| dbo:abstract
|
- Josef II. (13. března 1741 Vídeň – 20. února 1790 Vídeň) byl v letech 1765 až 1790 císař Svaté říše římské a v letech 1780 až 1790 král uherský a (nekorunovaný) král český, markrabě moravský a arcivévoda rakouský. Byl jedním z nejvýznamnějších panovnických představitelů evropského osvícenství, prosadil řadu osvícenských reforem. V českých zemích se těšil obzvláštní oblibě, např. častý výskyt jména Josef je odrazem jeho obliby mezi lidem, jehož postavení podstatně zlepšil. Díky jeho oblibě u sedláků mu začal prostý lid přezdívat „selský panovník“. Jeho sochy byly po rozpadu Rakouska-Uherska v roce 1918, případně po roce 1945 z českých ulic jako symbol habsburského mocnářství a germanizace odstraněny, nebo alespoň přemístěny do ústraní (např. roku 1919 v Brně nebo roku 1920 v Teplicích). V Praze byla roku 2014 instalována jeho socha na nádvoří Všeobecné fakultní nemocnice. Další sochy Josefa II. je možné opět vidět v některých městech a obcích, např. v Trutnově, Kadani, Uničově, Kunraticích u Cvikova atd. Socha ze zaniklého pomníku v Brně je umístěna v areálu psychiatrické nemocnice v Brně-Černovicích. (cs)
- Josep II del Sacre Imperi Romanogermànic (Schönbrunn, Sacre Imperi Romanogermànic 1741 – Viena 1790) fou un arxiduc d'Àustria que va esdevenir emperador romanogermànic (1765-1790), rei de Bohèmia i Hongria, així com la resta de títols tradicionalment vinculats a la Casa d'Àustria (1780 - 1790). Es considera un dels representants del despotisme il·lustrat, va governar donat suport i influït pel seu canceller d'Estat . Va mostrar interès per les idees enciclopedistes. Va Intentar modernitzar, impulsar i racionalitzar el funcionament de l'administració amb un programa de reformes amb l'objectiu de construir un Estat unitari centralitzat amb l'alemany com llengua administrativa. Es va iniciar una política de liberalització comercial, es va fomentar el desenvolupament de la "indústria" i es va unificar el sistema fiscal, iniciatives basades en idees mercantilistes amb les quals es va tractar d'impulsar l'economia. Va abolir la servitud i les corporacions en donar garanties als camperols sobre la propietat permetent la seua emancipació. Es va posar fi a les prestacions de treball entre camperols, va disposar les bases de la tolerància religiosa al posar fi a les persecucions d'ortodoxos i protestants, va millorar i secularitzà l'educació i es van crear noves universitats. Durant el Primer Repartiment de Polònia, en 1772, va annexionar Galitzia als dominis dels Habsburg en contra de l'opinió de la seua mare. Es va enfrontar amb suecs i otomans. A aquests últims, en 1785, els va arrabassar Bukovina. Va planejar l'annexió de Baviera però la resistència de Prússia i el resultat de la Guerra de successió bavaresa l'hi van impedir. Va estrènyer les relacions amb Rússia a la qual va donar suport militar en la guerra que lluitava contra Turquia en una guerra en la qual el territori austríac . Va ser contemporani de Wolfgang Amadeus Mozart, el cèlebre compositor. Josep II va contraure matrimoni en dues ocasions, la primera amb la princesa Isabel de Borbó-Parma, filla del duc Felip I de Parma, amb la qual va tenir una filla anomenada Maria Teresa que va morir prematurament. Després de la defunció de la seua primera esposa, Isabel, es va casar amb Josefina de Baviera, filla de Carles Albert, elector de Baviera. Com que a Josep II no li van sobreviure fills barons el va succeir el seu germà Leopold II. (ca)
- جوزف الثاني، (13 مارس 1741 - 20 فبراير 1790)، كان يحكم الإمبراطورية الرومانية المقدسة من 1765 إلى 1790 ,هو أول حاكم للنمسا من أسرة " لورين "، وهو الابن الأكبر لماريا تيريزا وزوجها فرانسيس الأول، مات بدون انجاب أي طفل، وورثه بالحكم أخوه ليوبولد الثاني، وهو واحد من الزعماء الذين لم يتميزوا بالأنانية. من أقواله : القوة المطلقة حتماً ستفسد مالكها.قدم خدمات لشعبه، وألغى قوانين الرق والعبودية (ar)
- Ο Ιωσήφ Β΄ (Joseph II, Βιέννη 13 Μαρτίου 1741 - 20 Φεβρουαρίου 1790) από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης ήταν αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1765 - 1790), και ηγεμόνας των κτήσεων των Αψβούργων (μαζί με τη μητέρα του από το 1765 και μόνος από το 1780). Ο Ιωσήφ Βενέδικτος Αντώνιος Μιχαήλ Αδάμ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Α΄ και της Μαρίας Θηρεσίας, αδελφός της Μαρίας Αντουανέττας, ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας της Αυστρίας από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης. Υπήρξε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της πεφωτισμένης δεσποτείας στην Ευρώπη μαζί με την Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας και τον Φρειδερίκο Β΄ της Πρωσίας. Αλλά οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που είχε σκοπό να πάρει τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν σε όλη τους την έκταση λόγω των έντονων αντιδράσεων που προκάλεσαν και του πρόωρου θανάτου του. Η πολιτική του έμεινε γνωστή ως Ιωσηφινισμός. (el)
