| dbo:abstract
|
- L'Arca de l'Aliança (en hebreu modern: ארון הברית; en hebreu antic: אֲרוֹן הַבְּרִית; transliterat: Aron HaBrit) era un objecte sagrat de la tradició jueva, que apareix a la Bíblia; i és present igualment com objecte sagrat a l'Església Ortodoxa Etíop. (ca)
- تابوت العهد (بالعبرية: אֲרוֹן הַבְּרִית) أو تَابُوتَ الشَّهَادَة (بالعبرية: אֲרוֹן הָעֵדֻת) أو تابوت الرب عند اليهود والمسيحيين وتابوت السكينة عند المسلمين. وهو التابوت الذي حُفظت به ألواح العهد، وفقاً للتراث اليهودي. وهذا التابوت وُضع داخل قدس الأقداس بالهيكل. وهو مطلي بالذهب ومزين بإطار من الذهب. (ar)
- Archa úmluvy (také Schrána smlouvy či Schrána svědectví) byla, podle biblických událostí, truhla obsahující nejcennější židovské náboženské předměty: Desky zákona obsahující desatero, a manu. Její popis je součástí 25. kapitoly knihy Exodus. Schrána úmluvy byla Izraelci brána do bitev v průběhu dobývání země zaslíbené, například při obléhání Jericha, i později, při hájení Izraele před nepřáteli. Byla uchovávána v Jeruzalémském chrámě (před tím ve stánku úmluvy) a ztratila se po zničení chrámu v roce 586 př. n. l. V jednom deuterokanonickém spisu, Druhé knize Makabejské, je zmínka o tom, že před zničením Chrámu byla archa úmluvy ukryta skupinou mužů vedenou prorokem Jeremjášem v jakési jeskyni, která se nachází u hory, „na niž vystoupil Mojžíš, aby spatřil dědictví od Boha“. Podle jiné židovské tradice byla archa ještě před zničením chrámu ukryta a zazděna v labyrintu pod Chrámovou horou, kde je dodnes. Etiopské legendy pro změnu vyprávějí o jejím přenesení Menelikem do Aksumu, hlavního města Etiopie. Menelik byl jako následník trůnu v Jeruzalémě po Šalamounovi před archou úmluvy korunován za krále Simenu a Sáby. Nejdříve byla archa uložena v Aksumu a poté byla údajně více než 800 let uchovávána na ostrově Tana Kerkos na jezeře Tana, kde se ještě dnes nacházejí prastaré židovské obětní kameny.Když Etiopie ve 4. století za krále přijala křesťanství, byla archa úmluvy přenesena zpět do Aksumu, kde pro ni byl postaven chrám „Marie ze Sionu“. Archa úmluvy se stala jedním ze základních pilířů etiopské křesťanské církve. Před zničením chrámu v 16. století muslimy byla archa úmluvy údajně přenesena do bezpečí na jeden z ostrovů na jezeře Tana. V 17. století byl za císaře postaven v Aksúmu pro archu nový chrám.V roce 1965 nechal císař Haile Selassie vybudovat pro archu úmluvy vedle obnoveného kostela „Marie ze Sionu“ zvláštní kapli, která jí skýtá větší bezpečí. Když však dnes obyvatelé Etiopie mluví o arše úmluvy, míní tím jedinou kamennou desku Zákona s pěti přikázáními na každé straně, umístěnou ve schránce, zhotovené později; původní pozlacená schránka již zřejmě neexistuje. Aby nedošlo k nedorozumění, nehovoří se dnes v Etiopii o arše úmluvy, ale o „Mojžíšově desce Zákona“. Ve středověku a novověku figuruje archa úmluvy (podobně jako tzv. Svatý grál) v nauce nejrůznějších tajných společností, například Svobodných zednářů. Hledání ztracené archy úmluvy se pak objevuje i v dobrodružné literatuře, filmu a počítačových hrách, například ve filmu Indiana Jones a dobyvatelé ztracené archy. (cs)
- Η κιβωτός της διαθήκης (Εβρ. ארון הברית, αρόν χαβρίτ) περιγράφεται στη Παλαιά Διαθήκη ως ένα ιερό κιβώτιο, μέσα στο οποίο φυλάσσονταν οι πέτρινες πλάκες όπου ήταν γραμμένες οι Δέκα Εντολές που είχε παραδώσει ο Θεός, για δεύτερη φορά, στον Μωυσή, και άλλα ιερά αντικείμενα των Ισραηλιτών. Η κιβωτός αυτή —που δεν πρέπει να συγχέεται με την κιβωτό του Νώε— κατασκευάσθηκε με εντολή του Θεού, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έθεσε στον Μωυσή σε όραμα στο όρος Σινά. (Έξοδος 25:9-10) Φυλασσόταν αρχικά μέσα στην «Σκηνή του Μαρτυρίου» ή «σκηνή της συνάντησης» κατά την περιπλάνηση στην και αργότερα μέσα στο εσώτατο δωμάτιο του Ιουδαϊκού Ναού στην Ιερουσαλήμ, όπου κατέληξαν. Η ύπαρξη της κιβωτού της διαθήκης υποδήλωνε ότι ο Θεός ήταν ανάμεσα στον λαό του Ισραήλ και επικοινωνούσε μαζί τους, παρέχοντας συγκεκριμένες κατευθύνσεις όταν ήταν απαραίτητο. Ο ραβίνος και κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπήρχαν δύο κιβωτοί της διαθήκης: μία προσωρινή που είχε κατασκευάσει ο Μωυσής και μία μεταγενέστερη που είχε φτιάξει ο εργοδηγός της κατασκευής της κιβωτού, ο Βεσελεήλ (Βεσαλεήλ). Κατά την 40ετή περιπλάνηση των Ισραηλιτών στην έρημο η κιβωτός μεταφερόταν από τους ιερείς μπροστά από το λαό και το στράτευμα. (Αριθμοί 4:5, 6· 10:33-36· Ψαλμοί 68:1· 132:8) Κατά τη μεταφορά της η κιβωτός ήταν πάντα τυλιγμένη με ένα κάλυμμα από δέρμα φώκιας και με ένα γαλανό ύφασμα, κρυμμένη προσεκτικά ακόμα και από τα μάτια των που τη μετέφεραν. (el)
