dbo:abstract
|
- Kněz dnes znamená osobu, muže nebo ženu (kněžka), která je v daném náboženském společenství oprávněna a povolána konat náboženské obřady, zejména přinášet oběti, v některých křesťanských církvích sloužit svátostmi. Kněžský úřad nebo funkce se označuje jako kněžství. Kněžství je v některých společenstvích celoživotní povolání, které vyžaduje nějakou přípravu, zvláštní pověření a svěcení a případně i odlišný způsob života. Kněžská funkce se vyskytovala už v dávných civilizacích, bývala vázána k určitému chrámu a byla často rodová, čímž se liší od charismatické funkce například proroka, věštce nebo šamana. V některých zemích dlouhodobě ubývá nových zájemců, tím dochází k nedostatku kněží a k jejich přetěžování (např. počet věřících připadajících v poměru na každého kněze se zvyšuje). (cs)
- Sacerdot o sacerdotessa és una persona dedicada a ser el mitjancer entre les persones i la divinitat. El significat etimològic és persona que manipula el sagrat. Aquesta persona té un paper destacat en determinades cerimònies d'una religió o confessió. En el catolicisme també s'anomena capellà, prevere, pel seu tractament de mossèn, rector i, col·loquialment, retor. El terme pot variar, però en general el sacerdot és la persona que exerceix com a intermediari entre l'ésser humà i la divinitat. En moltes cultures del món la casta sacerdotal constituïx una veritable classe social. El cos de sacerdots rep altres noms com clergat en les esglésies cristianes, i els sacerdots es designen també com clergues. (ca)
- قَسٌّ (الجمع: قُسُوس) أو قِسِّيسٌ (الجمع: قِسِّيسُونَ، قَسَاوِسَة) مرتبة كهنوتية في الديانة المسيحية. أسسها السيد المسيح ( يسوع ) بحسب التقليد المسيحي عندما اختار تلاميذه الإثني عشر ثم السبعين رسولاً. وقد تحدث عنها بولس في رسالته للعبرانيين قائلاً: "وَلاَ يَأْخُذُ أَحَدٌ هذِهِ الْوَظِيفَةَ بِنَفْسِهِ، بَلِ الْمَدْعُوُّ مِنَ اللهِ، كَمَا هَارُونُ أَيْضًا". الوظيفة الرئيسية للقس هي التعميد، والوعظ وإرشاد المسيحيين والسماع إلى اعترافاتهم. (ar)
- Priester oder Priesterin ist eine Bezeichnung für religiöse Spezialisten, die den Kultus verwalten sowie Lehre und Tradition bewahren. Im Gegensatz zu bestimmten religiösen Charismatikern wie etwa Schamanen, Sehern oder Propheten erhalten sie eine Art von Ausbildung und Einsetzung in ihr Amt, dem die Mitglieder der betreffenden Religionsgemeinschaft „Heiligkeit“ zuschreiben. Priestertum wird oft nach außen über Besonderheiten der Lebensweise und der Kleidung kenntlich gemacht. (de)
- Ο ιερέας ασκεί λειτουργικά, ποιμαντικά και διοικητικά καθήκοντα που αντιστοιχούν στο βαθμό της ιεροσύνης που φέρει. (el)
- Pastro aŭ sacerdoto estas la vorto kiu emfazas, ke la koncerna viro (aŭ, tre malofte, virino) havas gvidantan rolon en religia ofero-kulto. Tio estas konsekrita funkciulo de religia kulto. Multaj religioj havas sacerdotojn, kaj tial ilia preciza rolo malsamas laŭ la religio. Tamen, la uzo de la vorto "sacerdoto" anstataŭ "", "rabeno", aŭ alia vorto por religia funkciulo, ĉiam signifas, ke lia rolo estas ligita iumaniere kun ofero. Sacerdotoj estas konsiderataj, ankoraŭ malsame laŭ la religio, kiel la solaj, kiuj rajtas oferi. Ili do prenas rolon inter la popolo kaj la Dio aŭ Dioj. Malgraŭ tiu tre preciza difino, tamen, la veraj roloj de sacerdotoj povas esti tre diversaj. Laŭ Max Weber, la sacerdoto dependas nur de sia "karismo" por esti sacerdoto. Tiuj studoj, kiujn ili okaze faras, estas nur flankaj al sacerdoteco. (eo)