- Joseph II. (* 13. März 1741 in Schloss Schönbrunn; † 20. Februar 1790 in Wien) war von 1765 bis 1790 als erster Angehöriger des Hauses Habsburg-Lothringen Kaiser des Heiligen Römischen Reiches. Von 1765 bis 1780 amtierte Joseph, den die Kaiserwürde alleine nur titularisch aufwertete, als Mitregent seiner Mutter Maria Theresia in den Ländern der Habsburgermonarchie, ab 1780 übte er die Herrschaft als Erzherzog von Österreich allein aus. Joseph gilt als ein Exponent des aufgeklärten Absolutismus und setzte ein ehrgeiziges Reformprogramm in Gang (Josephinismus, Toleranzpatent, Aufhebung der Leibeigenschaft). Kurz vor Ende seines Lebens sah er sich gezwungen, zahlreiche seiner Reformvorhaben wieder zurückzunehmen. Sein Wahlspruch lautete: Virtute et exemplo („Mit Tugend und Beispiel“). (de)
- Jozefo la 2-a estis imperiestro de la Sankta Romia Imperio (1780 – 1790) Jozefo la 2-a naskiĝis la 13-an de marto 1741. Liaj gepatroj estis la imperiestro romia Francisko la 1-a Stefano kaj Maria Teresia de Habsburgo, i.a. reĝino de Bohemio kaj Hungario. La multaj titoloj de Jozefo la 2-a laŭ la Habsburga tradicio estis "imperiestro de la Sankta Romia Imperio, ĉiam pligrandiganto de la imperio, reĝo kaj princo-elektisto de Bohemio, reĝo germana, lombardia kaj apostola reĝo de Hungario, Kroatio kaj Slovenio, arkiduko de Aŭstrio, grandduko de Toskanio, ĉeĥa plej supera vicgrafo, duko de Stirio, Karintio, Krajno, Luksemburgio, Limburko, Brabanto, Silezio, Milano, Mantuo-, margrafo de Moravio kaj sinjoro en Burgau, kaj , grafo de Tirolo, , Istrio, Flandrio kaj Henegovio. Jozefo parolis germane, latine, france, itale kaj hispane. La 21-an de septembro 1741 li ĉeestis kun sia patrino antaŭ hungara koncilio. De 1741 ĝis 1760 li estis edukata en la viena kortego. En 1760 li edziĝis al Isabela Parma, filino de la parma duko Filipo. En 1762 la filino Maria Teresia estis naskita, kiu mortis okjara. En 1763 li komencis konstrui la fortreson Josefstadt (hodiaŭ Josefov). La 22-an de novembro de 1763 naskiĝis la filino Kristina (ŝi mortis la saman tagon).
* la 27-an de novembro de 1763 Isabela mortis sekve de malfacila nasko kaj pro kontaĝo de variolo.
* marto de 1764 li estis elektita kiel romgermana reĝo.
* la 3-an de aprilo de 1764 kronado kiel la romgermana reĝo. Francisko la 1-a lasis ĉiokaze produkti kopiaĵojn de imperiestraj juveloj, kiujn li mem havis sur la kapo, se li kiel imperiestro akompanis la filon.
* 1765 post la morto de sia patro li fariĝis kunreganto de la patrino kaj imperiestro.
* 1765 Maria Teresia devigis la filon, ke li edziĝu al Jozefino Bavora, filino de imperiestro Karolo la 7-a. Jozefo, kiu neniam rekonsciiĝis pro perdo de sia unua edzino, ne amis Jozefinon kaj li ne interrilatis kun ŝi.
* 1767 imperiestrino Jozefino mortis pro variolo kaj Jozefo strikte rifuzis pluajn proponojn al nupto.
* 1769 Jozefo vizitis la papon en Romo postulante de li, ke li nuligu la jezuitan ordenon.
* 1770 li renkontiĝis kun la prusa reĝo kaj brandenburga princo-elektisto Frederiko la 2-a de Prusio dum soldatmanovroj. Ĉi tie estis ankaŭ interkonsentita la t.n. unua divido de Pollando.
* 1772 li interkonsentis kun la turka sultano (militanta kontraŭ Rusio), ke li devigos Rusion al paco pro dono de ia teritorio. Post konsento de la sultano li lasis mobilizi kaj Rusio cedis. Jozefo ricevis nordan parton de Moldavio – Bukovinon.
* la 5-an de aŭgusto de 1772 interkonsentita oficialaj kontraktoj pri forŝiro de limregionaj teritorioj de disfalanta pola regno. Aŭstrio ricevis sudan parton de Pollando, la t.n. reĝlandon galician-vladimiran.
* 1774 li faris vojaĝon tra la monarĥio kiel grafo el Falkenstein.
* 1777 li provis akiri Bavarion, sed pro rezisto de ceteraj germanaj princoj li devis kontentiĝi nur kun la t.n. Inna kvartalo. Legu pri bavara hered-vica milito.
* 1777 li vizitis sian fratinon Marie-Antoinette kaj ŝian edzon Ludovikon la 16-an en Parizo, por ke li admonu ilin kaj rebonigu ilian kapricoplenan vivon.