- The Ark of the Covenant, also known as the Ark of the Testimony or the Ark of God, is believed to be the most sacred relic of the Israelites and is described as a wooden chest, covered in pure gold, with an elaborately designed lid called the mercy seat. According to the Book of Exodus, the Ark contained the two stone tablets of the Ten Commandments. According to the New Testament Book of Hebrews, it also contained Aaron's rod and a pot of manna. The biblical account relates that approximately one year after the Israelites' exodus from Egypt, the Ark was created according to the pattern given to Moses by God when the Israelites were encamped at the foot of Mount Sinai. Thereafter, the gold-plated acacia chest was carried by its staves by the Levites approximately 2,000 cubits (approximately 800 meters or 2,600 feet) in advance of the people when on the march. God spoke with Moses "from between the two cherubim" on the Ark's cover. (en)
- La Kesto de Interligo estis sanktaĵo laŭ juda kaj kristana tradicio. Ĝi entenis dum la bibliaj tempoj du ŝtontabulojn de Dekalogo, kiujn ricevis Moseo de Dio, ankaŭ vazon enhavantan iom da manao kaj la bastonon de Aaron. Ĝi estis ornamita, kun orlamenoj kovrita lignokesto. Eliro 25/10-22 : "Kaj ili faru keston el akacia ligno; du ulnoj kaj duono estu ĝia longo, kaj unu ulno kaj duono ĝia larĝo, kaj unu ulno kaj duono ĝia alto. Kaj tegu ĝin per pura oro, interne kaj ekstere tegu ĝin, kaj faru sur ĝi oran kronon ĉirkaŭe. Kaj fandu por ĝi kvar orajn ringojn, kaj alfortikigu ilin sur ĝiaj kvar anguloj: du ringojn sur unu ĝia flanko kaj du ringojn sur ĝia alia flanko. Kaj faru stangojn el akacia ligno kaj tegu ilin per oro. Kaj metu la stangojn en la ringojn sur la flankoj de la kesto, por porti la keston per ili. En la ringoj de la kesto devas esti la stangoj; ili ne estu prenataj for de ĝi. Kaj en la keston enmetu la Ateston, kiun Mi donos al vi. Kaj faru fermoplaton el pura oro; du ulnoj kaj duono estu ĝia longo, kaj unu ulno kaj duono ĝia larĝo. Kaj faru du kerubojn el oro; per forĝa laboro faru ilin ĉe la du randoj de la fermoplato. Faru unu kerubon ĉe unu flanko kaj unu kerubon ĉe la alia flanko; elstarantaj el la fermoplato faru la kerubojn, sur ĝiaj du flankoj. Kaj la keruboj estu etendantaj siajn flugilojn supren, kovrante per siaj flugiloj la fermoplaton, kaj iliaj vizaĝoj estu unu kontraŭ la alia; al la fermoplato estu turnitaj la vizaĝoj de la keruboj. Kaj metu la fermoplaton sur la keston supre, kaj en la keston metu la ateston, kiun Mi donos al vi. Kaj Mi aperados al vi tie, kaj Mi parolados kun vi super la fermoplato, el inter la du keruboj, kiuj estos super la kesto de atesto, pri ĉio, kion Mi ordonos al vi por la Izraelidoj." Dum migrado de la judoj tra la dezerto, ĝin kunportis la pastra genro de levidoj. Post setliĝo sur la "tero de promesoj", Kanaano, oni rezervis la keston en la urbo Ŝilo, sed oni fojfoje kunportis kun si al militiroj. La keston transportis al Jerusalemo reĝo Davido kaj ĝin lokigis Salomono en la templon. Oni rezervis la keston de interligo en la praa jerusalema templo, en la tabernaklo, en la plej interna sanktejo. Ĝin povis vidi eĉ la juda ĉefpastro nur unufoje en la jaro, dum la jomkipuro (tago de la ĝenerala peko-pardono). Epistolo al la Hebreoj 9/1-7 : "Sed eĉ la unua interligo havis ordonojn pri Diservado, kaj sanktejon mondan. Ĉar tabernaklo estis pretigita: la unua, en kiu estis la kandelabro kaj la tablo kaj la panoj de propono; ĝi estas nomata la Sanktejo; kaj post la dua kurteno, la tabernaklo nomata la Plejsanktejo, havanta la oran incensilon, kaj