- El sacerdote es una persona que se dedica con una designación específica a realizar actos de culto en una religión, en ocasiones como intermediario entre los miembros de una comunidad religiosa y la divinidad a la que estos adoren. Se llama «sumo sacerdote» a quien ejerce la máxima autoridad religiosa en algunas confesiones, normalmente como heredero de alguna tradición histórica. En muchas culturas, la casta sacerdotal constituía una clase social dominante, asociada o en ocasiones enfrentada al poder civil. (es)
- Apaiza erlijio errituak kudeatzeko ahalmena edo agintea duen pertsona da. Judaismoan, kristautasunean, hinduismoan eta beste hainbat erlijiotan (adar guztietan edo batzuetan) daude. Apaizen jarduerak euren denbora osoa edo zati bat har dezake. (eu)
- Un prêtre — du latin presbyter, lui-même emprunté au grec πρεσβύτερος (presbýteros) « ancien » — est un homme ou une femme (on utilise dans ce dernier cas les termes prêtresse ou femme prêtre) qui exerce un ministère sacré dans une religion et y est chargé du service liturgique, présidant aux cérémonies de certains cultes religieux. La dignité et fonction du prêtre, ou d'un autre fonctionnaire du culte, est désignée sous le nom de sacerdoce. Le prêtre porte généralement un nom particulier, suivant la religion ou la confession considérée (voir article clergé) : curé, abbé, ecclésiastique, vicaire, prélat, confesseur, père, pasteur, pope, imam, lama, brahmane, bonze, druide, yatiri, chaman. (fr)
- Is ministir oirnithe an Chaitliceach, Ortadocsach nó Anglacánach, údaraithe searmanais áirithe a feidhmiú é sagart. (ga)
- A priest is a religious leader authorized to perform the sacred rituals of a religion, especially as a mediatory agent between humans and one or more deities. They also have the authority or power to administer religious rites; in particular, rites of sacrifice to, and propitiation of, a deity or deities. Their office or position is the 'priesthood', a term which also may apply to such persons collectively. A priest may have the duty to hear confessions periodically, give marriage counseling, provide prenuptial counseling, give spiritual direction, teach catechism, or visit those confined indoors, such as the sick in hospitals and nursing homes. (en)
- Imam adalah orang yang diberikan wewenang untuk menyelenggarakan upacara keagamaan. Jabatan atau kedudukan mereka disebut imamat, istilah yang juga dapat digunakan secara kolektif. Sejak dahulu dan dalam masyarakat-masyarakat yang paling sederhana pun telah hadir pemimpin upacara keagamaan yang disebut imam (lihat shaman dan orakel). Dalam berbagai agama dapat ditemukan kehadiran imam, seperti dalam beberapa cabang dari agama Kristen, dalam Shintoisme, Hinduisme, Buddhisme, dan banyak agama. Para imam biasanya dianggap mempunyai hubungan yang baik dengan Tuhan dalam agama yang bersangkutan. Umat pun biasanya menghubungi imam untuk mendapatkan nasihat dalam hal-hal rohani. Dalam agama-agama tertentu, imam adalah suatu jabatan penuh waktu, sehingga yang bersangkutan dilarang mempunyai pekerjaan atau karier lainnya. Dalam agama lainnya, kedudukan imam diwariskan dari orang tua kepada keturunannya. Agama-agama tertentu mengakui adanya imam perempuan, misalnya di kalangan atau seperti dan berbagai agama rekonstruksionis. (in)
- 司祭(しさい、英語: Priest、ラテン語: Sacerdos, Presbyter、ギリシア語: Ιερέας, Πρεσβύτερος)とは、キリスト教における聖職者の位階の一つ。正教会、東方諸教会、カトリック教会、聖公会に存在する。 プロテスタントには、「万人祭司」の教理により司祭がおらず、指導者(教役者、教職者)として牧師がいる。 「神父」および「牧師」も参照 (ja)
- ( 불교의 사제(四諦)에 대해서는 사성제 문서를 참고하십시오.)( 신권은 여기로 연결됩니다. 예수 그리스도 후기성도 교회의 교리에 대해서는 신권 (예수 그리스도 후기성도 교회) 문서를 참고하십시오.)