* 1780 li interkonsentis aliancon kun carino Katarino la 2-a kaj pro ŝia subteno li realigis elekton de sia frato, grandmajstro de Ordeno de germanaj kavaliroj, Maksmiliano, en princo-elektistan kurion de kolonja ĉefepiskopejo, per kio lotrinanoj proprumis du princo-elektistajn voĉojn.
* 1760-1780 La jozefa teritoria registrado: la unua tutlanda projekto pri mapa registrado de la habsburga teritorio.
* la 10-an de oktobro de 1780 li metis la fundamentan ŝtonon de la fortreso Theresienstadt (hodiaŭ Terezín) en Bohemio. Post la morto de la patrino en 1780 li fariĝis reĝo de Bohemio kaj Hungario kaj samtempe li maldungis plimulton de la kortego. Jaron poste, la 1-an de novembro 1781, li nuligis per imperiestra patento servutecon en Bohemio. La 29-an de novembro de 1781 Jozefo la 2-a nuligis per aparta patento ĉiujn monaĥejojn, kiuj ne okupiĝis per socie prospera agado kiel ekzemple per instruado aŭ per zorgo pri malsanuloj. En 1781 la imperiestro eldonis la . Interalie danke al tio la greka komunumo ricevis aŭtonomion kaj ĝia kapelo en Vieno — statuson de la paroĥa preĝejo Katedralo de Sankta Triunio. La 22-an de februaro de 1782 papo Pio la 6-a veturis al Vieno por devigi Jozefon, ke li nuligu siajn ekleziajn reformojn, sed ne sukcesis.
* la 21-an de aprilo de 1783 en Prago estis malfermita Teatro de Nostic. Iniciato estis prezidanto de ĉeĥa gubernio grafo F. A. Nostic.
* 1783 juĝoj transiris en manojn de la ŝtato.
* la 12-an de februaro de 1784 kvar ĝis nun aŭtonomiaj pragaj urboj (Hradčany, Malgranda Kvartalo, Malnova kaj Nova Urbo de Prago) estis unuigitaj en unu administran tutaĵon.
* la 22-an de aŭgusto de 1785 Jozefo nuligis servutecon en Hungario.
* 1785 – 1789 estis prilaborita la t.n. jozefa katastro, en kies bazo estis okazonta impostigo de la tuta grundo. Sed pro rezisto de nobelaro tio ne okazis.
* 1788 la romia imperiestro Jozefo la 2-a kaj la rusa carino Katarino la 2-a komencis militon kontraŭ Turkio.
* 1788 en Nederlando eksplodis ribelo de nobelaro kaj popolo kontraŭ la reformoj de Jozefo.
* decembro de 1788 Jozefo la 2-a transdonis komandadon en la turka batalfronto al generalo Laŭdono, kiu alveturis komune kun kronprinco Francisko, kaj li mem forveturis Vienon pro sano atakita de ftizo. Pli malfrue estis venkita de aŭstriaj soldataroj Beogrado.
* la 4-an de julio de 1789 Václav Matěj Kramerius komencis eldoni la unuajn ĉeĥajn ĵurnalojn.
* la 20-an de februaro de 1790 Jozefo la 2-a subiĝis al tuberkulozo. Jozefo la 2-a vidis la ĉefan obstaklon por evoluo de la ŝtato en divido de potenco inter reganto kaj nobelaro. Liaj reformoj estis tre radikalaj, sed la tempo ankoraŭ ne estis preparita por ili.
* Statuo de Jozefo la 2-a en Uničov (Ĉeĥio)
* blazono de Jozefo la 2-a
* Jozefo la 2-a (dekstre) kun lia frato kaj posteulo Leopold la 2-a (maldekstre) (eo)
- Josef II.a (Joseph Benedikt August Johann Anton Michael Adam Von Habsburg-Lothringen, Viena, 1741eko martxoaren 13a - Viena, 1790eko otsailaren 20a) Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea (1765-1790), Hungariako eta Bohemiako erregea, Austriako artxidukea eta Milango dukea izan zen. Austrian agindu zuen Habsburgo-Lorrena etxeko lehenbiziko artxidukea izan zen. (eu)
- José II (13 de marzo de 1741 - 20 de febrero de 1790) fue un archiduque austriaco del siglo XVIII y luego emperador del Sacro Imperio Romano Germánico de 1765 a 1790, rey de Hungría (1780-1790) y rey de Bohemia (1780-1790). Sus contemporáneos lo admiraban por su gran cultura y por su habilidad para gobernar, incluso muchos historiadores modernos lo consideraban un genio. (es)