la keston de interligo, tegitan entute per oro, en kiu estis vazo ora (enhavanta la manaon) kaj la ekflorinta bastono de Aaron kaj la tabeloj de la interligo, kaj super tio kerubojn de gloro superombrantajn la fermoplaton, pri kiuj ni nun ne povas detale paroli. Kiam do ĉi tio estis tiel aranĝita, en la unuan tabernaklon eniras ĉiam la pastroj, farante la Diservojn; sed en la duan, unufoje en la jaro eniras la ĉefpastro sola, ne sen sango, kiun li oferas pro si kaj pro la eraroj de la popolo;" La fina sorto de la interligo-kesto ne estas konata. Ĝi malaperis post la detruo de la urbo kaj de la templo de Jerusalemo far la babilona reĝo Nebukadnecar en ... plej verŝajne ĝi neniiĝis. Dua Libro de la Kronikoj 36/15-19 : "La Eternulo, Dio de iliaj patroj, avertadis ilin per Siaj senditoj, konstante avertadis, ĉar Li domaĝis Sian popolon kaj Sian loĝejon. Sed ili mokis la senditojn de Dio, malŝatis Liajn vortojn, kaj ridis pri Liaj profetoj, ĝis la kolero de la Eternulo leviĝis kontraŭ Lian popolon tiel, ke saniĝo fariĝis ne ebla. Kaj Li venigis sur ilin la reĝon de la Ĥaldeoj, kaj ĉi tiu mortigis iliajn junulojn per glavo en la domo de ilia sanktejo; li ne kompatis junulon nek junulinon, nek maljunulon nek grizulon: ĉio estis transdonita en lian manon. Kaj ĉiujn objektojn el la domo de Dio, la grandajn kaj la malgrandajn, kaj la trezorojn de la domo de la Eternulo, kaj la trezorojn de la reĝo kaj de liaj altranguloj, ĉion li transportis en Babelon. Kaj ili forbruligis la domon de Dio kaj detruis la muregojn de Jerusalem, kaj ĉiujn ĝiajn palacojn ili forbruligis per fajro, kaj ĉiujn ĝiajn plej karajn objektojn ili neniigis." Sed ekszitas aliaj legendoj pri ĝi...
* Laŭ la Dua Libro de la Makabeoj 2/4-8, antaŭ la detruo de Jerusalemo la profeto Jeremia kaŝintus la Keston de la Interligo en groto de la monto Nebo nun forgesita. Ĝi reaperontus dum la mesiaj tempoj.
* Laŭ la libro Kebra Nagast, okaze de sia vizito al Jerusalemo la keston ŝtelintus la etiopa reĝo , kiu estis la nelegitima filo de Salomono kaj de la reĝino de Ŝeba. Ĝi unue estus konservita sur insulo de la lago Tana, kaj poste transportita dum la 4-a jarcento okaze de la kristaniĝo de la lando en la plejsanktejon de la kristana preĝejo "Sankta Maria de Ciono" ĉe Aksumo. Nuntempe ĝi estus konservita en la katedralo kaj protektita de gardisto, kiu tre malofte eliras el la sanktejo kaj estas la unsola homo rajtigita vidi la Keston. (eo)
- Die Bundeslade oder Bundestruhe (hebräisch אֲרוֹן הַבְּרִית ʔarōn habrīt, neuhebräisch: Aron habrit, auch hebräisch אֲרוֹן הָעֵדוּת ʔarōn hāʿedut, deutsch ‚Lade des Zeugnisses‘, hebräisch אֲרוֹן הַאֱלֹהִים ʔarōn haʔelohîm, deutsch ‚Gotteslade‘ oder einfach hebräisch הָאָרוֹן hāʔārōn, deutsch ‚die Lade‘) war ein heiliger Kultgegenstand der Israeliten, der gemäß der Tora nach göttlicher Anweisung entworfen und hergestellt wurde. Sie enthielt nach biblischer Darstellung unter anderem die zwei Steintafeln mit den Zehn Geboten, die Mose von Gott erhielt. Die Bundeslade galt nach dem Auszug aus Ägypten und während Israels Wüstenwanderung und der sogenannten Landnahme als Garant für Gottes Gegenwart inmitten des Volkes. Sie ist bis heute das Symbol für den Bund Gottes mit dem Volk Israel (daher der Name „Bundeslade“). Einen archäologischen Nachweis ihrer Existenz gibt es nicht. Nach der biblischen Beschreibung (Ex 25,10–22 ) war sie eine innen wie außen mit Gold überzogene Truhe aus Akazienholz. Sie war mit zwei Tragestangen versehen, die in goldenen Ringen steckten. Nach biblischen Angaben betrugen ihre Abmessungen ungefähr 130 × 80 × 80 cm (L × B × H). Die auch in Hebr. 9,4–5 ausführlich beschriebene, abnehmbare Deckplatte (hebräisch: kapporet) trägt in den verschiedenen Bibelübersetzungen unterschiedliche Bezeichnungen, z. B. Gnadenstuhl bzw. -ort (Lutherübersetzung), Versöhnungsdeckel (einige Ausgaben der Elberfelder Bibel) oder Sühneplatte (Einheitsübersetzung). Sie war damit ein Zeichen der Versöhnung zwischen Gott und Menschen. Auf ihr thronten zwei Cherubim, die schützend ihre Flügel gegeneinander und über die Deckplatte ausbreiteten. Zwischen den Cherubim erschien die Herrlichkeit Gottes (Schechina). Berührt werden durfte die Truhe nur von den Würdigsten und Hohepriestern. Jede unbefugte Berührung stellte ein Sakrileg dar und führte, so die Überlieferung, zum sofortigen Tod des Frevlers. In Synagogen wird heute der Toraschrein, in dem die Tora-Rollen aufbewahrt werden, als „Heiliger Schrein“ (hebräisch אָרוֹן הקׄדֶשׁ ʔārōn haqodeš, neuhebräisch: Aron hakodeš) bezeichnet. Der Toraschrein steht an der Vorderwand der Synagoge, die immer Richtung Jerusalem gerichtet ist. (de)
