Вежа Вятроў
| Славутасць | |
| Вежа Вятроў | |
|---|---|
 | |
| 37°58′27″ пн. ш. 23°43′37″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне |
|
| Архітэктурны стыль | старажытнарымская архітэктура[d] і эліністычная архітэктура[d] |
| Скульптар | Андронік[d] |
| Матэрыял | пентэлійскі мармур[d] |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вежа Вятроў — найстаражытнейшы метэаралагічны помнік у Афінах, вышынёй 12 метраў і дыяметрам каля 8 метраў. Узвядзенне гэтай васьміграннай вежы пентэліконскага мармуру на рымскай агоры прыпісваецца астраному Андроніку з Кіра. Традыцыйна гэта падзея датуецца сярэдзінай I-га стагоддзя да н.э., аднак не выключана і больш ранняя дата.
У антычнасці вежу вянчаў флюгер у выглядзе Трытона. Захаваўся апяразваючы верх вежы фрыз з алегарычнымі выявамі васьмі вятроў — Барэя (паўночны), Кекія (паўночна-ўсходні), Апеліёта (усходні), Эўра (паўднёва-ўсходні), Нота (паўднёвы), Ліпса (паўднёва-заходні), Зефіра (заходні) і Скірона (паўночна-заходні). Унутры вежы знаходзілася клепсідра, якую жывілі воды з акропаля.
У Сярэднявеччы вежа была прыстасавана пад царкоўную званніцу. Напачатку XIX стагоддзя вызвалена ад векавых напластаванняў. Паслужыла правобразам абсерваторыі Радкліфа ў Оксфардзе (1794) і аднайменнай вежы ў Севастопалі (1849).
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]