- Joseph II (German: Josef Benedikt Anton Michael Adam; English: Joseph Benedict Anthony Michael Adam; 13 March 1741 – 20 February 1790) was Holy Roman Emperor from August 1765 and sole ruler of the Habsburg lands from November 29, 1780 until his death. He was the eldest son of Empress Maria Theresa and her husband, Emperor Francis I, and the brother of Marie Antoinette, Maria Carolina of Austria and Maria Amalia, Duchess of Parma. He was thus the first ruler in the Austrian dominions of the union of the Houses of Habsburg and Lorraine, styled Habsburg-Lorraine. Joseph was a proponent of enlightened absolutism; however, his commitment to secularizing, liberalizing and modernizing reforms resulted in significant opposition, which resulted in failure to fully implement his programs. Meanwhile, despite making some territorial gains, his reckless foreign policy badly isolated Austria. He has been ranked with Catherine the Great of Russia and Frederick the Great of Prussia as one of the three great Enlightenment monarchs. False but influential letters depict him as a somewhat more radical philosophe than he probably was. His policies are now known as Josephinism. He was a supporter of the arts, and most importantly of composers such as Wolfgang Amadeus Mozart and Antonio Salieri. He died with no surviving children and was succeeded by his younger brother Leopold II. (en)
- Joseph de Habsbourg-Lorraine, puis Joseph II, né le 13 mars 1741 à Vienne et décédé le 20 février 1790 dans la même ville, était un Empereur du Saint-Empire Romain Germanique de 1765 à 1790. Il était le fils aîné de François de Lorraine et de Marie-Thérèse d'Autriche. Il est élu empereur des Romains à la mort de son père en 1765 et devient corégent des possessions héréditaires des Habsbourg d'Autriche dont il hérite en 1780, à la mort de sa mère. Joseph II se montra un souverain moderne et réformiste. Mais ses réformes, trop rapides, n'ont été ni comprises ni acceptées par ses sujets. Il s'allia à la Prusse et à l'Empire russe pour dépecer la Pologne (1772) et faillit déclencher une guerre européenne en 1778 en voulant s'emparer de la Bavière. Il tenta d'influencer la politique étrangère de la France grâce à sa sœur Marie-Antoinette, épouse de Louis XVI. Il essaya également de démembrer l'Empire ottoman en s’alliant à l'Empire russe. A son décès, c'est son frère cadet, Léopold II, qui lui succède. (fr)
- Joseph Benedikt August Johannes Anton Michael Adam (13 Maret 1741 – 20 Februari 1790) adalah Kaisar Romawi Suci dari tahun 1765 hingga 1790 dan penguasa Monarki Habsburg dari tahun 1780 hingga 1790. Ia adalah putra tertua Maria Theresa dari Austria dan suaminya, Franz I. Ia juga dikenal dengan berbagai nama: Jerman: Joseph II., Belanda: Jozef II, Italia: Giuseppe II, Ceko: Josef II, Slowakia: Jozef II, Slovenia: Jožef II Romania: Iosif al II-lea, Hongaria: II. József, Kroasia: Josip II., Polandia: Józef II. (in)
- 요제프 2세(독일어: Joseph II, 1741년 3월 13일 ~ 1790년 2월 20일)는 로마왕(1764년 ~ 1765년)이었으며, 그의 아버지인 프란츠 1세가 죽은 뒤에는 신성 로마 제국의 황제(재위: 1765년 ~ 1790년)가 되었다. 그러나 재위 초기(1765년 ~ 1780년)에는 모후 마리아 테레지아와 함께 제국을 공동 통치하였고, 모후가 죽은 뒤에야 단독으로 제국을 통치할 수 있었다. 보헤미아의 국왕 요세프 2세(체코어: Josef II.), 헝가리와 크로아티아의 국왕 요제프 2세(헝가리어: II. József, 슬로바키아어: Jozef II. 요제프 2세, 크로아티아어: Josip II. 요시프 2세)에 해당한다. 요제프 2세는 프란츠 1세와 마리아 테레지아 사이에서 태어난 맏아들이다. 요제프는 뛰어난 기억력과 호전적이고 냉소적인 성격을 가지고 있었다. 요제프는 결혼을 통해 딸 한 명만을 얻었으나, 그 딸은 요제프보다 먼저 죽었기 때문에 요제프의 후계자는 동생 레오폴드가 되었다. 군주로써 요제프는 계몽전제군주적 성향을 띠었으며, 생전에 많은 개혁을 추진했다. 요제프가 이룩한 관료 체제는 오스트리아에서 미치지 않는 곳이 없었다. 요제프의 계몽절대주의는 관료화와 반교황주의적인 가톨릭주의가 결합되었는데, 이를 라 한다. 요제프주의는 19세기까지 발전했다. 그는 농노제를 폐지하고 '종교적 관용에 대한 칙령(Patent of Toleration)'을 통해 법 앞에서 모든 종교가 평등하다는 원칙을 수립했다. 또 언론의 자유를 보장하는 한편 가톨릭교회 예수회를 해산시켰다. 이같은 개혁조치때문에 로마 가톨릭 교황과 갈등을 빚었다. (ko)
- Giuseppe Benedetto Augusto Giovanni Antonio Michele Adamo d'Asburgo-Lorena (Vienna, 13 marzo 1741 – Vienna, 20 febbraio 1790) è stato Sacro Romano Imperatore dal 1765, dapprima associato al trono sui domini della famiglia d'Asburgo con la madre Maria Teresa fino alla morte di lei, avvenuta nel 1780, e quindi anche arciduca d'Austria e unico regnante fino alla sua morte, avvenuta nel 1790. Troppo illuminato e troppo poco cattolico, durante il suo regno venne considerato dai suoi contemporanei come il tipico rappresentante del "dispotismo illuminato", non credendo nel diritto divino dei re, e come imperatore continuò l'opera della madre secondo i principi del giurisdizionalismo. La sua politica ecclesiastica si ispirava al febronianesimo e fu chiamata giuseppinismo in suo onore. Con essa l'imperatore intendeva unificare nelle mani dello Stato i poteri sul clero nazionale, sottraendoli al papa e ai suoi rappresentanti, i nunzi apostolici, in maniera molto simile al gallicanesimo francese. Per questa sua propensione a interessarsi agli affari ecclesiastici venne soprannominato anche re sacrestano. (it)
