Puck's Reviews > De rest van ons leven

"Zingen helpt om moed te vinden, zegt Fredo. En dan win je de oorlog."
"En wat als je toch verliest? Heb je dan geen moed? Of te weinig?"

Een prachtig boek van Els Beerten over de wens van mensen om te overleven, en hoe dat kan bestaan uit vertrekken of blijven; en hoe beide keuzes een leven vormgeven.

In 'Allemaal willen we de hemel' toonde Beerten hoe geweldig ze de complexiteit van de oorlog op een simpel niveau terug kan brengen: keuzes aan welke kant je staan worden besloten door vrienden die alleen wensen een held te worden. In 'De rest van ons leven' is het zo ontroerend om te zien hoe de liefde van Fredo's vader voor zijn golden boy, Fredo overeind houdt als hij verlaten raakt in Engeland tijdens de oorlog. Als 'Freddy Santy' blijft hij veilig, maar is dat genoeg?

"Er is een verschil tussen het luisteren naar een verhaal en er middenin zitten. Het is op momenten dat niemand weet wat de volgende stap zal zijn, als het einde niet in zicht is, dat de banden worden gesmeed, levens verweven kunnen worden."

Ik vond het verhaal het sterkst als de focus was op Fredo en zijn vader, en later op de band tussen Fredo en Vito, maar er zaten een aantal verhaallijnen bij die (voor mij) weinig betekenis hadden. Het begraven mes van Luigi, Roberto's banden met de maffia: ze voegden een element van spanning toe die uiteindelijk nergens heen ging. En ik had gehoopt dat de volwassen uiteindelijk toch eerlijker (of opener) zouden zijn tegen Vito over bepaalde zaken.

Een indrukwekkend en ontroerend verhaal, maar waar de 1e helft in Engeland voor mij krachtiger en evenwichtiger was dan het gedeelte in Italië. 3,5 sterren.

"...en we hopen dat het wonder gebeurt, dat een mens opnieuw kan beginnen. Terwijl het niet kan. Alles wat ooit was, is er nog altijd. Een mens gaat verder met altijd meer. Hij laat helemaal niets achter.
En misschien is dat zijn grootste geluk."