사제(司祭) 또는 신부(神父)는 기독교 공교회주의 교파인 가톨릭교회, 성공회, 정교회 등의 성직자를 가리키는 말이다. 한국어 성경 역본 중에서는 제사장과 같은 의미로 사용한다. 가톨릭교회를 비롯해 동방 정교회, 오리엔트 정교회, 성공회, 구 가톨릭교회, 북유럽의 루터교회 등에서 사목하며, 사제가 행사하는 직권을 신권(神權)이라고도 한다. 영어로는 Rev.(Reverend, 기독교 성직자에 대한 경칭)또는 Priest라고 한다. 영어로는 목사나 신부를 동시에 지칭하는 용어로도 사용한다. 신부(Father)라는 호칭은 Fr.(약어)로 표시한다. 라틴어로는 Pater라고 한다. (ko)
- Il termine sacerdote (maschile) o sacerdotessa (femminile) deriva dal latino sacer, sacro, unito al radicale dot, (dal PIE *dʰoh1-t- o *deh3): "io do", nel senso di un ministro che aveva il compito di offrire sacrifici alla divinità. In molte religioni, il sacerdote è una persona che funge da mediatore tra i fedeli e la divinità, spesso in base a una particolare consacrazione. (it)
- Een priester of priesteres is in de meeste religies een beambte die als leider of voorganger van cultische handelingen optreedt als bemiddelaar tussen haar godheid (of godheden) en de mensen. Het woord is via het Latijnse presbyter afgeleid van het Griekse: πρεσβύτερος; presbuteros dat "oude(re) man" of "ouderling" betekent. (nl)
- En präst är en person med auktoritet att leda religiösa ceremonier samt fungera som förmedlare mellan människa och gud. Prästen kan frambära folkets böner och offer till gud. Präster finns i flera olika religioner, bland annat i kristendom, hinduism och shintoism. De saknas dock inom bahá'í och islam, även om exempelvis imamer och mullor har delvis motsvarande roll. I modern judendom är en rabbi formellt en rättslärd och lärare, men har i praktiken fått en roll som påminner om en prästs. Prästkasten, kohanim, har en symbolisk funktion vid vissa högtider. Inom många lågkyrkliga rörelser används inte begreppet präst, utan den religiösa ledaren kallas predikant. Inom många av dessa rörelser är även gränsen mellan präster och lekmän flytande. (sv)
- Свяще́нник (в литургическом смысле синоним слова иерей) — представитель духовенства, одной из ступеней христианской церковной иерархии, рукополагаемый на священнодействие (совершение таинств) соответственно его чину. В церковно-историческом контексте Ветхого Завета и Евангелий словами священники (первосвященники) могут называться священнослужители древних иудеев. В качестве собирательного названия представителей современного нехристианского духовенства предпочтительнее множественное число конкретных конфессиональных титулов (раввины, муллы и пр.) либо священнослужители или «духовенство», а для архаических и других языческих культов — жрецы. (ru)
- Kapłan – osoba, która spełnia w imieniu wspólnoty religijnej funkcje kultowe i rytualne. Funkcje te nadają jej rolę przynajmniej częściowego pośrednika między Bogiem a ludźmi. Kapłan musi poddawać się określonym wymogom religijnym i zazwyczaj posiada też pewne przywileje. Kapłanom często powierza się funkcje duchowej opieki nad wspólnotami. Kapłan wybierany jest przez wspólnotę lub przez innych kapłanów. Dostęp do kapłaństwa może być ograniczony pewnymi względami, takim jak np. cechy psychiczne i duchowe, zdolności, wykształcenie, płeć. Otrzymanie statusu kapłana, zazwyczaj poprzedzone długim okresem nauk i prób, jest połączone z określonym obrzędem i ma duże znaczenie rytualne (zob. np. sakrament święceń). (pl)