- Itun-kutxa (hebreeraz: אָרוֹן הַבְּרִית ʾĀrôn Hābərît, egun Aron Habrit ahoskatua), Irteeraren arabera Hamar Aginduak idatzirik zituzten barnean zituen kutxa izan zen. Irteera, Zenbakiak, eta liburuen arabera, Aaronen makila, mana-pitxer bat eta Moisesek idatzitako lehendabiziko Torah-biribilkia ere bazituen; hala ere, Salomonen erreinaldian bi harlauzak besterik ez zituela dio.. Irteeraren arabera, Jaungoikoak Moisesi Sinai mendian kutxa egiteko agindua eman zion.. Bibliaren arabera, israeldarrak Egiptotik irten zirenean, apaizek herria eta armadatik 2.000 besabete aurrean itun-kutxa zeramaten. Jordan ibaiatik gertu zeudela, honen urak ireki eta israeldarrak pasatzeko gai izan ziren (Josue. 3:15-16; 4:7-18). Jeriko hiria ere, itun-kutxari esker hartu zuten (Josue. 6:4-20). Ez dago garai haietako iturririk itun-kutxari buruz Biblia baino. (eu)
- L'Arche d'alliance (en hébreu אֲרוֹן הָעֵדוּת, Aron ha'Edout, « Arche du témoignage ») est le coffre qui, selon la Bible, contient les Tables de la Loi (Dix Commandements) données à Moïse sur le mont Sinaï. C'est un coffre oblong de bois recouvert d'or. Le propitiatoire, surmonté de deux chérubins qui en forment le couvercle, est considéré comme le trône, la résidence terrestre de Yahvé. Lorsque le tabernacle fut terminé, l'arche fut placée dans le saint des saints, la partie la plus centrale du Temple de Salomon. (fr)
- El arca de la Alianza o arca del Pacto (en hebreo: אֲרוֹן הַבְּרִית ʾĂrōn haBǝrīṯ; koiné: Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης, romanizado: Kibōtòs tês Diathḗkēs; Ge'ez: ታቦት tābōt) es un cofre de madera cubierto de oro descrito en la Biblia que, según el libro del Éxodo, contenía las dos tablas de piedra de los Diez Mandamientos. Según la Carta a los hebreos del Nuevo Testamento, también contenía la vara de Aarón y una vasija de maná. El episodio se sitúa aproximadamente un año después del éxodo de Egipto. El arca fue creada siguiendo el modelo que Dios le habría dado a Moisés cuando los israelitas acamparon al pie del monte Sinaí. Más tarde se colocó en el templo de Jerusalén construido por Salomón. Hay quienes sostienen que se trataba de las segundas tablas y los restos de la primera; por otro lado, otros sostienen que además se guardó un rollo de la Torá. (es)
- Dar leis an mBíobla, soitheach beannaithe a bhí in Áirc an Chonartha, mar ar coinníodh na taibléidí cloiche ar a raibh na Deich nAitheanta scríofa. Dar le cuntas an Bhíobla, ordaíodh do Mhaois an Áirc a dhéanamh agus d'iompar beirt shagart í os comhair an phobail agus an airm. Luaitear míorúiltí éagsúla léi ar nós Abhainn na Iordáine a scaradh chun an slua a ligean thairsti, agus thit ballaí Ireachó nuair a iompraíodh an Áirc mórthimpeall orthu agus trompaí á séideadh. Luaitear an Áirc go minic sa Bhíobla agus i bhfinscéalta éagsúla ó shin. Ní fios cad a tharla di ó ghabh na Bablóinigh críocha na nGiúdach. Dúradh go raibh sí san Afraic agus in áiteanna éagsúla sa Mheán-oirthear, agus fiú i dTeamhair in Éirinn. (ga)
- Tabut Perjanjian (bahasa Ibrani: אָרוֹן הָבְרִית Ārōn Hāb’rīt [pelafalan modern Aron Habrit]; bahasa Arab: تابوت العهد Tābūt Al-ʿahd; bahasa Inggris: Ark of the Covenant atau Ark of Testimony; juga disebut Tabut Hukum Allah atau Tabut Allah (Ark of God)) adalah wadah yang digambarkan dalam Alkitab berisi Loh-Loh Batu di mana tertulis Sepuluh perintah Allah, Tongkat Harun, dan roti manna. Menurut Pentateukh, Tabut dibuat atas perintah Tuhan, selaras dengan penglihatan kenabian Musa di Gunung Sinai (Keluaran 25:10-16). Tuhan berbicara dengan Musa "dari antara dua kerubim" di penutup Tabut (Keluaran 25:22). Tabut dan benda-benda sucinya merupakan "keagungan Israel" (Ratapan 2:1). Rashi dan beberapa Midrashim menyatakan bahwa terdapat dua tabut - satu dibuat Musa untuk sementara waktu dan satu lagi yang lebih kemudian dibuat oleh Bezaleel. (in)
