Przejdź do zawartości

Rocha (grusza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
'Pêra Rocha do Oeste'
Ilustracja
Owoce odmiany 'Rocha'
Rodzaj

Grusza (Pyrus)

Gatunek

Pyrus communis L.

Hodowca

Pedro António Rocha

Data wyhodowania

1836

Data zarejestrowania

2003

Pochodzenie

Portugalia

Grusza 'Pêra Rocha do Oeste' – odmiana uprawna (kultywar) gruszy.

Odmiana produkowana jest wyłącznie w Portugalii, będąc najważniejszym owocem eksportowym tego kraju[1]. Sady zlokalizowane są na ograniczonym obszarze około 100 km², co wynika z posiadanego przez owoc statusu Chronionej Nazwy Pochodzenia, nadanego przez Unię Europejską w 2003[2]. Sady tej odmiany można zakładać tylko w rejonie Oeste, co znajduje odzwierciedlenie w pełnej nazwie kultywaru. Siewka gruszy Rocha została odnaleziona przypadkowo w 1836 przez rolnika i handlarza końmi Pedro António Rocha w okolicach Sintry[3]. Komercyjne sady Rocha zaczęły się intensywnie rozwijać w latach 70. i 80. XX wieku. Produkcja znacząco zaś wzrosła w latach 90. XX wieku, czemu pomogła stworzona wtedy kampania marketingowa, przy jednoczesnym niedoborze gruszki odczuwanym w tym sezonie w Europie[3]. Osiągnęła wówczas poziom około 200 tysięcy ton rocznie i tę wartość utrzymuje do dziś, przy czym rekord padł w 2011, kiedy to zebrano 225 tysięcy ton owoców. W 2014 ponad sto tysięcy ton przeznaczono na eksport. W 2015 część sadów zaatakował grzyb Stemphylium vesicarium. Największym odbiorcą gruszek tej odmiany jest Brazylia (około 45% eksportu). Kolejne kraje przyjmujące te owoce to: Wielka Brytania, Niemcy, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Kanada i Polska[4].

Owoce mają średnicę 55–75 mm i beczułkowaty kształt. Skórka jest żółtozielona, przy szypułce ordzawiona. Miąższ kremowobiały, ziarnisty i soczysty, ale jednocześnie kruchy. Owoce mocno dojrzałe są miękkie. Gruszki Rocha można przechowywać w odpowiednich warunkach do dziewięciu miesięcy[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]