- Jozef II (Jozef Benedictus August Johan Anton Michaël Adam) (Wenen, 13 maart 1741 - aldaar, 20 februari 1790) was van 1765 tot 1790 keizer van het Heilige Roomse Rijk (Rooms-Duits keizer), en van 1780 tot 1790 heerser van de Habsburgse monarchie. Hij was de oudste zoon van keizerin Maria Theresia en keizer Frans I Stefan, en was een broer van Marie Antoinette. Hij was als zodanig (als erfgenaam van zijn moeder) de eerste heerser in de Oostenrijkse heerschappij van het huis Habsburg-Lotharingen. Jozef was een voorstander van verlicht absolutisme; zijn betrokkenheid bij de moderniserende hervormingen veroorzaakte echter veel tegenstand, waardoor zijn programma slechts gedeeltelijk uitgevoerd werd. Hij wordt, samen met Catharina II van Rusland en Frederik II van Pruisen, gezien als een van de drie grote verlichte monarchen. Zijn beleid staat nu bekend als het jozefinisme. Hij stierf zonder zonen en werd opgevolgd door zijn jongere broer, Leopold. (nl)
- ヨーゼフ2世（ドイツ語: Joseph II., 1741年3月13日 - 1790年2月20日）はハプスブルク帝国（オーストリア）君主で、正式にはハプスブルク＝ロートリンゲン朝第2代神聖ローマ帝国皇帝（在位：1765年 - 1790年）、オーストリア大公、ハンガリー王、ボヘミア王。実質的な女帝マリア・テレジアとその夫で正式な皇帝フランツ1世の長男。マリー・アントワネットの兄にあたる。 ハプスブルク家の男系は母マリア・テレジアまでであり、ヨーゼフ2世らの代からハプスブルク＝ロートリンゲン家となる。全名はヨーゼフ・ベネディクト・アウグスト・ヨハン・アントン・ミヒャエル・アダム・フォン・ハプスブルク＝ロートリンゲン（ドイツ語: Joseph Benedikt August Johann Anton Michael Adam von Habsburg-Lothringen）。 父フランツ1世の死後、母マリア・テレジアとともに共同統治を行う。啓蒙思想の影響を受けながら絶対主義の君主であろうともした啓蒙専制君主の代表的人物にプロイセンのフリードリヒ2世（大王）やロシア帝国のエカチェリーナ2世と並んで挙げられる。その政策と思想はヨーゼフ主義と呼ばれ、その急進的改革ゆえ「民衆王」「皇帝革命家」「人民皇帝」などのあだ名がある。 (ja)
- Józef II Habsburg (ur. 13 marca 1741 w Wiedniu, zm. 20 lutego 1790 tamże) – cesarz rzymski w latach 1765–1790, przedstawiciel absolutyzmu oświeconego, w czasie urzędowania wdrożył wiele reform dotyczących systemu podatkowego i szkolnictwa, wprowadził silne scentralizowane rządy, tolerancję religijną, ograniczył wpływy duchowieństwa i zniósł poddaństwo osobiste chłopów. Po śmierci ojca Franciszka I Lotaryńskiego w 1765 r. dopuszczony do współrządzenia z matką w dziedzicznych krajach austriackich. Wbrew woli Marii Teresy polecił zająć miasta spiskie (1769), czym rozpoczął I rozbiór Polski (1772). Rządził państwem austriackim w latach 1780–1790. Od 1780 wyłączny władca krajów habsburskich. Naśladował pruski militaryzm. Dążył do budowy zwartej monarchii z jednolitym językiem, administracją i systemem podatkowym. Najstarszy syn cesarzowej Marii Teresy Habsburg i Franciszka I Lotaryńskiego, wnuk Karola VI Habsburga. Miał dwie żony: Izabelę Marię Parmeńską i Marię Józefę Wittelsbach; zmarł jednak bezpotomnie (dwie jego córki z pierwszego małżeństwa zachorowały i umarły w dzieciństwie). Rozpoczął proces podporządkowywania Kościoła katolickiego państwu (józefinizm). W katalogu kar kryminalnych zniósł karę śmierci. (pl)
- Josef II, född 13 mars 1741 på slottet Schönbrunn i Wien, död 20 februari 1790 i Wien, var tysk-romersk kejsare från 1765 till sin död år 1790, och son till Frans I och Maria Teresia. (sv)
- José II (Viena, 13 de março de 1741 – Viena, 20 de fevereiro de 1790) foi o Imperador Romano-Germânico e Arquiduque da Áustria de 1765 até sua morte, além de Rei da Hungria, Croácia e Boêmia a partir de 1780. Era o filho mais velho da imperatriz Maria Teresa e seu marido o imperador Francisco I. Em 1760, casou-se com Isabel de Parma, eles tiveram duas filhas que morreram jovens e Isabel faleceu três anos depois do casamento. Sua mãe obrigou-o a casar-se com Maria Josefa da Baviera, que morreu em 1767, sem dar um filho a José. (pt)
