel. "Hallo?" Het meisje rammelt met het prikkeldraad. "Komt er nog wat van?"
Het is best een opgave, met een nieuw boek komen na het enorme succes van Lampje, maar met "De Meisjes" is het Annet Schaap zeker gelukt. Zeven sprookjes vertelt ze op nieuwe wijze: we herkennen nog steeds Doornroosje ('Slaapster') en Hans & Grietje ('Koekjes'), maar de toon is grappiger of grimmiger. Het gevaar is sluwer verborgen in ouders die hun eigen fouten goedpraten, knappe prinsen met een afkeurende blik of commerciële bakkersvrouwen. Gelukkig zijn er altijd de Meisjes zelf, die op pad gaan, de boel opschudden en, als er niemand komt, zichzelf redden.
Rest mij alleen nog de illustraties te prijzen (uiteraard van Schaap zelf), want die zijn zo prachtig donker en scherp: er ging nog niet eerder zoveel dreiging en kracht uit van een klosje garen of een pincet. Aanrader voor iedereen van boven de 9 jaar....more
"Do you see the Shadowghast? Or has it slipped away, in the dark autumn night...watching, waiting to snatch your shadow?"
Another great addition t"Do you see the Shadowghast? Or has it slipped away, in the dark autumn night...watching, waiting to snatch your shadow?"
Another great addition to the Eerie-on-Sea adventures! Compared to the other two books, this one is more spooky than fantastical, but the bond between Herbie and Violet remains at the center.
The vivid descriptions of Eerie-on-Sea are one of my favorite aspects of this series, and with Ghastly Night approaching, the scenery only gets better. The legend of the Shadowghast itself, the manglewick candles, and the mysterious Netherways: it only makes the seaside town feel more real and complex. Especially when there are hints dropped that Herbie is more connected with the place than he knows...
While I found the plot easier to predict compared to the other books, seeing Herbie and Violet's partnership hit a rocky patch was worked out well: they each have genuine seasons to believe what they believe. As Herbie mentions around the middle, "they both had changed since the first time they met", which makes these kids such good, dynamic characters.
The finale in the theatre however surprised me by being really frightening and spectacular, so I take my rating to 3,75 stars. A middle-grade book perfect to read around Halloween, and certainly one that fans of the series will love. I can't wait for the next adventure!
Read here my other reviews of The Legends of Eerie-on-Sea books:#1 Malamander | #2 Gargantis | #4 Festergrimm (upcoming) | #5 Mermedusa (upcoming)...more
"Secrets are best kept hidden, because sometimes people aren’t ready to hear the truth. And that’s okay, King, he said, because you don’t need oth "Secrets are best kept hidden, because sometimes people aren’t ready to hear the truth. And that’s okay, King, he said, because you don’t need other people to know the truth also. Just as long as you got that truth in you.”
This (audio)book was incredible: beautiful and bittersweet and yet dares to be hopeful for the future. I hope that readers, especially young boys, read this and learn that it's okay for boys to cry! For boys to be open about their emotions, to their friends and their parents! To say "I love you" to the people you love, because as Khalid's death shows, you never know when it will be too late.
“The world isn't always good to people who are different. I just don't want you to make your road any harder than it has to be.” “Trying to be a bo “The world isn't always good to people who are different. I just don't want you to make your road any harder than it has to be.” “Trying to be a boy is really hard.”
What a wonderful and heartwarming audiobook to start Pridemonth with! I knew George to be a queer classic, but to hear the story being told to me made it so clear how clever and build-up this middle-grade is.
By having the narrator constantly address George as she, they makes it clear to us how frustrating it is to live in a world where everyone misgenders you. Simple remarks from George's mom about her becoming an old man, or Ms. Udell not even letting George finish her audition for Charlotte: kids are never too young to know who they truly are.
I therefore was so happy for George's friendship with Kelly: if her best friend tells Kelly she is a girl, then Kelly is 100% there to help George share that with the world. Kelly's support during the play and at the Zoo is so brave and uplifting: I hope other kids like George find similar support, and take courage from her story.
4 stars, and a middle-grade novel certainly worth it's queer classic-status.
Ps. I just learned that the narrator of the George audiobook, Jamie Clayton, is a transgender actress! According to the author, Alex felt it important to have trans voices telling trans stories to make the story feel genuine - YES! That choice makes me so happy! ...more
Loading...
