dbo:abstract
|
- Japonské císařské armádní letectvo (japonsky 大日本帝國陸軍航空隊 (kjúdžitai) nebo 大日本帝国陸軍航空隊, Dai-Nippon teikoku rikogun kókútai) byla letecká složka japonské císařské armády, která byla zodpovědná za letecké operace na podporu císařské armády (průzkum, vzdušné krytí, vzdušná podpora, vzdušný transport, etc…) a s tím související obranou domácích ostrovů. Své úkoly císařské armádní letectvo plnilo od svého vzniku v roce 1910 až do kapitulace Japonského císařství v roce 1945. Počátky císařského letectva spadají do roku 1910, kdy byly do Japonského císařství dovezeny první dva letouny těžší než vzduch. Již v září 1914 se letouny císařské armády zapojily do bitvy o Čching-tao. Zpočátku císařské armádní letectvo nakupovalo, či později i vyrábělo, letouny zahraničních konstrukcí, ale po první světové válce začalo vyvíjet i svoje vlastní konstrukce, které nakonec zcela převládly. Na rozdíl od císařského námořního letectva se císařské armádní letectvo soustředilo na taktickou podporu pozemních jednotek, zatímco dálkovým a strategickým úderům nebyla věnována dostatečná pozornost. Během druhé čínsko-japonské války si dokázali armádní piloti vybojovat vzdušnou převahu nad čínským letectvem, ale při střetech se sovětským letectvem nedokázali zabránit porážkám císařské armády u Chasanu a Chalchyn golu. Během války v Pacifiku bylo císařské armádní letectvo nasazeno zejména v západní části impéria – od Mandžukua, přes Čínu, Filipíny, Barmu, Francouzskou Indočínu, Malajsko až po Nizozemskou východní Indii a Novou Guineu. Po počátečním úspěchu musely sice obratné, ale slabě vyzbrojené a většinou nechráněné letouny císařské armády čelit převaze Spojenců. Armádní letectvo se rovněž podílelo na obraně domácích ostrovů, kde muselo koncem války čelit kvalitativní převaze Spojenců (zejména hromadným náletům B-29 a palubních letounů), nedostatku strategických surovin a vycvičených pilotů. Ve snaze zastavit postup Spojenců se uchýlilo k taktice sebevražedných útoků: ať již proti lodím ve stylu kamikaze, či taranování B-29. Po japonské kapitulaci bylo císařské armádní letectvo (stejně jako císařská armáda) rozpuštěno. (cs)
- Die Kaiserlich Japanischen Heeresluftstreitkräfte (japanisch 帝国陸軍航空隊 Teikoku Rikugun Kōkūtai, wörtlicher „Luftstreitkräfte des Heeres des Kaiserreichs“) waren die landgestützten Luftstreitkräfte des Kaiserlich Japanischen Heeres (als Anglizismus Kaiserlich Japanische Armee). In ihnen waren hauptsächlich die Luftstreitkräfte und Flugabwehrkräfte des Heeres versammelt, doch daneben stellten sie auch Bodentruppen sowie Fallschirmjäger zur Verwendung beim Heer auf. Die Kaiserlich Japanische Marine besaß hingegen mit den Kaiserlich Japanischen Marineluftstreitkräften eigene Luftstreitkräfte, die dem Marineministerium unterstellt waren und deswegen unabhängig von der Heeresluftwaffe operierten. Das „Hauptquartier der Heeresluftstreitkräfte“ (陸軍航空本部, rikugun kōkū hombu, engl. Army Air Force Headquarters), ein nach mehreren Vorläuferinstitutionen seit dem Ersten Weltkrieg in dieser Form 1925 eingerichtetes „Außenamt“ (gaikyoku) des Heeresministeriums (auch Armeeministerium oder Kriegsministerium), befand sich im Tokioter Stadtteil Hayabusachō. 1938 wurde das rikugun kōkū sōkan-bu (陸軍航空総監部, etwa „Abteilung des Generalinspekteurs der Heeresluftstreitkräfte“, engl. Inspectorate General of Aviation) unter Leitung des „Generalinspekteurs der Heeresluftstreitkräfte“ (rikugun kōkū sōkan, engl. Inspector General of Aviation) eingerichtet, der gleichzeitig an der Spitze des Hauptquartiers der Heeresluftstreitkräfte stand. (de)