- Ио́сиф II (нем. Joseph II.; 13 марта 1741, Вена — 20 февраля 1790, Вена) — король Германии с 27 марта 1764, избран императором Священной Римской империи 18 августа 1765 года, старший сын Марии Терезии, до конца ноября 1780 года был её соправителем; после смерти матери 29 ноября 1780 года унаследовал от неё владения Габсбургов — эрцгерцогство Австрийское, королевства Богемское и Венгерское. Выдающийся государственный деятель, реформатор, яркий представитель эпохи просвещённого абсолютизма. (ru)
- 約瑟夫二世（Josef II，1741年3月13日－1790年2月20日）是哈布斯堡—洛林王朝的奧地利大公，1764年加冕羅馬人民的國王(1764年-1790年在位)，1765年成为神聖羅馬皇帝（1765年-1790年在位），1780年是為匈牙利國王和波希米亞選侯(1780年-1790年) (zh)
- Йосиф II (Йозеф II, українізоване Йосип II (нім. Joseph II повне ім'я Josef Benedikt Anton Michel Adam; 13 березня 1741, Відень — 20 лютого 1790, там само) — король Німеччини з 27 березня 1764 року, обраний імператором Священної Римської імперії 18 серпня 1765 року, старший син Марії-Терезії. Самостійно правив, починаючи зі смерті матері 1780 року. 29 листопада 1780 року успадкував від неї володіння Габсбургів — ерцгерцогство Австрійське, королівства Богемське та Угорське, Королівство Галичини та Володимирії. Видатний державний діяч, реформатор, яскравий представник епохи освіченого абсолютизму. Прихильник так званого освіченого абсолютизму. Проводив політику протекціонізму економіки країн і намагався створити єдиний внутрішній ринок. У 80-х роках провів ряд реформ державного управління, спрямованих на зміцнення монархії. З метою подальшої політичної централізації Йосиф II поділив країну на 15 округів, управління якими знаходилось в руках урядових комісарів. Йосиф II скасував монастирське землеволодіння, підпорядкував діяльність церкви інтересам держави, запровадив нову систему шкільної освіти, яка сприяла розвитку світської школи. У 1781 році видав патент (указ) про релігійну толерантність, який запроваджував свободу віросповідання і зрівнював у правах греко-католицьке і римо-католицьке духовенство. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- جوزف الثاني، (13 مارس 1741 - 20 فبراير 1790)، كان يحكم الإمبراطورية الرومانية المقدسة من 1765 إلى 1790 ,هو أول حاكم للنمسا من أسرة " لورين "، وهو الابن الأكبر لماريا تيريزا وزوجها فرانسيس الأول، مات بدون انجاب أي طفل، وورثه بالحكم أخوه ليوبولد الثاني، وهو واحد من الزعماء الذين لم يتميزوا بالأنانية. من أقواله : القوة المطلقة حتماً ستفسد مالكها.قدم خدمات لشعبه، وألغى قوانين الرق والعبودية (ar)
- Josef II.a (Joseph Benedikt August Johann Anton Michael Adam Von Habsburg-Lothringen, Viena, 1741eko martxoaren 13a - Viena, 1790eko otsailaren 20a) Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea (1765-1790), Hungariako eta Bohemiako erregea, Austriako artxidukea eta Milango dukea izan zen. Austrian agindu zuen Habsburgo-Lorrena etxeko lehenbiziko artxidukea izan zen. (eu)
- José II (13 de marzo de 1741 - 20 de febrero de 1790) fue un archiduque austriaco del siglo XVIII y luego emperador del Sacro Imperio Romano Germánico de 1765 a 1790, rey de Hungría (1780-1790) y rey de Bohemia (1780-1790). Sus contemporáneos lo admiraban por su gran cultura y por su habilidad para gobernar, incluso muchos historiadores modernos lo consideraban un genio. (es)
- Joseph Benedikt August Johannes Anton Michael Adam (13 Maret 1741 – 20 Februari 1790) adalah Kaisar Romawi Suci dari tahun 1765 hingga 1790 dan penguasa Monarki Habsburg dari tahun 1780 hingga 1790. Ia adalah putra tertua Maria Theresa dari Austria dan suaminya, Franz I. Ia juga dikenal dengan berbagai nama: Jerman: Joseph II., Belanda: Jozef II, Italia: Giuseppe II, Ceko: Josef II, Slowakia: Jozef II, Slovenia: Jožef II Romania: Iosif al II-lea, Hongaria: II. József, Kroasia: Josip II., Polandia: Józef II. (in)
- ヨーゼフ2世（ドイツ語: Joseph II., 1741年3月13日 - 1790年2月20日）はハプスブルク帝国（オーストリア）君主で、正式にはハプスブルク＝ロートリンゲン朝第2代神聖ローマ帝国皇帝（在位：1765年 - 1790年）、オーストリア大公、ハンガリー王、ボヘミア王。実質的な女帝マリア・テレジアとその夫で正式な皇帝フランツ1世の長男。マリー・アントワネットの兄にあたる。 ハプスブルク家の男系は母マリア・テレジアまでであり、ヨーゼフ2世らの代からハプスブルク＝ロートリンゲン家となる。全名はヨーゼフ・ベネディクト・アウグスト・ヨハン・アントン・ミヒャエル・アダム・フォン・ハプスブルク＝ロートリンゲン（ドイツ語: Joseph Benedikt August Johann Anton Michael Adam von Habsburg-Lothringen）。 父フランツ1世の死後、母マリア・テレジアとともに共同統治を行う。啓蒙思想の影響を受けながら絶対主義の君主であろうともした啓蒙専制君主の代表的人物にプロイセンのフリードリヒ2世（大王）やロシア帝国のエカチェリーナ2世と並んで挙げられる。その政策と思想はヨーゼフ主義と呼ばれ、その急進的改革ゆえ「民衆王」「皇帝革命家」「人民皇帝」などのあだ名がある。 (ja)