- 법궤(히브리어: ארון הברית 아론 하버리스) 또는 성궤(聖櫃), 언약궤(Ark of the Covenant, 중국어: 約櫃)는 성경에 등장하는 금박을 입힌 나무 상자이다. 모세가 하나님께 받은 십계명을 새긴 석판 2개를 보관하고 있다고 한다. 그 외에도 대제사장 아론의 지팡이와 신이 내려주신 음식인 만나가 안에 들어 있다고 한다. 히브리어 성경에 의하면, '법궤는 네 면이 모두 황금으로 덮여 있었으며, 아론의 지팡이, 만나, 십계명이 새겨진 석판 2개를 담고 있는 황금 항아리였다.'라고 적혀 있다. 성경에 따르면, 법궤는 출애굽 도중 모세가 시나이 산에 올라가 신에게 직접 받은 2개의 석판을 보관하기 위해 만들어졌다고 한다. 이 때부터, 법궤는 레위 지파 사람들에 의해 받쳐져, 이스라엘의 군대와 민중 앞에서 같이 행진하며, 그들의 사기를 끌어올리는 역할을 하게 되었다. 법궤는 가죽과 푸른색 천으로 만들어진 성막 아래에 조심스럽게 감싸져 이동되었고, 심지어 사제들과 레위 지파의 고위 성직자들도 함부로 볼 수 없을 만큼 신성시되었다. 성경에는 상자 위에 2명의 거룹이 법궤 뚜껑을 감싸는 모습으로 장식되어 있었고, 법궤를 옮기기 위해 4개의 고리가 달려 있어, 이 고리에 장대를 끼워 법궤를 운반했다고 한다. (ko)
- De ark van het verbond (Hebreeuws: אָרוֹן הַבְּרִית ʾĀrôn Habbərît, moderne uitspraak: Aron haBrit) was in de Hebreeuwse Bijbel een heilige kist. De ark werd door Basaleël gemaakt tijdens de uittocht uit Egypte, bij de Sinaï (Exodus 25:10-22; 37:1-9). Het was een draagbare kist, waarin de twee stenen platen met daarop de tien geboden bewaard werden (1 Koningen 8:9, 2 Kronieken 5:10). Hij stond in het allerheiligste, de binnenste ruimte van de tabernakel, en later in dezelfde ruimte in de tempel van Salomo te Jeruzalem. (nl)
- 契約の箱（けいやくのはこ、ヘブライ語: ארון הברית aron habrit、英: Ark of the Covenant）は、『旧約聖書』に記されている、十戒が刻まれた石板を収めた箱のことである。証の箱（あかしのはこ）、掟の箱（おきてのはこ）、聖櫃（せいひつ）、約櫃（やくひつ）とも呼ばれる。ただしユダヤ教・キリスト教において、「聖櫃」は「契約の箱」より広義のものをも含む語彙である。 「聖櫃」も参照 (ja)
- Arka Przymierza (hebr. אָרוֹן הָבְרִית Aron ha-Berit, łac. arca – „skrzynia”) – w chrześcijaństwie i judaizmie ozdobna skrzynia, w której przechowywano tablice z Dekalogiem, była symbolem obecności Jahwe. (pl)
- L'arca dell'Alleanza (in ebraico ארון הברית, ʾĀrôn habbərît, pronuncia moderna /aˌʀon habˈʀit/), secondo la Bibbia, era una cassa di legno d'acacia con un coperchio d'oro, utilizzata per custodire le Tavole della Legge date da Dio a Mosè sul monte Sinai. Essa costituiva il segno visibile della presenza divina in mezzo al popolo di Israele. (it)
- A Arca da Aliança (no hebraico: ארון הברית aróhn hab·beríth; grego: ki·bo·tós tes di·a·thé·kes") é descrita na Bíblia como o objeto em que as tábuas dos Dez mandamentos e outros objetos sagrados teriam sido guardadas, como também veículo de comunicação entre Deus e seu povo escolhido. Foi utilizada pelos hebreus até seu desaparecimento, que segundo especulações, ocorreu na conquista de Jerusalém por Nabucodonosor II. Segundo o livro de II Macabeus, geralmente presente somente nas Bíblias Católicas, o profeta Jeremias foi o responsável por escondê-la no Monte Nebo. (pt)
- Ковче́г Заве́та (ивр. אֲרוֹן הַבְּרִית, арон ха-брит, также ковчег Откровения или ковчег Свидетельства, ивр. אֲרוֹן הַעֵדֻת, арон ха-эдут; обозначается в Библии также рядом других имён) — описанный в Ветхом Завете священный объект. Представлял собой ковчег (переносной ящик), в котором хранились каменные скрижали Завета с десятью заповедями (а согласно новозаветному Посланию к Евреям, также сосуд с манной и жезл Аарона). Согласно Краткой еврейской энциклопедии, самый священный объект из находившихся вначале в Скинии собрания, а затем в Святая святых Иерусалимского Храма. Ковчег, согласно Торе, являлся символом союза Бога с народом Израиля и служил свидетельством присутствия Бога в его среде. Согласно библейским текстам, сооружён по приказу Всевышнего Веселеилом или Моисеем. Переносился впереди пересекавшего пустыню народа Израиля, играл роль во взятии Иерихона и дальнейших войнах израильтян. Доставлен царём Давидом в Иерусалим и помещён его сыном Соломоном в Святая святых Иерусалимского Храма. Исчез бесследно при захвате Иерусалима вавилонянами или ранее. С ковчегом Завета связан ряд легенд, излагаемых в раввинистической и мусульманской богословской литературе; в работах христианских богословов ковчег Завета чаще всего выступает как символ. Позднейшие исследователи расходятся во мнениях о ритуальной роли ковчега Завета и его судьбе. (ru)