- The Imperial Japanese Army Air Service (IJAAS) or Imperial Japanese Army Air Force (IJAAF; Japanese: 大日本帝國陸軍航空部隊, romanized: Dainippon Teikoku Rikugun Kōkūbutai, lit. 'Greater Japan Empire Army Air Corps') was the aviation force of the Imperial Japanese Army (IJA). Just as the IJA in general was modeled mainly on the German Army, the IJAAS initially developed along similar lines to the Imperial German Army Aviation; its primary mission was to provide tactical close air support for ground forces, as well as a limited air interdiction capability. The IJAAS also provided aerial reconnaissance to other branches of the IJA. While the IJAAS engaged in strategic bombing of cities such as Shanghai, Nanking, Canton, Chongqing, Rangoon, and Mandalay, this was not the primary mission of the IJAAS, and it lacked a heavy bomber force. It did not usually control artillery spotter/observer aircraft; artillery battalions controlled the light aircraft and balloons that operated in these roles. The Imperial Japanese Navy Air Service was responsible for long-range bomber and attack aircraft, as well as strategic air defense. It was not until the later stages of the Pacific War that the two air arms attempted to integrate the air defense of the home islands. (en)
- Le Service aérien de l'Armée impériale japonaise (大日本帝國陸軍航空本部, Dai-Nippon teikoku rikugun kōkū honbu) était, pendant la première moitié du XXe siècle et jusqu'en septembre 1945, le corps d'aviation de l'Armée impériale japonaise. Cette force ne constituait pas l'unique force aérienne du Japon puisque la Marine impériale japonaise possédait aussi sa propre aviation militaire (le Service aérien de la Marine impériale japonaise). L'aviation de l'Armée impériale servait à approvisionner les troupes ou à leur assurer un soutien tactique. Ce service est entre autres responsable du bombardement intensif des villes comme Nankin et Chongqing au cours de l'invasion de la Chine. Le prince Naruhiko Higashikuni en fut commandant en 1937. Le Service aérien de la Marine impériale (Dai-Nippon Teikoku Kaigun Kôku Hombu) opérait quant à lui des bombardements stratégiques et assurait la défense de l'espace aérien national. Les combats aériens dans le Pacifique au cours de la Seconde Guerre mondiale ont été effectués pour la plupart par les hommes et les avions de ce service. Supprimé en 1945 après la défaite du Japon, une autre armée de l'air a été créée dans ce pays en 1954, la force aérienne d'autodéfense japonaise. (fr)
- El Servicio Aéreo del Ejército Imperial Japonés (大日本帝國陸軍航空隊 Dainippon Teikoku Rikugun Kōkūtai?), también llamado Fuerza Aérea del Ejército Imperial Japonés (大日本帝國陸軍航空部隊 Dainippon Teikoku Rikugun Kōkūbutai?), fue la fuerza aérea del Imperio de Japón y la fuerza de aviación con base en tierra del Ejército Imperial Japonés. Como el propio Ejército Imperial Japonés, su servicio aéreo fue desarrollado siguiendo las líneas de la Cuerpo Aéreo del Imperio Alemán y su principal misión era proporcionar apoyo aéreo táctico a las tropas de tierra mientras mantenían una capacidad limitada de interdicción aérea. También proporcionaba un importante apoyo de reconocimiento aéreo al Ejército. Por otra parte, el Servicio Aéreo de la Armada Imperial Japonesa