- Свяще́нник (оте́ць, у протестантів — пресвітер) — священнослужитель православних та католицьких церков другого ступеня священства, що здійснює за даною йому благодаттю всі богослужіння і таїнства (за винятком хіротонії та освячення мира й антимінсу). У Християнських конфесіях священник має другий ступінь священства, вищу за яку має лише єпископ. Рукопокладати у священники може лише єпископ. У римо-католицькій церкві священники — целібати, а в православній — усі монахи та деякі священники, які дали обітницю безшлюбності. Священник є особою, уповноваженою на виконання священних обрядів релігії, уповноважений посередник між людьми і Богом (або божествами в язичницьких релігіях). Жерці і жриці були відомі з найдавніших часів і в найпростіших суспільствах. Вони існують у всіх або в деяких галузях юдаїзму, християнства; у синтоїзмі, індуїзмі та багатьох інших релігіях вони називаються жерцями. Вони, як правило, розглядаються як позитивний контакт з божеством або божествами релігії, яку сповідують, часто інтерпретуючи сенс подій та виконання обрядів релігії. Священники є наставниками та лідерами парафій, до яких інші віряни часто звертаються за консультацією з духовних питань. (uk)
- Sacerdote (do latim Sacerdos – sagrado; e otis – representante, portando "representante do sagrado") é uma autoridade ou ministro religioso, habilitado para dirigir ou participar em rituais sagrados de uma religião em particular. Eles também têm a autoridade ou o poder de administrar os ritos religiosos, em especial, os ritos de sacrifício e expiação de uma divindade ou divindades. Seu cargo ou posição é chamado de Sacerdócio, um termo que pode também se aplicar a essas pessoas coletivamente. Sacerdotes são conhecidos desde os primórdios dos tempos e mesmo em sociedades mais primitivas. Eles existem em todos ou alguns ramos do judaísmo, cristianismo, xintoísmo, hinduísmo, e muitas outras religiões, como também, são geralmente considerados como tendo um bom contato com a divindade ou divindades da religião e muitas vezes os outros crentes pedem conselhos sobre questões espirituais a eles. Em muitas religiões, o ofício de sacerdote é um trabalho de tempo integral, exigindo total dedicação. Em outros casos, no entanto, é um trabalho ocasional. Por exemplo, no início da história da Islândia, os chefes eram também goði, uma palavra equivalente a "sacerdote". Mas, como visto na saga de Hrafnkell, o trabalho de um sacerdote consistia apenas de oferecer sacrifícios periódicos para deuses e deusas do Norte, não sendo um trabalho de tempo integral, nem envolvendo ordenação. (pt)
- 祭司(英語:Priest),依信仰或神職層級而有不同的稱呼,如祭師、司鐸或神父等,是指在宗教活動或祭祀活動中,为了祭拜或崇敬所信仰的神,主持祭典,在祭壇上为共祭或主祭的神職人員。祭司在早期社會中已經出現(如巫覡宗教)。根據不同的信仰,祭司被認為具有程度不同的神聖性。在羅馬天主教中祭司(司鐸)除了要主持彌撒及婚禮外,為一班人禱告、告解、臨終禱告,甚至驅魔也是祭司的職務,或協助主教管理教務。祭司(司鐸)通常也是一个教堂的負責人。 (zh)