- Förbundsarken, vittnesbördets ark (heb. 'Aron ha-berith) är i de bibliska berättelserna (2 Mos. 25:21, 40:20) en guldbeslagen träkista där de båda lagtavlorna som Mose fått av Gud på berget Sinai förvarades. Kistans lock ansågs samtidigt vara Guds tron och var smyckad med två gyllene keruber. Arken var det synbara vittnesbördet om Guds närvaro. Sedan den en tid förvarats i Shilo, fördes den av David till Jerusalem. I Salomos tempel fick den sin plats i det allra heligaste, där den stod till Jerusalems förstörelse år 586 f.Kr. Under medeltiden florerade legender om att förbundsarken innan förstörelsen av Salomos tempel fördes från Jerusalem. Vissa anger det kristna Etiopien som den plats dit den fördes. Den aksumitiske härskaren , enligt legenden son till Salomo och drottningen av Saba, är den som skall ha tagit arken till sitt land. Enligt Uppenbarelseboken 11:19 i Bibeln finns den i himlen, där den förvaras i Guds tempel. (sv)
- 契约之柜（希伯來語：אָרוֹן הָבְּרִית、Ārōn Hābrīt）简称契约柜或约柜，又稱法櫃，是古代以色列民族的聖物。 (zh)
- Ковчег Заповіту, або Ковчег Свідоцтва (івр. אֲרוֹן הַבְּרִית, арон а-бріт, теж івр. אֲרוֹן הַעֵדֻת, арон а-едут) — в Старому Заповіті священна скриня ізраїльтян, що містила таблиці закону (див. Десять Заповідей) і була символом присутності Бога і заповіту зробленого між Богом та Ізраїлем. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- L'Arca de l'Aliança (en hebreu modern: ארון הברית; en hebreu antic: אֲרוֹן הַבְּרִית; transliterat: Aron HaBrit) era un objecte sagrat de la tradició jueva, que apareix a la Bíblia; i és present igualment com objecte sagrat a l'Església Ortodoxa Etíop. (ca)
- تابوت العهد (بالعبرية: אֲרוֹן הַבְּרִית) أو تَابُوتَ الشَّهَادَة (بالعبرية: אֲרוֹן הָעֵדֻת) أو تابوت الرب عند اليهود والمسيحيين وتابوت السكينة عند المسلمين. وهو التابوت الذي حُفظت به ألواح العهد، وفقاً للتراث اليهودي. وهذا التابوت وُضع داخل قدس الأقداس بالهيكل. وهو مطلي بالذهب ومزين بإطار من الذهب. (ar)
- L'Arche d'alliance (en hébreu אֲרוֹן הָעֵדוּת, Aron ha'Edout, « Arche du témoignage ») est le coffre qui, selon la Bible, contient les Tables de la Loi (Dix Commandements) données à Moïse sur le mont Sinaï. C'est un coffre oblong de bois recouvert d'or. Le propitiatoire, surmonté de deux chérubins qui en forment le couvercle, est considéré comme le trône, la résidence terrestre de Yahvé. Lorsque le tabernacle fut terminé, l'arche fut placée dans le saint des saints, la partie la plus centrale du Temple de Salomon. (fr)
- Dar leis an mBíobla, soitheach beannaithe a bhí in Áirc an Chonartha, mar ar coinníodh na taibléidí cloiche ar a raibh na Deich nAitheanta scríofa. Dar le cuntas an Bhíobla, ordaíodh do Mhaois an Áirc a dhéanamh agus d'iompar beirt shagart í os comhair an phobail agus an airm. Luaitear míorúiltí éagsúla léi ar nós Abhainn na Iordáine a scaradh chun an slua a ligean thairsti, agus thit ballaí Ireachó nuair a iompraíodh an Áirc mórthimpeall orthu agus trompaí á séideadh. Luaitear an Áirc go minic sa Bhíobla agus i bhfinscéalta éagsúla ó shin. Ní fios cad a tharla di ó ghabh na Bablóinigh críocha na nGiúdach. Dúradh go raibh sí san Afraic agus in áiteanna éagsúla sa Mheán-oirthear, agus fiú i dTeamhair in Éirinn. (ga)
- De ark van het verbond (Hebreeuws: אָרוֹן הַבְּרִית ʾĀrôn Habbərît, moderne uitspraak: Aron haBrit) was in de Hebreeuwse Bijbel een heilige kist. De ark werd door Basaleël gemaakt tijdens de uittocht uit Egypte, bij de Sinaï (Exodus 25:10-22; 37:1-9). Het was een draagbare kist, waarin de twee stenen platen met daarop de tien geboden bewaard werden (1 Koningen 8:9, 2 Kronieken 5:10). Hij stond in het allerheiligste, de binnenste ruimte van de tabernakel, en later in dezelfde ruimte in de tempel van Salomo te Jeruzalem. (nl)
- 契約の箱（けいやくのはこ、ヘブライ語: ארון הברית aron habrit、英: Ark of the Covenant）は、『旧約聖書』に記されている、十戒が刻まれた石板を収めた箱のことである。証の箱（あかしのはこ）、掟の箱（おきてのはこ）、聖櫃（せいひつ）、約櫃（やくひつ）とも呼ばれる。ただしユダヤ教・キリスト教において、「聖櫃」は「契約の箱」より広義のものをも含む語彙である。 「聖櫃」も参照 (ja)