- Josef II, född 13 mars 1741 på slottet Schönbrunn i Wien, död 20 februari 1790 i Wien, var tysk-romersk kejsare från 1765 till sin död år 1790, och son till Frans I och Maria Teresia. (sv)
- José II (Viena, 13 de março de 1741 – Viena, 20 de fevereiro de 1790) foi o Imperador Romano-Germânico e Arquiduque da Áustria de 1765 até sua morte, além de Rei da Hungria, Croácia e Boêmia a partir de 1780. Era o filho mais velho da imperatriz Maria Teresa e seu marido o imperador Francisco I. Em 1760, casou-se com Isabel de Parma, eles tiveram duas filhas que morreram jovens e Isabel faleceu três anos depois do casamento. Sua mãe obrigou-o a casar-se com Maria Josefa da Baviera, que morreu em 1767, sem dar um filho a José. (pt)
- Ио́сиф II (нем. Joseph II.; 13 марта 1741, Вена — 20 февраля 1790, Вена) — король Германии с 27 марта 1764, избран императором Священной Римской империи 18 августа 1765 года, старший сын Марии Терезии, до конца ноября 1780 года был её соправителем; после смерти матери 29 ноября 1780 года унаследовал от неё владения Габсбургов — эрцгерцогство Австрийское, королевства Богемское и Венгерское. Выдающийся государственный деятель, реформатор, яркий представитель эпохи просвещённого абсолютизма. (ru)
- 約瑟夫二世（Josef II，1741年3月13日－1790年2月20日）是哈布斯堡—洛林王朝的奧地利大公，1764年加冕羅馬人民的國王(1764年-1790年在位)，1765年成为神聖羅馬皇帝（1765年-1790年在位），1780年是為匈牙利國王和波希米亞選侯(1780年-1790年) (zh)
- Josep II del Sacre Imperi Romanogermànic (Schönbrunn, Sacre Imperi Romanogermànic 1741 – Viena 1790) fou un arxiduc d'Àustria que va esdevenir emperador romanogermànic (1765-1790), rei de Bohèmia i Hongria, així com la resta de títols tradicionalment vinculats a la Casa d'Àustria (1780 - 1790). Va ser contemporani de Wolfgang Amadeus Mozart, el cèlebre compositor. (ca)
- Josef II. (13. března 1741 Vídeň – 20. února 1790 Vídeň) byl v letech 1765 až 1790 císař Svaté říše římské a v letech 1780 až 1790 král uherský a (nekorunovaný) král český, markrabě moravský a arcivévoda rakouský. Byl jedním z nejvýznamnějších panovnických představitelů evropského osvícenství, prosadil řadu osvícenských reforem. V českých zemích se těšil obzvláštní oblibě, např. častý výskyt jména Josef je odrazem jeho obliby mezi lidem, jehož postavení podstatně zlepšil. Díky jeho oblibě u sedláků mu začal prostý lid přezdívat „selský panovník“. (cs)
- Ο Ιωσήφ Β΄ (Joseph II, Βιέννη 13 Μαρτίου 1741 - 20 Φεβρουαρίου 1790) από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης ήταν αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1765 - 1790), και ηγεμόνας των κτήσεων των Αψβούργων (μαζί με τη μητέρα του από το 1765 και μόνος από το 1780). (el)
- Jozefo la 2-a estis imperiestro de la Sankta Romia Imperio (1780 – 1790) Jozefo la 2-a naskiĝis la 13-an de marto 1741. Liaj gepatroj estis la imperiestro romia Francisko la 1-a Stefano kaj Maria Teresia de Habsburgo, i.a. reĝino de Bohemio kaj Hungario. Jozefo parolis germane, latine, france, itale kaj hispane. La 21-an de septembro 1741 li ĉeestis kun sia patrino antaŭ hungara koncilio. De 1741 ĝis 1760 li estis edukata en la viena kortego. En 1760 li edziĝis al Isabela Parma, filino de la parma duko Filipo. En 1762 la filino Maria Teresia estis naskita, kiu mortis okjara. (eo)
- Joseph II. (* 13. März 1741 in Schloss Schönbrunn; † 20. Februar 1790 in Wien) war von 1765 bis 1790 als erster Angehöriger des Hauses Habsburg-Lothringen Kaiser des Heiligen Römischen Reiches. Von 1765 bis 1780 amtierte Joseph, den die Kaiserwürde alleine nur titularisch aufwertete, als Mitregent seiner Mutter Maria Theresia in den Ländern der Habsburgermonarchie, ab 1780 übte er die Herrschaft als Erzherzog von Österreich allein aus. Joseph gilt als ein Exponent des aufgeklärten Absolutismus und setzte ein ehrgeiziges Reformprogramm in Gang (Josephinismus, Toleranzpatent, Aufhebung der Leibeigenschaft). Kurz vor Ende seines Lebens sah er sich gezwungen, zahlreiche seiner Reformvorhaben wieder zurückzunehmen. (de)