|
rdfs:comment
|
- قَسٌّ (الجمع: قُسُوس) أو قِسِّيسٌ (الجمع: قِسِّيسُونَ، قَسَاوِسَة) مرتبة كهنوتية في الديانة المسيحية. أسسها السيد المسيح ( يسوع ) بحسب التقليد المسيحي عندما اختار تلاميذه الإثني عشر ثم السبعين رسولاً. وقد تحدث عنها بولس في رسالته للعبرانيين قائلاً: "وَلاَ يَأْخُذُ أَحَدٌ هذِهِ الْوَظِيفَةَ بِنَفْسِهِ، بَلِ الْمَدْعُوُّ مِنَ اللهِ، كَمَا هَارُونُ أَيْضًا". الوظيفة الرئيسية للقس هي التعميد، والوعظ وإرشاد المسيحيين والسماع إلى اعترافاتهم. (ar)
- Priester oder Priesterin ist eine Bezeichnung für religiöse Spezialisten, die den Kultus verwalten sowie Lehre und Tradition bewahren. Im Gegensatz zu bestimmten religiösen Charismatikern wie etwa Schamanen, Sehern oder Propheten erhalten sie eine Art von Ausbildung und Einsetzung in ihr Amt, dem die Mitglieder der betreffenden Religionsgemeinschaft „Heiligkeit“ zuschreiben. Priestertum wird oft nach außen über Besonderheiten der Lebensweise und der Kleidung kenntlich gemacht. (de)
- Ο ιερέας ασκεί λειτουργικά, ποιμαντικά και διοικητικά καθήκοντα που αντιστοιχούν στο βαθμό της ιεροσύνης που φέρει. (el)
- El sacerdote es una persona que se dedica con una designación específica a realizar actos de culto en una religión, en ocasiones como intermediario entre los miembros de una comunidad religiosa y la divinidad a la que estos adoren. Se llama «sumo sacerdote» a quien ejerce la máxima autoridad religiosa en algunas confesiones, normalmente como heredero de alguna tradición histórica. En muchas culturas, la casta sacerdotal constituía una clase social dominante, asociada o en ocasiones enfrentada al poder civil. (es)
- Apaiza erlijio errituak kudeatzeko ahalmena edo agintea duen pertsona da. Judaismoan, kristautasunean, hinduismoan eta beste hainbat erlijiotan (adar guztietan edo batzuetan) daude. Apaizen jarduerak euren denbora osoa edo zati bat har dezake. (eu)
- Is ministir oirnithe an Chaitliceach, Ortadocsach nó Anglacánach, údaraithe searmanais áirithe a feidhmiú é sagart. (ga)
- A priest is a religious leader authorized to perform the sacred rituals of a religion, especially as a mediatory agent between humans and one or more deities. They also have the authority or power to administer religious rites; in particular, rites of sacrifice to, and propitiation of, a deity or deities. Their office or position is the 'priesthood', a term which also may apply to such persons collectively. A priest may have the duty to hear confessions periodically, give marriage counseling, provide prenuptial counseling, give spiritual direction, teach catechism, or visit those confined indoors, such as the sick in hospitals and nursing homes. (en)
- 司祭(しさい、英語: Priest、ラテン語: Sacerdos, Presbyter、ギリシア語: Ιερέας, Πρεσβύτερος)とは、キリスト教における聖職者の位階の一つ。正教会、東方諸教会、カトリック教会、聖公会に存在する。 プロテスタントには、「万人祭司」の教理により司祭がおらず、指導者(教役者、教職者)として牧師がいる。 「神父」および「牧師」も参照 (ja)
- ( 불교의 사제(四諦)에 대해서는 사성제 문서를 참고하십시오.)( 신권은 여기로 연결됩니다. 예수 그리스도 후기성도 교회의 교리에 대해서는 신권 (예수 그리스도 후기성도 교회) 문서를 참고하십시오.)