- Arka Przymierza (hebr. אָרוֹן הָבְרִית Aron ha-Berit, łac. arca – „skrzynia”) – w chrześcijaństwie i judaizmie ozdobna skrzynia, w której przechowywano tablice z Dekalogiem, była symbolem obecności Jahwe. (pl)
- L'arca dell'Alleanza (in ebraico ארון הברית, ʾĀrôn habbərît, pronuncia moderna /aˌʀon habˈʀit/), secondo la Bibbia, era una cassa di legno d'acacia con un coperchio d'oro, utilizzata per custodire le Tavole della Legge date da Dio a Mosè sul monte Sinai. Essa costituiva il segno visibile della presenza divina in mezzo al popolo di Israele. (it)
- A Arca da Aliança (no hebraico: ארון הברית aróhn hab·beríth; grego: ki·bo·tós tes di·a·thé·kes") é descrita na Bíblia como o objeto em que as tábuas dos Dez mandamentos e outros objetos sagrados teriam sido guardadas, como também veículo de comunicação entre Deus e seu povo escolhido. Foi utilizada pelos hebreus até seu desaparecimento, que segundo especulações, ocorreu na conquista de Jerusalém por Nabucodonosor II. Segundo o livro de II Macabeus, geralmente presente somente nas Bíblias Católicas, o profeta Jeremias foi o responsável por escondê-la no Monte Nebo. (pt)
- 契约之柜（希伯來語：אָרוֹן הָבְּרִית、Ārōn Hābrīt）简称契约柜或约柜，又稱法櫃，是古代以色列民族的聖物。 (zh)
- Ковчег Заповіту, або Ковчег Свідоцтва (івр. אֲרוֹן הַבְּרִית, арон а-бріт, теж івр. אֲרוֹן הַעֵדֻת, арон а-едут) — в Старому Заповіті священна скриня ізраїльтян, що містила таблиці закону (див. Десять Заповідей) і була символом присутності Бога і заповіту зробленого між Богом та Ізраїлем. (uk)
- Archa úmluvy (také Schrána smlouvy či Schrána svědectví) byla, podle biblických událostí, truhla obsahující nejcennější židovské náboženské předměty: Desky zákona obsahující desatero, a manu. Její popis je součástí 25. kapitoly knihy Exodus. Schrána úmluvy byla Izraelci brána do bitev v průběhu dobývání země zaslíbené, například při obléhání Jericha, i později, při hájení Izraele před nepřáteli. Byla uchovávána v Jeruzalémském chrámě (před tím ve stánku úmluvy) a ztratila se po zničení chrámu v roce 586 př. n. l. V jednom deuterokanonickém spisu, Druhé knize Makabejské, je zmínka o tom, že před zničením Chrámu byla archa úmluvy ukryta skupinou mužů vedenou prorokem Jeremjášem v jakési jeskyni, která se nachází u hory, „na niž vystoupil Mojžíš, aby spatřil dědictví od Boha“. Podle jiné žid (cs)
- Die Bundeslade oder Bundestruhe (hebräisch אֲרוֹן הַבְּרִית ʔarōn habrīt, neuhebräisch: Aron habrit, auch hebräisch אֲרוֹן הָעֵדוּת ʔarōn hāʿedut, deutsch ‚Lade des Zeugnisses‘, hebräisch אֲרוֹן הַאֱלֹהִים ʔarōn haʔelohîm, deutsch ‚Gotteslade‘ oder einfach hebräisch הָאָרוֹן hāʔārōn, deutsch ‚die Lade‘) war ein heiliger Kultgegenstand der Israeliten, der gemäß der Tora nach göttlicher Anweisung entworfen und hergestellt wurde. Sie enthielt nach biblischer Darstellung unter anderem die zwei Steintafeln mit den Zehn Geboten, die Mose von Gott erhielt. Die Bundeslade galt nach dem Auszug aus Ägypten und während Israels Wüstenwanderung und der sogenannten Landnahme als Garant für Gottes Gegenwart inmitten des Volkes. Sie ist bis heute das Symbol für den Bund Gottes mit dem Volk Israel (daher d (de)
- Η κιβωτός της διαθήκης (Εβρ. ארון הברית, αρόν χαβρίτ) περιγράφεται στη Παλαιά Διαθήκη ως ένα ιερό κιβώτιο, μέσα στο οποίο φυλάσσονταν οι πέτρινες πλάκες όπου ήταν γραμμένες οι Δέκα Εντολές που είχε παραδώσει ο Θεός, για δεύτερη φορά, στον Μωυσή, και άλλα ιερά αντικείμενα των Ισραηλιτών. Η κιβωτός αυτή —που δεν πρέπει να συγχέεται με την κιβωτό του Νώε— κατασκευάσθηκε με εντολή του Θεού, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έθεσε στον Μωυσή σε όραμα στο όρος Σινά. (Έξοδος 25:9-10) Φυλασσόταν αρχικά μέσα στην «Σκηνή του Μαρτυρίου» ή «σκηνή της συνάντησης» κατά την περιπλάνηση στην και αργότερα μέσα στο εσώτατο δωμάτιο του Ιουδαϊκού Ναού στην Ιερουσαλήμ, όπου κατέληξαν. (el)
- The Ark of the Covenant, also known as the Ark of the Testimony or the Ark of God, is believed to be the most sacred relic of the Israelites and is described as a wooden chest, covered in pure gold, with an elaborately designed lid called the mercy seat. According to the Book of Exodus, the Ark contained the two stone tablets of the Ten Commandments. According to the New Testament Book of Hebrews, it also contained Aaron's rod and a pot of manna. (en)