era el responsable de los ataques de largo alcance y de la defensa aérea estratégica, y no fue hasta las últimas etapas de la Guerra del Pacífico cuando ambos servicios intentaron llevar a cabo algo parecido a una defensa aérea integrada. Por lo general, no controlaba los aviones de reconocimiento para la artillería; Los batallones de artillería controlaban los aviones ligeros y los globos que operaban en estos roles. El Servicio Aéreo de la Armada Imperial Japonesa era responsable de los bombarderos y aviones de ataque de largo alcance, así como de la defensa aérea estratégica. No fue hasta las últimas etapas de la Guerra del Pacífico que las dos armas aéreas intentaron integrar la defensa aérea del archipiélago japonés. (es)
- Pasukan Udara Angkatan Darat Kekaisaran Jepang (大日本帝國陸軍飛行戰隊 Dainippon Teikoku Rikugun Hikōsentai) adalah sebuah penerbangan yang berbasis di darat dari Angkatan Darat Kekaisaran Jepang. Seperti Angkatan Darat Kekaisaran Jepang itu sendiri, Pasukan Udara Angkatan Darat Kekaisaran Jepang dikembangkan sejalan dengan . Meskipun Pasukan Udara Angkatan Darat tersebut melancarkan pengeboman strategis terhadap kota-kota musuh seperti Shanghai, Nanking, Kanton, Chongqing, Rangoon, dan , misi tersebut bukanlah misi utamanya (in)
- 飛行戦隊(ひこうせんたい、飛行戰隊)は、陸軍航空部隊こと大日本帝国陸軍の航空部隊における部隊編制単位の一つ。通称は戦隊。帝国陸軍における軍隊符号中の略字はFRないしF。 1930年代後半に従来の飛行連隊から飛行戦隊へ改編されて以降、支那事変(日中戦争)・ノモンハン事件・太平洋戦争(大東亜戦争)を経て敗戦に至るまで、陸軍航空部隊(ほかに陸軍航空隊・・空軍・陸鷲とも呼称)において中核となる実戦部隊編制単位であった。 なお、「飛行戦隊」はあくまで「陸軍航空部隊」において基本となった「編制単位」であり、「陸軍航空部隊」自体にはほかにもといった各「飛行部隊」が多数存在している。そのため、「帝国陸軍の航空戦力自体」を指し示す場合は「陸軍航空部隊」と呼称することが適当となる。本項では「飛行戦隊」のみならず他関連部隊など、「陸軍航空部隊」自体について詳述する。 (ja)
- De Luchtmacht van het Japans Keizerlijk Leger (Japans: 帝国陸軍航空隊, Teikoku Rikugun Kōkūtai) was tot 1945 de luchtmacht van het Japanse leger. Het Japanse Keizerrijk had geen aparte en onafhankelijke luchtmacht. Zowel het Japans Keizerlijk Leger als de Japanse Keizerlijke Marine hadden hun eigen luchtmachtcomponent. De Luchtmacht van het Japans Keizerlijk Leger was voornamelijk verantwoordelijk voor het verlenen van tactische luchtsteun. De Luchtmacht van de Japanse Keizerlijke Marine was verantwoordelijk voor strategische bombardementen en de nationale luchtverdediging. (nl)
- Il Dai-Nippon Teikoku Rikugun Kōkū Hombu, in giapponese 大日本帝国陸軍航空本部 (Servizio Aeronautico dell'Esercito Imperiale Giapponese), è stato, dal 1919 al 1945, l'aeronautica militare dell'Impero giapponese e parte integrante dell'Esercito imperiale giapponese non essendo una forza armata autonoma. Proprio come l'Esercito, anche il Servizio Aeronautico fu sviluppato secondo le linee della corrispettiva tedesca, la Luftstreitkräfte; infatti il suo obiettivo primario fu di dare supporto aereo ravvicinato alla fanteria mantenendo comunque una capacità limitata di interdizione aerea. Il Servizio Aeronautico diede inoltre un importante supporto nelle operazioni di ricognizione aerea per l'Esercito. Tuttavia, esso di solito non controllava i velivoli leggeri o gli aerostati spiegati e utilizzati dai battaglioni d'artiglieria per l'osservazione. Il Servizio Aeronautico fu impiegato limitatamente nei bombardamenti strategici delle maggiori città cinesi come Shanghai e Chongqing nelle prime fasi della seconda guerra sino-giapponese; questa infatti non era la sua missione primaria ed esso mancava dei bombardieri strategici pesanti, come quelli introdotti in seguito dall'United States Army Air Force, l'aviazione militare statunitense del periodo. Il Dai-Nippon Teikoku Kaigun Kōkū Hombu (Servizio Aeronautico della Marina Imperiale) era responsabile degli attacchi a lungo raggio e della difesa aerea strategica e fu non prima delle ultime fasi della guerra del Pacifico che entrambi i Servizi lavorarono come un organo unito per la difesa aerea. (it)