사제(司祭) 또는 신부(神父)는 기독교 공교회주의 교파인 가톨릭교회, 성공회, 정교회 등의 성직자를 가리키는 말이다. 한국어 성경 역본 중에서는 제사장과 같은 의미로 사용한다. 가톨릭교회를 비롯해 동방 정교회, 오리엔트 정교회, 성공회, 구 가톨릭교회, 북유럽의 루터교회 등에서 사목하며, 사제가 행사하는 직권을 신권(神權)이라고도 한다. 영어로는 Rev.(Reverend, 기독교 성직자에 대한 경칭)또는 Priest라고 한다. 영어로는 목사나 신부를 동시에 지칭하는 용어로도 사용한다. 신부(Father)라는 호칭은 Fr.(약어)로 표시한다. 라틴어로는 Pater라고 한다. (ko)
- Il termine sacerdote (maschile) o sacerdotessa (femminile) deriva dal latino sacer, sacro, unito al radicale dot, (dal PIE *dʰoh1-t- o *deh3): "io do", nel senso di un ministro che aveva il compito di offrire sacrifici alla divinità. In molte religioni, il sacerdote è una persona che funge da mediatore tra i fedeli e la divinità, spesso in base a una particolare consacrazione. (it)
- Een priester of priesteres is in de meeste religies een beambte die als leider of voorganger van cultische handelingen optreedt als bemiddelaar tussen haar godheid (of godheden) en de mensen. Het woord is via het Latijnse presbyter afgeleid van het Griekse: πρεσβύτερος; presbuteros dat "oude(re) man" of "ouderling" betekent. (nl)
- Kapłan – osoba, która spełnia w imieniu wspólnoty religijnej funkcje kultowe i rytualne. Funkcje te nadają jej rolę przynajmniej częściowego pośrednika między Bogiem a ludźmi. Kapłan musi poddawać się określonym wymogom religijnym i zazwyczaj posiada też pewne przywileje. Kapłanom często powierza się funkcje duchowej opieki nad wspólnotami. Kapłan wybierany jest przez wspólnotę lub przez innych kapłanów. Dostęp do kapłaństwa może być ograniczony pewnymi względami, takim jak np. cechy psychiczne i duchowe, zdolności, wykształcenie, płeć. Otrzymanie statusu kapłana, zazwyczaj poprzedzone długim okresem nauk i prób, jest połączone z określonym obrzędem i ma duże znaczenie rytualne (zob. np. sakrament święceń). (pl)
- 祭司(英語:Priest),依信仰或神職層級而有不同的稱呼,如祭師、司鐸或神父等,是指在宗教活動或祭祀活動中,为了祭拜或崇敬所信仰的神,主持祭典,在祭壇上为共祭或主祭的神職人員。祭司在早期社會中已經出現(如巫覡宗教)。根據不同的信仰,祭司被認為具有程度不同的神聖性。在羅馬天主教中祭司(司鐸)除了要主持彌撒及婚禮外,為一班人禱告、告解、臨終禱告,甚至驅魔也是祭司的職務,或協助主教管理教務。祭司(司鐸)通常也是一个教堂的負責人。 (zh)
- Sacerdot o sacerdotessa és una persona dedicada a ser el mitjancer entre les persones i la divinitat. El significat etimològic és persona que manipula el sagrat. Aquesta persona té un paper destacat en determinades cerimònies d'una religió o confessió. (ca)
- Kněz dnes znamená osobu, muže nebo ženu (kněžka), která je v daném náboženském společenství oprávněna a povolána konat náboženské obřady, zejména přinášet oběti, v některých křesťanských církvích sloužit svátostmi. Kněžský úřad nebo funkce se označuje jako kněžství. V některých zemích dlouhodobě ubývá nových zájemců, tím dochází k nedostatku kněží a k jejich přetěžování (např. počet věřících připadajících v poměru na každého kněze se zvyšuje). (cs)
- Pastro aŭ sacerdoto estas la vorto kiu emfazas, ke la koncerna viro (aŭ, tre malofte, virino) havas gvidantan rolon en religia ofero-kulto. Tio estas konsekrita funkciulo de religia kulto. Multaj religioj havas sacerdotojn, kaj tial ilia preciza rolo malsamas laŭ la religio. Tamen, la uzo de la vorto "sacerdoto" anstataŭ "", "rabeno", aŭ alia vorto por religia funkciulo, ĉiam signifas, ke lia rolo estas ligita iumaniere kun ofero. Sacerdotoj estas konsiderataj, ankoraŭ malsame laŭ la religio, kiel la solaj, kiuj rajtas oferi. Ili do prenas rolon inter la popolo kaj la Dio aŭ Dioj. Malgraŭ tiu tre preciza difino, tamen, la veraj roloj de sacerdotoj povas esti tre diversaj. (eo)