- Joseph II (German: Josef Benedikt Anton Michael Adam; English: Joseph Benedict Anthony Michael Adam; 13 March 1741 – 20 February 1790) was Holy Roman Emperor from August 1765 and sole ruler of the Habsburg lands from November 29, 1780 until his death. He was the eldest son of Empress Maria Theresa and her husband, Emperor Francis I, and the brother of Marie Antoinette, Maria Carolina of Austria and Maria Amalia, Duchess of Parma. He was thus the first ruler in the Austrian dominions of the union of the Houses of Habsburg and Lorraine, styled Habsburg-Lorraine. (en)
- Joseph de Habsbourg-Lorraine, puis Joseph II, né le 13 mars 1741 à Vienne et décédé le 20 février 1790 dans la même ville, était un Empereur du Saint-Empire Romain Germanique de 1765 à 1790. Il était le fils aîné de François de Lorraine et de Marie-Thérèse d'Autriche. Il est élu empereur des Romains à la mort de son père en 1765 et devient corégent des possessions héréditaires des Habsbourg d'Autriche dont il hérite en 1780, à la mort de sa mère. A son décès, c'est son frère cadet, Léopold II, qui lui succède. (fr)
- 요제프 2세(독일어: Joseph II, 1741년 3월 13일 ~ 1790년 2월 20일)는 로마왕(1764년 ~ 1765년)이었으며, 그의 아버지인 프란츠 1세가 죽은 뒤에는 신성 로마 제국의 황제(재위: 1765년 ~ 1790년)가 되었다. 그러나 재위 초기(1765년 ~ 1780년)에는 모후 마리아 테레지아와 함께 제국을 공동 통치하였고, 모후가 죽은 뒤에야 단독으로 제국을 통치할 수 있었다. 보헤미아의 국왕 요세프 2세(체코어: Josef II.), 헝가리와 크로아티아의 국왕 요제프 2세(헝가리어: II. József, 슬로바키아어: Jozef II. 요제프 2세, 크로아티아어: Josip II. 요시프 2세)에 해당한다. 요제프 2세는 프란츠 1세와 마리아 테레지아 사이에서 태어난 맏아들이다. 요제프는 뛰어난 기억력과 호전적이고 냉소적인 성격을 가지고 있었다. 요제프는 결혼을 통해 딸 한 명만을 얻었으나, 그 딸은 요제프보다 먼저 죽었기 때문에 요제프의 후계자는 동생 레오폴드가 되었다. (ko)
- Giuseppe Benedetto Augusto Giovanni Antonio Michele Adamo d'Asburgo-Lorena (Vienna, 13 marzo 1741 – Vienna, 20 febbraio 1790) è stato Sacro Romano Imperatore dal 1765, dapprima associato al trono sui domini della famiglia d'Asburgo con la madre Maria Teresa fino alla morte di lei, avvenuta nel 1780, e quindi anche arciduca d'Austria e unico regnante fino alla sua morte, avvenuta nel 1790. (it)
- Józef II Habsburg (ur. 13 marca 1741 w Wiedniu, zm. 20 lutego 1790 tamże) – cesarz rzymski w latach 1765–1790, przedstawiciel absolutyzmu oświeconego, w czasie urzędowania wdrożył wiele reform dotyczących systemu podatkowego i szkolnictwa, wprowadził silne scentralizowane rządy, tolerancję religijną, ograniczył wpływy duchowieństwa i zniósł poddaństwo osobiste chłopów. (pl)
- Jozef II (Jozef Benedictus August Johan Anton Michaël Adam) (Wenen, 13 maart 1741 - aldaar, 20 februari 1790) was van 1765 tot 1790 keizer van het Heilige Roomse Rijk (Rooms-Duits keizer), en van 1780 tot 1790 heerser van de Habsburgse monarchie. Hij was de oudste zoon van keizerin Maria Theresia en keizer Frans I Stefan, en was een broer van Marie Antoinette. Hij was als zodanig (als erfgenaam van zijn moeder) de eerste heerser in de Oostenrijkse heerschappij van het huis Habsburg-Lotharingen. Jozef was een voorstander van verlicht absolutisme; zijn betrokkenheid bij de moderniserende hervormingen veroorzaakte echter veel tegenstand, waardoor zijn programma slechts gedeeltelijk uitgevoerd werd. Hij wordt, samen met Catharina II van Rusland en Frederik II van Pruisen, gezien als een van de (nl)
- Йосиф II (Йозеф II, українізоване Йосип II (нім. Joseph II повне ім'я Josef Benedikt Anton Michel Adam; 13 березня 1741, Відень — 20 лютого 1790, там само) — король Німеччини з 27 березня 1764 року, обраний імператором Священної Римської імперії 18 серпня 1765 року, старший син Марії-Терезії. Самостійно правив, починаючи зі смерті матері 1780 року. 29 листопада 1780 року успадкував від неї володіння Габсбургів — ерцгерцогство Австрійське, королівства Богемське та Угорське, Королівство Галичини та Володимирії. Видатний державний діяч, реформатор, яскравий представник епохи освіченого абсолютизму. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