- O Serviço Aéreo do Exército Imperial Japonês foi a componente aérea do Exército Imperial Japonês entre 1912 e 1945. A sua função principal, além da defesa aérea do Império do Japão, era a de providenciar apoio aéreo próximo para o exército. Participou na Primeira Guerra Mundial, na Segunda Guerra Sino-Japonesa e na Segunda Guerra Mundial. (pt)
- 陸軍飛行戰隊(りくぐんひこうせんたい、陸軍飛行戰隊)是大日本帝国陸軍的陸軍航空兵,通称为陸軍飛行戰隊或飛行戰隊(中文文献一般称为日本陆军航空队或日本空军),內部簡寫為FR或F,屬於日本帝國陸軍空中武力的基礎戰術佈署單位。 各部隊詳情請參閱大日本帝國陸軍飛行戰隊列表一項。 (zh)
- Армійська авіація Сухопутних військ Імператорської Японії (Дай-ніппон-тейкоку рікугун-ко:ку:тай (яп. 大日本帝國陸軍航空隊)) — військово-повітряні сили Японської імперії, які підпорядковувалися Імператорській армії Японії. За доктриною Сухопутних військ Імператорської Японії, армійська авіація будувалася по моделі Імперських ВПС Німеччини. Безпосередніми завданнями авіації Сухопутних військ Імператорської Японії вважалися як авіаційна підтримка військ, так і завоювання панування в повітрі над полем бою. Армійська авіація також вела повітряну розвідку в інтересах Сухопутних військ, але з її складу були виключені легкі літаки і повітроплавні частини артилерії Сухопутних військ. Армійська авіація залучалась до нальотів на китайські міста, таких як бомбардуванням Чунціна, але не мала в своєму складі дальньої бомбардувальної авіації, як авіація ВМС Імператорської Японії. (uk)
- Армейская авиация Сухопутных войск Императорской Японии (яп. 大日本帝國陸軍航空隊 Дай-ниппон-тэйкоку рикугун-ко:ку:тай)(яп. ) — военно-воздушные силы Японской империи, подчинявшиеся Императорской армии Японии. По доктрине Сухопутных войск Императорской Японии, армейская авиация строилась по модели Имперских ВВС Германии. Непосредственными задачам авиации Сухопутных войск Императорской Японии считались как авиационная поддержка войск, так и завоевание господства в воздухе над полем боя. Армейская авиация также вела воздушную разведку в интересах Сухопутных войск, но из ее состава были исключены лёгкие самолёты и воздухоплавательные части артиллерии Сухопутных войск. Армейская авиация привлекалась к налётам на китайские города, подобных бомбардировкам Чунцина, но не имела в своём составе дальней бомбардировочной авиации, как авиация ВМС Императорской Японии. (ru)
|
rdfs:comment
|
- Pasukan Udara Angkatan Darat Kekaisaran Jepang (大日本帝國陸軍飛行戰隊 Dainippon Teikoku Rikugun Hikōsentai) adalah sebuah penerbangan yang berbasis di darat dari Angkatan Darat Kekaisaran Jepang. Seperti Angkatan Darat Kekaisaran Jepang itu sendiri, Pasukan Udara Angkatan Darat Kekaisaran Jepang dikembangkan sejalan dengan . Meskipun Pasukan Udara Angkatan Darat tersebut melancarkan pengeboman strategis terhadap kota-kota musuh seperti Shanghai, Nanking, Kanton, Chongqing, Rangoon, dan , misi tersebut bukanlah misi utamanya (in)
- 飛行戦隊(ひこうせんたい、飛行戰隊)は、陸軍航空部隊こと大日本帝国陸軍の航空部隊における部隊編制単位の一つ。通称は戦隊。帝国陸軍における軍隊符号中の略字はFRないしF。 1930年代後半に従来の飛行連隊から飛行戦隊へ改編されて以降、支那事変(日中戦争)・ノモンハン事件・太平洋戦争(大東亜戦争)を経て敗戦に至るまで、陸軍航空部隊(ほかに陸軍航空隊・・空軍・陸鷲とも呼称)において中核となる実戦部隊編制単位であった。 なお、「飛行戦隊」はあくまで「陸軍航空部隊」において基本となった「編制単位」であり、「陸軍航空部隊」自体にはほかにもといった各「飛行部隊」が多数存在している。そのため、「帝国陸軍の航空戦力自体」を指し示す場合は「陸軍航空部隊」と呼称することが適当となる。本項では「飛行戦隊」のみならず他関連部隊など、「陸軍航空部隊」自体について詳述する。 (ja)