- La Kesto de Interligo estis sanktaĵo laŭ juda kaj kristana tradicio. Ĝi entenis dum la bibliaj tempoj du ŝtontabulojn de Dekalogo, kiujn ricevis Moseo de Dio, ankaŭ vazon enhavantan iom da manao kaj la bastonon de Aaron. Ĝi estis ornamita, kun orlamenoj kovrita lignokesto. Dum migrado de la judoj tra la dezerto, ĝin kunportis la pastra genro de levidoj. Post setliĝo sur la "tero de promesoj", Kanaano, oni rezervis la keston en la urbo Ŝilo, sed oni fojfoje kunportis kun si al militiroj. La keston transportis al Jerusalemo reĝo Davido kaj ĝin lokigis Salomono en la templon. (eo)
- El arca de la Alianza o arca del Pacto (en hebreo: אֲרוֹן הַבְּרִית ʾĂrōn haBǝrīṯ; koiné: Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης, romanizado: Kibōtòs tês Diathḗkēs; Ge'ez: ታቦት tābōt) es un cofre de madera cubierto de oro descrito en la Biblia que, según el libro del Éxodo, contenía las dos tablas de piedra de los Diez Mandamientos. Según la Carta a los hebreos del Nuevo Testamento, también contenía la vara de Aarón y una vasija de maná. El episodio se sitúa aproximadamente un año después del éxodo de Egipto. (es)
- Itun-kutxa (hebreeraz: אָרוֹן הַבְּרִית ʾĀrôn Hābərît, egun Aron Habrit ahoskatua), Irteeraren arabera Hamar Aginduak idatzirik zituzten barnean zituen kutxa izan zen. Irteera, Zenbakiak, eta liburuen arabera, Aaronen makila, mana-pitxer bat eta Moisesek idatzitako lehendabiziko Torah-biribilkia ere bazituen; hala ere, Salomonen erreinaldian bi harlauzak besterik ez zituela dio.. Irteeraren arabera, Jaungoikoak Moisesi Sinai mendian kutxa egiteko agindua eman zion.. (eu)
- Tabut Perjanjian (bahasa Ibrani: אָרוֹן הָבְרִית Ārōn Hāb’rīt [pelafalan modern Aron Habrit]; bahasa Arab: تابوت العهد Tābūt Al-ʿahd; bahasa Inggris: Ark of the Covenant atau Ark of Testimony; juga disebut Tabut Hukum Allah atau Tabut Allah (Ark of God)) adalah wadah yang digambarkan dalam Alkitab berisi Loh-Loh Batu di mana tertulis Sepuluh perintah Allah, Tongkat Harun, dan roti manna. Menurut Pentateukh, Tabut dibuat atas perintah Tuhan, selaras dengan penglihatan kenabian Musa di Gunung Sinai (Keluaran 25:10-16). Tuhan berbicara dengan Musa "dari antara dua kerubim" di penutup Tabut (Keluaran 25:22). Tabut dan benda-benda sucinya merupakan "keagungan Israel" (Ratapan 2:1). Rashi dan beberapa Midrashim menyatakan bahwa terdapat dua tabut - satu dibuat Musa untuk sementara waktu dan sa (in)
- 법궤(히브리어: ארון הברית 아론 하버리스) 또는 성궤(聖櫃), 언약궤(Ark of the Covenant, 중국어: 約櫃)는 성경에 등장하는 금박을 입힌 나무 상자이다. 모세가 하나님께 받은 십계명을 새긴 석판 2개를 보관하고 있다고 한다. 그 외에도 대제사장 아론의 지팡이와 신이 내려주신 음식인 만나가 안에 들어 있다고 한다. 히브리어 성경에 의하면, '법궤는 네 면이 모두 황금으로 덮여 있었으며, 아론의 지팡이, 만나, 십계명이 새겨진 석판 2개를 담고 있는 황금 항아리였다.'라고 적혀 있다. (ko)
- Förbundsarken, vittnesbördets ark (heb. 'Aron ha-berith) är i de bibliska berättelserna (2 Mos. 25:21, 40:20) en guldbeslagen träkista där de båda lagtavlorna som Mose fått av Gud på berget Sinai förvarades. Kistans lock ansågs samtidigt vara Guds tron och var smyckad med två gyllene keruber. Arken var det synbara vittnesbördet om Guds närvaro. Sedan den en tid förvarats i Shilo, fördes den av David till Jerusalem. I Salomos tempel fick den sin plats i det allra heligaste, där den stod till Jerusalems förstörelse år 586 f.Kr. (sv)
- Ковче́г Заве́та (ивр. אֲרוֹן הַבְּרִית, арон ха-брит, также ковчег Откровения или ковчег Свидетельства, ивр. אֲרוֹן הַעֵדֻת, арон ха-эдут; обозначается в Библии также рядом других имён) — описанный в Ветхом Завете священный объект. Представлял собой ковчег (переносной ящик), в котором хранились каменные скрижали Завета с десятью заповедями (а согласно новозаветному Посланию к Евреям, также сосуд с манной и жезл Аарона). Согласно Краткой еврейской энциклопедии, самый священный объект из находившихся вначале в Скинии собрания, а затем в Святая святых Иерусалимского Храма. Ковчег, согласно Торе, являлся символом союза Бога с народом Израиля и служил свидетельством присутствия Бога в его среде. (ru)
|