- Un prêtre — du latin presbyter, lui-même emprunté au grec πρεσβύτερος (presbýteros) « ancien » — est un homme ou une femme (on utilise dans ce dernier cas les termes prêtresse ou femme prêtre) qui exerce un ministère sacré dans une religion et y est chargé du service liturgique, présidant aux cérémonies de certains cultes religieux. La dignité et fonction du prêtre, ou d'un autre fonctionnaire du culte, est désignée sous le nom de sacerdoce. (fr)
- Imam adalah orang yang diberikan wewenang untuk menyelenggarakan upacara keagamaan. Jabatan atau kedudukan mereka disebut imamat, istilah yang juga dapat digunakan secara kolektif. Sejak dahulu dan dalam masyarakat-masyarakat yang paling sederhana pun telah hadir pemimpin upacara keagamaan yang disebut imam (lihat shaman dan orakel). Dalam berbagai agama dapat ditemukan kehadiran imam, seperti dalam beberapa cabang dari agama Kristen, dalam Shintoisme, Hinduisme, Buddhisme, dan banyak agama. Para imam biasanya dianggap mempunyai hubungan yang baik dengan Tuhan dalam agama yang bersangkutan. Umat pun biasanya menghubungi imam untuk mendapatkan nasihat dalam hal-hal rohani. Dalam agama-agama tertentu, imam adalah suatu jabatan penuh waktu, sehingga yang bersangkutan dilarang mempunyai pekerj (in)
- Sacerdote (do latim Sacerdos – sagrado; e otis – representante, portando "representante do sagrado") é uma autoridade ou ministro religioso, habilitado para dirigir ou participar em rituais sagrados de uma religião em particular. Eles também têm a autoridade ou o poder de administrar os ritos religiosos, em especial, os ritos de sacrifício e expiação de uma divindade ou divindades. Seu cargo ou posição é chamado de Sacerdócio, um termo que pode também se aplicar a essas pessoas coletivamente. (pt)
- En präst är en person med auktoritet att leda religiösa ceremonier samt fungera som förmedlare mellan människa och gud. Prästen kan frambära folkets böner och offer till gud. Präster finns i flera olika religioner, bland annat i kristendom, hinduism och shintoism. De saknas dock inom bahá'í och islam, även om exempelvis imamer och mullor har delvis motsvarande roll. I modern judendom är en rabbi formellt en rättslärd och lärare, men har i praktiken fått en roll som påminner om en prästs. Prästkasten, kohanim, har en symbolisk funktion vid vissa högtider. (sv)
- Свяще́нник (оте́ць, у протестантів — пресвітер) — священнослужитель православних та католицьких церков другого ступеня священства, що здійснює за даною йому благодаттю всі богослужіння і таїнства (за винятком хіротонії та освячення мира й антимінсу). У Християнських конфесіях священник має другий ступінь священства, вищу за яку має лише єпископ. Рукопокладати у священники може лише єпископ. У римо-католицькій церкві священники — целібати, а в православній — усі монахи та деякі священники, які дали обітницю безшлюбності. (uk)
- Свяще́нник (в литургическом смысле синоним слова иерей) — представитель духовенства, одной из ступеней христианской церковной иерархии, рукополагаемый на священнодействие (совершение таинств) соответственно его чину. В церковно-историческом контексте Ветхого Завета и Евангелий словами священники (первосвященники) могут называться священнослужители древних иудеев. (ru)
|