- De Luchtmacht van het Japans Keizerlijk Leger (Japans: 帝国陸軍航空隊, Teikoku Rikugun Kōkūtai) was tot 1945 de luchtmacht van het Japanse leger. Het Japanse Keizerrijk had geen aparte en onafhankelijke luchtmacht. Zowel het Japans Keizerlijk Leger als de Japanse Keizerlijke Marine hadden hun eigen luchtmachtcomponent. De Luchtmacht van het Japans Keizerlijk Leger was voornamelijk verantwoordelijk voor het verlenen van tactische luchtsteun. De Luchtmacht van de Japanse Keizerlijke Marine was verantwoordelijk voor strategische bombardementen en de nationale luchtverdediging. (nl)
- O Serviço Aéreo do Exército Imperial Japonês foi a componente aérea do Exército Imperial Japonês entre 1912 e 1945. A sua função principal, além da defesa aérea do Império do Japão, era a de providenciar apoio aéreo próximo para o exército. Participou na Primeira Guerra Mundial, na Segunda Guerra Sino-Japonesa e na Segunda Guerra Mundial. (pt)
- 陸軍飛行戰隊(りくぐんひこうせんたい、陸軍飛行戰隊)是大日本帝国陸軍的陸軍航空兵,通称为陸軍飛行戰隊或飛行戰隊(中文文献一般称为日本陆军航空队或日本空军),內部簡寫為FR或F,屬於日本帝國陸軍空中武力的基礎戰術佈署單位。 各部隊詳情請參閱大日本帝國陸軍飛行戰隊列表一項。 (zh)
- Japonské císařské armádní letectvo (japonsky 大日本帝國陸軍航空隊 (kjúdžitai) nebo 大日本帝国陸軍航空隊, Dai-Nippon teikoku rikogun kókútai) byla letecká složka japonské císařské armády, která byla zodpovědná za letecké operace na podporu císařské armády (průzkum, vzdušné krytí, vzdušná podpora, vzdušný transport, etc…) a s tím související obranou domácích ostrovů. Své úkoly císařské armádní letectvo plnilo od svého vzniku v roce 1910 až do kapitulace Japonského císařství v roce 1945. Po japonské kapitulaci bylo císařské armádní letectvo (stejně jako císařská armáda) rozpuštěno. (cs)
- Die Kaiserlich Japanischen Heeresluftstreitkräfte (japanisch 帝国陸軍航空隊 Teikoku Rikugun Kōkūtai, wörtlicher „Luftstreitkräfte des Heeres des Kaiserreichs“) waren die landgestützten Luftstreitkräfte des Kaiserlich Japanischen Heeres (als Anglizismus Kaiserlich Japanische Armee). In ihnen waren hauptsächlich die Luftstreitkräfte und Flugabwehrkräfte des Heeres versammelt, doch daneben stellten sie auch Bodentruppen sowie Fallschirmjäger zur Verwendung beim Heer auf. (de)
- El Servicio Aéreo del Ejército Imperial Japonés (大日本帝國陸軍航空隊 Dainippon Teikoku Rikugun Kōkūtai?), también llamado Fuerza Aérea del Ejército Imperial Japonés (大日本帝國陸軍航空部隊 Dainippon Teikoku Rikugun Kōkūbutai?), fue la fuerza aérea del Imperio de Japón y la fuerza de aviación con base en tierra del Ejército Imperial Japonés. Como el propio Ejército Imperial Japonés, su servicio aéreo fue desarrollado siguiendo las líneas de la Cuerpo Aéreo del Imperio Alemán y su principal misión era proporcionar apoyo aéreo táctico a las tropas de tierra mientras mantenían una capacidad limitada de interdicción aérea. También proporcionaba un importante apoyo de reconocimiento aéreo al Ejército. Por otra parte, el Servicio Aéreo de la Armada Imperial Japonesa era el responsable de los ataques de largo alcance (es)
