Edward von Ropp

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	3 listopada 1902
Konsekrator	Bolesław Hieronim Kłopotowski
Współkonsekratorzy	Antoni Baranowski; Kazimierz Ruszkiewicz
Konsekrowani biskupi
Kazimierz Bukraba	1932
Współkonsekrowani biskupi
Stanisław Zdzitowiecki	1902
Josef Alois Kessler	1904
Apolinary Wnukowski	1904
Jazeps Rancans	1924

Edward von Ropp
Data i miejsce urodzenia	2 grudnia 1851 ; Liksna
Data i miejsce śmierci	25 lipca 1939 ; Poznań
Miejsce pochówku	bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku
	Arcybiskup metropolita mohylewski
Okres sprawowania	1917–1939
	Biskup diecezjalny wileński
Okres sprawowania	1903–1917
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	13 lipca 1886
Prezbiterat	2 sierpnia 1886
Nominacja biskupia	9 czerwca 1902
Sakra biskupia	3 listopada 1902
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Edward von Ropp (niem. Eduard Michael Johann Maria Baron von der Ropp; ur. 2 grudnia 1851 w Liksnie k. Dyneburga, zm. 25 lipca 1939 w Poznaniu) – biskup katolicki, ordynariusz w Tyraspolu (1902–1903), biskup wileński (1903–1917), arcybiskup mohylewski (1917–1926).

Życiorys

Trzeci z czwórki synów barona Emmericha Juliusa von der Roppa i hrabianki Izabelli Józefy Plater-Zyberk (Isabella von Plater-Syberg), córki Michała Platera-Zyberka, cywilnego wicegubernatora wileńskiego. Po studiach w Petersburgu pracował w administracji państwowej. Wstąpił do seminarium duchownego w Kownie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie 20 lipca 1886 r. Proboszcz w Lipawie na Łotwie, kanonik żmudzki. Troszczył się o rozwój szkolnictwa ludowego i działalność charytatywną.

9 czerwca 1902 mianowany biskupem tyraspolskim, sakrę biskupią przyjął 16 listopada 1902 w Petersburgu z rąk abpa Bolesława Hieronima Kłopotowskiego (współkonsekratorzy − Antoni Baranowski i Kazimierz Ruszkiewicz). 9 listopada 1903 mianowany biskupem wileńskim, ingres do katedry wileńskiej odbył 2 grudnia 1903. Za próby rozwiązania konfliktów narodowościowych i popieranie interesów polskich zmuszony został przez władze rosyjskie w 1907 do opuszczenia diecezji i osiedlenia się w Niszczy, w guberni witebskiej. 25 lipca 1917 mianowany arcybiskupem mohylewskim, ingres do katedry w Mohylewie odbył 2 grudnia 1917. Był także administratorem apostolskim diecezji mińskiej w 1917 r. Ostatni pasterz na stolicy metropolitalnej w Mohylewie. Skazany przez władze radzieckie na śmierć. 29 kwietnia 1919 deportowany z terenu ZSRR, rezydował w Lublinie, Warszawie i Poznaniu. W Lublinie pełnił posługę w kościele pw. św. Jozafata przy ul. Zielonej 3, który to kościół − zbudowany przed laty jako prawosławna cerkiew podległa bezpośrednio patriarsze Konstantynopola − został mu użyczony przez biskupa lubelskiego Mariana Leona Fulmana na prokatedrę. W budynkach kościelnych abp Ropp otworzył seminarium duchowne, działające pod nazwą Instytutu Misyjnego^[1].

Zmarł 25 lipca 1939 w szpitalu sióstr Elżbietanek w Poznaniu, gdzie przebywał od czasu, gdy w marcu tego roku zachorował na zapalenie płuc^[2]. 28 lipca 1939 został pochowany w Kaplicy Szołdrskich w podziemiach archikatedry poznańskiej^[3]. W 1983 ciało abpa Edwarda von Roppa przewieziono do Białegostoku i złożono do krypty archikatedry białostockiej^[4].

Ordery i odznaczenia

Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (1927)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (11 kwietnia 1939)^[6]

Przypisy

↑ Kościół pw. św. Jozafata. diecezja.lublin.pl. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-21)].
↑ Zgon Ś. P. J. E. KS. arcybiskupa Roppa. „Wschód”. Nr 142, s. 1, 6 sierpnia 1939.
↑ Pogrzeb ś. p. metropolity arcybiskupa Edwarda Roppa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 170 z 30 lipca 1939.
↑ Tajemnice krypt w najstarszym kościele w mieście. bialystok.tvp.pl, 2010-11-01. [dostęp 2017-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-27)].
↑ Jubileusz ks. Arcyb. Roppa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 128 z 5 czerwca 1927.
↑ M.P. z 1939 r. nr 86, poz. 195 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Latach 965–1999, Warszawa 2000, ISBN 83-211-1311-7.
Edward von Ropp [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-03-06] (ang.).

[1] Kościół pw. św. Jozafata. diecezja.lublin.pl. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-21)].

[2] Zgon Ś. P. J. E. KS. arcybiskupa Roppa. „Wschód”. Nr 142, s. 1, 6 sierpnia 1939.

[3] Pogrzeb ś. p. metropolity arcybiskupa Edwarda Roppa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 170 z 30 lipca 1939.

[4] Tajemnice krypt w najstarszym kościele w mieście. bialystok.tvp.pl, 2010-11-01. [dostęp 2017-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-27)].

[5] Jubileusz ks. Arcyb. Roppa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 128 z 5 czerwca 1927.

[6] M.P. z 1939 r. nr 86, poz. 195 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[a-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Białystok

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[A]

Biskupi diecezjalni	Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz (1783–1826) Kacper Kazimierz Cieciszowski (1828–1831) Ignacy Ludwik Pawłowski (1841) Kazimierz Roch Dmochowski (1849–1851) Ignacy Hołowiński (1851–1855) Wacław Żyliński (1856–1863) Antoni Fijałkowski (1872–1883) Aleksander Gintowt-Dziewałtowski (1883–1889) Szymon Marcin Kozłowski (1891–1899) Bolesław Hieronim Kłopotowski (1901–1903) Jerzy Józef Szembek (1903–1905) Apolinary Wnukowski (1908–1909) Wincenty Kluczyński (1910–1914) Edward von Ropp (1917–1939)
Biskupi koadiutorzy	Jan Benisławski (1783–1801) Ignacy Hołowiński (1848–1851) Aleksander Gintowt-Dziewałtowski (1882–1883)
Biskupi pomocniczy	Cyprian Odyniec (1798–1811) Walery Henryk Kamionko (1815–1840) Mateusz Lipski (1823–1831) Joachim Józef Grabowski (1825–1829) Józef Maksymilian Staniewski (1858–1871) Jerzy Iwaszkiewicz (1872–1876) Franciszek Symon (1891–1897) Karol Antoni Niedziałkowski (1897–1901) Jan Cieplak (1908–1925) Stefan Denisewicz (1908–1913) Teofilius Matulionis (1928–1943)