Supertrevoux

Supertrevoux
Rodzaj	grusza
Gatunek	grusza pospolita
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grusza 'Supertrevoux' – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich odmiana letnia, pochodzenia belgijskiego, jest mutantem odmiany Trewinka.

Morfologia

Pokrój: Drzewo rośnie bardzo silnie, po wejściu w okres owocowania umiarkowanie silnie. Korona duża, rozłożysta, o sztywnych konarach odchodzących pod szerokim kątem od przewodnika. Gałęzie mogą obwisać pod ciężarem owoców.
Owoce: Duże lub bardzo duże, pękate, szerokie od strony kielicha. Skórka zielonożółta, gładka, cienka. Od strony nasłonecznionej pokryta pomarańczowoczerwonym, paskowanym rumieńcem. Przetchlinki średniej wielkości, liczne, brązowo-zielonkawe. Szypułka krótka, dość gruba. Zagłębienie szypułkowe karbowane, płytkie. Kielich niezbyt duży, otwarty lub półotwarty. Zagłębienie kielichowe płytkie, niezbyt szerokie, ordzawione, czasem czerwono zabarwione. Miąższ biały, średnio ziarnistej konsystencji, soczysty, słodko-winny, korzenny.

Zastosowanie

Letnia odmiana deserowa. Nadaje się do uprawy amatorskiej i towarowej.

Uprawa

Średnio wcześnie wchodzi w okres owocowania, plonuje przeważnie regularnie i dość obficie. Kwitnie w połowie okresu kwitnienie grusz. Ponieważ wiąże owoce gronami, dla uzyskania dobrej ich jakości i wielkości, wskazane jest przerzedzanie zawiązków. Wymaga stanowisk ciepłych.

Podkładka i stanowisko

Z pigwą zrasta się źle, wymagane stosowanie pośredniej.

Zdrowotność

Na mróz słabo wytrzymała, na parcha odporna, wrażliwa na zarazę ogniową.

Zbiór i przechowywanie

Zbiór przypada na koniec drugiej dekady sierpnia. Owoce nawet dojrzałe nie osypują się. Do spożycia nadają się w kilka dni po zbiorze, przez 3-4 tygodnie.

Przypisy

Bibliografia

Dorota Kruczyńska, Alojzy Czynczyk: Zeszyty Pomologiczne Grusza. Skierniewice: Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 2002. ISBN 83-88707-38-8.
Bolesław Sękowski: Pomologia systematyczna. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-10859-2.