- The Imperial Japanese Army Air Service (IJAAS) or Imperial Japanese Army Air Force (IJAAF; Japanese: 大日本帝國陸軍航空部隊, romanized: Dainippon Teikoku Rikugun Kōkūbutai, lit. 'Greater Japan Empire Army Air Corps') was the aviation force of the Imperial Japanese Army (IJA). Just as the IJA in general was modeled mainly on the German Army, the IJAAS initially developed along similar lines to the Imperial German Army Aviation; its primary mission was to provide tactical close air support for ground forces, as well as a limited air interdiction capability. The IJAAS also provided aerial reconnaissance to other branches of the IJA. While the IJAAS engaged in strategic bombing of cities such as Shanghai, Nanking, Canton, Chongqing, Rangoon, and Mandalay, this was not the primary mission of the IJAAS, an (en)
- Le Service aérien de l'Armée impériale japonaise (大日本帝國陸軍航空本部, Dai-Nippon teikoku rikugun kōkū honbu) était, pendant la première moitié du XXe siècle et jusqu'en septembre 1945, le corps d'aviation de l'Armée impériale japonaise. Cette force ne constituait pas l'unique force aérienne du Japon puisque la Marine impériale japonaise possédait aussi sa propre aviation militaire (le Service aérien de la Marine impériale japonaise). L'aviation de l'Armée impériale servait à approvisionner les troupes ou à leur assurer un soutien tactique. Ce service est entre autres responsable du bombardement intensif des villes comme Nankin et Chongqing au cours de l'invasion de la Chine. Le prince Naruhiko Higashikuni en fut commandant en 1937. (fr)
- Il Dai-Nippon Teikoku Rikugun Kōkū Hombu, in giapponese 大日本帝国陸軍航空本部 (Servizio Aeronautico dell'Esercito Imperiale Giapponese), è stato, dal 1919 al 1945, l'aeronautica militare dell'Impero giapponese e parte integrante dell'Esercito imperiale giapponese non essendo una forza armata autonoma. Il Dai-Nippon Teikoku Kaigun Kōkū Hombu (Servizio Aeronautico della Marina Imperiale) era responsabile degli attacchi a lungo raggio e della difesa aerea strategica e fu non prima delle ultime fasi della guerra del Pacifico che entrambi i Servizi lavorarono come un organo unito per la difesa aerea. (it)
- Армейская авиация Сухопутных войск Императорской Японии (яп. 大日本帝國陸軍航空隊 Дай-ниппон-тэйкоку рикугун-ко:ку:тай)(яп. ) — военно-воздушные силы Японской империи, подчинявшиеся Императорской армии Японии. По доктрине Сухопутных войск Императорской Японии, армейская авиация строилась по модели Имперских ВВС Германии. Непосредственными задачам авиации Сухопутных войск Императорской Японии считались как авиационная поддержка войск, так и завоевание господства в воздухе над полем боя. Армейская авиация также вела воздушную разведку в интересах Сухопутных войск, но из ее состава были исключены лёгкие самолёты и воздухоплавательные части артиллерии Сухопутных войск. Армейская авиация привлекалась к налётам на китайские города, подобных бомбардировкам Чунцина, но не имела в своём составе дальней бомба (ru)
- Армійська авіація Сухопутних військ Імператорської Японії (Дай-ніппон-тейкоку рікугун-ко:ку:тай (яп. 大日本帝國陸軍航空隊)) — військово-повітряні сили Японської імперії, які підпорядковувалися Імператорській армії Японії. За доктриною Сухопутних військ Імператорської Японії, армійська авіація будувалася по моделі Імперських ВПС Німеччини. Безпосередніми завданнями авіації Сухопутних військ Імператорської Японії вважалися як авіаційна підтримка військ, так і завоювання панування в повітрі над полем бою. Армійська авіація також вела повітряну розвідку в інтересах Сухопутних військ, але з її складу були виключені легкі літаки і повітроплавні частини артилерії Сухопутних військ. Армійська авіація залучалась до нальотів на китайські міста, таких як бомбардуванням Чунціна, але не мала в своєму складі дал (uk)
|